Als je wordt aangenomen bij een MD / PhD program, dan worden een heleboel kosten ingehouden aangezien je voor je PhD ook nog een vergoeding krijgt, nadeel is dat het zeer competief is en dat het ongeveer 7 à 8 jaar duurt.
Stephanie,
Om je aan te melden voor een residency plek is een zeer lang en kostbaar proces. Over het algemeen zul je een goede residency plek vinden als je goede score hebt op je step 1 USMLE, good clinical grades, een aantal Letter of Recommendation (is zelfs verplicht) en onderzoek zoals je nu doet is een goede basis. US medical school seniors moeten een beslissing maken aan het einde van het derde jaar voor welke residency program je je wilt aanmelden. In het vierde jaar moet je je voor 1 november aanmelden via ERAS (
http://www.aamc.org/audienceeras.htm) voor alle residency programs die jij interessant vindt (je moet je niet voor een program aanmelden, dat zou zonde zijn). Meestal in januari krijg je dan over de mail bericht van enkele universiteiten om langs te komen op interview, daarna dien je een soort van ranklist te maken via
http://www.nrmp.org/ en in maart / april doe je de residency match en daaruit komen de programma's uitrollen waar je in feite voor aangenomen bent. Een goed forum om wat informatie over dit hele proces te vinden is
www.forums.studentdoctor.net .
Voor geen enkele program bestaat er een maximum leeftijd. Sterker nog toen ik nog op medical school zat, waren er zelfs mensen van achter in de dertig die bezig waren met medical school. Zij worden vaak gerefereerd als non-traditional students, maar ze hebben evenveel kansen als iemand van 27 jaar ofzo die net medical school afrondt.
En het is zeker wel vol te houden hoor als surgical resident. Je moet er zelf het beste van houden en ook dingen hebben ter ontspanning. Ik persoonlijk zou gillend gek worden als ik niets ter ontspanning zou hebben, dan red je het niet denk ik. Een gouden regel is dat patiënt altijd centraal staat, dus mocht je net het ziekenhuis willen verlaten en er wordt aan je gevraagd om ergens te assisteren, begeleiden, of whatever, dan doe je dat gewoon. Als je gewoon een goede persoonlijkheid hebt, dan moet het wel goed komen. Veel actief betrokken zijn in discussies, maar ook veel medische tijdschriften lezen kan ook wel eens helpen. Werktijden na je residency kunnen wel eens erger zijn. Er zijn namelijk een aantal verschillende plekken waar je terecht kunt komen, private practice of hospitalists. Private practice onderhoud je je eigen praktijk in een ziekenhuis bijvoorbeeld, maar kan ook in een privékliniek. Naast opereren ben je ook bezig met financiële papieren voor malinsurance, bills uitschrijven voor mensen die geen zorgverzekering hebben, bills uitschrijven naar zorgverzekeringen, etc. Hospitalist ben je in dienst van een soort van ''uitzendbureau''. Je bent verbonden met een aantal ziekenhuizen in een, twee en soms drie counties. Hier heb je niets te maken met malinsurance, noem maar op. Voordeel van private practice is dat het over het algemeen veel beter betaalt dan hospitalist, nadeel is dat er veel papierwerk geldt. Voordeel van hospitalist is dat je niets te maken hebt met het managen van je eigen praktijk, nadeel is dat het minder betaalt en de reistijd die het in beslag neemt om van het ene ziekenhuis naar het andere te reizen.
