Militairy of Service members .........

[natasja]

Wat ik me afvroeg is, wie er nu eigenlijk van dit forum getrouwt is met een millitar of gaat trouwen met een millitar?
Reden is dat ik zelf getrouwd ben met een millitar. Mijn man doet reserve duty bij de Navy en is rank E5.
Het leek me wel eens leuk om te weten en dit om ook ervaringen uit te wisselen. Hoe je om gaat met het feit als je man of vrouw in ene keer weg moet naar een ander land?

[wiepster]

Hubby is disabled veteran, na een carriere bij de Airforce en werkt nu als contractor voor Department of State. Regelmatig heeft hij trips naar verschillende delen van de wereld.
Af en toe is het erg lastig, soms moet hij binnen een week weg. Meestal duren de trips niet te lang, hooguit 3 tot 5 weken...na 40 dagen valt hij in een hogere schaal voor gevarentoeslag, dus probeert men het altijd binnen die periode te houden. Hij geeft trainingen voor onderhoud van vliegtuigen, voor zover ik weet .
De eerste week vind ik altijd heerlijk, de tweede week begin ik het een beetje te rustig te vinden en na de derde week mag hij wel weer terug komen. Dochterlief vind het vaak wel lekker, alleen met moeders, maar dan is wel alle aandacht meer op haar gericht...huiswerk ed., dus dan heeft ze hem toch liever thuis.

[LittlePhoenix]

Mijn man is retired Navy en hij werkt nu voor de Army. Hij is 25 jaar ouder dan ik en was al met pensioen (van de Navy) toen ik hem ontmoette. Nu werk hij als civilian dus hij kan niet zomaar naar een gevaarlijk land gestuurd worden. Wel moet hij af en toe op reis voor z'n werk maar veel minder dan toen hij nog z'n eigen bedrijf had.

Eigenlijk heb ik dus alleen de lusten en niet de lasten. We kunnen op de basis winkelen, meedraaien met het sociale leven daar maar ik zit geen maanden alleen met de kinderen.

Maar jouw man is dus Navy reserve? Dan val je waarschijnlijk ook een beetje buiten de boot? Hoe gaat dat trouwens als hij ver weg moet, kan jij dan mee of moet je thuis blijven?
Bijna alle reservisten die ik de afgelopen jaren heb ontmoet waren zonder hun gezin op hun tijdelijke basis. Maar dat "tijdelijk" kon soms ook oplopen tot 12 maandn.

[LittlePhoenix]

Ben benieuwd naar de andere verhalen. Volgens mij zijn er nog minstens 2 leden met een active duty spouse. Manja's man werkt op Hill maar is volgens mij bij de Nederlandse luchtmacht?
En uhm...wie nog meer? Kan er even niet opkomen. Zwangerschapsdementie

En het is bedtijd voor mij. Morgen gaan we op reis naar m'n schoonouders, 3 dagen rijden

[natasja]

Ja, mijn man is inderdaad reserve. Zoals laatst had hij opdracht om naar Dc voor de Inauguration te gaan. Voor maar liefst 3 maanden. Ik vond het echt heel erg dat hij moest, vooral omdat het gewoon niet logisch was om de kinderen maar voor 3 maanden op een andere school te doen en dit vooral omdat ze net gewend waren aan hun nieuwe school en een vaste plek voor de kinderen gewoon beter is. Dus zat er niks anders op om dan maar thuis te blijven.
We hadden wel dagelijks contact via internet, telefoon en msn, maar toch, het was wel eenzaam. Ik was net 6 maanden maar hier en ik werd echt in het diepe gegooid.
Gelukkig had ik wel veel hulp van zijn ouders die dichtbij wonen en van de school van de kinderen en de buren. Iedereen was eigenlijk erg begripvol.
Ik herken wel het weggaan voor 2 tot 4 weken, maar het meegaan zit er niet zo maar bij. Ik ben er ondertussen wel gewend, maar in het begin was het wel erg eenzaam. Ik trek wel voordelen zoals shoppen op de basis en try care reserve select verzekering, dus ik mag niet echt klagen. Ik zit hier vlakbij Marrietta waar mijn man 1 keer in de maand een weekend naar toe moet en we zitten vlakbij Robin Airforce Bases in Warner Robins.

[manja]

Ben benieuwd naar de andere verhalen. Volgens mij zijn er nog minstens 2 leden met een active duty spouse. Manja's man werkt op Hill maar is volgens mij bij de Nederlandse luchtmacht?

Mijn man is logistiek officier bij de Nederlandse luchtmacht en voor een aantal jaren geplaatst op Hill een Amerikaanse luchtmachtbasis. Gelukkig hoeft hij nooit “ineens” weg. Hij is in 2006 via de VN een half jaar uitgezonden geweest naar Soedan. Dit wisten we enkele weken van te voren, door omstandigheden van veiligheid zijn die weken maanden geworden en is hij i.p.v begin Februari uiteindelijk eind Juni pas vertrokken. Daags voor de kerst was hij weer thuis, net op tijd om een cursus van 4 maanden te volgen. Hij was tijdens de cursus alleen de weekenden thuis, 2 maanden later zijn we naar Amerika verhuisd.

[ANY]

Mijn man heeft 21 jaar in het leger gezeten, en werkt nu nog als civilian voor het leger. Elke zomer moest hij destijds 2-3 maanden weg, ook toen we pas 5 maanden in de VS woonden. Erg balen natuurlijk. Ook later met 3 kleine kinderen. Nu moet hij nog af en toe weg, momenteel voor 5 weken, maar dat is wel het langste in de afgelopen 15 jaar.

[jiejie]

Het enige wat ik met het leger heb is dat ik zowat in elke winkel wel de vraag krijg of ik in het leger zit ivm kortingen... ..komt door mijn kortgeschoren haar denk ik

[LittlePhoenix]

Ik trek wel voordelen zoals shoppen op de basis en try care reserve select verzekering,

Tricare is denk ik het grootste voordeel. Hier in Amerika tenminste, in Nederland vinden de meeste dokters dat maar eng en zijn bang niet betaald te worden. Jeetje, wat hebben we een gedonder gehad daar
Hier in Amerika is het juist tegenovergesteld, als je bij de ER zegt dat je Tricare hebt zijn ze meteen tevreden. Bij gewone verzekering willen ze nog wel eens lastig doen en nemen soms zelfs de tijd om de verzekering te bellen om te vragen of die nog loopt.

Wat ik trouwens wel heel erg wennen vind is dat in dit deel van Utah mensen totaal niet patriotic zijn. Ik ben gewend aan de basissen (bases?) in Nederland en Duitsland en aan Texas waar ze echt heel extreem patriotic zijn. Al grijpen Texanen volgens mij elk excuus voor een goed gevecht
Hier heb je bijna geen active duty of zelfs maar veteranen. Met Veterans Day was er een piepklein herdenkinkje in het parkje. Er waren welgeteld 4 mannen in BDU en een stuk of 6 veteranen waarvan er een paar uit omliggende minidorpjes kwamen. Dat was alles.
Voor de rest een stuk of 10 gewone mensen die voor de bbq na afloop kwamen. En een kudde Elks...of waren het Mooses, kan me niet meer herinneren. Da's net zoiets als de Masons maar dan net ietsje anders.

Heel af en toe maken we de reis naar Hill en dan is m'n zoontje helemaal happy. Eindelijk een echte basis met mensen in BDU en alles wat erbij hoort. :dance:

Juist, nu moet ik gaan opschieten want we moeten op tijd de deur uit. Maar moest echt even wakker worden met m'n beker decaf.

[TedjevanEs]

Ik heb mijn amerikaanse vrouw ontmoet toen ik voor de Nederlandse Marine werkte (als militair), mijn bootje (fregat noemen ze dat officieel) lag in Fort Lauderdale en ik ging eens een avondje stappen (back in '93)...

Telt dat ook?

[wiepster]

Tuurlijk, welkom bij de club...ik heb mijn militair ontmoet in januari 1992...jeetje wat vliegt de tijd....

[natasja]

welkom by de club hoor het telt zeker mee

[Dutchess]

Telt niet echt mee want ik ben niet getrouwd met een militair, maar mijn vader was ook logistiek officier bij de Nederlandse luchtmacht (net als Manja's man) en op die manier ben ik dus ook in Utah gekomen. Mijn beste vriendinnen in high school, waar ik nog steeds kontakt mee heb, kwamen ook uit luchtmacht gezinnen (maar USAF, niet KLu). Ik vind het leuk Manja's blog te lezen want ik herken er veel in.

[dutchie_in_boston]

je militaire lijstje is niet compleet, ik mis marine corps en coast guard . Mijn man was een marinier maar sinds 1993 (of '94?) een hele blije burger.

[wiepster]

Titel veranderen naar Militairy of Service members?

[natasja]

is gedaan ... 1 ding weet ik wel ondertussen Een partner zijn van een militairy kan soms eenzaam en hard zijn ...
We hebben dus gehoord van de week dat man lief in een aantal maanden weer naar Kuweit mag gaan voor 9 maanden dit is zijn 2 keer
En we zien er beiden heel erg tegen op ..
wie kan me advies geven om deze eenzamen maanden te gemoet te gaan.
Hoe je dit dus oplost !!!!
Meeste van mans familie woont in Tennesee en zijn moeder is al behoorlijk op leeftyd.. en heeft hart problemen tja en mijn familie woont in nederland . maar ik kan best wel wat tips gebruiken wie weet raad

[wiepster]

Heb je daar internet kontakt? Hubby neemt altijd zijn laptop mee en kan zolang hij ergens internet heeft ons bellen, via skype oid. of we msn-en heel veel, dat helpt ons.
Verder ben ikzelf aan het studeren en heb een full time baan, dus genoeg om handen.

Ik denk dat het voor jou moeilijker is, nog niet zo lang overgestoken en dan een 9 maand-deploiment, kan me voorstellen dat je niet zit te springen.

Veel sterkte en je hebt ons op het forum :beerchug: .

[LittlePhoenix]

Is er geen spouses support group op de basis? Op een normale basis is er meestal van alles beschikbaar om te zorgen dat de niet militairy partners ook happy blijven. De basis waar m'n man nu werkt heeft dat soort dingen jammer genoeg niet en ik mis dat

Wat ik van vriendinnen en kenissen heb gehoord is het vooral belangrijk om actief te blijven en regelmaat in je leven te houden en goed voor jezelf te zorgen.
Niet thuis blijven zitten maar op stap gaan, niet elke dag kiezen voor makkelijke maar ongezonde maaltijden maar minstens om de dag echt koken, regelmatig gaan sporten enz enz enz.

En natuurlijk het allerbelangrijkste: geloof in jezelf! Je man zit bij de Navy maar jij ook! Het thuisfront op rolletjes laten lopen zodat je man zich daar in Kuweit op z'n baan kan concentreren is een zware baan en daar mag je best trots op zijn!

[DixieChick]

He Natasja, wat balen! Negen maanden? Whoa, dat is wel veel zeg. Dat is volgens mij niet eens standaard.

Weet je of hij een mid-tour leave krijgt? Dus dat hij midden in zijn deployment een weekje of twee naar huis mag? Dat kan enorm helpen. Verder zou je inderdaad eens moeten informeren of er een spouse's suppport group is voor navy reserve (ik weet alleen niet of die ook op Robins zitten - er zit daar wel een heleboel Air Force reserve, maar navy, dat weet ik niet), of online kijken. Er zijn heel veel forums voor military spouses. Je kan trouwens ook MilitaryOneSource bellen, die kunnen je ook dat soort dingen vertellen (1-800-342-9647).

Sterkte meid!

[natasja]

dank je wel voor de lieve reaktie's geeft me gelijk weer wat moed . ik weet dat hy in marrietta zit op de basis en daar zit ook reserve dus ik kijk daar ook even.... ik ben ook harstike trots hoor een navy vrouw te zijn maar is wel zwaar ... als hy naar kuweit moet gaan is er geen verlof voor een week was het maar waar ..... maar voorlopig duurt het nog even gelukkig