Naar mijn mening moet er idd een verplichte ziektekostenverzekering komen. Verder zou elke werkgever verplicht een ziektekostenverzekering aan moeten bieden, die dan door iedereen, incl gezin geaccepteerd moet worden.
Hierdoor kunnen zeer waarschijnlijk de premies omlaag en worden de kosten verspreid over de hele bevolking.
Medicare en medicaid worden vaak niet door artsen geaccepteerd, vanwege de lage claims. Er zijn al genoeg medicare advantage plans op de markt die dit oplossen. Er is vaak wel een premie aan verbonden.
Verder kan je niet overal terecht met een verzekering, de arts/ziekenhuis etc, kan alleen een claim indienen , mits men een contract heeft met een bepaalde verzekering.
Verzekeringsmaatschappijen willen patienten zo kort mogelijk in een ziekenhuis hebben, dat kost teveel geld. Er word veel out patient gedaan en dan mag de patient alweer naar huis, waar in Nederland vaak nog een ziekenhuisopname bij komt kijken.
Verder zie ik vaak mensen al weer vrij snel op het werk terugkeren, na soms toch wel en heftige operatie. Waar men in Nederland veel langer rust kan of moet nemen.
Bijna elke vrouw van een bepaalde leeftijd die ik ken, heeft een baarmoederverwijdering ondergaan. En dan na een aantal jaar komen er andere klachten bij, doordat men weer veel te gauw aan het werk gaat, om maar geen PL (Personal Leave) te verliezen. Op mijn werk mag je 1x per jaar PL inwisselen tegen cash.......
In Nederland zie ik dat toch stukken minder, en is dat echt een laatste oplossing.
Ook merk ik dat er veel vaker anti-biotica word voorgeschreven, soms zelf maar bij een flinke verkoudheid. Om maar zo snel mogenlijk weer aan het werk te kunnen.
Daardoor zijn veel bacterieen resistant en komt er veel MRSA (Methicilline Resistente Staphylococcus aureus) voor in ziekenhuizen, ik weet het niet voor andere regio's.
In Amerika moet men vaak ook wachten voor een bepaalde ingreep. Veel verzekeringen vereisen een authorizatie voor bepaalde verrichtingen en als dat niet echt noodzakelijk is, gaat er vaak wel 2 tot 3 weken overheen.
Als je medicatie gebruikt, wat niet in het benefits plan zit van je verzekering, moet je eerst een generic proberen, of zelf betalen.
Vaak zit er een cap(plafond) op als je verzekert bent, bij medicare is het momenteel zo dat als je meer dan ca $3000 aan medicatie nodig hebt, dan moet je een tijd alles zelf betalen. Het word dan pas weer vergoed nadat je zelf ca $3600 hebt betaald. Als je als oudere op een fixed income zit, SS met een klein pensioen, dan hakt dat er aardig in.
Ben je verplicht via je werkgever, dan kan het zo zijn dat je maar tot $200.000 p/j verzekerd bent, alles wat er boven komt, mag je dan zelf betalen. Stel je voor dat je een transplantatie nodig hebt......
Het hele systeem wbt ziekte en het omgaan ermee is heel anders dan in Nederland. het is amper te vergelijken.
In Amerika meld je je amper ziek, want dat kost je geld/inkomen, daardoor is de druk voor artsen hoger. Veel mensen willen niet horen, ziek het maar een weekje uit, wat eigenlijk beter zou zijn, maar willen gelijk aan de slag dus komt die pen te voorschijn die een middeltje voorschrijft zodat je weer aan de slag kan.
In Nederland kan je vaak gewoon overdag naar een arts, zonder dat het verlof kost. Hier moet je vrijnemen en als er dan een arts is die avond spreekuur heeft, kies je daar voor, zodat het geen verlof of extra uren op andere dagen kost.
Lang verhaal, hoop dat het niet te warrig is...
Maar de boete is lager dan de premie, dus betaal je toch gewoon de boete en op het moment dat je wat krijgt ga je je verzekeren want men is verplicht je aan te nemen, denk niet dat dit werkt. Ook een public option werkt niet want hoe met een commercieel bedrijven concurreren met een non-profit overheid, werkt ook niet. Als ze nu eens dat geld wat over is uit de Stimules gebruiken om de schrijnende geval te helpen en langzaam naar een nieuw, goed systeem te gaan, want nu word het ook een kwestie van tijd, even snel een plan er doorheen jagen want volgend jaar zijn er een hoop verkiezingen. Las dit op ABC vandaag
