H-4 Visa en vrijwilligerswerk

[Becs08]

Misschien een hele stomme vraag mijnerzijds , maar wat wordt er bedoelt met 401K ?? Wat houdt dat nou eigenlijk in?

[Tink]

Het is je pensioenfonds waar je geld in stort, belasting vrij. Sommige mensen nemen geld op(of lenen ) uit hun pensioenfonds om bv een huis te kopen of als ze in financiele moeilijkheden zitten.

Zie ook http://en.wikipedia.org/wiki/401k voor meer info.

--
Tink

[USInsider]

Sorry Tink, zo zat het dus niet. Mijn man werd een baan aangeboden en dat was het. Wij hebben zelf alles geregeld en zelf alles bekostigd: werkauthorizatie, visums, verhuizing, reis, tijdleijk onderkomen. Niets door het bedrijf geregeld, niet door het bedrijf betaald. Alles uit eigen portemonnee. (En die was goed leeg daarna).
Op het moment dat wij vertrokken was de periode om een groene kaart te krijgen redelijk te overzien. Echter in de jaren daarna ging de cap op de H-1 visa flink omhoog en werd dual intent toegestaan. De wachttijd schoot opeens met jaren omhoog. Nee daar hadden we niet op gerekend !

Dual intent betekent dat de meeste H-1 visa houders hier nu komen om te blijven en zo ook hun H-4 partners. Dus uiteindelijk mogen die toch werken waarom ze dan zo'n gap in hun resume bezorgd ? (Voor Indiase partners, meestal vrouwen, nu ruim tien jaar !)
De vergelijking met Europese landen gaat in zoverre mank dat daar een beter sociaal vangnet is, hier word je geacht voor jezelf te zorgen en dan is het wat verbijsterend als vervolgens blijkt dat dat niet echt mag.

De US overheid ziet dat ook wel: L2 visa houders mogen werken nu omdat bedrijven klaagden dat hun beste krachten niet wilden verkassen aangezien hun partner teveel moest opgeven; E-2 visa houders mogen nu buiten het eigen bedrijf werken omdat men ook wel ziet dat je in de US in feite twee inkomens nodig hebt om het te rooien; Australiers kunnen nu E-3 visa aanvragen - als beloning ergens voor las ik - en ja hoor beide partners mogen dan werken.
Alleen de H-4 houders mogen niet werken - zijn in feite de uitzondering geworden - en dat is vooral op politieke gronden. Daar gaat het om en ik kan de frustraties van vraagsteller volledig meevoelen (al zou ik het inderdaad niet zo verwoord hebben maar dat heb ik inmiddels vaak genoeg gezegd nu.)
Dat zij en ik niet de enigen zijn voor wie het moeilijk is. Ik weet een grote instelling met veel H-1 werkers die er zelfs een psycholoog voor in dienst heeft genomen om de H4 vrouwen (en de paar H4 mannen) te begeleiden.

[Tink]

Sorry Tink, zo zat het dus niet. Mijn man werd een baan aangeboden en dat was het. Wij hebben zelf alles geregeld en zelf alles bekostigd: werkauthorizatie, visums, verhuizing, reis, tijdleijk onderkomen. Niets door het bedrijf geregeld, niet door het bedrijf betaald. Alles uit eigen portemonnee. (En die was goed leeg daarna).

Wat vreemd. Waarom hebben jullie dat zo gedaan? Ik vraag me af hoe je zelf een H4 kan aanvragen, je kan toch niet zelf een labor certification in elkaar knutselen? Een bedrijf hoort dat voor je te betalen, een H1 een een gesponsorde werkvergunning. Het is heel goed mogelijk dat jullie dat zo gedaan hebben maar het is niet de norm.

Dual intent betekent dat de meeste H-1 visa houders hier nu komen om te blijven en zo ook hun H-4 partners. Dus uiteindelijk mogen die toch werken waarom ze dan zo'n gap in hun resume bezorgd ? (Voor Indiase partners, meestal vrouwen, nu ruim tien jaar !)
De vergelijking met Europese landen gaat in zoverre mank dat daar een beter sociaal vangnet is, hier word je geacht voor jezelf te zorgen en dan is het wat verbijsterend als vervolgens blijkt dat dat niet echt mag.

Ik ben het niet met je eens dat de meeste H1 visa houders hier komen om te blijven. Als er geen werk meer is na 3 jaar zal je toch weer terug moeten. Duel intent of niet. De meeste H1 keren IMO dan ook weer terug naar huis. Zeker de Indiaase H1 hebben vaak familie in India en sparen zich 3 of 6 jaar gek and gaan dan weer terug.

Voor een Green Card moet opnieuw een nieuwe Labor Certification aangevraagd worden, dat is niet zo eenvoudig en een slopend process, waarmee je de kans loopt op het eind toch nog het land it te moeten omdat je labor certification niet meer klopt.
Veel mensen maken in de jaren die volgen promotie, dit alles moet je braaf iedere keer aan de immigratie dienst doorgeven. Als je promotie maakt klopt je job description niet meer en moet je weer van voren af aan beginnen.

Geef je dit soort dingen niet door dan ben je strafbaar. Iedereen herinnert zich nog wel na 9/11 de vele mensen die opgepakt waren en opgesloten voor minor visa problemen. Het niet doorgeven van verhuizingen, promotie, je I-94 opsturen als je op vakantie bent geweest, een ander positie binnen het bedrijf etc, is allemaal strafbaar als je dat verzuimt. Veel van onze Indiaase vrienden in de Silicon Valley hebben dit mee moeten maken. Wij hebben braaf iedere keer alles trouw doorgegeven en geleerd van wat er gebeurde.

Ik ben ook niet met je eens dat in Europese landen het beter geregeld is. Als de man van een Amerikaans echtpaar in NL een baan aangeboden krijgt moet hij een werk -en verblijfsvergunning hebben. Zijn vrouw mag niet automatisch werken, ook zij zal een bedrijf moeten vinden die haar wil sponsoren om een werkvergunning aan te vragen. Dat is echt niet anders dan in de US. Ze bouwt echt geen pensioen of andere sociale rechten op, ook niet als haar man komt te overlijden, dan moet ze net als hier in de US weer naar huis.

Alleen de H-4 houders mogen niet werken - zijn in feite de uitzondering geworden - en dat is vooral op politieke gronden.

Dit moet je toch eens uitleggen, wat die politieke gronden dan zijn volgens jou, want ik zie het echt niet.

Een H1 is een gesponsorde werkvergunning, dwz dat je bedrijf financieel verantwoordelijk is voor je, in die mate dat het beloofd je een vastgesteld salaris te betalen voorde duur van je arbeid. Stopt die arbeid, word je ontslagen, wordt je invalide dan moet je weg. Terug naar huis. De hele H1 is erop gebaseert dat je geen aanspraak mag maken op US social security, dat je niet ten laste komt van de US samenleving. Daarom heet het een non-immigrant visa, een gesponsorde visa. Het woord zegt het al NON-immgrant, je moet weer naar huis je bent geen immigrant en kan geen rechten doen laten gelden.

Je hebt na de ontslag datum 10 dagen om je spullen te pakken en alles te regelen en dan moet je het land verlaten. Je mag niet automatisch een nadere baan aannemen want daar heb je geen labor certification voor. Dat is waarom de job descriptions altijd zo precies zijn, je kan geen ander werk doen dan op je job description staat. In sommige gevallen als je een goeie lawyer hebt en binnen de vastgestelde 10 dagen een nieuwe baan hebt gevonden in dezelfde sector, kun je een change of status aan vragen. Maar bedrijven staan niet te springen om H1 visas over te nemen en hoe waarschinlijk is het dat je dit binnen 10 dagen kan regelen?

Als je dit zo bekijkt is het logisch dat een H4 depended spouse niet kan werken, als de H1 plotseling afloopt hoe moet het dan met haar/zijn baan? Wie is er verantwoordelijk, financieel gezien voor die partner?

Een H1 is een 'tijdelijk' visa, ik blijf erbij dat je voordat je op zo'n tijdelijk visa weggaat weet dat je als partner zeker 6 jaar niet mag werken. Dat was 8 jaar geleden al zo dat is nu nog steeds zo.

Dat zij en ik niet de enigen zijn voor wie het moeilijk is. Ik weet een grote instelling met veel H-1 werkers die er zelfs een psycholoog voor in dienst heeft genomen om de H4 vrouwen (en de paar H4 mannen) te begeleiden.

Wij hebben ook een buro dat zich bezig houdt met integratie van de partners, een goede ontwikkeling. Zo'n buro kan je helpen van die 6 jaar een zo'n zinnig mogelijk periode te maken.

Voordat ik naar de US ging, of naar elk ander land waar we gestationeert zijn geweest heb ik me suf gelezen en met ontzettend veel mensen gepraat die daar al waren. Ik wist waar ik naar toe ging en wat de regels waren, IMO heeft het weinig zin als je daar een keer mee akoord gegaan bent om dan de overheid te beschuldigen dat hun regels niet kloppen.

Wij hebben research gedaan en hebben bewust gekozen voor een gebied waar we op 1 salaris konden rondkomen.
Google had ons ook een aanbod gedaan, in Santa Monica, CA de duurste buurt. Erg aantrekkelijk maar niet haalbaar om daar op 1 salaris te leven. Dit zijn allemaal dingen die je van te voren moet overwegen, doe je dat niet dan is de teleurstelling groot.

Ik weet niet in wat voor gebied je werkzaam was, maar heb je overwogen om te gaan studeren of in NL een online business op te zetten?

--
Tink

[USInsider]

Tink, een J-visum (voor studie) is nog tijdelijker zou ik zeggen en toch mag de partner (J-2) werken. Op het moment dat de primaire visumhouder moet vertrekken vervallen ook de rechten van de secondaire visum houder. Heel simpel. De primaire visum houder is en blijft financieel verantwoordelijk, zelfs toen we de G.K. kregen moest mijn man nogmaals tekenen dat hij mij zal onderhouden.
L-1 is ook een tijdelijk viusm waarbij men nog zekerder wil stellen dat er vertrokken wordt, dual intent is daarbij derhalve niet toegestaan. Toch mag de L-2 partner werken.
Je argumenten snijden dus geen hout in dit opzicht.

Natuurlijk was het bedrijf dat de baan aanbood de sponsor. Echter ik had enig gezond wantrouwen in hoe hard ze zouden lopen om hun beloften waar te maken. Mijn man wilde erg graag de baan. Dus hebben we een terrier van een advokaat ingehuurd, die overal bovenop zat en enorm gemotiveerd was - hij kwam zelf uit een familie van recente immigranten.
Als we met hem verder waren gegaan hadden we denk ik binnen twee, hooguit drie jaar de G.K. gehad. Maar het bedrijf stelde als eis voor sponsoring dat hun advokatenkantoor verder het werk ging doen. Ik was daar erg ongelukkig mee maar kon er weinig aan doen. Achteraf had ik gelijk het bedrijf heeft eea. goed gesaboteerd - bang hun werker te snel kwijt te raken aan de concurrentie.
Wie de procedure betaalt is een zaak van werkgever/werknemer, daar zijn geen regels voor. Het voordeel van zelf betalen is dat je zelf het heft in handen hebt.
En je moet inderdaad iedere verandering melden, en het kan je je procedure kosten, maar in ons geval is iedere keer de procedure opnieuw gestart. De laatste ronde was ik het zat en heb als eis gesteld dat ik zelf de advokaat zou inhuren: binnen twee jaar was de zaak bekeken.

Ik heb er nooit van gehoord dat ik een I94 moest opsturen ? Ik had een multiple entry visum in mijn paspoort, ik hoefde geen I-94 in te vullen. En ja het gaf wat problemen toen het H-4 verlengd moest en ik op het consulaat verscheen zonder mijn man.
Maar Indiers wordt het allemaal wat lastiger gemaakt heb ik de indruk.

Ik heb niet gezegd dat de situatie qua werkvergunningen beter geregeld is in Europa, alleen dat in veel W-Eur. landen het sociale vangnet beter is dan in de US - dit in de situatie dat iemand uiteindelijk toch kan blijven.

Met politieke gronden bedoel ik dat volksvertegenwoordigers tussen een rock en een hard place zitten, enerzijds willen bedrijven in hun regio - potentiele sponsors - werkers binnenhalen uit den vreemde, anderzijds willen de meeste ingezetenen - potentiele kiezers - immigratie sterk beperken. En derhalve worden de aantallen laag gehouden en worden er beperkingen ingebouwd.

Op een tijdelijk visum heb je inderdaad geen recht op voorzieningen uit de algemene middelen zoals food-stamps. Maar er zijn er zijn wel - gedeeltelijke - rechten op voorzieningen waarvoor je vanaf dag 1 meebetaalt.

En er is geen 10-day grace period bij ontslag, die is er alleen wanner het visum afloopt klaarblijkelijk, hoewel ik destijds van de INS te horen kreeg: geen dag meer.
Maar als je ziet dat het in het bedrijf waar je voor werkt moeilijk gaat dan zul je natuurlijk tijdig op zoek gaan naar een nieuwe baan. Mijn man had in de eerste paar jaar meteen vier aanbiedingen voor een andere baan en dan bedoel ik serieus met contracten, salaris en alles. De vijfde baan die werd het, daarna is hij nog intern verplaatst/verhuisd al bleef de job dezelfde, vervolgens noodgedwongen naar Canada verkast, nogmaals van werkgever veranderd (na het verkrijgen van de G.K.) en nu
zitten we weer ergens anders. Dus 'een andere baan' ik ben nooit bang geweest dat die er niet was, mijn probleem was juist dat ze maar bleven/blijven komen met alle ongemakken van dien.

Waar je groot gelijk in hebt is dat je alles tevoren goed moet researchen en doordenken en doorspreken. Nu was dat begin '90er jaren wat lastiger dan nu. Op basis van wat de eerste advokaat ons meedeelde, ben ik uitgegaan van twee, hooguit drie jaar werkeloos. Niet van acht. Als ik dat tevoren had geweten, dan had ik dingen anders geregeld. (Maar niet kinderen gekregen zoals iemand hier zo leuk opperde als een goede manier om de dag te vullen.)
Ook ben ik heel Hollands en dacht dat het allemaal niet zo'n vaart zou lopen. Ik had me niet gerealiseerd dat in de US - the home of the brave and the free, the land of opportunity enz. - alles zo strak geregeld en gereglementeerd is.

Ik blijf het een onsympatieke regel vinden en ook onlogisch nu dual intent is toegestaan. In mijn ervaring blijven de meeste H-1 houders en dus is het dom hun - vaak eveneens hoog opgeleide - partners te beperken in het werken aan een eigen goede loopbaan.
In andere landen gelden inderdaad soortgelijke regels (ik weet van Canada idem dito) en dat is even onvriendelijk jegens de mee-komers. Maar die andere landen hebben bij mijn weten geen DV lottery en Canada bv. heeft meer mogelijkheden voor het verkrijgen van een (eigen) werkvergunning dan de US.

[USInsider]

Ik heb dit onderwerp even omhog gehaald voor CaroNY.
Ik weet niet of jij en je man van plan zijn om voor een groene kaart te gaan. Maar zo wel, op sites van immigratie-advokaten heb ik inmiddels gelezen dat de procedure stukken sneller kan gaan dan 'in onze tijd'.
Je mag inderdaad nu meteen de procedure beginnen. Itt. tot wat iemand anders hier stelt, het is niet zo dat de werkgever dat meteen moet/zal doen. Sommige doen het, maar andere - de meesten - niet. Dan zul je in eerste instantie zelf de kosten moet dragen, maar veel advokaten hebben afbetalingsregelingen. (In de praktijk zal een werkgever uiteindelijk wel meebetalen, hetzij direkt hetzij via bonussen.)
De arbeidsauthorizatie kan dankzij een nieuwe methode 'PERM' nu stukken sneller, voor de fase daarna kun je - ja het kost extra - voor premium processing gaan, en de laatste fase kan ook snel als je maar niet uit China/India komt of een strafblad hebt. Er zijn al procedures afgerond binnen een jaar tijd !
Van belang is een optimale afstemming tussen betrokkenen, dus jullie, de werkgever en de advokaat.

Laat eens horen hoe het met je gaat ! Nogmaals: veel sterkte !

Voor Petra: als ik in Ned. zat als 'trailing spouse' en ik mocht niet werken dan zou ik me ook behoorlijk gepakt voelen als ik vervolgens de Min. van weetikveel op de TV zag, die aangaf dat de grenzen open moeten zsm ! want er zijn werkers nodig !
Plus je vergeet een ding: USers in Ned. spreken meestal geen Nederlands, andersom is dat probleem er niet.

En dan voor Tink: nee ! ik heb geen recht op SS benefits meteen als mijn man overlijdt - op eenmalig $ 250 na dan. Ik krijg pas recht op 'zijn' SS uitkering als ik 66 jaar en 6 maanden ben.
Ja natuurlijk erf ik het 401k, dat snap ik ook wel. Maar van dat bedrag kan ik zeker niet enkele decennia verder.

[Tink]

Volgens mij kan je zelf geen Green Card procedure starten. Je hebt toch echt een nieuwe Labor Certification nodig en als je werkgever niet mee wil werken aan die procedure of geen toestemming geeft dan lukt dat echt niet.

Oortjes: Ik heb nooit bedoeld dat je de SS benefits van je man zou erven als hij zou komen te overlijden. Natuurlijk is dat niet zo. Dat is in NL ook niet zo als je als Amerikaans echtpaar met alleen een tijdelijke werkvergunning daar woont.
Ik bedoelde inderdaad je 401k en wellicht de leef verzekering als de werkgever die voor je afgesloten heeft. Tenminste onze werkgever heeft dat.

[USInsider]

Natuurlijk heb je een sponsorende werkgever nodig, ik zeg nergens anders. Maar je kunt wel degelijk zelf initiatief nemen, zelf een advokaat inhuren, betalen enz. en zelf de hele procedure aktief begeleiden.
Jij schreef dat de werkgever de procedure tot verandering van status meteen zal starten - alhoewel ik bij zorgvuldiger lezen denk dat je bedoelde dat dat zo is voor de werkgever van je man. In mijn ervaring - bij andere werkgevers dus - is men snel van beloven, maar wordt het dan vaak op de lange baan geschoven.

Overigens wij hebben een permanente verblijfsvergunning, dus dat is qua situatie niet vergelijkbaar met 'tijdelijk in Ned. verblijvende USers'. Mijn man heeft een paar jaar geleden ruimschoots de 40 benodigde punten behaald.

Als ik het goed begrepen heb, bouwt een tijdelijk in Ned. verblijvende USer, ook als hij/zij niet werkt, wel degelijk rechten op voor de aow, nl. 2% per jaar. (In een andere draad was juist iemand tot die ontdekking gekomen.)

[Tink]

Iemand bouwt inderdaad aow op in NL, wij hebben in verscheidende landen AOW opgebouwd, net 3 jaar Franse social security betaald, dat geld zie je niet eerder terug dat als we 65 jaar geworden zijn. Hetzelfde geld voor Duitsland, Italie, Zwitserland, Denemarken, Ireland en alle andere landen waar we gewoond hebben en sociale lasten hebben afgedragen. Frankrijk spant wat dat betreft de kroon waar we wel werkeloosheid en ongevallen bijdrage(fors) moesten leveren maar als buitenlander geen recht op hadden.
Je kan er ook voor kiezen om als Nederlander vrijwillg je premies te blijven afdragen zodat als je weer terug keert naar NL er geen gat is gekomen in je bijdragen en je recht hebt op alle voorzieningen.

Wat ik dacht dat je met Social Security benefits bedoelde is Weduwen en Wezen uitkering en Algemene Bijstands uitkering. Als men hier in America zegt 'he's on Social Security' dan bedoelen ze de Amerikaanse versie van de NL ABW. Het is voor mij logisch dat je daar als H1-B werker of als H4 geen recht op hebt. Het niet ten laste komen van de staat daar draait de hele H1-B om natuurlijk.
Dat was in Frankrijk niet anders, zelfs als je een EU inwoner bent en je overal in de EU mag vestigen heb loop je nog steeds tegen beperkingen aan.

[USInsider]

Tink, nogmaals, wij zijn permanent residents !!! dus wat voor jou 'logisch is als H-1 werker enz.' dat geldt voor ons niet.
Verder, laten we maar beslissen van mening te blijven verschillen. Ik vind dat als je inbetaald in een systeem, je daar rechten aan moet kunnen ontlenen - wellicht niet meteen volledig maar toch.
Het omgekeerde is nl. ook waar: wij zijn pas op latere leeftijd naar de US vertrokken, ik heb vele jaren meer dan de helft van mijn inkomen betaald aan belastingen/sociale premies in Ned. Aangezien we ons niet konden permitteren die verzekeringen voort te zetten, heb ik geen rechten meer.
Wat jij dus voorstaat is dat iemand geen rechten heeft na afloop van een verzekering (mee eens), maar ook geen rechten heeft als hij/zij elders aan een nieuwe verzekering gaat meebetalen.
Maar goed de US overheid is het met jou eens, en jij met de US overheid.
Eigenlijk zou de Ned. overheid moeten eisen dat de premies die Ned. tijdelijke werkers hier afdragen, althans een deel ervan, overgemaakt worden naar Ned. en dat geld zou men dan moeten gebruiken om rechten in Ned. in stand te houden. Nu subsidieren tijdelijke werkers de permanent residents en de US citizens met hun betalingen.

De USoverheid in '96 heeft zelfs een tijdje lang legale en illegale immigranten in dezelfde categorie gestopt als het om voorzieningen ging - maar dat bleek juridisch toch niet haalbaar.

De US kent geen Bijstandswet zoals Ned. die heeft. He/She is on SS betekent dat iemand het equivalent heeft van de Ned. AOW/AWW, want dat zijn de situaties waarin SS uitkeert: bij ouderdom of bij weduwschap met afhankelijke kinderen.
Voor SS (en MediCare) betalen werkers premies: in feite dubbel nu, aangezien er betaald moet worden voor de gerechtigden van nu plus er moet gespaard voor rechten van de huidige generatie in de toekomst. (De US overheid roomt deze echter voortdurend af en klaagt dan dat het systeem onbetaalbaar gaat worden.)
Vergelijkbaar met Ned. bijstand is de AFDC, Aid for Families with Dependent Children en food-stamps.

Overigens voor wie nu als tijdelijke werker hiernaartoe komt is wellicht het volgende van belang:

H-1B visa holders are liable for social security (FICA) and Medicare taxes and those are not refundable on their departure after six years term. (They can be refundable for other visa-holders under certain condition). A way to escape applicability of above FICA and Medicare taxes exists when you are covered under a so-called 'Totalization Agreement'. The United States has entered into social security (totalization) agreements with Canada and several European countries. This to eliminate duplicate coverage and taxes. A totalization agreement allows a citizen or lawful permanent resident of one country, who is temporarily working in another country to avoid paying that country’s social security taxes under the detached worker rule. In general a 'detached worker' is an individual who is on a temporary employment assignment that is anticipated to last five years or less.

For more information on the above issue, refer to Publication 519, U.S. Tax Guide for Aliens. You may also contact the Social Security Administration at 1-800-772-1213 or through their web site at: http://www.ssa.gov/international

You can also write:
U.S. Social Security Administration
Office of International Programs
P.O. Box 17741
Baltimore, MD 21235-7741