Normandië

[PSVwally]

Ik ben 2 dagen in Normandië geweest, natuurlijk veel te kort om echt alles te bekijken m.b.t de landingen op en na D-day, maar toch een klein overzicht. Al kan het enkele dagen duren voor het complete verslag af is.

Ik begin in het dorpje Bénouville waar de eerste aanvallende akties met grondtroepen op 6 Juni 1944 van start ging.

PEGASUS BRIDGE

De nieuwe Pegasus Bridge

De Pegasusbrug is een brug over het Kanaal van Caen in Bénouville nabij Ouistreham.
Het kreeg de naam Pegasus, omdat de Britse Britse 6e Luchtlandingsdivisie het vliegende paard Pegasus als schouderembleem hadden.

De aanval op de Pegasusbrug werd geleid door Majoor John Howard. Hij had twee opdrachten: de Pegasusbrug veroveren en de brug over de Orne die 360 meter verderop lag. Hij was de leider van de eenheid die op D-day als eerste met de Duitsers in gevecht zou zijn. Voor de verovering van de twee bruggen beschikte Howard over zes pelotons van het 2e Bataljon Ox en Bucks en 30 geniesoldaten van het 249ste compagnie Royal Engineers.

Majoor John Howard

Om 00:07 uur toen D-Day nog maar enkele minuten oud was vloog het eerste toestel al boven de kust van Frankrijk. Het eerste vliegtuig landde op 42 meter van de brug. De overige vliegtuigen kwamen ook zeer dicht in de buurt van de brug tot landing. De nauwkeurigheid van de landing was hiermee zeer opmerkelijk. Toen de bruggen eenmaal waren ingenomen moesten Howards mannen deze in hun bezit houden totdat zij werden afgelost. De totale actie duurde nog geen kwartier. Verwacht werd dat de tegenstand zou bestaan uit vijftig man van het Duitse bruggengarnizoen, maar er was nog niet de helft daarvan aanwezig. Terwijl een dozijn mannen van het eerste peloton over de brug rende, werden zij onder vuur genomen door een mitrailleur.
Hierbij sneuvelde pelotonscommandant Den Brotheridge voordat hij aan het einde van de brug was. Hij wordt dan ook gezien als de eerste geallieerde dode tijdens een gevecht op D-day.

Nadat de Britten de brug veroverd hadden, kwamen zij erachter dat er al bedrading lag voor het opblazen van de brug, maar dat de explosieven niet waren geplaatst.
Omstreeks 01:00 uur voegden mannen van de Vijfde Parachutebrigade zich bij de Ox and Bucks van majoor Howard en na de middag op D-Day kwamen hier ook de mannen van de 1e Special Service Brigade van Brigadegeneraal Simon Lord Lovat langs. Het café Gondrée nabij de kanaalbrug was in deze periode de tweede locatie waar gewonden verzorgd werden. Tijdens de brugactie vielen twee Britse doden en vijf gewonden.
Tegelijkertijd kwamen de mannen van de andere twee Horsa’s (de derde was verkeerd bij de Dives losgekoppeld) bij de brug van de Orne uit. Deze brug werd zonder Britse doden of gewonden in handen genomen, want de Duitsers waren hier gevlucht. Nadat deze brug veroverd was, werd het codebericht Ham and Jam verzonden om te kennen te geven dat de operatie geslaagd was.

geschut bij café Gondrée

De 'oude' Pegasus brug staat op het terrein van het museum wat net naast de landingsplek ligt. Wat het indrukwekkend maakt is dat je goed kunt zien waar de Horsa zweefvliegtuigen zijn neergekomen en vooral hoe dichtbij de brug dit was. De iets verderop gelegen brug over de Orne heet dan ook de Horsa brug.
Doordat ik eigenlijk maar 2 halve dagen ter plekke heb gehad heb ik het museum niet bezocht, maar dit is zo'n Horsa zweefvliegtuig.

Horsa zweefvliegtuig bij Pegasus museum

[jojostravelusa]

Wij zijn vorig jaar in de herfstvakantie 4 dagen geweest. We vonden het prachtig en zouden graag een keer teruggaan. Nou hebben we ook enorm geboft met het weer toen. Ik vind alle D-Day memorials en musea prachtig, maar ook de bouwstijl en de sfeer van de dorpjes daar. Wij zaten in Auberville bij Deauville. Vrij noordelijk dus, maar toch hebben we veel gezien. Wat we heel indrukwekkend vonden waren de stranden (ondanks dat daar nu natuurlijk niet echt wat te zien is, maar je voelt het wel) en de kunstmatige haven bij Arromanche. Heel bijzonder om daar bij eb tussen de caissons door te lopen.
Zeker voor herhaling vatbaar.

[desperate housewive]

wij gaan er volgend jaar een week naartoe in de paasvakantie (hondvriendelijk huisje gehuurd) en de oorlogsstranden staan zeker op de planning.

[PSVwally]

SWORD BEACH

Sword Beach was het meest oostelijke landingsstrand van de vijf landingszones op de kust van Normandië (Omaha, Utah, Gold, Juno en Sword Beach).
De landing op Sword Beach was een verantwoordelijkheid van de Britse 3e infanteriedivisie en de Britse 27e pantserbrigade. Sword Beach ligt nabij Ouistreham en loopt zo'n 8 kilometer door tot het dorpje Lion-sur-Mer. Het volgende strand (Juno Beach) ligt zo'n 6.5 kilometer verder. Sword was belangrijk omdat het hemelsbreed dichtbij Caen en het vliegveld van Carpiquet.

Bij Ouisterham is weinig meer te zien van wat er hier allemaal heeft afgespeeld op D-day. Het museum schijnt overigens het slechtste en ook qua onderhoud slechtste te zijn van alle D-day musea.
Er is wel een herdenkteken voor de vrije franse commando's van Kapitein Philippe Keefer.

Herdenkplaats Franse commando's

sword beach

Simon Fraser, voor de oorlogskenners beter bekend als Lord Lovat (dit verhaal ga ik hier verder maar niet uitleggen) landde met de 2e aanval op Sword Beach enging met zijn commando’s op weg naar de Pegasusbrug. Waar hij 2.5 minuut achter op schema aankwam. Hij heeft hier ruimschoots zijn excuses voor aangeboden.
Op kop liep zijn persoonlijke doedelzakspeler Bill Millin. Millin speelde ook tijdens de landing op Sword Beach op zijn doedelzak, ondanks de strikte instructies van de Britse legerleiding dat dit niet toegestaan was. Dit standbeeld is de herinnering aan deze bijzondere actie. Het is een wonder dat deze man de oorlog heeft overleeft. In de sector waar hij aan land kwam vielen op Sword Beach veruit de meeste slachtoffers. Ook hier zijn nog meer diverse herdenkingsplekken aanwezig.

Doedelzakspeler Bill Millin

De bekendste staat iets van de kust aan de D514 die je eigenlijk volgt om langs alle oorlogsstranden te rijden, maar het staat precies een beetje uit de richting. (mijn foto was zo onscherp dat ik er even 1 gejat heb van google)

beeld van veldmaarschalk Montgomery

[Sassya]

Mooie trip! Ik ben nu 2x in Normandië geweest en heb vooral samen met mijn vader veel bekeken. Veel over gelezen ook, dan komt het nog meer tot leven als je daar bent. Blijft nog altijd indruk op me maken. Net als ons bezoek aan Bastogne trouwens.

[Tipsy_1]

boeiend reisje! helaas ben ik zelf nog niet in Normandië geweest maar het staat wel op de wishlist

[tosca]

Wij zijn twee jaar geleden daar ook in de buurt op vakantie geweest, erg interessant! Vond vooral de begraafplaats erg indrukwekkend.

Tegenover die Pegasusbridge nog lekker in het zonnetje koffie gedronken (die overigens niet echt lekker was)

[PSVwally]

JUNO BEACH

Juno Beach liep van Saint-Aubin-sur-Mer in het oosten tot La Rivière-Saint-Sauveur en Courseulles-sur-Mer in het westen. Juno Beach was als landingszone toebedeeld aan de Canadese 3e infanteriedivisie, de Britse 2e pantserbrigade en een eenheid commando's van de Britse Royal Marines.

Juno Beach was op Omaha Beach na het zwaarst verdedigde stuk strand. De Duitse verdedigers beschikten over elf zware geschutbatterijen met 155 millimeter geschut en negen batterijen met 75 millimeter geschut. Ook waren veel mijnen gelegd. Het inleidende bombardement in de nacht voorafgaand aan de invasie richtte weinig schade aan, en de gevechten waren dan ook hevig. In de middag was het strand echter veroverd en was de Canadese derde divisie ettelijke kilometers het achterland binnengedrongen om bruggen te veroveren. Een onderdeel van het zesde Canadese pantserregiment wist als enige de doellijn te bereiken, maar moest zich wegens het ontbreken van infanterie weer terugtrekken. Aan het eind van de eerste dag waren de Canadese troepen van alle geallieerde troepen het verst opgerukt. In de avond van de volgende dag zouden zij verbinding maken met de Britse troepen van Sword Beach.

Tot de eerste Canadese troepen die tijdens de D-Day invasie op Juno Beach landden, behoorde James Doohan, die later bekend zou worden als acteur in de televisieserie Star Trek.

Lotharingenkruis

Het Juno beach museum staat in Courseulles sur Mer.
Op enkele minuten lopen vanaf het museum Juno Beach staat in de duinen een groot roestvrijstalen monument ter herinnering aan het aan land gaan van Charles de Gaulle als hoofd van de Franse regering in ballingschap op 14 juli 1944.

Eigenlijk heel het dorp Bernieres sur mer is gericht op de landingen van de Canadese divisie. Zoals bijvoorbeeld dit huis. Overal staan plaquettes en gedenktekens die herinneren aan de slag die hier heeft plaatsgevonden.

canadahuis nu

canadahuis nu

canadahuis toen

canadahuis toen

Een Britse Churchill AVRE als glorieus monument van de landingen op 6 juni 1944. Op D-Day lukte het dit specifieke exemplaar niet een anti-tankgracht te overwinnen die 100 meter zuidelijk is gelegen. De bemanning had geen andere keus dan de tank te verlaten waarbij onder vijandelijk vuur zware verliezen werden geleden.

tank

[PSVwally]

GOLD BEACH

Gold Beach ligt tussen La Rivière en Longues-sur-Mer en is zo'n 8 kilometer breed.

Gold Beach was toegewezen aan de 50e Infanteriedivisie en de Britse 8ste pantserbrigade van het Britse Tweede Leger onder luitenant-generaal Miles Dempsey. Hun hoofdtaak was het veroveren van Arromanches (dat als plaats voor een Mulberryhaven was aangewezen) en Bayeux, en het afsnijden van de weg van Caen naar Bayeux. Daarnaast moesten de Britten contact maken met de Amerikanen die westelijk van Gold Beach op Omaha Beach landden en met de Canadezen die oostelijker landden, op Juno Beach.
Vanaf Arromanches (Ga vooral ook naar Arromanches 360) zie je de Mulberry haven van toen nu nog liggen. Bij voorkeur bij Eb bezoeken, dan kun je er zelfs voor een deel gewoon langs lopen.

De landing op Gold Beach begon om 07.25 uur, een uur later dan op de westelijker gelegen stranden Utah Beach en Omaha Beach, omdat daar de vloed eerder opkwam. Als gevolg van de sterke noordwestenwind stonden de hindernissen op het strand al onder water toen de commando's die ze moesten opblazen ze bereikten. De soldaten werden vanaf de oever onder vuur genomen en konden de hindernissen niet opruimen. Van de eerste landingsvaartuigen, beladen met tanks, voeren er twintig op mijnen waarbij ze licht tot zwaar beschadigd raakten.

De stellingen van de Duitse verdedigers bevonden zich hoofdzakelijk in huizen bij het strand. Op een klif bij Longues-sur-Mer bevond zich een Duitse vuurleidingspost voor een batterij van vier 155 mm kanonnen die enkele kilometers landinwaarts stonden opgesteld. De batterij en de vuurleidingspost werden door betonnen wanden van een meter dik beschermd.
De Britse kruiser HMS Ajax voerde een lang artillerieduel met de batterij bij Longues-sur-Mer en schakelde deze tenslotte uit. Ook dit is een echte aanrader om wat tijd voor uit te trekken. En neem een zaklampje mee (of zorg dat je telefoon is opgeladen) want je kunt ook bijna alle bunkers in.

stellingen bij Longues sur mer

Longues sur mer

Rond middernacht waren zo'n 25.000 Britten op Gold Beach geland. De troepen waren zo'n 10 kilometer opgerukt in bezet gebied. Ze waren erin geslaagd ten zuiden van Tierceville contact te maken met de Canadezen, maar hadden geen contact weten te maken met de Amerikanen op Omaha Beach. Rond half elf 's avonds hadden ze Arromanches ingenomen en rond hetzelfde tijdstip bereikten ze de buitenwijken van Bayeux. Nadat de Britten door de Duitse linies waren gebroken, nam het aantal getroffenen af. Het totaal bleef steken op iets meer dan 400, veel minder dan het aantal op Omaha Beach

[jojostravelusa]

Bij Ouisterham is weinig meer te zien van wat er hier allemaal heeft afgespeeld op D-day.

Maar ze hadden wel een heel lekkere pizza daar. Leuk terras

[PSVwally]

Het ligt er een beetje aan wat je bij Ouistreham rekent. Als je de Pegasusbrug en Horzabrug overgaat kom je aan de andere kant van kanaal van Caen bij de Merville Batterij...ik vond dat wel indrukwekkend. Bij Sword beach zelf heb je een aantal musea, bijvoorbeeld het grand bunker museum. Verder vooral veel kleine monumenten.

Met behulp van deze site kun je best veel monumenten vinden en vooraf al bepalen welke interessant zijn.

Ik heb bijvoorbeeld het stuk over Omaha Beach nog niet geplaatst maar dat 'gebied' heeft me echt wel even aan het denken gezet wat die soldaten en mensen die er nog woonden mee moeten hebben gemaakt. Behalve de grote 'bekende' stukken zijn er nog een heleboel kleine, misschien wel persoonlijke, gedenktekens her en der, al dan niet langs de weg die best machtig zijn om even bij stil te staan. Ik ben helaas bang dat voor sommige stukken, zoals bijvoorbeeld de bunkers bij Azeville, die niet echt op een route liggen de entree prijs wel wat afschrikt.

[bluemoon]

Ah toevallig, 2 weken geleden heb ik daar ook rondgetoerd met mijn cabrio.
Ik ben ook maar gelijk even langs Bayeux geweest voor het beroemde "tapijt", en bij Rouen voor Jeanne d'arc.
Ben je ook bij Pointe du Hoc geweest ?.

Mooie foto,s, die van mij staan nog op mijn DSLR, maar die ligt thuis en ik zit nu nog 2 weken weg voor mijn werk.

[PSVwally]

Ja, ik ben ook bij Pointe du Hoc geweest. Wat een gatenkaas is het daar zeg. Ik hoop dat ik vrijdag het verslag over Omaha en Utah en de luchtlandingen rond St. Mere Eglise afkrijg, want zaterdagmorgen vlieg ik naar de Algarve.

[jojostravelusa]

Wij hebben veel musea gezien en met de Normandiëpas krijg je ook nog korting. Ongelooflijk en niet te bevatten wat daar allemaal gebeurd is. Veel jonge jongens gesneuveld. Onze zoon is nu 18. Ik moet er niet aan denken.... BRR

[Mrvanilla]

He Paul, ik lees dit topic nu pas. Leuk dat je dit deelt, Ben er zelf twee jaar geleden een lang weekend geweest, enorm indrukwekkend.

[bluemoon]

Ik had na mijn trip naar Normandie gelijk weer eens The Longest day en Saving private Ryan bekeken.
Binnenkort is Band of Brothers weer aan de beurt.

[Mrvanilla]

Er is daar een hoop herkenbaars uit de serie Band of Brothers te vinden, ook in diverse musea

[Family5]

Het landschap van Normandië lijkt soms een groot openluchtmuseum. Soms waan je jezelf in The Longest Day. Met van die kei-muurtjes, waarachter je ieder moment een klik-klak geluid meent te horen

Wat ons betreft is het mooiste museum over D-Day te vinden bij Caen: Le Mémorial. http://www.memorial-caen.fr
Je kunt het een oorlogsmuseum noemen, maar ook een vredesmuseum. We waren verbaasd dat we een stevige toegangsprijs moesten betalen, maar het was een bezoek meer dan waard. Je bent er zeker vijf uur zoet, ook als je geen museumliefhebber bent. De modernste audio visuele middelen worden ingezet en er is een gigantische collectie authentiek militair materiaal, van verbanddozen tot complete jeeps en vliegtuigen.

[PSVwally]

Op de weg naar Utah beach staat sinds een paar jaar ook een flink standbeeld van Richard Winters, ook bekend uit band of brothers. Het staat een beetje in een bocht en veel mensen rijden er gewoon langs, maar zo staan er heel veel van dit soort 'eenzame' herinneringen. Ik zal de 2 overgebleven stranden snel erbij zetten. Eerst even de wasjes van het tripje naar Portugal doen, wat is het hier koud en nat in Nederland.

[PSVwally]

OMAHA BEACH

Daarna ben ik doorgereden naar Colleville-sur-met naar de Amerikaanse begraafplaats. Ik ben wel ooit eens bij Ieper geweest en heb het en der wel eens wat oorlogsbegraafplaatsen gezien, maar zo enorm als dit heb ik nooit eerder bezocht. En ik moet zeggen, het maakt enorme indruk. Vooral als je er goed over nadenkt wat deze mensen voor offer hebben gebracht en we daardoor nu zo kunnen leven als we leven.

Omaha Beach zijn verschillende stranden en het 'slagveld' was hier in totaal zo'n 5 kilometer breed. Voordat de grondinvasie begon zijn alle stranden enorm gebombardeerd, maar achteraf gezien was dit erg onnauwkeurig uitgevoerd en was er nauwelijks schade. Als je dan bij Pointe du Hoc komt (komt in een later verslag) dan begrijp je dat niet helemaal, want dat is nu nog steeds één grote gatenkaas. Maargoed, bij o.a Colleville en Vierville werd het een ware slachting. De hoge kliffen, de obstakels in het water en het falen van o.a de drijvende shermantanks maakte dat de Duitsers eigenlijk een perfekte schietoefening konden houden. Aanvankelijk werd het gebied verdedigd door een samenraapsel van uit Polen en Rusland afkomstige troepen, maar vlak voor de invasie werden ze vervangen door de Duitse 352e Infanteriedivisie. Deze behoorde tot de best getrainde troepen in het gebied.

Volgens het oorlogsdagboek van de 1ste divisie waren alle officieren en sergeanten van de divisie binnen tien minuten na het neerlaten van de landingskleppen gewond of dood. De divisie had geen leiding meer en reageerde nergens meer op. Na een uur bevonden de mannen zich nog steeds op het strand, in dekking tegen hevig machinegeweervuur. Pas na de landing van brigadegeneraal Norman Cota kregen de troepen weer wat moed, en ten slotte lukte het om door de Duitse linies te breken.

De Amerikanen telden uiteindelijk meer dan drieduizend doden en gewonden, waarvan tweeduizend in de eerste uren van de invasie. Onderzoek door BBC documentairemakers in 2007 gaf aan dat deze verliezen vermoedelijk veel hoger waren en dat in de eerste achttien uur van de invasie vierenhalf- tot vijfduizend man omkwamen en gewond raakten op Omaha Beach. Aan Duitse zijde zijn vermoedelijk tussen de 1200 en 1500 manschappen gewond geraakt of omgekomen. Er zijn diverse monumenten op de begraafplaats, maar het indrukwekkends is het als de rondleidingen beginnen. Daar lopen soms ook nog veteranen bij met hun eigen verhalen. Maar als het Amerikaans volkslied wordt gespeeld en de stilte en het applaus daarna zijn heel indrukwekkend. Vergeet hier niet een tour te maken met een koptelefoon.