Wij wonen in Spanje, maar zijn als uitkeringsgerechtigden in Nederland (WAO van mijn man) verzekerd voor ziektekosten via het Nederlandse Zorginstituut. Of precies gezegd: wij hebben recht op zorg in Spanje én in Nederland (bij Zilveren Kruis) op basis van het verdragsrecht, maar hebben formeel geen ziektenkostenverzekering. De reisverzekeringen bieden vergoeding op basis van wat niet onder je basisverzekering valt, maar die hebben wij dus niet.
Meer info (uit info.nu - 2013):
Deze ´weeffout´ in de verordening, maakt het dus lastig voor ons om ons te verzekeren voor reizen buiten de EU. OOM en de Goudse, de bekende verzekeraars voor expats, sluiten bestaande medische condities en de gevolgen daarvan uit. We hebben allebei diabetes, dus alles kan bijna onder de noemer ´complicaties van´ genoemd worden, al zijn we beiden volledig vrij van complicaties op dit moment.Doorlopende reisverzekering
Omdat we tegenwoordig veelvuldig naar het buitenland gaan en dit vaak meerdere keren per jaar doen, is het handig om een doorlopende reisverzekering af te sluiten. Daarbij is het verstandig om de zogenaamde kleine lettertjes goed te lezen en dan zal men tot de conclusie komen dat op dit moment de afgesloten verzekering slechts werking heeft onder de voorwaarde dat een onderliggende ziektekostenverzekering aanwezig is. Voor mensen die in Nederland wonen en werken is er een verplichte basisverzekering. Geheel anders is de situatie voor mensen die woonachtig zijn in het buitenland maar wel premie afdragen in Nederland.
Nederlandse gepensioneerden in het buitenland
Nederlandse gepensioneerden die in een van de verdragslanden wonen beschikken ook over een EHIC. Als verdragsgerechtigden heeft men recht op zorg in het woonland ten laste van Nederland. Er wordt géén premie betaald maar er is wel een bijdrage verschuldigd. De hoogte van deze bijdrage is afhankelijk van het land waar men woont. Er is vastgesteld dat men niet verzekerd is maar er bestaat wel recht op zorg. Indien men als verdragsgerechtigde een reisverzekering afsluit dan kan het zijn dat er een verzekeringsproduct verkocht is waarbij de verzekeraar al tevoren weet dat de houder niet aan de gestelde voorwaarde kan voldoen. Vanaf 1 jan. 2006 werd de wet zodanig veranderd dat Nederlandse gepensioneerden die in het buitenland wonen weliswaar recht hebben op zorg in het land waar ze wonen maar niet verzekerd zijn volgens de wet. Degene die een land bezoekt buiten de EU en een reisverzekering afsluit kan dan ook geen beroep doen op de onderliggende basisverzekering van Nederland.
Mening van de EU
Door de Stichting belangenbehartiging Nederlandse gepensioneerden in het buitenland werd actie ondernomen en opheldering gevraagd bij het Centraal College voor zorgverzekeraars en de Europese Gemeenschap. De EU noemt het een weeffout in de verordening. Het College voor zorgverzekeraars is van mening dat de overheid niet verantwoordelijk is in deze. Op grond van deze weeffout kunnen gepensioneerden die in het buitenland wonen zich dan ook niet verzekeren tegen ziektekosten voor reizen buiten Europa waar de EHIC geen dekking biedt.
Gevolgen voor ons allen
De gevolgen voor de individuele reiziger kunnen gigantisch worden, terwijl de besparingen die minister Schippers voorstelt niet eens zo groot zullen zijn. Wat te denken van iemand die buiten een verdragsland in het ziekenhuis komt te liggen en waarbij de kosten zo hoog zijn dat men deze niet zelf kan betalen. Het is dan ook te hopen dat de branche van reisverzekeringen duidelijk maakt wat de gevolgen van dit voorstel zullen zijn. Zowel voor jonge Nederlanders die graag een wereldreis maken als voor gepensioneerden in het buitenland moet het mogelijk zijn zich volledig te verzekeren voor medische kosten overal ter wereld.
Er lopen nu aanvragen bij BUPA Travel Insurance(via Joho) en bij het Engelse State Globale Insurance waar we ons ook verzekerd hebben tijdens onze reis naar Australië. Blijkbaar was de dekking toen ook niet volledig, gelukkig hebben we die niet nodig gehad. Want zojuist krijg ik een mail dat onze bestaande aandoeningen gedekt zijn, als we tenminste 24 maanden elke dag dezelfde hoeveelheid insuline hebben gebruikt. Uuuuhhhh, modern en goed diabetesmanagement bestaat juist uit het dagelijks aanpassen van de hoeveelheid insuline naar behoefte van je activiteit, voeding en bijvoorbeeld ziekte of ontstekingen.
Mijn antwoord (ben benieuwd, maar denk dat ze er niks mee doen):
Heeft er nog iemand een briljant idee, voor ik met BUPA aan de gang ga???Thanks for your quick reply, but the answer is one of the biggest surprises I have ever seen. Using the same amount of insulin every day, would mean that your diabetes control is really bad, because a good diabetes management exist in measuring your blood glucose levels several times every day, counting the amount of carbohydrates you eat and then calculate the amount of insuline you need. Using the same amount of insulin is something for elderly or disabled people, for those who are not fit to manage their own diabetes.
Both my husband and used to work as diabetes educators for several years and are very much in control of our blood glucose levels. I am using an insulin pump, the best way to stay free of complications there is.
I am very sorry your medical specialist don´t seem to know that the worst way of treating diabetes is not changing medication according to the patients life style, activity of the day and lots of other causes. This is a modern diabetes treatment, using the same amount every day changed somewhere in 1995, when short acting insuline was invented.
If this explanation doesn´t change the point of view of your company, we will have to find another insurance.
BUPA is namelijk ruim 600 euro voor vier weken, terwijl de Engelsen maar 188 euro voor een doorlopende reisverzekering rekenen.
