Een ivy league education..

[Chrisp]

Hi!

Al een tijd denk (eerder fantaseer ) ik er over om later, als ik klaar ben met mijn VWO een undergrad. studie te gaan doen aan een goede Amerikaanse universiteit (Yale, Harvard, Princeton, Columbia e.d.). Nou weet ik natuurlijk heus wel dat je daar niet zomaar binnen komt. Maar toch. Ik blijf er nieuwschierig naar.

Ik zit momenteel in het vijfde jaar van VWO. Vorig jaar had ik een mooi eindrapport (iets van twee 9ens, vijf 8en, twee 7ens, een 6, een 5). Zouden zulke cijfers goed genoeg zijn? Ik hoorde ergens dat je eigenlijk wel cum laude moet afstuderen om een kans te maken?

Hoe streng zijn ze nu echt met het toelaten? Laten ze enkel en alleen maar toptalenten toe, of ook goede studenten met ambitie (zoals ik )?

Nogmaals, het is een droom. Ik ben er dus enkel nieuwsgierig naar. Niet dat er iets mis is met minder prestigieuse universiteiten. Ik ben gewoon erg benieuwd .

[Bennogr]

Cijfers zijn waarschijnlijk niet hoog genoeg, ze hebben bij al die unversiteiten ruimschoots keus uit betere studenten. Hard maar waar, welkom in Amerika.

Bovendien moet je erg goed zijn om een beurs te krijgen. Zonder dat ben je niet, zoals in Nederland, 1600 euro per jaar kwijt, maar fors meer, denk aan een $40.000 per jaar, en dat is alleen voor het voorrecht om colleges te mogen volgen, eten, drinken en slapen zitten daar niet bij.

Maar laat je niet ontmoedigen, ga je eens rustig orienteren op mogelijkheden om een jaartje naar de VS te gaan via een uitwisseling, of zoiets als een Fullbright of een andere beurs.

Succes.

[Ranger91]

Ivy league is heel en heel moeilijk. Zelfs Amerikanen met perfecte cijfers en scores komen er niet altijd in. Ik geloof wel dat de grootste kans op succes een combinatie is van zeer goede cijfers, en veel buitenschoolse activiteiten die relevant zijn voor je 'major'. Daarnaast hebben vaak ook aanbevelingsbrieven, en essays een invloed.

Maar goed, Amerika heeft een enorm aantal goede universiteiten, zowel publiek als privaat. Een hoop publieke universiteiten zijn ook heel goed, en zijn vaak wat goedkoper dan private universiteiten of Ivy League.

Als je graag in de VS wil studeren zou je je eigenlijk gewoon eens goed moeten orienteren. Zoals Bennogr al schreef zijn er uitwisselingsprogramma's zoals Fulbright, en ook Nederlandse universiteiten hebben steeds meer uitwisselingsmogelijkheden.
Als je toch later besluit om zelfstandig te gaan 'applyen' voor een universiteit ( d.w.z een applicatie indienen en kijken of je wordt toegelaten ) vereist het wel veel voorbereiding, en het maken van enkele tests. Ik heb het zelf gedaan, dus daar kan ik je wel advies over geven.

[meh1965]

... Ik blijf er nieuwschierig naar....

Had je die 5 voor Nederlands?

[DixieChick]

Ivy Leagues zijn inderdaad echt supermoeilijk om in te komen. Waarmee natuurlijk niet gezegd is dat het onmogelijk is. Maar je zult inderdaad echt enorm hoge cijfers moeten hebben, en een hele hoge score op je SAT (dat is een Amerikaanse test die alle Amerikaanse scholieren moeten doen om aangenomen te worden op een universiteit). Je zult veel buitenschoolse activiteiten moeten hebben gedaan, leadership skills moeten kunnen aantonen, en meer van dat soort dingen. Als Nederlandse scholier loop je daarmee sowieso al achter omdat in Nederland er gewoon niet zoveel mogelijkheden zijn om buitenschools bezig te zijn; er is geen national honors society, geen school clubs, geen class president, geen school sport teams waarvan je aanvoerder kan zijn. Je Amerikaanse competitie zal dat allemaal wel hebben, en daarmee wordt het veel lastiger om op te vallen.

Als je perse naar een Amerikaanse ivy league wil, zou ik je aanraden om je undergraduate (bachelor's) ergens in Nederland (of beter nog, Europa- een bekende Franse of Engelse universiteit helpt enorm) te halen, en je dan voor graduate school daar aan te melden. Ze kijken dan veel meer naar je academische talent dan je buitenschoolse activiteiten. Je zult wel weer een toelatingstest moeten doen, maar je hebt dan nog enkele jaren om je voor te bereiden.

Als je perse naar een Amerikaanse universiteit wilt; kijk ook eens naar de "junior" ivy league scholen. Dat zijn scholen die dan wel geen echte ivy league zijn, maar er net tegen aan hangen. Minder strenge eisen, maar wel een evenzogoede opleiding. Of kijk naar goede state schools; de opleiding daar is vaak net zo goed maar je bent veel minder geld kwijt.

Succes!

[Chrisp]

Ik had deze antwoorden wel al een beetje verwacht . Het was gewoon puur uit nieuwsgierigheid . Niet dat ik had verwacht zonder meer daarvoor in aanmerking te komen.

Het klopt inderdaad dat je als Nederlander sowieso een achterstand hebt. Aan buitenschoolse activiteiten wordt hier niet zoveel waarde gehecht. Dat komt waarschijnlijk doordat je aan elke NL uni zonder veel problemen aangenomen kan worden (oke, op sommige scholen hier klopt dat ook niet).

Dat Amerikaanse systeem van cijfers geven heb ik eerlijk gezegd ook nooit zo goed begrepen. Ik begrijp dat er zoiets is als een GPA dat alle cijfers van je gehele schoolcarrière bijhoudt. In Nederland hebben we dat helemaal niet. Hoe doen ze dat überhaupt met Nederlandse studenten? Kijken ze dan alleen maar naar de cijferlijst van je examen?

Is het ook waar dat in Amerika veel makkelijker hoge cijfers worden gegeven? Ik hoor wel eens over straight-A students, zoiets zou in Nederland praktisch onmogelijk zijn. Overal een acht of hoger op staan is al verschrikkelijk lastig.

Als je perse naar een Amerikaanse ivy league wil, zou ik je aanraden om je undergraduate (bachelor's) ergens in Nederland (of beter nog, Europa- een bekende Franse of Engelse universiteit helpt enorm) te halen, en je dan voor graduate school daar aan te melden. Ze kijken dan veel meer naar je academische talent dan je buitenschoolse activiteiten. Je zult wel weer een toelatingstest moeten doen, maar je hebt dan nog enkele jaren om je voor te bereiden.

Succes!

Bedankt voor dit advies! Misschien is dit een iets reëlere manier om toch mijn droom ooit waar te maken .

... Ik blijf er nieuwschierig naar....

Had je die 5 voor Nederlands?

Not my brightest moment . Nee, dat was voor Frans. Niet echt mijn sterkste punt. Gelukkig heb ik dit jaar een goede leraar, ik merk nu al dat dat helpt.

Op Wiskunde B (een vak dat eigenlijk helemaal niet in mijn profiel past) stond ik die zes. Gelukkig heb ik dit jaar voor het eerst (!!) in mijn schoolcarrière een goede wiskundeleraar, dus dat cijfer kan ook wel omhoog .

[DixieChick]

Wat betreft straight-A students, dat moet je ongeveer vergelijken met studenten die gemiddeld een 8 staan. En gemiddeld een acht staan is wel te doen hoor. Als amerikaanse bureaus je cijferlijsten omrekenen, dan rekenen ze een 8 en hoger altijd als een "A". Een zeven is een B en een zes een C (zo doet WES - een Amerikaans accreditatie bureau het in ieder geval). Je GPA is inderdaad je gemiddelde, maar dat gaat maar tot een 4.0. Dus een C is een 2.0, een B is een 3.0, een A een 4.0 (dit kan per school iets verschillen).

[Chrisp]

Bedankt DixieChick! Zit er ook nog een verschil in de waardering van VWO en HAVO cijfers?

Je hebt gelijk. Als ik er goed mijn best voor ga doen zal gemiddeld een 8 staan niet onmogelijk zijn. Ik heb net een berekening gemaakt met reële cijfers voor mij om dit jaar te halen. Het gemiddelde zou precies een 8 zijn .

Op het gebied van buitenschoolse activiteiten. Ik wil dit jaar meedoen aan het debat-team van mijn school, ik denk dat dat wel goed zal staan op mijn cv. Het team van mijn school is de afgelopen jaren telkens 2e of 3e geworden in het NK.

[Petra/VS]

Vrienden van ons hebben de VWO cijfers om moeten laten zetten om hun zoon hier op de universiteit te krijgen. Dat gaf nogal wat problemen, want hun zoon had VWO (tot de vierde klas, daarna high school) en de high school vertaalde zijn cijfers op de manier, die DixieChick beschreef. Hij had een 5 op zijn lijst en die werd als "D" (onvoldoende) vertaald, maar er werd verder niet naar zijn niveau gekeken. Dat bracht zijn GPA naar beneden, dus ze hebben er een officiele instantie (weet niet welke) bijgehaald om de cijfers correct te "vertalen". Het is werkelijk heel ingewikkeld, want de twee schoolsystemen zijn simpelweg niet met elkaar te vergelijken.

Zo kies je hier per vak je niveau en kun je bijvoorbeeld in een schooljaar natuurkunde op universitair (AP) niveau doen, Engels op Honors (ik schat Havo/VWO) en wiskunde op gewoon (ik schat VMBO/Havo) niveau. Dat verandert ook nog eens ieder jaar, plus sommige mensen kiezen alles Honors en AP, anderen niets. Het loopt allemaal door elkaar en dat GPA en de hoeveelheid AP en Honors vakken bepalen uiteindelijk voor welk niveau college je in aanmerking komt. AP vakken worden een punt zwaarder beoordeeld, dan gewoon niveau en Honors vakken een halve punt zwaarder. Iedereen gaat naar dezelfde high school, dus er zijn mensen met een GPA van 1.0 met enkel vakken op het basisniveau en mensen met een GPA van 4.0 met alle aangeboden AP's. Verder maakt het nog uit in welk gebied je naar school gaat, qua niveau van de stof. Ondanks allerlei pogingen om het niveau in alle staten (of zelfs steden en voorsteden) gelijk te trekken, is men daar nog maar erbarmelijk slecht in geslaagd.

[houstonwehaveaproblem]

Iedereen gaat naar dezelfde high school, dus er zijn mensen met een GPA van 1.0 met enkel vakken op het basisniveau en mensen met een GPA van 4.0 met alle aangeboden AP's. Verder maakt het nog uit in welk gebied je naar school gaat, qua niveau van de stof. Ondanks allerlei pogingen om het niveau in alle staten (of zelfs steden en voorsteden) gelijk te trekken, is men daar nog maar erbarmelijk slecht in geslaagd.

Maar uiteindelijk is er ook nog een schoolranking toch? Daarin berekend de school toch de volgorde van leerlingen op prestatienivo? Dan moet je dus nog weten hoe het nivo van een school is, maar als je in de top 5% van je school zit heb je volgens mij wel meer kans om op een goede universiteit aangenomen te worden.