Reizen tot in detail plannen

[Henriëtte]

Gelukkig, ik schrok al

[desperate housewive]

Onze ervaring met onze USA rondreizen is dat hoe verder de reis evolueert hoe minder we ons aan ons plan houden Daarvoor dient immers een planning. Zo hebben we in 2012 een paar punten niet kunnen doen op Mount Rainier en Yellowstone en daarom een heel goed excuus om dit jaar terug naar deze wondermooie NP terug te gaan.

De hotels en B&b ed worden wel op voorhand geboekt omdat deze "bejaarde" toch graag op voorhand weet hoe haar bedje gespreid zal staan.

[dimona]

Weet je, ik ga het gewoon eens proberen. Over anderhalve maand reizen we een week met een camper door het Zuidwesten, dat is nog wel te overzien. Ga ik een fraai roadboek in elkaar draaien, zonder dat mijn man er vanaf weet. Ik kan echt niet wachten op zijn reaktie, haha. Misschien bevalt het wel supergoed

Overigens vind ik een road book wel iets anders dan een super gedetailleerde planning. Een road book is in feite gewoon een op maat gemaakte reisgids met daarin informatie over bezienswaardigheden en logeeradressen langs de route (toch?). Dat vind ik nog wel wat anders dan iemand die voor zijn trip naar NYC heeft gepland om tussen alle bezienswaardigheden door op donderdag van 1 tot half 2 te gaan lunchen bij bistro X (echt een keertje gelezen hier op het forum!).

[Ziva]

Ik zei dat het me zonde lijkt van de tijd als je een planning maakt en je je er niet aan zal houden, ik zei niets over of dat goed of slecht is dus geef geen waardeoordeel simpelweg omdat het mij helemaal niet uitmaakt wat iemand doet.

Zoals Henriette het nu net uitlegt snap ik het al beter, het is dus een leidraad en je accepteert dus vooraf al dat je keuzes moet maken. Dat aspect had ik inderdaad niet meegenomen. Zoals ik het voor me zag leek het me onwijs frustrerend om een reisplan te hebben met allemaal dingen erin om dan bijvoorbeeld aan het eind van de dag te moeten constateren dat je A, B en C niet hebt gezien maar ook geen tijd hebt om dat een dag later alsnog te bekijken. Vandaar dus dat ik niet begreep hoe mensen dan toch relaxed op vakantie konden gaan als je dingen voorbij moet laten gaan vanwege tijdgebrek, vandaar dus dit topic om erachter te komen.

Ik wil helemaal niet dat dit een ongezellig draadje wordt, is ook nergens voor nodig maar het is ook niet nodig om iemand aan te vallen omdat die persoon het in jouw ogen niet begrijpt toch?

[kalaman]

Ik kon eigenlijk even goed zélf de bijdrage van Fraa geschreven hebben... .
Er werd in n eerdere bijdrage door iemand nogal meewarig gedaan over oa "op n bepaald uur n foto nemen". Wel dat IS effectief van het grootste belang! Mochten wij bvb in april de Smithsonian Butte 's morgens gereden hebben dan was dit maar half zo mooi geweest als in de namiddag. Idem voor Capitol Reef, dat bij zonsondergang in n gouden gloed baadt, dit terwijl het in de voormiddag in de schaduw ligt . Wel, ik WIL inderdaad dergelijke zaken op voorhand weten, net zoals we voor elke dag het sunrise/sunset/morning and evening twilight noteren in het roadbook. Maar iedereen is daar vrij in natuurlijk...
O ja, ondertussen hebben we het roadbook al vervangen door de iPad, omwille van....overgewicht...

[bluemoon]

Ik stond in de rij te wachten bij een Super8 bij mount Rushmore. Ik had ruim van tevoren geboekt en een vrouw voor mij had niet geboekt maar ging ter plaatse om een kamer vragen.

Ik had 30 Euro betaald. Zij moest 145 Dollar neerleggen..

ook hier kan een stukje voorbereiding (ter plaatse) helpen. Als je zonder enige onderhandelingsmogelijkheden binnenloopt dan betaal je bijna altijd de Rack Rate. Zorg dus altijd voor een coupon (Visitor Center), AAA card (ANWB pasje) of iets anders wat eventueel korting kan geven.

Precies, ik heb hetzelfde verhaal ook andersom meegemaakt.
Ik kwam bij een hotel aan de balie (als ik mij goed herinner dan was het in Cambria, CA) en vroeg om de prijs, de receptionist gebaarde dat ik even moest wachten tot het koppel voor mij weg was.
Wat bleek nu: zij hadden al een tijd terug via internet gereserveerd voor $129/nacht, ik mocht de kamer hebben voor $79.
Uiteindelijk heb ik een kamer genomen bij de buurman 10 m verderop voor $50

In Nederland heb je dit ook wel, als ik bij Van der Valk een reservering wil maken voor over 2 maanden dan is het €100/nacht.
Maar als ik voor over 2 weken ga kijken dan is het vaak €80 of lager

[Henriëtte]

Er is volgens mij geen beste manier, er is alleen een manier die bij je past. En dat is dus voor iedereen anders.

Zijn we hier al zes pagina's lang met elkaar in discussie, terwijl al op pagina 1 alles met één zinnetje perfect is samengevat Dus met deze quote wil ik mijn bijdrage hier afsluiten.

[Ziva]

Helemaal waar maar de insteek van dit topic was voor mij nooit discussie omdat ik vooraf al wist dat er geen "goed of fout" zou zijn omdat iedereen anders is. En dat erken ik ook in de openingspost. Mijn insteek was om erachter te komen waarom iemand zijn reis tot in detail plant of juist niet en wat daar dan achter zit. En of dat dan specifiek voor Amerika is of niet en of dat dan met het type reis te maken heeft of juist niet.

Zo ben er nog steeds niet achter of het ook te maken heeft met karaktereigenschappen of niet. Zijn er bijvoorbeeld mensen die helemaal nooit hun reis plannen maar in het dagelijks leven wel alles plannen? Of zijn er juist mensen die normaliter niets plannen maar juist voor hun vakantie wel graag veel plannen. Zulk soort dingen zijn leuk om te weten.

[sachasenne]

Ik plan in het dagelijkse leven heel weinig. Ik weet nooit wat ik de dag erop ga doen of waar ik zin in heb of hoe ik me voel. (ga dan ook niet werken anders gaat die vlieger natuurlijk niet op)
Voor onze Amerika reis maak ik een voorbereiding. Die ziet eruit als wat jij vermoedelijk een planning noemt. Maar voor mij is het een opsomming van mogelijkheden. Thuis moet ik die niet hebben want hier ken ik al alle mogelijkheden. Als ik een weekend naar zee ga ook niet, want daar ken ik ook alles.
Maar zelfs al zou ik twee weken door Italie trekken wil ik wel weten wat waar te doen is. Zoveel vakantie hebben we niet en dan halen we er ook graag uit wat er uit te halen valt.
Als we daar geen zin in hebben, dan gaan we een week all in Turkije doen. Dan moet je niets voorbereiden, enkel kijken wanneer de bufetten geopend zijn
Alleen eindigen we toch steeds weer in Amerika, geen all in dus

[bello]

In het dagelijks leven ben ik ook al geen planner. Of misschien is een betere omschrijving: heel lui

Ik heb tijdens langere verblijven in Amerika een paar keer een dagtocht uitgestippeld. De route in de TomTom, alle bezienswaardigheden op een print aangestreept, zelfs openingstijden en prijzen erbij. Het voelde heel goed van te voren, dat we een dag echt iets gingen doen in plaats van als hoogtepunt 'terecht gekomen in een optocht van een lokale schoolband' te moeten noemen. Maar *voor ons* werkt dat meestal niet zo goed. Ik word zenuwachtig omdat ik steeds het gevoel heb dat we dingen van mijn route missen, omdat we niet voor alles tijd hebben. Dan zat ik de man des huizes op te jagen omdat ik dóór wilde, terwijl hij nog op zijn gemakje door het (ongepland bezochte) winkeltje naast het restaurant neusde.

Als we gewoon maar een beetje rondrijden, met zo nu en dan een stop in een stadje onderweg, of de borden volgend naar een park, is het voor mij al snel vakantie. Dat we daardoor maar een halve dag in Yosemite doorbrachten omdat we het niet heel boeiend vonden (schande!) maar een paar dagen later - de zon volgend - per ongeluk in Phoenix belandden... Daar aangekomen herinnerde me ineens een artikel uit de NRC, over de nabijgelegen bejaardenkolonie Sun City, die toen nog booming was.

In een roadside diner raakten we aan de praat met een lokale makelaar, die pasjes had om de gated community in te kunnen en aanbood ons mee te nemen. Makelaar op de passagiersstoel (hij mocht ons vanwege de verzekering niet zelf rondrijden) en ik achterin onze cabrio, foto's makend van de openlucht aerobics, zwembaden en golfterreinen. Net zo'n mooie herinnering als de zonsondergang in Bryce Canyon, of paniekerig achteraf de crèmewitte leren stoelen van onze Mustang moeten stofzuigen vanwege al het neergedwarrelde rode stof in Monument Valley

Zoals ik al eerder zei kijk ik soms verlangend naar de reisverslagen van mensen die highlights mee weten te pakken en/of op voorhand de meest bijzondere/afgesloten/geheime plekjes en routes weten vast te leggen. Maar dan denk ik weer aan de hoeveelheid werk vooraf, plus mijn zucht naar complete vrijheid op reis en boek ik toch alleen maar vlucht, auto en eerste nacht hotel. En een reisgids, om te zien wat we onderweg gemist hebben

[bluemoon]

In het dagelijks leven ben ik ook al geen planner. Of misschien is een betere omschrijving: heel lui

Het lijkt wel of je mijn karakter omschrijft
Mensen die hun vakantie strak plannen, zijn denk ik overal erg georganiseerd mee, ik niet

Ik heb samen met de buren een 2 onder 1 kap woning laten bouwen.
Zij hadden alles precies gepland, deze datum de oplevering met de aannemer, dan kan daarna de stucadoor erin, dan schilderen en 1 december gaan we verhuizen.
Ik deed alles mooi op mijn eigen tempo, af en toe had ik wat hulp, maar het meeste deed ik alleen.
Uiteindelijk kon ik wel 3 maand later verhuizen als de buren, maar het ging wel op mijn manier

[LeenG]

ik heb de indruk dat de meeste mensen hier reizen met GPS/Tomtom en aanverwanten
da's dan weer iets wat wij niet gebruiken. Een wegenkaart hebben we wel mee, ik weet graag waar we zijn en waar A ligt ten opzichte van B en C, maar af en toe eens verdwalen heeft ook zijn charmes

[sabrinacom]

Ik ben normaal niet zo'n planner, wel van de dingen die echt moeten gebeuren, eten en werken. Verder zie ik wel wat ik op een dag doe en de was en strijk kunnen gerust wat langer blijven liggen.
Voor de vakantie, en een dure reis in het bijzonder, wil.ik dan wel veel plannen. Jaren geleden gingen we naar Frankrijk en Italië op vakantie, echt op de bonnefooi. Dan had ik een fijne, relaxte vakantie, maar niet het idee dat ik echt veel gezien had, bijzondere dingen had gedaan. Dat gaf dan toch een beetje een onbevredigend gevoel.
Het ligt ook heel erg aan je insteek, waarom ga je op vakantie. Wil je vooral uitrusten omdat je leven al zo druk is, of wil je veel nieuwe dingen ontdekken. Dan is een reis mixschien weer veel drukker, is het motto 'ontspanning door inspanning'. Dus ik denk dat het deels aan je karakter ligt, maar ook aan het soort vakantie dat je wil hebben.
Dat van die leidraad bpvan Henriette was al vaker ter sprake gekomen volgens mij. Ik denk dat veel mensen het zo doen.
Fraa: van jouw vorige reis had je toch het roadbook laten zien? Ik kan me goed voorstellen dat andere mensen dat misschien zelfs 'obsessief' vinden worden, thuis hoor ik dat woord wel eens langskomen... Tja, het helpt mij een fijnere vakantie te hebben, de vakanties die ik beter voorbereid, zijn de leukste.

[RiverCola]

Zijn er bijvoorbeeld mensen die helemaal nooit hun reis plannen maar in het dagelijks leven wel alles plannen? Of zijn er juist mensen die normaliter niets plannen maar juist voor hun vakantie wel graag veel plannen. Zulk soort dingen zijn leuk om te weten.

Dit vind ik een leuke insteek en ik ben dan, vermoedelijk, net als Sachasenne. In het dagelijks leven plan ik bijna niets, maar mijn vakanties plan ik wel (maar niet tot in detail. Ik maak wel een opsomming van mogelijkheden maar laat dingen ook graag op z'n beloop).

Ik ken mensen die al weken, soms zelfs praktisch maanden, hun weekenden volgepland hebben. Aanstaande zaterdag hebben ze etentje zus, en op zondag langs moeders. Het weekend erna naar een concert, en op vrijdag eerst nog even langs een verjaardag. Het weekend daarop komen vrienden A, B en C langs en op zondag naar het museum. Op woensdag en zaterdagochtend wordt er gesport. Ik wordt er bloednerveus van als ik daaraan denk.
Natuurlijk plan ik afspraken in met vrienden (meestal omdat zij zo volgepland zijn!) maar ik wil ook spontaan een fietstocht kunnen gaan maken als het mooi weer is, of in de loop van de ochtend besluiten dat ik 's middags zin heb in een museum of een film in de bios. En de mooiste avonden zijn toch die avonden dat je spontaan met een groepje vrienden in de kroeg beland, of dat vrienden even langs komen om iets te brengen en je spontaan een lekkere maaltijd in elkaar draait om gezellig samen te eten en met een fles wijn lang aan tafel blijft hangen!?
Ik doe geen weekboodschappen, ben er al trots op als ik het op zaterdag presteer om voor die avond, voor de zondag én voor maandag, maaltijden weet te bedenken en in huis haal. Ik heb geen vaste momenten dat ik strijk, geen woensdag gehaktdag.

En tóch eet ik bijna elke avond verse, gezonde maaltijden, draag ik altijd schone gestreken kleren, doe ik leuke dingen in het weekend en is mijn huis schoon!

Ik weet wel waar dat allemaal door komt. Ik heb een grote hang naar onafhankelijkheid. Ik heb nooit een grote vriendengroep gehad (wel veel vrienden maar geen groepen), ben niet zo gek op dat groepsgedoe. Ben ook nooit lid geweest van een studentenvereniging, oh gruwel! Met al die regels en patronen! Ik kan me committeren, zoals aan mijn werkgever of aan de dingen die ik vrijwillig/onbezoldigd doe, maar een grote mate van zelfstandigheid en waardering vind ik daarin erg belangrijk.

Waarom dan toch vakanties plannen? Tja, ik denk dat het te maken heeft met de beperking van tijd. Maar ik ben ook vrij kieskeurig en smaakgevoelig. Ik wil weten waar in een stad ik die bijzondere boutique's kan vinden van lokale ontwerpers. Ik wil in dat kleine, ouderwetse, motelletje slapen waar de tijd heeft stilgestaan, of in dat resort in Thailand dat wel comfortabel maar nét niet te sjiek is. Dat het gevoel geeft dat het spontaan gegroeid is en waar de eigenaren met liefde elke boom en plant geplant hebben. In NY wil ik naar de opening van een expositie, of een gaaf optreden in een klein tentje in de Lower East Side. Tja, als je dit soort, voor mij bijzondere plekken, wilt bezoeken moet je gewoon wat research doen. Net als Fraaa, die de perfecte foto wil maken en daarom opzoekt hoe laat de zon ondergaat!

[Njit]

Dé reden waarom wij reizen voorbereiden: je hebt er meer plezier van!

Leuk artikel: http://www.wervingsvisie.nl/wordpress/2 ... tie-haalt/

Hoe je het meeste uit je vakantie haalt

‘Anticipation is everything’, zei Robert Louis Stevenson.

67% van het plezier dat we hebben in vakantie, is afkomstig van alle voorbereidende activiteiten, zoals het boeken (7%), het doen van inkopen (4%) of de reis er naartoe (14%). De aankomst telt mee voor 37%. Daar staat tegenover dat 4% van de vakantiegangers zich al op de eerste dag begint druk te maken over de terugkeer.

Zie dit plaatje voor een mooie (engelse) Infographic: http://i.imgur.com/77de65j.jpg

21% is na afloop van de vakantie blij om weer thuis te zijn; maar meer dan de helft lijdt aan ‘post travel blues’. Voor 31% wordt dat veroorzaakt door de noodzaak weer aan het werk te moeten en bij 8% neemt het zelfs de vorm aan van het op zoek gaan naar een andere baan.

Tips

Wil je het maximale uit je vakantie halen? Houd dan de volgende tips in gedachten:

• De lengte van de vakantie doet er voor het geluksgevoel niet toe, plan dus meerdere – korte – trips per jaar.
• Het meeste plezier komt van de voorbereidende activiteiten; begin er dus vroeg mee (deze tip is voor volgend jaar).
• Ga na de vakantie niet direct weer aan het werk, maar boek eerst je volgende vakantie.
• Zorg dat je een bestemming kiest waar je echt graag naar toe wilt.
• ‘Verleng’ je vakantie door foto’s te uploaden/bekijken of je ervaringen via social media te delen.
• Hoe dan ook, geniet!

[sabrinacom]

RiverCola: zo zie ik het ook! Vwb vakantie en thuis. Je hebt het perfect verwoord. Daaruit blijkt dat het niet perse een karaktereigenschap hoeft te zijn (kan wel). Wat een interessante discussie
Njit: Laat ik meteen hier thuis zien!

[Fraa]

Zo ben er nog steeds niet achter of het ook te maken heeft met karaktereigenschappen of niet. Zijn er bijvoorbeeld mensen die helemaal nooit hun reis plannen maar in het dagelijks leven wel alles plannen? Of zijn er juist mensen die normaliter niets plannen maar juist voor hun vakantie wel graag veel plannen. Zulk soort dingen zijn leuk om te weten.

In het dagelijks leven ben ik iemand die zeer lui is, omdat ik in verschillende diensten werk & dus ook onregelmatig eet & slaap. Ik heb geen vast ritme & zodoende kan ik de ene week heel actief zijn & de andere doodmoe. Ik plan niet graag vooruit, net omdat ik zo'n onregelmatig leven heb. Daar boven op komt nog het feit dat ik standby-dienst doe, ze kunnen me in mijn vrije tijd dus op elke moment van de dag naar de fabriek laten komen om eventuele storingen op te lossen. Ik weet daarom helemaal niet of ik morgen wel zin heb om ergens naar toe te gaan. Als iemand dus iets wil gaan doen, dan moeten ze het mij ook 3-4 keer vragen (waar de laatste keer 99% zeker de dag voordien is ). Hier in België of Nederland is het dus ook het normale leven en als je iets wil gaan doen, dan weet je 9 kansen van de 10 wel waar het ligt, hoeveel het ongeveer kost, hoe laat het open gaat, etc. Aangezien je op reis elke dag wel ergens anders bent, veel nieuwe plaatsen & namen leert kennen, is het dus wel leuk om al die kleine weetjes in een gestructureerd geheel te steken. Op reis plan ik dus ook omdat ik vind dat ik daar nood aan heb. Zo'n reis kost makkelijk een paar duizend euro & dan wil je natuurlijk veel zien & mooie herinneringen mee naar huis nemen. Persoonlijk zou ik het dus zonde vinden om helemaal niets te plannen, er zullen toch altijd dingen zijn die je gemist hebt of waar je geen weet van had. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat alles wat gepland is, ook zal gebeuren. Zoals Carine al zei, het is maar een boekje met mogelijkheden.

Het ene heeft dus niet zoveel met het ander te maken volgens mij, karakter of persoonlijkheid ook nog niet zozeer hoor. De ene persoon is een controle freak & plant veel in eigen land, terwijl hij dat op vakantie niet doet. De andere is héél relax, maar wil op vakantie dan toch het maximum er uit halen. Bij nog andere is het dan weer een mengeling van de twee Wat mij het belangrijkste lijkt is wat de persoon in kwestie van hun vakantie verwacht. Ik bekijk het bv als een kans om in een ander land dingen te doen die ik thuis niet zo vaak kan doen, zoals bv lange wandelingen in de natuur, eens met een 4x4 gaan rijden op een dirtroad, op unieke plaatsjes komen in the middle of nowhere, etc. Ik wil dus ook waar voor mijn geld, indien ik niets zou plannen & enkel wat zou rondrijden, dan zou ik het gevoel hebben dat ik mijn geld weg gooi. Daarom zijn strandvakanties naar Zuid Europa ook niets voor mij. Vrienden van mij plannen nooit wat, die kopen zich telkens een last minute voor een week of twee naar één of ander zonnig oord in 't Zuiden. Elke dag bestaat uit uitgaan, zuipen & eten Voor hun is DAT vakantie, mij zou het niet boeien. Voor mijn vrienden zou plannen dus ook weinig uitmaken, als ze maar weg zijn uit eigen land is het al vakantie

[Ziva]

Pfew ben blij dat het topic weer positieve wending krijgt

En ik vind het inderdaad leuk om te lezen hoe iemand die dagelijks veel plant dan toch op vakantie er bewust voor kiest om dat juist niet te doen of juist wel en omgekeerd. Ik ben op mijn werk heel georganiseerd, thuis iets minder en als ik met vakantie ga echt total chaos Ik sta echt regelmatig tot diep in de nacht mijn koffer in te pakken en qua "plannen" kom ik vaak niet verder dan een overzichtje met wat highlights van wat er te doen is. Wat dat betreft moet ik wellicht eens het voorbeeld van dimona volgen en het eens proberen te plannen

[Njit]

Maakt het ook niet een verschil dat jij waarschijnlijk enkel korte vakanties maakt omdat je niet zoveel vakantiedagen hebt?
En je hoeft ook niet te reizen naar de USA want je bent er al

[SpaceAce]

Ik weet dat niet iedereen hetzelfde is (en dat hoeft ook helemaal niet natuurlijk) maar ontneemt dat niet een deel van de charme van je reis vraag ik me af?

Nee, vind ik niet. Persoonlijk vind ik de voorbereiding juist zijn charme hebben.

Is het niet ook gaaf om dingen zelf te ontdekken en te weten te komen doordat je het zelf ervaart in plaats van vooraf al te lezen wat anderen doen of foto's of filmpjes te kijken of alle reisverslagen te lezen?

Natuurlijk is het gaaf om nieuwe dingen te ontdekken, maar persoonlijk vind ik het leuker om foto's van andere te zien waarbij ik dan heb: "oh, dát wil ik ook met mijn eigen ogen zien". Bij sommige foto's word ik dan echt getriggerd en ga ik uitzoeken waar de foto gemaakt is (welke Vista Point). Lijk mij juist persoonlijk een beetje zonde om ná je vakantie pas erachter te komen wat je allemaal had kunnen zien

Of is het een vorm van "controlfreak" zijn? Dat je echt exact moet weten wat je kunt verwachten uit angst voor het onbekende omdat het misschien toch wel spannend is zo'n reis te maken? Doen jullie dat ook bij een reis naar een Europese bestemming? Is het wellicht vanwege het vele rijden wat je doet op zo'n reis?

Denk het niet, geen idee... Niet uit angst voor het onbekende in ieder geval. Wel uit 'angst' om wellicht wat dingen te missen (zie hierboven). Wat dan wél weer een goede reden is om toch weer terug te gaan, hmz.. Ook voor Europese bestemmingen maak ik een planning (citytrip). Niet per uur, maar wel per dag wat ik gezien zou willen hebben. Vaak plan ik dan de laatste dag dan niets, zodat ik eventueel de niet gehaalde bezoekjes dan nog kan doen. .

Hopelijk heb ik iets bij kunnen dragen aan je zoektocht naar antwoord?