twijfel

[ANY]

Misscien kan ook helpen, hetzij misschien wel op een hele harde manier, om minder met Nederland te bellen, mailen, skypen? Op die manier kan je denk ik ook hele erg in het Nederlandse blijven hangen, en niet echt accepteren dat Texas nu jouw thuis is (hoe balen je dat misschien nu ook vindt). Mijn moeder vond alle verhuizingen ook altijd heel erg moeilijk, maar omdat toen het bellen naar NL super duur was, en internet nog niet eens bestond, -moest- ze wel contact maken met de buren en andere expat vrouwen. En zo is ze eigenlijk vanzelf in allerlei clubjes en weet ik veel wat gerold.

Dat kan echt wel eens kloppen. Hoe meer je ermee bezig bent hoe meer je het mist. Ik ben vertrokken in een tijd lang voor internet, maar toen internet kwam had ik opeens meer concact, en las meer over Nederland. Daardoor had ik een periode dat ik opeens meer heimwee had (wat ook weer overgegaan is).
Ik zag het ook met de gastdochters hier; in het begin probeerden we ze bewust wat minder contact te laten hebben; een uur internet per dag, en een keer in de week bellen. Dat werd hun door de organisatie ook gezegd, en het bleek goed advies te zijn. Dan moesten ze zich wel op het hier en nu richten en hier een leven opbouwen.

[Petra/VS]

Manuela, een vriendin van mij, die ook veel verhuist en zich erg alleen voelde, vond de Newcomers Clubs en heeft daar heel veel aan gehad. Hun hoofdsite is http://www.newcomersclub.com. Ik meen, dat je bij Houston woont, toch? Dit is de site van die club voor dat gebied: http://www.newcomersclub.com/Texas/GulfCoast.html.
Als ik het mis heb en je bij Dallas woont is dit de site voor DFW: http://www.newcomersclub.com/Texas/Prai ... Lakes.html

Misschien heb je daar wat aan. Net als anderen zeggen, zou ik ook zo snel mogelijk aan je rijbewijs beginnen. Rijden hier is veel makkelijker, dan in Nederland, en als je dat eenmaal hebt is het ook makkelijker om je jongens mee te nemen op excursies. Sterkte!

[dutchie_in_boston]

Manuela, soms is het moeilijk he? Ik heb geen kinderen maar kan me voorstellen dat het niet echt helpt als je ziet dat je zoon het ook moeilijk heeft. Ik woon hier nu bijna 20 jaar met amerikaanse man en heb nog steeds zo mijn momenten. Maar terug naar NL zou ik ook niet willen. Zoals velen al hebben gezegd: ga nu je rijbewijs halen want zonder auto is je wereldje hier in amerika wel erg klein. Rijbewijs halen is hier niet moeilijk te doen en, net als Petra zegt, rijden is hier vrij makkelijk - misschien ietsje lastiger in Boston, over die geasfalteerde koeiepaden maar Texas? Da's rechttoe, rechtaan. Met je rijbewijs (en een auto) kun je er op uit en zo hebben de kinderen ook een leukere zomer. En zo gauw ze naar school gaan, meng je in veel groepen zodat je snel een vriendenkring opbouwt: school, kerk, werk, sportschool, vrijwilligerswerk, enz. Wees open naar amerikanen toe, wacht niet af maar stap naar mensen toe. Het is hier echt makkelijker om deel van een groep te worden, ik vind mensen hier niet zo klitterig en ons-kent-ons als in NL.

Ik woon in het noordoosten en hier is die terrasje-gezelligheid inderdaad volop te vinden. Maar die %#@winters zijn hier zo lang . Ik heb nog steeds mijn momenten en dat geef ik een plek door dan een avond voor mezelf te plannen. Ik bestel een lading NLs voer via internet en ga lekker een avondje al bokkepootjes-en-dropjes-kauwend uitzending gemist en andere internet sites bijlangs. En dat van dat kruidvatfoldertje herken ik! Hang in there!

[ned in MO]

het is dat je een beetje ver weg zit anders kwam je maar een bakkie leut halen.
Alle begin is moeilijk. Zoals alle anderen reeds zeggen, rijbewijs halen. Rijden is zo makkelijk hier en denk ik een groot deel van je eenzaamheid wordt veroorzaakt door het niet wegkunnen.
Morgen beginnen dus.
Kan je lekker met de kinderen naar het strand. De ijcowagen komt daar langs (wel snel likken want het smelt waar je bijstaat)

Je moet inderdaad wat gaan doen, Thuis komen muren op je af, kan je de kinderen achter het behang plakken etc.
mobiliteit is de oplossing.
Hitte wen je ook aan. Heat index was hier ook 40 graden vandaag. Strand is aanlokkelijk lijkt me.
Hier ga je naar het meer. Lekker de halve zondag ingelegen.

RIJBEWIJS, RIJBEWIJS,RIJBEWIJS, RIJBEWIJS,RIJBEWIJS, RIJBEWIJS

[mannie]

ik wil graag iedereen bedanken die op mijn berichtje ,,twijfel,, heeft gereageerd

ik moet zeggen dat ik weer zin krijg om mijn schouders eronder te zetten ik heb alles gelezen en ik ga zeker met de tips aan de slag, zoals het rijbewijs halen (hoewel hier net vlakbij een behoorlijk ongeluk is gebeurd en dan heb ik er toch weer even de schrik in) hobby's, vrijwilligerswerk (bij een asiel lijkt me ontzettend leuk) en verder kost het gewoon.....tijd, begrijp ik.

ook bedankt voor de virtuele hugs, dat steunt en doet toch wel weer goed hoor.

groetjes
manuela meilink (mckinney/texas)

[Petra/VS]

Manuela, misschien helpt het ook om te weten, dat zelfs een verhuizing binnen het land zeker een jaar vergt om je weer "thuis" te voelen. Mijn Amerikaanse beste vriendin verhuisde vorige juni naar Alabama tegen haar wil (man werd overgeplaatst) en was in het begin miserabel! Gaandeweg werd het beter, ze ontmoette mensen en ondernam dingen. Nog steeds zou ze liever hier wonen, maar ze heeft daar nu wel haar plekje met contacten en uitvalswegen, al zijn die laatsten twee uur verderop. Mobiel zijn helpt wel erg, dus niet kijken naar dat ongeluk, gewoon ervoor gaan!

[houstonwehaveaproblem]

Volgens mij zijn inmiddels al heel veel tips aangedragen, dus wat dat betreft heb ik weinig toe te voegen. Wel wilde ik je even laten weten dat je zeker niet alleen staat in wat jij nu doormaakt hoor. Bijna iedereen heeft er last van in de eerste maanden dat je verhuist naar een ander land. Eerst is er die spanning hoe het zal zijn en de jaloezie van vrienden en familie dat jullie "het avontuur" aangaan. Maar dan zit je daar op je appartementje in de airco, omdat het buiten te warm is. Zonder rijbewijs kom je hier nergens en dan ook nog 2 kinderen die vakantie hebben en op een gegeven moment ook de tv, boeken en videospelletjes wel zat zijn. Nee, dat was niet waar je aan dacht toen je wilde verhuizen vrees ik. Je man heeft lekker zijn eigen "werkschema", dus daar kun je overdags ook niet op terugvallen.

Zoals velen al hebben gezegd; wacht niet met dat rijbewijs! Die theorie daar kun je een boekje voor halen (gratis) en daar kun je elke avond een stukje in gaan lezen, eventueel geholpen door je man als je bepaalde dingen in het Engels niet snapt. Als je je daar dan vertrouwd mee voelt, dan ga je lessen nemen. Zie het als een uitje en iets voor jezelf. In feite werk je aan je eigen vrijheid, want als je eenmaal een rijbewijs hebt ben je niet meer afhankelijk van je man om je ergens te brengen en kun je er met je zonen op uit en straks een baantje gaan zoeken of naar die cursus die je al zo lang wilde doen.
Ik zit helaas toch nog een behoorlijk stukje van je af, maar als je het leuk vindt dan kunnen we telefoonnummers uitwisselen. Zit je er dan weer eens doorheen dan bel je mij maar even. Ook ik ben door die periode heen gegaan die jij nu noemt, dus ik weet waar je het over hebt.

Verder kan ik ook het cliché bevestigen dat àls je eenmaal weer eens in Nederland bent, je eigenlijk helemaal niet zo'n behoefte hebt aan die kroket en dat dingen daar ineens ook heel erg tegenvallen of anders zijn. Al die hondepoep op de stoepen, dat slechte weer en die shagerijnig kijkende mensen die niet eens de deur voor je openhouden... (niet over me heenvallen hè mensen, ik probeer Manuela even op te vrolijken hier).

[jerbia]

.

(niet over me heenvallen hè mensen, ik probeer Manuela even op te vrolijken hier).

Nou vooruit dan, voor deze keer wordt het je vergeven

[DixieChick]

Manuela, goed te horen dat je weer een beetje zin hebt om je schouders er onder te zetten! Fantastisch! Ik zit ook niet echt bij je in de buurt, maar als je wilt kan ik je best mijn telefoonnummer of skype naam geven, als je het dan niet ziet zitten, dan bel je gewoon even op voor een pep/ zeur talk (het mag allebei hoor )

[Bandido]

ik moet zeggen dat ik weer zin krijg om mijn schouders eronder te zetten ik heb alles gelezen en ik ga zeker met de tips aan de slag, zoals het rijbewijs halen (hoewel hier net vlakbij een behoorlijk ongeluk is gebeurd en dan heb ik er toch weer even de schrik in) hobby's, vrijwilligerswerk (bij een asiel lijkt me ontzettend leuk) en verder kost het gewoon.....tijd, begrijp ik.

Fijn dat het geholpen heeft! Ik denk dat we allemaal wel snappen dat je het af en toe niet zo ziet zitten. Maar het is uiteindelijk een geweldig land dat heel veel te bieden heeft. Je moet alleen je draai even vinden en een rijbewijs zal je zeker daarbij helpen. En je zult echt wel af en toe van die moeilijke momenten blijven houden, maar geef jezelf ook die ruimte om je af en toe rot te voelen. Maar probeer er ook niet in te blijven hangen en zorg dat je afleiding hebt. En kom vooral langs op dit forum, als je even je hart wilt luchten, maar ook om je ervaringen te delen. Er zijn vast mensen die misschien niet vaak posten, maar wel meelezen en iets van jouw belevenissen en tips kunnen opsteken.

[mannie]

Volgens mij zijn inmiddels al heel veel tips aangedragen, dus wat dat betreft heb ik weinig toe te voegen. Wel wilde ik je even laten weten dat je zeker niet alleen staat in wat jij nu doormaakt hoor. Bijna iedereen heeft er last van in de eerste maanden dat je verhuist naar een ander land. Eerst is er die spanning hoe het zal zijn en de jaloezie van vrienden en familie dat jullie "het avontuur" aangaan. Maar dan zit je daar op je appartementje in de airco, omdat het buiten te warm is. Zonder rijbewijs kom je hier nergens en dan ook nog 2 kinderen die vakantie hebben en op een gegeven moment ook de tv, boeken en videospelletjes wel zat zijn. Nee, dat was niet waar je aan dacht toen je wilde verhuizen vrees ik. Je man heeft lekker zijn eigen "werkschema", dus daar kun je overdags ook niet op terugvallen.

Zoals velen al hebben gezegd; wacht niet met dat rijbewijs! Die theorie daar kun je een boekje voor halen (gratis) en daar kun je elke avond een stukje in gaan lezen, eventueel geholpen door je man als je bepaalde dingen in het Engels niet snapt. Als je je daar dan vertrouwd mee voelt, dan ga je lessen nemen. Zie het als een uitje en iets voor jezelf. In feite werk je aan je eigen vrijheid, want als je eenmaal een rijbewijs hebt ben je niet meer afhankelijk van je man om je ergens te brengen en kun je er met je zonen op uit en straks een baantje gaan zoeken of naar die cursus die je al zo lang wilde doen.
Ik zit helaas toch nog een behoorlijk stukje van je af, maar als je het leuk vindt dan kunnen we telefoonnummers uitwisselen. Zit je er dan weer eens doorheen dan bel je mij maar even. Ook ik ben door die periode heen gegaan die jij nu noemt, dus ik weet waar je het over hebt.

Verder kan ik ook het cliché bevestigen dat àls je eenmaal weer eens in Nederland bent, je eigenlijk helemaal niet zo'n behoefte hebt aan die kroket en dat dingen daar ineens ook heel erg tegenvallen of anders zijn. Al die hondepoep op de stoepen, dat slechte weer en die shagerijnig kijkende mensen die niet eens de deur voor je openhouden... (niet over me heenvallen hè mensen, ik probeer Manuela even op te vrolijken hier).

je zal waarschijnlijk wel gelijk hebben, dat eenmaal weer eens terug in nederland dingen me tegen kunnen vallen.
en die rijlessen ga ik ook nemen, bang of niet ik kom daar toch niet onderuit plus dat ik me zeker beter zal voelen door de vrijheid die het geeft.

omdat iedereen ons huis in nederland op dezelfde punten afwijst, is familie van ons nu al dagen stevig aan het verbouwen, er zijn alweer kijkers geweest die na de verbouwing weer willen komen kijken, wie weet besluiten ze het te kopen en dan kunnen wij hier ook verder.

de afleiding van een huis zoeken, inrichten en dan eindelijk een thuis hebben zal ook een enorm stuk helpen om hier goed te wennen.

groetjes manuela

[jiejie]

Sja, eigenlijk heb ik alles al zo'n beetje zien staan van wat men aanraadt en waar ik zelf mee zou kunnen komen... maar goed, voordat ik richting de VS ben vertrokken was ik heel erg bang voor heimwee (ik ben iemand die als kind zijnde echt ziek werd als hij langer dan een week van huis weg was, gelukkig valt het me reuze mee), ik heb dus voordat ik vertrokken was, ook veel gelezen over heimwee. Vooral de artikelen op de wereldexpat website waren interessant vond ik. Er staan wat tips en dergelijke in, misschien heb je er ook iets aan, Manuela:

http://static.rnw.nl/migratie/www.werel ... redirected
http://static.rnw.nl/migratie/www.werel ... redirected
http://static.rnw.nl/migratie/www.werel ... redirected

[Texas Boy]

Hoi,

kan me voorstellen dat de hitte wat tegen valt, is ook niet fijn op dit moment, maar hier hebben we veel meer mooi weer dan in Holland. Misschien vind je het leuk bij ons langs te komen, we zijn tenslotte Texaanse kaaskoppen en kunnen je wat tips geven. Nodig je hierbij uit, we zitten heel centraal

[Bandido]

kan me voorstellen dat de hitte wat tegen valt, is ook niet fijn op dit moment, maar hier hebben we veel meer mooi weer dan in Holland.

Nee, het is nu wel erg warm, zelfs voor de tijd van het jaar, ook in Georgia. Gisteren een heel stuk gefietst en dacht oprecht dat het einde nabij was, het is gewoon niet gezond om hard te sporten in 37C met 90% luchtvochtigheid. Maar goed, niet klagen, want daar staat tegenover dat we zo'n beetje van februari t/m november buiten kunnen zitten.

[Corry]

Voor ons voorspellen ze deze week 30 graden en MEER. Tjonge ik ga dus de rest van de week niet meer werken.

[Tink]

Manuela,

Ik heb er al eens een topic aan gewijd en de links die ik verzameld had staan daar http://www.allesamerika.nl/forum/viewto ... =13&t=7009

Er staan een paar adressen bij van expat coaches. Dit zijn veelal vrouwen die de klappen van de zweep in expat land kennen en weten met wat voor emoties de 'trailing spouse' mee te maken krijgt.

Ik ben zelf vaak in die positie geweest en was deze keer zo gelukkig dat ik een advies rol kreeg bij het samenstellen van een programma dat de werkgever van mijn man aanbied aan al hun buitenlandse werknemers en hun gezinnen die de stap gemaakt hebben om naad de US te verhuizen.

Het is een algemeen bekend feit dat als de man weer volop aan het werk is, kinderen naar school, jij als vrouw zijnde na een paar maanden in een gat kan vallen. Onderzoeken die ze gedaan hebben wezen uit dat als je er in die fase niet meteen iets aan doet het er vaak op uitdraait dat het gezin weer terugkeert, omdat het na verloop van tijd alleen maar erger wordt, zeker als er een discrepantie is tuusen wat de man ervaart en de ervaringen van de echtgenote.

Zaak is om ervoor te zorgen dat je man begrijpt hoe moeilijk het is voor jou en dat hij geen druk op je uitoefent om een beslissing te forceren. Ik wil niet zeggen dat dit het geval is maar de wereld van een werkende man met een doel en een dagelijkse routine met collega's ziet er nou een keer heel anders uit dan de spouse die thuis achterblijft.

Als het financieel voor je mogelijk is kan je een (expat) coach in de arm nemen om te kijken hoe en waar je problemen liggen en hoe je daar veranderingen in aan kan brengen. Misschien wordt dit zelfs vergoed door je man's health insurance of heeft zijn bedrijf een programma voor work/life balance voor het gezin.

Wat wij altijd goed geholpen heeft is het starten van een blog(voor jezelf, niet jullie gezamelijke familie blog) en het allemaal op te schrijven, je dagelijkse beslommeringen, gedachtes, problemen waar je tegenaan loopt, maar ook leuke dingen alles wat maar je met je relocatie en je nieuwe leven voor jezelf te maken heeft. Op je familie blog zul je niet zo gauw dit soort gedachtes neer schrijven, je wilt niet je familie ongerust maken of je kinderen etc. Het is belangrijk dat je iets van jezelf hebt.
Expat Women bied de gelegenheid contact te maken met andere expat vrouwen http://www.expatwomen.com

Sterkte en weet dat je niet alleen staat in je ervaring, de meeste van ons zijn door zo'n fase heen gegaan, ik hoop dat je er weer uitkomt wat de uitkomst ook mag zijn.

[mannie]

Hoi,

kan me voorstellen dat de hitte wat tegen valt, is ook niet fijn op dit moment, maar hier hebben we veel meer mooi weer dan in Holland. Misschien vind je het leuk bij ons langs te komen, we zijn tenslotte Texaanse kaaskoppen en kunnen je wat tips geven. Nodig je hierbij uit, we zitten heel centraal

gister regen en onweer, heerlijk wat luchte dat even op. ik ben ook gelijk na de regen met mijn jongste zoon gaan zwemmen want ook het zwembadwater was weer heerlijk koel, de dag daarvoor was het water gewoon lauw/warm en dan frist dat niet echt op. wie weet kom ik nog op je uitnodiging terug, het lijkt me wel leuk om eens langs te komen maar....het is nog wel even een ritje van 4 uur vanuit mckinney.

groetjes manuela

[dutchie_in_boston]

ik weet dat dagenlang die hitte geen pretje is, maar kunnen jullie de jetstream een stukkie deze kant opschuiven? Wij verschimmelen hier in het noordoosten .

[mannie]

Ik ga mijn best voor je doen maar ik kan niet beloven dat het lukt, maar wij kunnen hier met gemak 15 graden missen en ik zou het graag jullie kant opsturen.

[Texas Boy]

gister regen en onweer, heerlijk wat luchte dat even op. ik ben ook gelijk na de regen met mijn jongste zoon gaan zwemmen want ook het zwembadwater was weer heerlijk koel, de dag daarvoor was het water gewoon lauw/warm en dan frist dat niet echt op. wie weet kom ik nog op je uitnodiging terug, het lijkt me wel leuk om eens langs te komen maar....het is nog wel even een ritje van 4 uur vanuit mckinney.

groetjes manuela

Je bent nog een echte Hollander Kom net terug uit Austin, even een auto halen, in Texas is 4 uur op en neer is een stukkie