Hoe financieren jullie de universiteit?

[Sabine1970]

Wij vragen ons af hoe je de universiteit bekostigt als je eenmaal je Green Card hebt bemachtigd en je gaat met kinderen die kant uit, die meteen op een universiteit moeten beginnen? Stel dat we ingeloot worden en we kunnen die kant op, tegen de tijd dat alles geregeld is zijn twee van de drie kinderen klaar met hun VWO/HAVO en zouden dus meteen doorstromen in het Amerikaanse universiteits-leven. Alleen, om twee maal 30.000$ op te hoesten zal bruin niet gaan trekken en een savingsplan zoals de Amerikanen van al van baby af aan hebben hebben we natuurlijk ook niet. Een lening hiervoor afsluiten zal, zonder credit history, ook niet gaan lukken. Bovendien willen we natuurlijk onze kids ook een goede start geven en indien mogelijk zonder schuld hun leven kunnen opbouwen. Hoe hebben jullie dat gedaan, ik neem tenminste aan dat er meer mensen ons zijn voorgegaan met kinderen die meteen op een University zijn ingestroomd?

[kastelke]

Student loans. Beurzen, grants, enz. En part-time job terwijl je studeert. Of een gap year nemen en in dat jaar hard gaan werken.

[Hockey]

@Sabine1970, ik heb laatst een artikel gelezen wat tips geeft over studeren zonder de enorm hoge kosten. Ik weet niet of alles in jullie situatie toepasbaar is, maar wellicht is het de moeite waard om eens te lezen.

[ANY]

Dat is een goed artikel en heeft verschillende punten die ik ook zou aanraden. Community college is een goede optie, en een stuk betaalbaarder. Er wordt vaak op neergekeken, en gezegd dat het geen goede scholen zijn, maar je kunt je daarin vergissen. Bijvoorbeeld, Ivy League school Cornell hier neemt de credits van het locale community college aan.
Inderdaad weten 18 jarigen vaak nog niet helemaal wat ze willen, en als ze dat wel denken te weten, veranderen ze nogal eens. Ik hoorde een leraar eens zeggen de duurste woorden zijn "I want to change major." Het fijne van community college is dat je de algemene vakken uit de weg kunt werken. Je kunt een algemeen degree halen, liberal arts, en dan verder specialiseren op een 4 jaar school. Mijn zoon zei ook eens dat community college een beetje is als de "safe button"; na 2 jaar heb je tenminste een associates, als je na 2 jaar op een 4 jaar school ermee stopt heb je niks. Je weet tenslotte nooit wat het leven je toegooit.
Dat is mijn verkooppraatje voor community college.
Verder inderdaad, kies wat waar je werk in kunt krijgen. Als ik zie hoeveel verpleeghulpen we op ons werk hebben die gigantische leningen hebben van college voor een graad waar ze geen werk in kunnen krijgen, het is triest.
Hoe wij het gedaan hebben; onze 3 zijn allemaal eerst naar community college geweest, en daarna een transfer naar een 4 jaar state college (de jongste is bijna klaar met community college). Ze hebben een paar scholarships gehad, wij hebben bijdgedragen, ze hebben zomerbaantjes gehad, en een paar leningen.

[ned in MO]

Je eerste twee jaar op een local community college beginnen. Dat is niet zo duur.

[USInsider]

De meeste USers hebben geen savingsplan vanaf hun geboorte om naar school te gaan hoor. Sommigen, maar in al die jaren dat ik hier woon - twintig - ben ik nog nooit iemand tegengekomen die zo naar college/universiteit kon.
De meeste ex-studenten hier hebben enorme schulden en vaak geen werk, althans niet in op het gebied waar ze voor geleerd hebben.

Je hebt het over twee maal $ 30.000 maar bij mijn weten red niemand daar een studie van in de US.

[Sabine1970]

Dank voor jullie reactie zover! @Any, mag ik vragen hoe hoog de schuld van jullie kids is als ze klaar zijn met hun opleiding? Mijn oudste wil chirurg worden, ben bang dat dat een aardig kostenplaatje gaat worden...

[Hockey]

@Sabine1970, wat jullie ook kunnen doen, is eens gaan praten met colleges en community colleges. Vraag hen of courses gevolgd aan bijvoorbeeld Coursera en edX meetellen voor punten. Dat biedt ook nog weer een mogelijkheid om tegen lage kosten wat vakken te doen.

De weg volgen die in het artikel beschreven is en ook alvast wat vakken doen via de genoemde online opleidingen bieden helaas niet het geweldige feestende studentenleven wat velen van ons in Nederland kennen, maar het is misschien wel een mogelijkheid om met relatief beperkte kosten het doel te bereiken.

Nog een tip: Veel state universities hanteren lagere tuition fees voor zogenaamde in state residents. iets waar je vaak al voor in aanmerking als je al twee jaar in een bepaalde staat woont. En er zijn zeer goede state universities, zoals bijvoorbeeld UCLA in Los Angeles, Californië.

[USInsider]

Blijf dan in Ned.land ! en spaar.
Laat hem/haar zoveel mogelijk studeren in Ned. om vervolgens een deel van de studie te doen in de US als dat het ideaal is. Er worden ook interns aangenomen op J-1 en H-1B visums.
Ik las pas een onderzoek dat velen deelnemen aan de US lottery om hun kinderen betere kansen te geven op onderwijs etc. Maar het loopt vaak uit op een armoede-val waarbij de kids burgers staan te flippen.

Bij mijn weten kan TS - als hij naar de US verkast door de lottery te winnen - meteen in aanmerking komen voor in-state fees als daar een verzoek voor wordt ingediend. Die fees worden wel per jaar hoger en hoger. Lukt dat niet dan zijn ze na een jaar eligible voor in-state fees.
Ik dacht dat LPR's ook recht hebben op beurzen en leningen gelijk aan citizens.

Overigens er is ook nog de issue van een plekje op de universiteit bekomen.

Een ieder die naar de US wil denkt dat hij/zij er een succes van zal maken. En waarom niet ?
Maar succes is niet gegarandeerd en het leven aan de onderkant van de US is stukken harder dan het leven in de onderste laag van de Ned. samenleving.

[Sabine1970]

Mijn man en ik hebben ons ingeschreven voor de loterij, omdat het twee jaar wonen in de VS ons erg goed is bevallen. Ook de kinderen vonden het er geweldig, maar we zijn nu alle consequenties eens onder elkaar aan het zetten. STEL dat we meteen deze loting ingeloot zouden worden, dan moeten we natuurlijk wel redelijk weten waaraan we beginnen, maar we willen dit natuurlijk niet ten koste van de kinderen... We willen dit graag samen met de kinderen ondernemen, maar we realiseren ons ook dat wij in deze ook voor de kinderen moeten denken; zij zien alleen de positieve aspecten, maar niet dat ze straks met een enorme studieschuld zitten. En de kinderen in NL laten achterblijven zou ook niet de oplossing zijn, omdat je dan in NL ook het maximale bedrag voor de studie moet betalen. Plus dat wij dan toch "incompleet" in ons nieuwe thuisland zitten...

[USInsider]

Wanneer heb je in de US gewoond en onder welke voorwaarden ?
Plus: waar woonde je en kun je je die buurt en dat huis nu ook veroorloven ?

Ik heb drie keer in de rij gestaan op het US consulaat in A'dam voor mijn visum en twee keer stond ik achter mensen die hun groene kaarten kwamen inleveren. Ze waren hun spaargeld en een boel illusies armer.
Opvallend is dat hier zich wel 'winnaars' melden maar dat ik zelden lees hoe het verder gaat. Op een paar na.
Er is enige tijd een deelnemer geweest die een mislukte DVL immigratie had gehad. Dat was erg leerzaam helaas, was hij enorm bitter de hele affaire.

Verder hoe oud zijn jullie ? en wat is jullie line of work ?
Heb je zicht op mogelijkheden voor jullie beiden ?
Mijn man kwam hier ooit als software enigineer. Bijna twee jaar geleden raakte hij zijn baan kwijt. Aangezien hij boven de 55 is zal hij nooit meer aan de bak komen dat is inmiddels wel duidelijk. In de software industry wordt je boven de 55 als te oud en te langzaam gezien, plus je kost een boel geld aan ziektenkostenverz.

Is het zo erg geworden in Ned. dat er zo een verlangen is te vertrekken bij velen ? Echt ?

Mbt. studiekosten:
http://www.kevinmd.com/blog/2011/04/med ... octor.html

Het gaat er niet alleen om wat college/universiteit kost in general. Je moet exact kijken naar med. professies. Wat zijn de mogelijkheden geld te gaan verdienen en wanneer beginnen die ? De studieschuld is voor een groot deel met interest - zelfs al is die schuld door de overheid gegarandeerd. Je kunt niet van een studieschuld afkomen door je failliet te laten verklaren.
Plus ik zie hier hoe het tekort aan dokters wordt opgelost idem als in de software: import mn. uit India en omg.
Dus het is niet zo dat er een tekort is en daardoor salarissen zullen gaan stijgen. Integendeel.

[Sabine1970]

Wij woonden in Kansas vanwege het werk van mijn man, de buurt en het huis waar we toen woonden zouden we ons normaal ook kunnen veroorloven. Mijn dochter zou traumachirurg willen worden, dus geen gewone huisarts. Ik realiseer me dat we de "normale" Nederlandse manier van doen en denken zullen moeten aanpassen en het volgens het Amerikaanse patroon moeten doen, loans, scholarships etc. Maar... Hoe gemakkelijk kom je aan een scholarship als je niet via de High School doorstroomt. En hoeveel van de studiekosten worden dan gedekt, want een full-scholarship zal vrijwel niet tot de mogelijkheden behoren denk ik dan heel pessimistisch... Aan de andere kant... Mijn dochter heeft in de twee jaar dat we daar woonden na drie weken 9th grade alle lessen in 10th gevolgd, en is het jaar daarna officieel overgegaan naar 11th, dus junior! Alleen maar omdat het niveau veel lager lag dan het VWO dat ze hier volgde. Als ze dan voor toelating een test moet afleggen, twijfel ik er niet aan dat ze met haar BETA-pakket hier als achtergrond hoog zal scoren... En dan zou een toelating tot een med-school met een scholarship toch moeten lukken!

[ANY]

Sabine; de oudste 2 zaten rond $10.000, do oudste wat minder. De oudste heeft na college een paar internships gedaan via Student Conservation Association, waar hij behalve een heel klein loon een gedeeltelijke aflossing van studieschuld kreeg. Aan geld heeft hij er weinig mee verdiend, maar in levenservaring en kennis was dat zeker de moeite waard, en het heeft naar een paar goed betaalde tijdelijke baantjes geleid. De tweede is met zijn neus in de boter gevallen met zijn baan (die hem zowat in de schoot geworpen werd) en kan die studieschuld goed aan.
Het is en blijft een hele hap geld. Ik heb wel het idee dat je een beetje creatief moet zijn bij het zoeken van scholarships. Als je (of je kind)ergens een baantje neemt bijvoorbeeld, kijk dan ook of dat bedrijf scholarships uitgeeft. Mijn kinderen hebben scholarships van de werkplaats van mijn man gehad, en nog een paar kleinere scholarships van bedrijven. Zelf heb ik mijn bachelors gehaald met een vol scholarship van mijn werk, anders had ik dat zeker niet kunnen doen terwijl we ook kinderen in college hadden. Voor medisch personeel zijn er ook loan forgiveness programmas, bv http://nhsc.hrsa.gov/loanrepayment/ Je moet dan op een underserved area gaan werken voor een paar jaar.
Voor med school moet je eerst een bachelors hebben. Zeker een lange weg, in die 4 jaar stroomt er veel water door de Maas Ik bedoel maar, er kan veel veranderen.

[Sabine1970]

Dank je ANY! Ik vind $ 10.000 nog meevallen... Dat is een bedrag dat te overzien (en af te lossen) is!

[USInsider]

We zouden ons kunnen veroorlooven in dezelfde buurt te wonen, zeg je.
OK, huizenprijzen en huren daar niet gestegen inmiddels klaarblijkelijk.
Toch vraag ik me af waar je dat op baseert ?

Hebben je man of jij staand een aanbod voor dezelfde baan als hij toen had in de US met vergelijkbare vergoedingen in alle opzichten.
(Een baan die hij/jij echter van de ene op de andere dag kan kwijtraken.)

Je vraag gaat vooral over de studies en de financiering ervan - en terecht voor een groot aantal redenen.
Maar moet je eerste vraag niet zijn mbt. jullie mogelijkheden zijn als je inderdaad de DVL zou winnen ?

Overigens ik begrijp nu dat je kinderen iets jonger zijn dan ik in eerste instantie begreep. Jullie derhalve ook.

Ik heb de indruk dat in de US een med. studie een van de duurste studies is. En dat door de lange internships die zijn vereist, schulden enorm groeien.
Ik ben nog nooit een arts/specialist tegengekomen met een schuld van maar $ 10.000 na afronding van de hele studie. Kan dat echt ?
In de 'underserved areas' krijgen dokters minder uitbetaald van verzekeringen/MedicAid/MediCare.

Ik had me voor we vertrokken ook voorgesteld dat ik mijn/een studie zou kunnen afmaken. Het werd me al snel duidelijk dat ik het kon vergeten.
Een simpele paralegal opleiding zou me al $ 10.000 in het rood hebben gezet.

[ANY]

Dank je ANY! Ik vind $ 10.000 nog meevallen... Dat is een bedrag dat te overzien (en af te lossen) is!

Dat is dan wel met flinke bijdragen van ons, he. En misschien is ons plaatje niet zo representatief.

Ik had me voor we vertrokken ook voorgesteld dat ik mijn/een studie zou kunnen afmaken. Het werd me al snel duidelijk dat ik het kon vergeten.

Dat lijkt me er toch wel aan te liggen wat je wilt doen. Als je vastzit aan een huis of gezin is het moeilijker, maar er zijn toch ook flexible manieren om te studeren, bv online, of 1 klas per semester zodat het te betalen is. Duurt wel wat langer (en ja het blijft prijzig).

[Sabine1970]

Dank je voor je eerlijkheid! Ik ben overigens 43, mijn man 45. De kinderen zijn nu 17, 15 en 10 jaar. Gezien de Amerikaanse contacten die we hebben opgedaan, en nog steeds onderhouden, ben ik ervan overtuigd dat mijn man wel aan een baan op zijn niveau (academisch) komt. Ikzelf ben niet al te kieskeurig en verwacht wel ergens aan het werk te komen (naïef?). Onze contacten zitten ook in KS/MO, dus ik verwacht dat dat de regio zal zijn waar we eventueel terecht zouden komen. Een van de goedkopere regio's dus. Maar om überhaupt een gefundeerde beslissing te kunnen nemen, ALS we ingeloot worden, wil ik weten wat mijn kinderen te wachten staat! En ja, dan ga ik er sowieso vanuit dat wij ook een flinke duit bijdragen aan hun studie, zodat hun schuld zo laag mogelijk wordt.

[bello]

Voor een MD degree als hartchirurg ben je minimaal een jaar of 15 kwijt, nadat je je high school hebt afgerond:

• High school: hoge GPA noodzakelijk, met name voor wiskunde/natuurkunde/biologie - doet jullie oudste eindexamen VWO met het juiste pakket en hoge eindcijfers?
• dan 4 jaar Bachelor's Degree (liefst ook weer in de goede richting, en met hoge cijfers) > MCAT (toegangsexamen geneeskunde)
• dan 4 jaar Medical School
• dan 4-5 jaar Medical Residency Training Program > USMLE (medische basislicentie)
• dan 3 jaar Fellowship Training om je te specialiseren als hartchirurg
• plus een aantal laatste korte examens/procedures om daadwerkelijk als chirurg te mogen werken (State Medical License, Medical Board Exam etc.)

Totale opleidingskosten zijn gemiddeld 250.000 dollar, exclusief onderdak/studieboeken/eten/reizen etc. Pas als je in je residency training zit, krijg je betaald, zij het niet enorm veel voor de uren die je maakt (50-57.000 dollar per jaar).

Dat zijn al met al kosten die een student (of een doorsnee ouder) niet zelf kan dragen. Vandaar de hoge schulden voor afgestudeerden, tweede/derde hypotheken op huizen van ouders en de bizarre salarissen die artsen 'verdienen' als ze eenmaal zijn afgestudeerd. De gemiddelde schuld van een medical student als hij eenmaal aan het werk kan, was in 2013 170-175.000 dollar. Bron: https://www.aamc.org/download/152968/da ... ctcard.pdf

In Nederland is je dochter dan een stuk beter af qua kosten: € 1.835,- collegegeld per jaar. Maar die krijg je al weer ruimschoots 'terug' vanwege de € 279,18 basisbeurs per maand voor een uitwonende student (eventueel een paar honderd euro extra als renteloze lening). Als geneeskundestudent doe je in elk geval een bachelor van drie jaar en een master van drie jaar; je hebt al die tijd recht op studiefinanciering, plus een jaar extra een ov-kaart, plus drie jaar extra leenfaciliteit. Daarna kun je je als (betaalde) basisarts gaan specialiseren onder begeleiding van een gevestigde chirurg.

Alle Nederlandse medische universiteiten hebben faciliteiten om een deel van het onderwijs (en/of de stages) in het buitenland te volgen, maar dan binnen het al betaalde Nederlands tarief. Wellicht is dat een te sluiten comprimis (er nog maar even vanuitgaande dat jullie die 1 op de 50 gelukkigen zijn die een greencard winnen natuurlijk).

[kastelke]

Wat in Noord-Amerika totaal anders is dan in Nl/Be: in Nl/Be bepaal jij als student wat je wilt studeren aan de universiteit, en aan welke universiteit je dat wilt doen (behalve enkele uitzonderingen). In Noord-Amerika 'solliciteer' je bij een universiteit, en die universiteit beslist dan of ze jou toelaten of niet. Er zijn universiteiten waar bijvoorbeeld 75% van de 'sollicitanten' aangenomen worden (ik denk niet voor geneeskunde), er zijn er waar je minder dan 10% kans hebt om aangenomen te worden.

[ned in MO]

Er gaan veel fabeltjes de rondte over wat een opleiding kost.
Ik woon in jullie "gebied" waar je bekend bent. Ik woon in ZW MIssouri.
College zal voor jullie niet anders zijn dan dat het voor ons is. Het gaat geld kosten. Hoeveel dat is, daar heb je wel veel invloed op. Ik stuur mijn kinderen de eerste twee jaar waarschijnlijk naar OTC, tenzij ze erg goed scholar ships krijgen (wat ik natuurlijk hoop). In ieder geval kunnen ze daar de eerste twee jaar terecht voor alle basisvakken voor HEEL wat minder http://www.otc.edu/financialservices/fi ... uition.php . Daarna zijn ze ook wat meer gevormd en weten ze waarschijnlijk ook beter wat ze willen gaan doen.
Je kind zal toch eerst een college degree moeten halen en daarna verder. Als ze daarna verder willen en het gaat heel wat meer kosten dat is dat minder erg want het risico dat ze het niet halen is minder. Een studielening is dan goed te doen.
Ook zijn er programma's die het studeren een stuk goedkoper maken maar de student moet dan een contract tekenen dat deze de eerste tig jaren moet werken in een locatie die niet zo populair is. Alaska, north dakota, in the middle of kansas etc.

Genoeg mogelijkheden dus en soms moet een kind zich realiseren dat niet alles zomaar kan en dat als ze echt gemotiveerd zijn om dat te doen de weg misschien wat langer zal zijn