waar rekening mee houden met vliegen naar states

[ess]

Toen we terug vlogen van San Francisco naar Amsterdam, hadden mijn oom en tante de koffer te zwaar, koffer mag niet zwaarder zijn dan 70 kilo.
Groetjes ess

Een koffer van 70 Kilo??

Ze hebben z'n mega koffer, dat was ook de enigge koffer die ze bij hun hadden.

Ik moet wel zeggen wij hadden een normaal formaat koffer en omdat wij daar veel boeken hadden gekocht was onze ene koffer ook 60 kilo.

[doreennicole]

Een koffer van 70 Kilo??

Ze hebben z'n mega koffer, dat was ook de enigge koffer die ze bij hun hadden.

Ik moet wel zeggen wij hadden een normaal formaat koffer en omdat wij daar veel boeken hadden gekocht was onze ene koffer ook 60 kilo.

dit was volgens mij de vraag. anders heb ik hem wel. de meeste maatschappijen hebben een limit van 50 lbs per koffer (was 70), dat is echt geen 70 kilo.

doreen

[ess]

Ze hebben z'n mega koffer, dat was ook de enigge koffer die ze bij hun hadden.

Ik moet wel zeggen wij hadden een normaal formaat koffer en omdat wij daar veel boeken hadden gekocht was onze ene koffer ook 60 kilo.

dit was volgens mij de vraag. anders heb ik hem wel. de meeste maatschappijen hebben een limit van 50 lbs per koffer (was 70), dat is echt geen 70 kilo.

doreen

50 lbs is 22,68 kilo, dit geld volgens mij alleen voor europa.

Als je naar Amerika vliegt werken veel maatschappijen met piece concept. Twee koffers per persoon en dan maakt het niet uit hoeveel hij weegt.
Maar in Amerika zeggen ze dat is wel aardig maar jou koffer mag niet meer wegen dan 70 kilo.
Er is ook wel een maximale afmeteing die je koffer mag hebben maar dat weet ik niet.

Mijn oom en tante hadden een mega koffer, 1 stuks voor hun allebij maar was over de 70 kilo, ik geloof dat hij 3 kilo te zwaar was of zo. Dan kan je kiezen bij betalen of spullen er uit halen.

Groetejs ess

[Clint]

tot nu toe kom ik meestal tegen 2 pieces of max 50lbs each. Bij british airways mag 39kilo per koffer

[Aïda]

50 lbs is 22,68 kilo, dit geld volgens mij alleen voor europa.

Als je naar Amerika vliegt werken veel maatschappijen met piece concept. Twee koffers per persoon en dan maakt het niet uit hoeveel hij weegt.
Maar in Amerika zeggen ze dat is wel aardig maar jou koffer mag niet meer wegen dan 70 kilo.
Er is ook wel een maximale afmeteing die je koffer mag hebben maar dat weet ik niet.

Mijn oom en tante hadden een mega koffer, 1 stuks voor hun allebij maar was over de 70 kilo, ik geloof dat hij 3 kilo te zwaar was of zo. Dan kan je kiezen bij betalen of spullen er uit halen.

Groetejs ess

Het piece concept op zich bestaat nog wel maar is verlaagd (volgens mij bij inmiddels alle maatschappijen) naar 50 lbs. per koffer. 70 kilo per koffer bestaat volgens mij echt niet. Dit zal 70 lbs. zijn geweest, zoals het piece concept vroeger was. Ik heb me laten vertellen dat zwaarder dan die 70 eigenlijk niet mag (mocht) ivm tillen door de bagagemedewerkers.

[Coyote]

Vorig jaar is er een uitgebreide topic geweest over de nieuwe richtlijnen v.w.b. het gewicht van de bagage die de maatschappijen sinds kort hantaren.

E.e.a. is hier terug te vinden.

Roland

[ess]

50 lbs is 22,68 kilo, dit geld volgens mij alleen voor europa.

Als je naar Amerika vliegt werken veel maatschappijen met piece concept. Twee koffers per persoon en dan maakt het niet uit hoeveel hij weegt.
Maar in Amerika zeggen ze dat is wel aardig maar jou koffer mag niet meer wegen dan 70 kilo.
Er is ook wel een maximale afmeteing die je koffer mag hebben maar dat weet ik niet.

Mijn oom en tante hadden een mega koffer, 1 stuks voor hun allebij maar was over de 70 kilo, ik geloof dat hij 3 kilo te zwaar was of zo. Dan kan je kiezen bij betalen of spullen er uit halen.

Groetejs ess

Het piece concept op zich bestaat nog wel maar is verlaagd (volgens mij bij inmiddels alle maatschappijen) naar 50 lbs. per koffer. 70 kilo per koffer bestaat volgens mij echt niet. Dit zal 70 lbs. zijn geweest, zoals het piece concept vroeger was. Ik heb me laten vertellen dat zwaarder dan die 70 eigenlijk niet mag (mocht) ivm tillen door de bagagemedewerkers.

hoi,
ik wil echt niet eigenwijs zijn. maar ik heb nog even uitgerekend 70 lbs is 31,75 kilo. Deze koffers waren echt zwaarder...

Het klopt dat het inderdaad dat de koffer niet zwaarder mocht zijn ivm met het tillen voor de bagagemederwerkers. Maar als je per kilo bij betaalde kon het weer wel, hier werd wel veel geld voor gevraagd, en daar kan ik ze ook geen ongelijk in geven.

groetjes ess

[Aïda]

Nou, dan hoop ik dat de luchtvaartmaatschappij niet alleen zo'n strookje 'heavy' aan die koffer gehangen heeft maar ook 'how heavy'. Je zal het maar even niet merken dat je een zware koffer gaat tillen...

[ess]

Nou, dan hoop ik dat de luchtvaartmaatschappij niet alleen zo'n strookje 'heavy' aan die koffer gehangen heeft maar ook 'how heavy'. Je zal het maar even niet merken dat je een zware koffer gaat tillen...

Ik ben op zoek naar het strookje want er stond inderdaad een gewicht op, kan hem alleen niet vinden.
De koffers warren ook aso zwaar, maar we hadden mega veel boeken gekocht, gaat hard dan.

groetjes ess

[Aïda]

O ja, met boeken gaat het hard en ze hebben toch al zo veel mooie boeken en grote boekhandels daar. Kan er uren snuffelen daar, leuk hoor.

[Jasmino]

Ik heb ook regelmatig een "Heavy" sticker aan mijn koffer gehad, ook doordat ik het heerlijk vind om in boekwinkels te snuffelen. Dat aanbod in een Amerikaanse boekwinkel is gewoon geweldig! Bij ons gaan er dan ook altijd veel boeken mee terug, en dan wil het gewicht van de koffer ook omhoog schieten.

Maar 70kg ? Nee, ik weet zeker dat het dan 76lbs was of iets dergelijks (in mijn geval), dat geeft de weegschaal op de incheckbalie netjes aan. En de limiet was toch vroeger (voor de aanpassing) 70lbs? Dus dat kan wel kloppen.

Je moet voor de grap eens iets proberen te tillen dat 70kg weegt, dat is niet te doen, hoor. Zelfs de zwaargewichten zoals de "sterkste man van de wereld" heeft daar nog een dobber aan, laat staan de gemiddelde bagagemedewerker op een vliegveld. 70kg lijkt me bijna onmogelijk.

[matthijs en rian]

Hai allemaal, bedankt voor jullie reacties ten eerste....

Jullie geven aan dat het verstandig is wat gegevens bij de hand te hebben als je naar de states gaat betreffende in ieder geval het eerste logeeradres.

We gaan met zijn tweeen. Moet ieder dan dat adres apart hebben?

We hebben voor onszelf een map gemaakt met daarin alle papieren en een complete route uitdraai en ook alle adres gegevens en vouchers en heel de reutemeteut.

Volstaat dit, en kan ik dit aan mijn vrouw geven als ik klaar ben met ondervraging of kun je tijdens het gesprekje die map niet aan haar geven?

[Coyote]

Jullie geven aan dat het verstandig is wat gegevens bij de hand te hebben als je naar de states gaat betreffende in ieder geval het eerste logeeradres.

We gaan met zijn tweeen. Moet ieder dan dat adres apart hebben?

Matthijs en Rian,

Het adres van je eerste overnachting heb je (misschien) nodig bij het inchecken (heb het zelf nog niet hoeven opgeven tijdens mijn reis afgelopen oktober). Je hebt het in ieder geval nodig om de adresgegevens in te vullen op de groene Visa Waiver. Het is daarom niet nodig dat jullie allebei het adres apart bij jullie hebben.

We hebben voor onszelf een map gemaakt met daarin alle papieren en een complete route uitdraai en ook alle adres gegevens en vouchers en heel de reutemeteut.

Volstaat dit, en kan ik dit aan mijn vrouw geven als ik klaar ben met ondervraging of kun je tijdens het gesprekje die map niet aan haar geven?

Ik maak zelf ook altijd een map met alle papieren (kopie e-ticket, route, planning, reserveringen, info over bezienswaardigheden). Ik noem het zelf altijd mijn "draaiboek". Dit neem ik niet mee in de handbagage. Ik heb een apart tasje waar ik alle reisdocumenten in bewaar.

Volgens mij gebeurt het interview op Schiphol, vlak voordat je de wachtruimte ingaat, altijd per reisgezelschap. Dit weet ik niet zeker omdat ik altijd alleen reis. Het is een heel kort interview met vooral vragen over wie de bagage ingepakt heeft. Ook wordt er een scan van je paspoort gemaakt. Je map met papieren heb je tijdens dat interview niet nodig. Het is niet zo dat men van de eerste tot de laatste dag wil weten wat je gaat doen in Amerika. Er staat me zelfs bij dat men dan niet eens vraagt naar de aard van het bezoek. Dat gebeurt bij de Immigratiedienst in Amerika pas.

Roland

[Arjen]

Bij mijn weten worden met dit apparaat 'stofdeeltjes' van je lichaam afgeblazen, opgevangen en geanalyseerd om te kijken of er deeltjes van explosief materiaal bij zitten. Wanneer je immers met zulk materiaal in aanraking bent geweest, dan zullen er zulk soort deeltjes achterblijven op je lichaam en kleding.

Heb hier laatst in Detroit ook in moeten staan, vroeg me al af waarvoor het diende. Ik zie er blijkbaar te crimineel uit

[fcolos]

Jullie geven aan dat het verstandig is wat gegevens bij de hand te hebben als je naar de states gaat betreffende in ieder geval het eerste logeeradres.

We gaan met zijn tweeen. Moet ieder dan dat adres apart hebben?

We hebben voor onszelf een map gemaakt met daarin alle papieren en een complete route uitdraai en ook alle adres gegevens en vouchers en heel de reutemeteut.

Volstaat dit, en kan ik dit aan mijn vrouw geven als ik klaar ben met ondervraging of kun je tijdens het gesprekje die map niet aan haar geven?

Het adres heb je inderdaad alleen nodig om het visa waiver papier in te vullen. Dit groene papier en het witte douanepapier krijg je bij het inchecken van de bagage, of bij het boarden, of in het vliegtuig zelf. Zowel het safety-gesprekje op schiphol als het gesprek bij immigrations in de VS nadat je bent geland, kun je gewoon samen doen als je getrouwd bent/ samen reist. De flight itinerary (vluchtgegevens) willen ze op schiphol vaak graag ook even zien tijdens het gesprek, dus dat is practisch om altijd bijdehand te houden (dus ook gegevens over terugvlucht e.d.).
Ikzelf gooi voor ik uitstap altijd alle aangebroken voedingswaren, fruit en dingen met vlees weg, in het vliegtuig (als ik ze niet allemaal al heb opgegeten). Misschien wat teveel van het goede, maar dan heb ik in ieder geval geen gedoe bij de douane

[markro]

Jullie geven aan dat het verstandig is wat gegevens bij de hand te hebben als je naar de states gaat betreffende in ieder geval het eerste logeeradres.

We gaan met zijn tweeen. Moet ieder dan dat adres apart hebben?

Matthijs en Rian,

Het adres van je eerste overnachting heb je (misschien) nodig bij het inchecken (heb het zelf nog niet hoeven opgeven tijdens mijn reis afgelopen oktober). Je hebt het in ieder geval nodig om de adresgegevens in te vullen op de groene Visa Waiver. Het is daarom niet nodig dat jullie allebei het adres apart bij jullie hebben.

We hebben voor onszelf een map gemaakt met daarin alle papieren en een complete route uitdraai en ook alle adres gegevens en vouchers en heel de reutemeteut.

Volstaat dit, en kan ik dit aan mijn vrouw geven als ik klaar ben met ondervraging of kun je tijdens het gesprekje die map niet aan haar geven?

Ik maak zelf ook altijd een map met alle papieren (kopie e-ticket, route, planning, reserveringen, info over bezienswaardigheden). Ik noem het zelf altijd mijn "draaiboek". Dit neem ik niet mee in de handbagage. Ik heb een apart tasje waar ik alle reisdocumenten in bewaar.

Volgens mij gebeurt het interview op Schiphol, vlak voordat je de wachtruimte ingaat, altijd per reisgezelschap. Dit weet ik niet zeker omdat ik altijd alleen reis. Het is een heel kort interview met vooral vragen over wie de bagage ingepakt heeft. Ook wordt er een scan van je paspoort gemaakt. Je map met papieren heb je tijdens dat interview niet nodig. Het is niet zo dat men van de eerste tot de laatste dag wil weten wat je gaat doen in Amerika. Er staat me zelfs bij dat men dan niet eens vraagt naar de aard van het bezoek. Dat gebeurt bij de Immigratiedienst in Amerika pas.

Roland

Wij gingen tijdens onze reizen naar de VS altijd samen, mijn vrouw en ik. Tijdens het interview op Schiphol werden wij altijd samen door een beveiligingsbeambte ondervraagd. Dat gaat dus per reisgezelschap.

Voor het gemak citeer ik hier een stuk tekst van mijn reisverslag van 2005:

Om 07.15 uur brengt onze zoon ons naar Amsterdam Airport Schiphol. De incheckbalies zijn nog niet open als wij daar aankomen. Eenmaal open zijn wij direct aan de beurt en zijn wij van de koffers af. Wij hebben al besproken plaatsen in beide vliegtuigen vandaag en beide keren naast elkaar, met raam- en gangpadplaatsen. Wij krijgen een douane-aangifteformulier en de groene I-94 visumkaarten, die wij in het vliegtuig moeten gaan invullen en bij aankomst in de Verenigde Staten zullen moeten inleveren. Er wordt nog geen verblijfsadres voor de eerste nacht in de VS gevraagd. (Daar was sprake van, maar deze regel is later in het jaar ingevoerd)
De paspoort controle geeft geen problemen en daarna moeten wij door de detectiepoort van de beveiliging. Alle tassen, schoenen, laptopcomputer uit de tas gaan door de scanner. Alle dingen waar metaal in zit, zoals horloges, riemen, telefoon, muntstukken, e.d. gaan ook door de scanner. Gelukkig geeft het poortje geen signaal als wij er doorheen lopen, maar ons wordt gevraagd van wie de groene rugzak is, want die wil men nader inspecteren. Heel vriendelijk wordt door de beambte gevraagd of hij in mijn bijzijn mijn rugzak mag openen om de inhoud ervan te onderzoeken. Mijn camera’s en alles wat er verder inzit, zoals teleobjectief, opladers voor de batterijen en verrekijker wordt bekeken. Hij zegt dat ik wel heel erg mooie spullen heb en dat je wel kan zien, dat ik erg van fotograferen houd. Hij wenst ons verder een prettige reis.
Wij brengen een bezoekje aan de taxfreewinkel en in het restaurant drinken wij een kop koffie met iets lekkers erbij.
Als wij bij “gate” G 8 aankomen hebben wij ook weer even te wachten voordat hier de beveiligingbeambten aanwezig zijn. Er stijgen weer veel vliegtuigen op, overal bedrijvigheid.
Als de beveilgingsmensen er zijn, zijn wij ook al vlot aan de beurt voor het interview. De paspoorten en instapkaarten worden goed bestudeerd en de bekende vragen worden gesteld, zoals: “Hoeveel stuks bagage heeft u bij u?” “Hoeveel heeft u daarvan ingecheckt?” “Waar heeft u de bagage ingepakt?” “Bent u steeds bij uw bagage geweest?” “Heeft u nog iets gekregen van iemand, om mee te nemen op reis?” “Waar vliegt u naar toe en is er nog een overstap?” “Heeft u iets van elektronische apparatuur bij u?”
Wij beantwoorden de vragen en even later mogen wij verder met “Een goede reis”.
Dan op dezelfde manier voor de tweede keer door de detectiepoort. Hierbij werd mijn rugzak verder niet extra geinspecteerd.

Bij de immigratieambtenaar op de eerste vluchthaven van de VS hebben wij eens de vraag gekregen of wij nog verder vlogen, waar naar toe, wat wij gingen doen (rondtour). Bij de laatste vraag noemde ik een paar steden en parken, die wij gingen bezoeken en ik merkte dat dat al goed was.
Het kan handig zijn om bijvoorbeeld een klein routeschema in je zak te hebben, dat je zou kunnen overleggen, als je de route niet zo precies kan benoemen.

[wiepster]

NOg even over de koffers, neem pp. 2 koffers mee.
Toen ik eind maart met United Airlines vloog hadden we 4 koffers bij ons, dochter en ik, waarvan eentje ook zo'n megakoffer. Die was ruim 34 kilo, toen ik vertelde dat we gingen emigreren hield ze 33,5 kilo aan en ik moest 25 euro bijbetalen. Uit coulance had ze ons ook ruimere stoelen gegeven . Naast ons stond een meisje die terug vloog naar de US, alles in een megakoffer gedaan, eentje , moest echter ook bijbetalen..ze zat dan wel onder het totaal gewicht, maar de koffer was te zwaar.
Als uitleg was gegeven strengere arbo-richtlijnen voor het bagage-personeel.
Hoop dat je hier wat aan hebt.