Nu we toch in Gettysburg zijn, willen we ook het historische slagveld zien. Met Vicksburg in Mississippi werd hier min of meer de Burgeroorlog beslist.
Overzicht over het stadje, met de torens van college, waar Katja is, goed zichtbaar
We beginnen bij het gebouw, waar de Cyclorama te zien zou moeten zijn. Helaas vinden we uit, dat die al twee jaar is gesloten. Maar er is wel een winkeltje, waar je audio-rondleidingen voor het park kunt kopen. Rick koopt er eentje, die drie uur zou duren, als we alles deden, maar we kunnen hem zelf aanpassen, vertelt de ranger.
De rondleiding begint in de parkeerplaats, waar we al staan. Onze "gids" is Wayne E. Motts, een lokale historicus. En die man vertelt inderdaad erg interessant!
Terwijl we langs de tientallen monumenten voor de verschillende generaals, infantrieen, staten etc. etc. rijden, vertelt hij persoonlijke verhalen. Voor mij komt deze veldslag opeens tot leven, ik zie die duizenden jongens elkaar te lijf gaan en krijg er de rillingen van.
Langs de wegen staan om de zoveel meter monumenten, heel indrukwekkend, het geeft een idee van de grootte van deze veldslag
Generaal Doubleday, die van het baseball
De Burgeroorlog is de bloedigste oorlog ooit door de Amerikanen gevochten, maar er was ook zoveel (over?)moed! Broers vochten samen, maar ook tegen elkaar en de verhalen van individuele families daarover fascineren me.
Kai vindt het al gauw saai, maar Rick en ik genieten. We leren over General Doubleday (die ook het baseball spel heeft uitgevonden) en zien de Eisenhower boerderij, waar de president en zijn vrouw jarenlang woonden. Langs de oprit staan vijftig dennebomen, die de 50 staten vertegenwoordigen. Alaska en Hawaii werden tijdens zijn presidentschap toegevoegd.
Ze staan er nog net als toen...
Aan deze veldslag namen 170.000 soldaten deel en 51.000 daarvan sneuvelden of raakten gewond. Als je aan die aantallen denkt, op zo'n relatief klein stukje land, dan is dat zeer indrukwekkend. Rick en ik vragen ons af, wat het stadje Gettysburg met al die doden en gewonden deed! In ieder geval liggen er een heel stel in het National Cemetery.
Over National Cemeteries gesproken, we leren en passant, dat Generaal Meigs, zelf nota bene in Georgia geboren, een grote hekel had aan de noordelijke generaals, die naar het zuiden gingen. Generaal Robert E. Lee was daar een van en hij was de bezitter van Arlington Housein Virginia.
Generaal Meigs wilde een manier vinden om te voorkomen, dat Lee ooit weer in zijn huis kon wonen. Dus maakte hij de grond rond Arlington House een nationale begraafplaats en dus federale grond. Het werd het tegenwoordige Arlington National Cemetery.
De zoon van generaal Meigs sneuvelde in de Burgeroorlog en ligt daar begraven. En ook hij zelf ligt daar, vlakbij Arlington House (vandaar, dat ik de naam herkende, dat graf heb ik al vele malen gezien, natuurlijk).
De North Carolinians verloren tijdens deze veldslag de meeste levens, dit is hun monument
De Confederate vlag van de zuidelijke staten
Omdat Kai zich zo verveelt volgen we niet de hele 3 uur durende route. We klimmen wel omhoog in het Pennsylvania monument(terecht het grootste in dit gebied, aangezien we in die staat zijn). Van daaruit hebben we mooi uitzicht over het hele "theater" (altijd een eufemisme voor de bloederige taferelen van oorlog, vind ik).
Velen zullen de kanonnen van zo dichtbij gezien hebben
Rond vier uur houden we het voor gezien, we besluiten de rest van de cd op weg naar huis te luisteren. Ik vind het allemaal bere-interessant. Wat me opviel tijdens onze rit waren de vele confederate vlaggen, die bij de monumenten wapperden. Die vlag is het symbool van het zuiden en dus eigenlijk ook de slavernij. Maar historisch gezien hoort hij wel bij de monumenten voor de zuidelijke staten. Ik vraag me alleen af, wie ze geplaatst hebben.
Deel van het Virginia Monument
Het Pennsylvania Monument, waar Rick en ik naar boven klommen
Met hoofden vol historische feiten rijden we weer richting de grens met Maryland.
. Nog boeiender was het verhaal van een historica (in kleding van die tijd) op de begraafplaats. Zij vertelde eerst over de slag en daarna wie zij "ging spelen". Ze vertelt het verhaal vanuit een quakermeisje die wil helpen als verpleegster en door haar ogen wordt de ellende en hoe er geopereerd werd in die tijd echt levendig. Wij dachten eerst dat we een rangertour gingen doen, maar dit was veel leuker. 