Vriendin - Amerika - Jong

[HetLeven]

Hallo allemaal,

Ik zal me even kort maar krachtig voorstellen. Ben een jonge man van in de 20 wonend in het buitenland momenteel (Europa) voor al een enkele tijd. Net afgestudeerd en tot voor kort werkte ik in het buitenland, maar recent heb ik ontslag genomen en ga binnen enige tijd terug naar Nederland.

Na eind vorig jaar een enorm leuke Amerikaanse meid ontmoet te hebben, zijn we blijven praten en hebben we zo een enorm sterke band opgebouwd tussen ons samen. Zij is 21 en bijna 22, nu hebben we over het internet zo'n sterke band opgebouwd dat het ondertussen stukken serieuzer is gaan worden zoals samen wonen, trouwen en praten over de toekomst. Wat al snel naar voren kwam is dat zij niet naar Nederland wil maar wel heel graag dat ik daar naartoe kom. Nu is het zo dat ze van een community college naar een compleet andere college gaat om nog 2 jaar verder af te studeren. Ze gaat dus op een campus wonen of in een off-campus appartement, moeilijk voor mij uiteraard omdat ik bang haar ben te verliezen. We praten immers nog elke dag en de liefde komt enorm van elkaar af.

We hopen dat ze een appartement krijgt buiten haar school, zodat ik daar eventueel zou kunnen komen wonen.
Nu zullen de meeste wel denken van jullie zijn nog jong en kijk het nog even aan, maar dat kan ik niet aan ik hou van haar en zij van mij en ik wil gewoon bij haar zijn heel simpel.

Nu zou ik willen weten wat de mogelijkheden zijn om daar gewoon permanent te kunnen verblijven, ik heb al veel gelezen maar het word me maar niet duidelijk. Veel geld heb ik niet, en een normale baan heeft zij ook niet. Is er nog een mogelijkheid om bij elkaar te zijn?

Mochten jullie vragen hebben, ik hoor het echt graag en beantwoord ze met alle liefde.

Ik hoor graag van jullie.

[SophiaB]

Voor zover ik weet is er maar een mogelijkheid: trouwen. En een heleboel administratieve rompslomp

[Dutchess]

Qua visum/verblijfsvergunning zie ik maar 2 mogelijkheden: (1) trouwen, of (2) studentenvisum voor vervolgstudie (master/PhD) als dat kan voor jouw studierichting.

Maar daarnaast zullen de financiën voor beide opties ook nog een behoorlijk obstakel zijn natuurlijk.

[HetLeven]

Voor zover ik weet is er maar een mogelijkheid: trouwen. En een heleboel administratieve rompslomp

Ik weet het, we hebben het allebei ook heel graag. Ik wil haar graag ten huwelijk ook vragen als ik daar langs kom in Juni of Juli afhankelijk van een operatie aan mezelf. Maar moeten een van ons dan wel "self-supportive" zijn of een sponsor hebben bijvoorbeeld een familielid? Hier lees ik namelijk veel over.

[HetLeven]

Qua visum/verblijfsvergunning zie ik maar 2 mogelijkheden: (1) trouwen, of (2) studentenvisum voor vervolgstudie (master/PhD) als dat kan voor jouw studierichting.

Maar daarnaast zullen de financiën voor beide opties ook nog een behoorlijk obstakel zijn natuurlijk.

Een vervolgstudie is waarschijnlijk niet mogelijk helaas, mede vanwege de financiën.Ik heb er alles voor over al moet ik hamburgers draaien bij de plaatselijke McDonalds..

[PSVwally]

Misschien een vreemde reactie van mijn kant, maar ik breng het er toch even in.
Zou je misschien niet eerst gewoon eens een tijdje op vakantie gaan naar haar om te kijken of het als je bv een aantal weken bij elkaar bent nog zo klikt in plaats van direct na een half jaar zo'n drastische stap als bv trouwen te ondernemen. Begrijp me niet verkeerd. Er zijn voorbeelden, ook hier op het forum, dat het een toprelatie wordt en ik hoop het voor je. Maar ik lees je bericht een beetje als erg zweverig/vlinders in de buik. En de stap om na (zoals ik het lees) direct over te stappen van internetrelatie naar trouwen is wel een fikse.

[HetLeven]

Nee het geeft niet, ik ben inderdaad van plan om er nog een keer heen te gaan voor een aantal weken om bij elkaar te zijn. Het is inderdaad een drastische stap om te gaan trouwen, maar onze verliefdheid is er niet minder op geworden, en dacht bij mezelf ook in het begin we gaan het gewoon aankijken maar dat gevoel is weg ik kan niet meer zonder haar, en het doet zelffs pijn om niet bij haar te zijn en haar ergens anders naar toe te zien gaan. En wat je zegt qua vlinders en zweverigheid heb je zeker gelijk in, ik had nooit gehoopt in een lange afstandsrelatie terecht te komen maar het is toch gebeurd...

[Hockey]

@HetLeven, je vertelt helaas niet welke opleiding je hebt voltooid op welk niveau. Gezien jouw leeftijd zal een H1-B visum niet erg waarschijnlijk zijn, ook al omdat je nog starter op de arbeidsmarkt bent. Dus eigenlijk is trouwen de beste optie, gevolgd door meedoen met de Diversity Lottery.
Het voordeel van trouwen is dat je daarna, als alles helemaal rond is, elke baan mag aannemen die maar mogelijk is. Doch, jouw vriendin zal jouw in eerste instantie moeten sponsoren en dus een bepaald minimum inkomen moeten hebben. Heeft ze dat niet, dan kan ze er een sponsor bij zoeken.

[Max Kool]

Mag ik voorstellen om gewoon twee en een halve maand naar haar toe te gaan?

Als je na die periode nog steeds gek op elkaar bent weet je in ieder geval wat beter of jullie het bij elkaar uit kunnen houden.

[kastelke]

Hoeveel tijd hebben jullie al samen doorgebracht? Ik bedoel dan fysiek, beide op dezelfde plaats? Want zo te lezen is dat niet zo bijster veel, en dan heb je kans dat je huwelijk als schijnhuwelijk aanzien wordt, en dan ben je nog verder van huis omdat je dan zelfs gewoon niet meer als toerist naar de US kan om haar 1 weekje te bezoeken.

[Big_Mo]

21 / 22 wel heel jong om te trouwen, vond mijzelf met 25 zelfs nog te jong om te gaan trouwen. Neemt niet weg dat vele het "normaal" vinden hier. Om een beetje ogen te openen zou ik eens voor young marriage divorce rates zoeken op je favorite zoek machine. Wilt natuurlijk niet zeggen dat het altijd zo gaat maar menig Amerikaanse jonge dames hebben zoals ik het persoonlijk noem het "prinsessen syndroom". Ik kan mij nog goed herinneren wanneer ik mijn vrouw ontmoette en wij aan het daten waren zij een keer aan mij vroeg wanneer haar ten huwelijk zou vragen. Ik schrok daar echt wel even van (waren pas 3 maanden aan het daten!).
Helaas zijn een aantval van haar vriendinnen in een jonge relatie geweest, en aan het standaard plaatje gaan werken. Huisje boompje en kind. Om een jaar / twee jaar later uit elkaar te gaan omdat zij totaal andere dingen van elkaar verwachten. Dames zitten met kind, vinden het maar al te jammer dat zij niets meer kunnen doen en eigelijk altijd een baby sitter moeten zoeken.

Daar boven op, en dit is iets wat mij over kwam, was er een sociaal druk van uit haar kerkelijke kringen. Jullie zijn nu gehuwd, wanneer gaan jullie aan kinderen beginnen. De klok begint te tikken. Waarbij mijn antwoord meestal "Als ik het ooit kan bekostigen zal ik het overwegen maar op dit moment slaat het nergens op om een kind er bij te nemen als wij met zijn twee al van pay check naar pay check gaan". Vaak werd dat weggewuift waarna mijn antwoord snel werd, als jij voor alle kosten op draait gaan we gelijk beginnen. Al gauw werd de vraag niet meer gesteld.

Denk er heel erg goed overna voor je de stap maakt om hier heen te verhuizen, en helemaal op jonge leeftijd! Zoals boven al meerdere malen is aangegeven, kom naar de VS voor langere tijd (max aantal esta dagen) en kijk hoe dat verloopt. Dit heb ik voor twee jaar lang ook gedaan.

[SophiaB]

Is zij al eens naar Nederland geweest?

[Essiej]

Ik ga even hard zijn, en niet om gemeen te doen of om je van je droom af te helpen. Maar om je even een realistisch beeld te scheppen.
Jou berichten klinken nog heel erg als een roze bril. Jou zin:

Het doet zelfs pijn om bij haar weg te zijn.

Is niet een reden om meteen drastische stappen te gaan ondernemen, je bent gewoon nog ontzettend verliefd en tuurlijk doet het dan pijn dat je niet bij haar kan zijn. Maar je moet even van die roze wolk afkomen en alles laten bezinken, je kan altijd nog trouwen en daar heen verhuizen.

Ik ben zelf pas na 4 jaar verhuisd, tuurlijk had ik het eerste jaar ook zo iets van, ik wil hier niet meer weg. Maar het zou gewoon niet verstandig zijn geweest, wij waren ongeveer in dezelfde situatie. Bouw een basis op, (een half jaar elke dag praten is een start) ga er vaak heen.
En nog iets, mocht je de K1 route doen, je mag ook niet werken tot je EAD/AOS hebt, en als zij fulltime moet studeren is het heel erg moeilijk. Wij hebben al heel erg moeite op het moment met rondkomen terwijl mijn man fulltime werkt (entree level baan, maar toch). Dus je plan van hamburgers flippen gaat hem ook niet worden. Tenzij je een groot (heel groot) spaarpotje hebt of iemand die je geld stuurt wekelijks zou ik toch even wachten.

[kastelke]

Zoals men vroeger in Vlaanderen wel eens zei: "Hebde gij meubelen, en hebde gij huisgrief? Dan kunde gij trouwen."
( = eerst zorgen dat je beiden financieel onafhankelijk kan zijn, dan trouwen)

[SanneW]

Je weet zelf wat het allerbeste is voor je, maar ik geef je het advies om je erin te verdiepen voordat je ergens induikt.
Jonh, dat valt mee. Mijn man en ik begonnen met het visum process toen hij 21 was en ik 24. Nu 22 & 25 en ontzettend gelukkig samen...

Als je het door wilt zetten om via het trouwen samen te komen (ik adviseer ook om elkaar iets vaker te zien) zou ik in jullie situatie de cr1 route doen. Dan wacht je langer van elkaar vandaan, maar mag je wel gelijk werken wanneer je in amerika bent. Als je via de fiancee weg gaat, mag je een tijd niet werken en dat zal zwaar zijn!

Tot die tijd zou ik een baan oppakken in nederland en beginnen met sparen, dat ga je hard nodig hebben!

Ook zul je in alle situaties een sponsor moeten hebben, en dat is niet niks, dus je mag flink gaan scoren bij de ouders van je meid.

De stap zelf is ook moeilijker dan ergens anders in europa te wonen. Ik heb zelf veel tijd in spanje doorgebracht, amerika is echt geheel anders dan europa.

[amboly]

ik kan niet meer zonder haar, en het doet zelffs pijn om niet bij haar te zijn en haar ergens anders naar toe te zien gaan.

Och gut, dit herken ik heel goed van mijn eerste kalverliefde, toen ik 15 was. Was binnen een half jaar over en uit.

[Gast]

Wat al snel naar voren kwam is dat zij niet naar Nederland wil maar wel heel graag dat ik daar naartoe kom.

Dat is wel een enorme rode vlag zeg...

[Rachel.]

Het hangt er ook vanaf hoe je er zelf in staat en wat je bereid bent op te geven. Ik zit zelf in het C1 proces en verhuis binnen zes maanden en ben daar hartstikke blij mee, maar we hebben een jaar samengewoond toen ik in Amerika was op een J1 studievisum en elkaar sindsdien vijf keer per jaar voor 2-3 weken gezien. Ik hang ook de soms onpopulaire mening aan dat aangezien je nooit weet hoe het loopt, het maar zo kan dat we over een paar jaar weer uit elkaar zijn/gaan scheiden en dat er wel een window is waar binnen ik nog weer terug zou kunnen naar Nederland. Bovendien heb ik een jaar in de US gewoond en denk ik dat ik daar prima kan aarden.

Haal even je gevoelens uit de vergelijking. Denk je oprecht dat jij en je vriendin een goede toekomst hebben? Ook als het financieel moeilijk is (dat legt druk op menige relatie...). Passen jullie nog steeds zo goed bij elkaar als de vlinders toch iets minder worden en je huishoud-beslissingen van alledag moet nemen? Waarom ben je bang haar kwijt te raken nu ze op de campus gaat wonen? Is ze net zo overtuigd van jou als jij van haar? Zij zit in haar studententijd, nog een turbulente fase. Is zij bereid zich te binden? Heeft ze interesse getoond in je Nederlandse familie en vrienden en ze al ontmoet? Gaat ze voor de hele jou, of alleen voor het stukje dat ze kent?

Ga vervolgens heel veel lezen op het forum, zoek op C1 en K1 (huwelijksvisum/verloofdenvisum). Met beide visa krijg je overigens eerst een conditional greencard, dus als je huwelijk binnen twee jaar stukloopt word je het land weer uitgezet. En de processen duren respectievelijk 10-12 maanden en 5-7 maanden, dus het geeft je in ieder geval nog bedenktijd, maar ook kosten ze over de 1000 euro per stuk, alles bij elkaar, plus af en toe een vliegticket als je elkaar nog eens wilt zien. Voor beide bestaat een inkomenseis maar kan zij een sponsor inschakelen, bijvoorbeeld een familielid. Dat is overigens geen formaliteit, de sponsor staat namelijk gedurende een periode financieel garant voor jou.

Bedenk wat je allemaal kwijtraakt - je Nederlandse netwerk, je uitstekende sociale voorzieningen, waaronder een deel van je recht op AOW, en wonen in een land dat misschien nooit helemaal je thuis zal worden, terwijl ook Nederland na een tijdje niet meer thuis is - wat je ervoor terugkrijgt - mogelijk de liefde van je leven, maar ook een onzekere toekomst. Maak je vriendin bewust van wat je voor haar opgeeft.

En heb samen een plan. Een plan dat verdergaat dan 'desnoods hamburgers flippen bij de MacDonalds'. En SAMEN. Veel succes

Veel succes!

[Fellow2012]

zoek op C1 en K1 (huwelijksvisum/verloofdenvisum). Met beide visa krijg je overigens eerst een conditional greencard, dus als je huwelijk binnen twee jaar stukloopt word je het land weer uitgezet

Bovenstaande statement klopt niet.

Firstly, je wordt niet zomaar het land uitgezet, het is een ingrijpende beslissing die door een immigratierechter wordt genomen.

Secondly, elke huwelijk kan stuklopen en dit geldt ook voor houders van een conditional green card en als er nog uitzetting boven het hoofd hangt dan kan dat tot ernstige misbruik situaties leiden - door de US spouse!

Zelfs in gevallen waarvan beide partners in goed overleg uit elkaar zijn gegaan kan je nog na de scheiding in de US blijven wonen als je kunt aantonen (aannemelijk maken) dat “marriage was entered in good faith”! Dus de vraag is niet waarom zijn jullie gescheiden maar was je oprecht toen JA zei en niet van plan was om enkel naar de VS te immigreren. In gevallen van scheiding na duidelijk misbruik door de US spouse kan de immigrant zijn/haar green card zonder gedoe verlengen en in de US blijven.

[Fellow2012]

Dus in mijn geval, als mijn huwelijk na 1,5 jaar stuk was gelopen het bewijs van “marriage was entered in good faith” zou zijn dat ik een geen zwervers bestaan leidde in Nederland