De Amerikaanse vrouw: geen emancipatie?

[Hockey]

TS heeft voldoende gereageerd. En hij werd "afgemaakt". Wat heeft het dan nog voor nut om hier door te gaan met reageren als toch iedereen het met hem oneens is?

Aanvulling: ik zeg niet dat ik het met de TS eens ben. Maar ik herken een deel van zijn verhaal wel. Ik en Nederlandse vrouwen was ook nooit een succes.

[USInsider]

Inderdaad heeft TS aardig bijgedragen. En een aantal van zijn observaties mbt. de US samenleving waren behoorlijk right-on-the-dot.
Daarom was ik wat verbaasd over zijn opinies over de ned. samenleving en ned. vrouwen.
Alles teruglezend waren sommige bijdrages zo gechargeerd dat ik me afvroeg of ze niet vooral dienden om reakties los te maken.

[ned in MO]

ik emigreerde ook naar het land van de amerikaanse vrouwen.
Zit ik hier in de states en wat vind ik? Een nederlandse vrouw die niet vies van een beetje carriere is

[RiverCola]

Zit ik hier in de states en wat vind ik? Een nederlandse vrouw die niet vies van een beetje carriere is

Hé gatver

Ik heb ook niet meer gereageerd. We hebben hier inderdaad zo nu en dan iemand die dan nieuw komt en heel bout erin duikt. To shake things up...ofzo. Soms verdenk ik weleens een vaste forummer ervan (niet iemand direct maar een 'forummer' in het algemeen) die dan denkt; het is weer tijd voor een beetje dollen! We creëren weer eens een leuk personage.

[Georgie]

Zo'n discussie an sich vind ik heel interessant en kan zeker wat toevoegen aan het forum.
Maar inderdaad van die dingen roepen om maar op iemands teentjes te trappen of hopen dat iemand hapt, vind ik al snel een nare bijsmaak aan een discussie geven. Daarvoor kom ik hier niet en is te vermoeiend eigenlijk (en ook helemaal niet grappig in mijn inziens).

[FlipjeBTiel]

Wat is er dan te bediscussieren? Het is zo simpel: in een gezonde relatie levert elke partner een evenwichtige, naar rato van vermogen, bijdrage. De verdeling huisvrouw voor de een en kostwinner voor de andere, is maar een van de vele mogelijke verdelingen die je kunt maken. Welke verdeling je ook maakt, het is van belang dat beiden er zich prettig onder voelen. TS kwam met een standpunt waarbij alleen de rol waar hij zichzelf prettig bij voelde telde, en waarbij de partner zich maar moest aanpassen. Dat dat stootte met de werkelijkheid hoeft niet tot verrassingen te leiden. Uiteindelijk vond hij in de V.S. toch iemand die zich wel prettig voelde in de door hem voorbedachte rol, en hij generaliseerde dat naar 160M vrouwen hier en 8M vrouwen daar. Dat hij iemand vond is geweldig voor hem, die generalisatie echter leidde tot het "afmaken." Ook niet echt bijster verrassend.

Gr., Flipje

[Georgie]

Een discussie over de Amerikaanse vrouw en emancipatie, in vergelijking tot Nederlandse vrouwen, vind ik interessant. Of hij een 'Southern Belle' heeft gevonden ja of nee, interesseert me niet echt.

[goldenhills]

Wat let ons om er alsnog een interessante discussie van te maken? De situatie rond vrouwenemancipatie in de VS is toch anders dan in NL.

Mijn gevoel is dat het met de emancipatie hier nog niet zo slecht gesteld is als men misschien denkt, maar wel dat men veel meer verschillen tussen man en vrouw benoemt (al dan niet terecht) dan in Nederland (en dan heb ik het over serieuze meningen, niet 'grappig' bedoelde). Men is hier sexueel gezien natuurlijk ook een stuk verkrampter, misschien dat dat een reden is. Religie heeft er natuurlijk ook mee te maken; er zijn hier nog veel mensen die vanuit hun geloof overtuigd zijn dat de man het hoofd van het gezin is. Ik heb het idee dat Nederland wel een tijd heeft gehad (nog steeds?) dat het niet politiek correct was om verschillen tussen mannen en vrouwen te duiden, of dat een vrouw niet mocht willen huisvrouw te zijn, wat ook weer niet goed is.

Op een wat algemener vlak: het aantal vrouwen aan de top van een Fortune 500 bedrijf valt me erg tegen (maar 15), maar 3 vrouwelijke (van de in totaal 9) rechters in de Supreme Court is wel weer bemoedigend. Het verschil in beloning tussen mannen en vrouwen in dezelfde baan wordt met het jaar minder, al is het gat nog steeds rond de 20% geloof ik. Zelf werk ik in een technisch bedrijf, en 30% is vrouw en bijna allemaal in een technische functie (en krijgen we, voor zover ik weet, een vergelijkbaar salaris als de mannen).

[USInsider]

Ik heb het gevoel dat er in de US altijd meer uitersten zijn dan in Ned. Vergelijk Joke Kool-Smit en Anja Meulenbelt eens met Shulamith Firestone, Andrea Dworkin enz.

Wat ik ervan heb begrepen: mn. in de 50er jaren was er een enorme 'stap terug' voor vrouwen. In WW2 had men 'rosie the riveter' nodig, maar toen zoveel GI's naar huis kwamen en werk zochten, werd de rol van de vrouw teruggebracht naar 'home maker'. Kijk maar eens naar het verschil in de vrouwen zoals getoond in films in de 30er jaren - vaak zelfbewust, professioneel - en de vrouwen zoals geportretteerd in de 50er jaren (sex pots vs. huismoeders).

Het verschil in salaris dat je noemt wordt wel verklaard door het feit dat vrouwen vaak minder ervaring hebben - aantal jaar 'eruit' vanwege kids krijgen enz. - dan wel vaker minder uren werken.
Maar: hoeveel kans hebben vrouwen op 'dezelfde baan' als mannen ? Hoeveel mannen zijn bereid een vrouwelijke superieur te accepteren ?

Ik denk dat je gelijk hebt dat geloof een grote rol speelt, en in bepaalde gebieden is de US de afgelopen jaren toch 'fundamentalistischer' geworden.

[FlipjeBTiel]

Hoeveel mannen zijn bereid een vrouwelijke superieur te accepteren ?

En hoeveel vrouwen zijn bereid een vrouwelijke superieur te accepteren?

Gr., Flipje

[kastelke]

Hahaha, de nagel op de kop! Moet eerlijk bekennen dat ik het altijd beter heb kunnen vinden met mannelijke bazen dan met vrouwen. Al heb ik maar 2 vrouwelijke bazen gehad. Maar ze waren van het 'bitch'type. De ene voelde zich zeer snel bereigd in haar positie, de andere kon maar niet begrijpen dat ik op een bepaald moment een carriere liet schieten zodat ik ons zoontje niet naar de opvang moest doen.
Al zijn er andere types vrouwelijke bazen hoor! Ik was zelf een veel toffere baas voor de mannen . En ik zie in de bedrijven waar mijn man werkzaam is (geweest) ook een aantal echt goede vrouwelijke bazen.

Voor mij draait emancipatie maar om 1 ding: respect voor elkaar binnen je relatie. Ben niet zo het bh-verbrandende type. We zijn immers niet gelijk. Ieder heeft zijn eigen kwaliteiten, los van het feit dat je vrouw of man bent.

[USInsider]

Nee man en vrouw zijn niet gelijk, maar wel van gelijke waarde (om maar even een oude gemeenplaats uit de kast te trekken).

[Texas Boy]

En hoeveel vrouwen zijn bereid een vrouwelijke superieur te accepteren?

Gr., Flipje

Heb veel met vrouwen en mannen gewerkt en ook met vrouwen in hogere functies en moet zeggen dat vrouwen toch veel meer op emotie doen dan mannen en veel stress gevoeliger zijn, heb aardig wat vrouwen huilend uit meetings zien rennen en geeneen man er zijn natuurlijk uitzonderingen Ben wel dus voor gelijke rechten en ook gelijke plichten en tegen dat mensen een functie krijgen op basis van sekse of ras.

[FlipjeBTiel]

Ik heb meer mannen op de vuist zien gaan dan huilend zien weglopen uit meetings, maar dat wil niet zeggen dat dat laatste niet regelmatig voorkomt. De kerel die van de 6de verdieping de snelste weg naar beneden nam (langs mijn raam) was toch ook een man.

Gr., Flipje

[Texas Boy]

De kerel die van de 6de verdieping de snelste weg naar beneden nam (langs mijn raam) was toch ook een man.

Gr., Flipje

Hij heeft toch wel gezwaaid mag ik hopen Maar er zullen wel diverse onderzoeken zijn die elkaar tegen spreken, sprak uit eigen ervaring

[Bandido]

Ik zat net te bedenken dat ik vooral vrouwen als manager heb gehad. Ook nu is mijn directe leidinggevende man, maar daarboven staat weer een vrouw. En allemaal waren ze heel anders, de slechtste manager die ik ooit had is een vrouw, maar de beste ook. En qua stijl totaal anders. Maar ik denk ook dat het wel met een soort van generatiekloof te maken heeft dat ik er bv niet eens bij stilsta dat ik een vrouw als baas heb.

[DixieChick]

En weet je wat pas vervelend is? Om als carriere vrouw voor een man te werken die vindt dat vrouwen eigenlijk thuis achter het aanrecht horen (zwanger, blote voeten, je kent het wel). Een man die weigeren je meisjesnaam te gebruiken, want ja, je bent getrouwd, en al die publicaties enzo, die zijn niet relevant. Zo'n man die bij elke vrouwelijk professor elke keer "per ongeluk" vergeet dat zij toch ook echt "dr" is, en er dan toch maar per ongeluk "mrs" van maakt. Dat is pas ontzettend irritant (maar soms ook wel enorm vermakelijk, omdat alle vrouwelijke professors (zo'n 20 uit de 30 op het moment) hem achter zijn rug stiekem een beetje belachelijk maken)

En het is eigenlijk alleen irritant omdat ik nog geen tenure heb, en hij dus bepaalt of ik een nieuw contract krijg elk jaar Zodra ik tenure heb, ha! Dan gaan de handschoentjes uit....

[FlipjeBTiel]

Alle managers hier moeten "sexual harassment" training volgen (ja, dat heet zo, niet "prevention of"), dus die zouden hier met zulke ongein niet wegkomen. Persoonlijk kan ik er niet mee zitten: ben altijd Mr. Flipje, niet Dr. Flipje. Iedereen is hier Dr., dus zo'n titel heeft geen waarde.

@Texas Boy: geen idee; gaat hard zo'n val.

Gr., Flipje

[DixieChick]

Sexual harrassment> ja, zo'n training hebben we hier ook, maar ja, of het veel effect heeft gehad. En wat betreft die titels - zelf zal het me een worst wezen, maar ik weet dat het hier in het zuiden -wel- belangrijk is, en als iemand dat dus express niet doet (zo wordt een collega van mij, zonder titel, altijd "Miss Connie" genoemd, terwijl haar mannelijke college, ook zonder Dr titel, gewoon "Mr. Johnson" is), dan betekent dat dus wel iets. Maar goed, zoals ik al zei, de handschoentjes gaan een dag uit

[Dento]

Ik kan me er altijd zo aan ergeren als mensen iemand corrigeren op hun aanspreek vorm, je weet wel: "Excuse me, Mr. Smith" - "Doctor... It's Doctor Smith"... Oh oh oh, kijk mij eens belangrijk zijn en menen dat ik meer ben dan de 'gewone man'... (hoewel de Duitsers daar ook heel goed in zijn)