Hoe Speakingtongues in Amerika terecht kwam

[Speakingtongues]

LEt op die D

[laska]

Speaking Tongues,
In je eerder berichten kwam de mevrouw die je I-130, adjustment of Status en Employment Authorization formulieren heeft ingevuld op mij over als een Beun de Haas. Gelukkig kan zij een goede staat van dienst aantonen, ik hoop dat het voor julie allemaal goed afloopt.
DCF is een vlottere procedure die je in Nederland al in gang kan zetten en is volgens mij te preferen boven de procedure in Amerika op te starten. Ik heb mijn procedures voor adjustment of Status, I-130 en werkvergunning ook in de USA opgestart en dat is redelijk vlot verlopen.

Ik kan me vergissen maar bij mijn weten heeft Marcel ook zijn portie ambtelijk leed met de USCIS en de Nederlandse immigratie dienst achter de kiezen.Voor mij valt hij in de categorie ervaringsdeskundigen waar het verstandig is om naar te luisteren.

[Marcel]

Inderdaad, Peter, ik zit nog gewoon in Zoetermeer, maar ben gelukkig heel dicht bij afronding van mijn visumprocedure (23/2 final interview), dus in die zin ben ik zeker niet minder 'ervaringsdeskundig'. Wanneer ik eind april in de US arriveer mag ik me in ieder geval permanent resident noemen.

Het gaat mij er ook helemaal niet om of ik gelijk heb of zal krijgen. In dit geval heb ik zelfs veel liever ongelijk, want dat zou betekenen dat voor jou alles prima en probleemloos verloopt en dat is je van harte gegund. Je verhalen die je over jouw emigratie en je visumprocedure op dit forum plaatst, deden mij (en kennelijk ook anderen aan de reacties te zien) de wenkbrauwen fronsen. Ik heb ook exact aangegeven waar ik een potentieel probleem zag en heb verwezen naar duidelijke juridische uitleg daarover. Kortom, ik zuig het bepaald niet uit m'n duim. Je legt nu uit dat er in jouw geval duidelijk geen sprake is van een schijnhuwelijk. Ik weet niet waarom je dit aankaart, maar er is tot nu toe in ieder geval niemand geweest (ik ook niet) die ook maar iets in die richting heeft gesuggereerd (en uit jouw verhaal blijkt mij ook niets dat reden tot een dergelijke suggestie geeft). Het eerder door mij gesignaleerde risico heeft daar ook helemaal niets mee te maken. Ook benadruk ik nogmaals dat het ging om een risico; ik heb niet gezegd dat het gevolgde traject niet goed zal aflopen. Het punt daarbij is dat een beslissing over een adjustment of status wordt beschouwd als 'discretionary'. Het hangt dus van het oordeel van de behandelaar van de aanvraag af en die maakt een afweging tussen positieve factoren (zoals een familierelatie) en negatieve factoren (zoals 'preconceived intent' om in de US te blijven terwijl je op een I-94 reist).

Natuurlijk moet je helemaal zelf weten langs welke weg je probeert een greencard te bemachtigen. Wanneer je daarover vertelt op fora zoals dit of USADutch (waar je enige tientallen NL/US-koppels in soortgelijke situaties tegenkomt) is de kans groot dat lotgenoten je gevraagd of ongevraagd opmerkzaam maken op mogelijke valkuilen in je visumprocedure. Zeker wanneer het een voor NL/US-koppels ongebruikelijke en weinig voor de hand liggende procedure is. We zitten uiteindelijk allemaal in hetzelfde schuitje en dan kan het geen kwaad om kennis en ervaring met elkaar te delen. Vanuit die optiek voelde ik mij geroepen om op jouw verhaal te reageren. That's all.

Succes met je visumaanvraag.
[/i]

[Speakingtongues]

Oke oke, nogmaals bedankt voor alle goed bedoelde reacties. Wist niet dat jezelf ook bezig was om hier heen te komen.
Succes ook daarbij !

[PeeJay]

... Wist niet dat jezelf ook bezig was om hier heen te komen...

Speakingtongues ? Hij spreekt inderdaad met 2 tongen...





/PeeJay

[Speakingtongues]

Ik vergeet ook wel eens wat ! Surf regelmatig over het internet en reageer op weblogs en zo. Weet dikwijls daarna niet dat het dezelfde persoon is, we kunnen niet allemaal zo bij de hand zijn , toch ?
Was het echt vergeten en zei daarom ook dat ik dacht dat hij alleen maar in Zoetermeer zat. Heb daarna netjes mijn excuus aangeboden en vindt deze reactie er over heen van iemand anders dan ook erg overdreven.
Maar laten we deze discussie maar sluiten, want daar is dit forum zeker NIET voor bedoeld.

[Sandy]

Natuurlijk moet je helemaal zelf weten langs welke weg je probeert een greencard te bemachtigen. Wanneer je daarover vertelt op fora zoals dit of USADutch (waar je enige tientallen NL/US-koppels in soortgelijke situaties tegenkomt) is de kans groot dat lotgenoten je gevraagd of ongevraagd opmerkzaam maken op mogelijke valkuilen in je visumprocedure. Zeker wanneer het een voor NL/US-koppels ongebruikelijke en weinig voor de hand liggende procedure is. We zitten uiteindelijk allemaal in hetzelfde schuitje en dan kan het geen kwaad om kennis en ervaring met elkaar te delen. Vanuit die optiek voelde ik mij geroepen om op jouw verhaal te reageren. That's all.

Maar niet alleen het feit dat je je bezorgdheid uit naar de topic starter Marcel – Dit is nog steeds een informatief forum, bezocht door vele bezoekers. Ik denk dat dit forum dan best waakzaam mag zijn, dat de lezer de juiste informatie en een reëel beeld omtrent immigratie procedures meekrijgt. Zeker de legale manier versus de illegale .. dat kan mijns inziens niet vaak genoeg benadrukt worden!

Just my 2 cents ..

[PeeJay]

we kunnen niet allemaal zo bij de hand zijn , toch ?

Dat is waar...

Just my 2 cents ..

Uuuhm, Richard, heb jij hier toestemming voor gegeven ?


/PeeJay

[Sandy]

we kunnen niet allemaal zo bij de hand zijn , toch ?

Dat is waar...

Just my 2 cents ..

Uuuhm, Richard, heb jij hier toestemming voor gegeven ?

PeeJay, was jij niet toevallig de 'bully' van de klas vroeger?

[Petra/VS]

Vandaag heb ik weer eens aan den lijve ondervonden hoe star en moeilijk USCIS kan zijn . Voor het terug vragen van mijn Nederlanderschap moet ik een certified true copy van mijn naturalisatie certificaat hebben.
Daarvoor zou ik, volgens de NL ambassade, in persoon naar USCIS moeten. Dus heb ik netjes een afspraak gemaakt en kwam keurig op tijd aan. Ik zag er al naar uit eindelijk iets simpels en snels bij USCIS te doen!

Door degene, die mij mijn nummertje gaf, werd me al toegesnauwd "We don't do that here anymore, Madam!", tussen het heel belangrijke gesprek met haar collega door (USCIS werknemers in dit gebied zijn vrijwel allemaal zelf immigranten, trouwens, je zou denken, dat ze zich dan ietwat zouden kunnen verplaatsen in immigranten).
En inderdaad na een half uur wachten (ik had een vroege ochtend afspraak, dus dan valt de wachttijd mee) werd me vriendelijk meegedeeld, dat dit niet meer wordt gedaan .

Nu moet ik een ingewikkelde procedure volgen, eerst naar het State Department en dan weer naar USCIS, maar daarvan is het ook nog niet zeker, dat het gaat werken.

Waarmee ik maar wil zeggen, dat je bij USCIS met een heel starre dinosaurus met weinig medewerkzame werknemers (to put it mildly!) te maken hebt en dat een aantal van ons vanuit die hoek komen, als we advies geven. Ik heb mijn deel aan ergernis en frustratie met de immigratiedienst althans zeker gehad.

[Joke]

Immigration is altijd zo geweest hoor. Vroeger, als je een green card had, en je wilde het land verlaten, moest je eerst bij Immigration een "sailing permit" halen. Dat kreeg je nadat je kon bewijzen dat al je belastingen, enz. waren betaald. Gelukkig stapte iedereen toen niet zo makkelijk in het vliegtuig, en deed je dit niet zo vaak.

Een van de keren dat ik het wel deed, had ik een afspraak rond de lunch tijd, en na dat ik 10 minuten of zo met de persoon had gepraat, en wat formulieren had ingevuld, vertelde ze dat het lunch tijd was en dat ik weer in de wachtkamer mocht wachten tot ze over een uur terug kwam. Geen goede indruk, maar wat doe je???

[doreennicole]

Nog even over de persoon die namens onze Speakingtongues en vrouw papieren invult. Er is een hele subcultuur van immigratie "experts" die namens en in bepaalde etnische groepen functioneren. Deze mensen weten vaak wel bepaalde weggetjes die misschien net niet helemaal legaal zijn, maar toch werken, of een loophole of iets. Ik zeg dat omdat ook in NL er allerlei mensen uit Suriname op allerlei vage manieren aan verblijfsvergunnigen kwamen en ik die NB in NL was geboren en gewoon de legale weg volgde kwam niet in aanmerking. Je hoort dan links en rechts van: die was met vakantie en heeft kunnen blijven, maar het fijne weet je er nooit van maar het is vaak niet helemaal kosher. En zo heb je hier dus ok allemaal van die immigration mensen binnen de Aziatische community of binnen de Hispanic community en daar gebeuren soms rare dingen.

Maar zo ben ik hier ook gekomen en gebleven. Ik was echter op een multiple entry visum (Surinaamse die in NL woonde). Mijn verhaal over genoeg verdienen en meerdere malen per jaar op vakantie kunnen en opzoeken van vrienden heeft de immigratieofficial toen overtuigd terwijl ik gigantisch veel bij me had en zelfs al mijn officiele documenten (die je op een vakantie echt niet nodig hebt). Daarnaast was mijn verblijfsvergunning voor NL verlopen dus ik had niet eens teruggekund. Maar hoe dan ook ze hebben me binnengelaten (het was 3 maanden na een 21daagse vakantie) en ze hebben me nadat ik getrouwd was op een ongeldig paspoort omdat mijn geldige gestolen was, een vervanging van mijn I94 gegeven, op basis waarvan ik de verdere procedure kon ingaan, met geen enkel probleem.

Ik was wel degelijk met false intense binnengekomen en ze hadden me eigenlijk moeten afwijzen toen ik de vervanging aanvroeg want ik was ondertussen getrouwd, ook niet geheel de bedoeling.

Lang verhaal, maar ik wil hiermee aangeven dat het dus inderdaad kan lukken als je niet helemaal de normale procedure volgt, maar ik heb achteraf gezien twee keer ontzettend geluk gehad. En de gevolgen als het niet goed gaat zijn zo zwaar. Ik was als het niet goed was gegaan teruggegaan naar Suriname. Jij bent al twee jaar getrouwd, dit is echt (ik kende mijn man 3 maanden, we waren verliefd, maar ik had hem vast wel kunnen vergeten als het anders was gelopen). Als jij het land wordt uitgezet, mag je het in NL gaan proberen. Gelukkig is ze nu Amerikaanse (of heeft ze alleen de green card, want dan komt ze NL ook niet in).

In ieder geval succes!!!

[Petra/VS]

Het klinkt misschien vreemd, maar ik heb het, als ik met USCIS (toen INS) te maken had, altijd als een nadeel ondervonden om blank te zijn. Hier in Washington is werkelijk geen enkele medewerker blank en ik heb altijd een zekere animositeit gevoeld. Terwijl de "klanten" van andere rassen met open armen werden ontvangen (zo leek het althans). Dat gevoel had ik gisteren weer, trouwens. Ik denk dan ook, volledig ungesubstantieerd, maar ben er wel vrijwel van overtuigd, dat ik in zo'n geval als het jouwe, Doreen, niet twee keer gelukkig zou zijn geweest. Het is allemaal veel te subjectief daar bij USCIS.

Trouwens, Speakingtongues, van mij ook succes, hoor, ik wens je een lang en gelukkig samen zijn met je vrouw. Je zal inderdaad zien, dat het jou wel gaat lukken.

[doreennicole]

Het klinkt misschien vreemd, maar ik heb het, als ik met USCIS (toen INS) te maken had, altijd als een nadeel ondervonden om blank te zijn. Hier in Washington is werkelijk geen enkele medewerker blank en ik heb altijd een zekere animositeit gevoeld. Terwijl de "klanten" van andere rassen met open armen werden ontvangen (zo leek het althans). Dat gevoel had ik gisteren weer, trouwens. Ik denk dan ook, volledig ungesubstantieerd, maar ben er wel vrijwel van overtuigd, dat ik in zo'n geval als het jouwe, Doreen, niet twee keer gelukkig zou zijn geweest. Het is allemaal veel te subjectief daar bij USCIS.

Trouwens, Speakingtongues, van mij ook succes, hoor, ik wens je een lang en gelukkig samen zijn met je vrouw. Je zal inderdaad zien, dat het jou wel gaat lukken.

ik denk dat je het niet helemaal mis hebt hoor. hoewel ik wel een blanke man had, en niet helemaal in een etnische groep hoorde/opgenomen was, heb ik ook wel het idee dat je door de officials anders wordt behandeld.

iemand zei eerder in deze draad dat al die officials zelf immigranten waren en dat je daarom compassie verwacht. ik weet niet of dat helemaal waar is, want hoewel er inderdaad veel minorities werken bij dit soort organisaties (in lage functies) zijn ze niet perse immigranten, dus die stelling gaat niet helemaal op. maar zelfs al was het zo, blank en uit het rijke westen wordt niet echt positief gezien. waarom jullie wel en al die mensen uit Afrika en Azie die het echt nodig hebben niet? is dan het gevoel dat er achter ligt. Dit is uitgaande van immigratie om economische redenen en niet vanwege liefde, of een cultuur issue.

Dus, ja, dit soort offices zijn altijd al intimiderend omdat deze mensen beslissingen nemen over je leven, maar als blanke ben je daar altijd in de minderheid en dat is voor de meeste blanken een nieuw en ietwat oncomfortabel gevoel. ik vind het een interessante ervaring voor jullie, want het is niet vaak dat blanken (zeker uit het rijke westen) in een afhankelijkheidspositie zitten dus er is een hele andere dynamic gaande. en het werkt echt both ways. ik denk dat waar ik gematst zou worden omdat ik een kleurtje heb dat ze bij jullie eerder naar redenen zouden zoeken om het jullie moeilijk te maken.

doreen

[Sandy]

Wat betreft emigratie, ik vraag me soms af of de gemiddelde Amerikaan wel weet hoe moeilijk het is om de VS binnen te komen. Onze Amerikaanse vrienden kunnen namelijk niet geloven dat het practisch 'onmogelijk' voor ons is..

En ik heb het wel eens eerder op een Amerikaans Forum laten vallen, en daar waren de reacties ook zo ..

[Michigan]

Wat betreft emigratie, ik vraag me soms af of de gemiddelde Amerikaan wel weet hoe moeilijk het is om de VS binnen te komen. Onze Amerikaanse vrienden kunnen namelijk niet geloven dat het practisch 'onmogelijk' voor ons is..

En ik heb het wel eens eerder op een Amerikaans Forum laten vallen, en daar waren de reacties ook zo ..

Ik heb ook gesproken met Amerikanen die vinden dat de grenzen nog tever open staan en dat het te makkelijk is om het land binnen te komen. De economische malaise is dan de schuld van de immigranten . Nu gaat dat vaak meer over hispanics etc, maar een foreigner is een foreigner in mijn ogen.

[doreennicole]

en het grappige is dat Nederlanders dat ook denken, zie bijv een reactie in de post van jenni van de block.

het is voor mensen die niets persoonlijk met immigratie vandoen hebben en die op straat veel mensen zien die niet origineel van daar zijn een soort bewijs dat de grenzen zowat openstaan.

het is in europa makkelijker dan in amerika vanwege de EU, maar voor mensen buiten de EU is het erg moeilijk om een westers land binnen te komen. en het is voor amerikanen net zo moeilijk om NL binnen te komen als de andere kant uit. en ook dat verbaast mensen aan beide kanten.

het is zeker makkelijker om als illegaal het land binnen te komen (voor zover een reis door de woestijn, over de rivieren, gesmokkeld door rmensen die eerst je geld innemen en je daarna zonder eten en water achterlaten, na wel je vrouw en zus en dochter mee te nemen of voor een gangbang of voor werk in de sexindustrie makkelijk te noemen valt). de grenzen zijn nl niette controleren, hier niet o.a. vanwege de grootte en de capaciteiten. in EU o.a. vanwege de open grenzen.

maar als je legaal probeert te immigreren zijn er aan beide kanten de obstakels. als men verder kijkt dan de straat maar echt mensen hun verhalen hoort dan blijkt dat het echt niet zo makkelijk gaat als gedacht wordt (zowel in NL als in Amerika).

een snel persoonlijk voorbeeld: niemand begrijpt waarom ik niet in NL kon blijven terwijl ik er geboren ben. men ging ervanuit dat ik wel de NL nationaliteit zou hebben of dat ik omdat ik Surinaamse was zomaar naar NL kon komen. ik vertel dan altijd het ironische verhaal dat pas nadat ik Amerikaanse was geworden ik weer in NL kon komen wonen, op basis van een speciale regeling voor oud-Nederlanders die wel voor Amerikanen geldt (in eerste instantie bedoeld voor die mensen die geemigreerd zijn en op latere leeftijd misschien toch weer terug willen naar NL). als ik daar geen gebruik van had kunnen maken had ik nooit meer in NL kunnen wonen zonder de gewone procedures te doorlopen en dat wil zeggen: trouwen (of bij partner) of via werk.

[Petra/VS]

Ik worstel me op het moment door de procedure voor het terugkrijgen van het Nederlanderschap, nadat ik het in 1999 verloren ben (de wet op dubbele nationaliteit kwam er pas in 2003 door). Ik heb nota bene nog een Nederlands paspoort, dat pas in 2002 verliep. Toch moet ik allerlei ingewikkelde documenten overleggen, wat heel wat voeten in de aarde heeft. Ik kan Doreen's verhaal dus helemaal onderschrijven. Immigratieprocedures zijn voor degenen, die er doorheen moeten, heel vervelend. Iemand, die er nooit iets mee te maken heeft gehad, heeft daar (logischerwijs) geen weet van.

[doreennicole]

Ik worstel me op het moment door de procedure voor het terugkrijgen van het Nederlanderschap, nadat ik het in 1999 verloren ben (de wet op dubbele nationaliteit kwam er pas in 2003 door). Ik heb nota bene nog een Nederlands paspoort, dat pas in 2002 verliep. Toch moet ik allerlei ingewikkelde documenten overleggen, wat heel wat voeten in de aarde heeft. Ik kan Doreen's verhaal dus helemaal onderschrijven. Immigratieprocedures zijn voor degenen, die er doorheen moeten, heel vervelend. Iemand, die er nooit iets mee te maken heeft gehad, heeft daar (logischerwijs) geen weet van.

jouw probleem is zeker de eis dat je niet in het land van je huidige nationaliteit mag wonen, he?

[Petra/VS]

Nee, er is geen probleem, ik heb recht op de dubbele nationaliteit, ik moet "alleen" aantonen, dat ik getrouwd ben met iemand van dezelfde nationaliteit. Maar daarvoor zijn allerlei documenten nodig, die niet makkelijk te verkrijgen zijn en die dan ook nog eens geauthenticeerd moeten worden. Terwijl een NL geboortebewijs (en al zeker een paspoort, dat pas drie jaar verlopen is) en een marriage certificate al voldoende zou moeten zijn, IMNSHO .