En ik snap heel goed waarom we al bestaande aandoeningen niet willen verzekeren. Het gevolg ervan is dat we nooit meer weg kunnen bij de huidige verzekeraar en ook nooit in een ander land zullen kunnen wonen, omdat alle aandoeningen dan uitgesloten kunnen worden, en niemand meer verzekerbaar is
En daarmee hebben wij dus het 'geluk' dat Albert door zijn ziekte een 80-100 procent arbeidsongeschiktheidsuitkering heeft. Spanje beschouwt dat als volledig invalide, waardoor wij allebei in het Spaanse ziekenfonds kunnen. Zo niet, dan was een verhuizing naar Spanje niet mogelijk geweest, omdat we niet te verzekeren zijn wegens o.a. diabetes.
Albert zou dus als OPS-patiënt gewoon in Nederland heel veel pijn moeten blijven leiden. Hij slikt voor kapitalen aan medicatie daar, terwijl hij hier in Spanje geen pijnstillers nodig heeft. Behalve nu, maar een ontstoken tandwortel heeft er niks mee te maken en de antibiotica kostte gisteren 2,90 hier in Spanje. Die declareren we dus maar niet.