Waar komt die eeuwige kritiek toch vandaan?

[Dento]

Over kritiek leveren gesproken: ook daar zit een verschil tussen Nederland en de VS.

Desgevraagd hoor je in Nederland sneller: "Ik vind er niks aan/het is lelijk/geen goed idee", enz. - heel direct en 'to the point', daar waar je hier eerder zult horen "I don't know.../ I'm not so sure"... je weet precies wat ermee bedoelt wordt - met vind je idee maar niks - maar het komt iets minder hard aan...

Ook dat heeft denk ik weer te maken met de meer "hoffelijke" omgangsvormen die men hier nog steeds hanteert.

(En ja, ik weet 't, er zijn overal uitzonderingen op)

[Texas Boy]

Wat men hier ook veel zegt "That will work" ondanks men geen flauw idee heeft of het werkt wat je wil doen, beetje positief blijven

[Petra/VS]

"If you can't say something nice, don't say anything at all." ~ Thumper in Walt Disney's "Bambi" 1942

[Dento]

Stampertje! Mijn favoriete karakter in "Bambi"...

[Texas Boy]

Wat mij opvalt is dat veel Amerikanen erg beleefd zijn in persoon, via mail of telefoon niet, eerder kortaf en soms onbeschoft, kennen anderen dit verschijnsel ook?

[Dento]

Ik merk het op het werk ook wel een beetje, ja, alleen meer per mail dan per telefoon. Aan de telefoon vind ik het wel meevallen - er zit wel een lomperik tussen af en toe, maar niet genoeg om het op te laten vallen als een "trend". In emails is men vaker wat kort af; je krijgt antwoorden zonder een aanhef, en zonder ondertekening, en soms in slechts een paar woorden. En dat is niet alleen zo in een emailwisseling die al een tijdje gaande is (dan verwacht je het wel dat er niet telkens "Hi Dennis" staat), maar ook vaak in eerste reacties op emails.

[Petra/VS]

Eerderig te kletserig. Ik heb jarenlang telefoonwerk gedaan en mensen van over het hele land aan de telefoon gehad (heel interessant en ik heb er allerlei accenten door leren verstaan) en de meeste mensen gingen een praatje aan, wat vooral in mijn eerste sweatshop baan niet mocht van de baas. Wie weet hebben die kort affe mensen ook een baas, die achter hen staat te roepen, dat het volgende telefoontje opgenomen moet worden.

@Dennis -- het valt mij, nu je het zegt, inderdaad ook op van Amerikaanse vriendinnen, dat emails meestal zonder aanhef of ondertekening komen, terwijl die van Nederlandse vriendinnen altijd wel een aanhef hebben. Grappig, had ik niet eerder bij stilgestaan. Zelf schrijf ik, volgens mij, maar opeens niet zeker, wel altijd een aanhef. Vraag me af, waar dat aan ligt. Misschien, omdat zij denken, dat je al weet waar de mail vandaan komt en dat hij aan jou gericht is. Ze zien het minder als een brief, misschien.

[lelie]

Over telefoongesprekken, het valt me altijd op in films dat er aan het eind van het gesprek geen afscheid wordt genomen, zoals wij "daag" of "doei" zeggen. Of is dat alleen in films? Daar wordt op het eind gewoon de hoorn op de haak gegooid.

[Clint]

De Amerikanen die ik ken sluiten meestal wel af met 'Bye' of iets soortgelijks.

[OscarG]

En er wordt vaak opgenomen met alleen : Hello? ipv: Met Oscar G.. De meesten die ik ken sluiten inderdaad wel af met bye oid.

[Texas Boy]

Over telefoongesprekken, het valt me altijd op in films dat er aan het eind van het gesprek geen afscheid wordt genomen, zoals wij "daag" of "doei" zeggen. Of is dat alleen in films? Daar wordt op het eind gewoon de hoorn op de haak gegooid.

een uitgebreid afscheid is bij ons niet aan de orde, uitgebreid welcome ook niet, vind dat wel prettig, ook krijgen vrouwen vaak geen hand, vrouwen onderling huggen dan weer vaker

[Dento]

En er wordt vaak opgenomen met alleen : Hello? ipv: Met Oscar G..

Op zich is dat niet zo heel vreemd, dat gebeurt in Italië bijvoorbeeld ook met "Pronto?" en in Frankrijk met "Allo?"

Telefoongesprekken worden inderdaad meestal toch echt wel afgesloten met een "Bye", "Thanks, bye", of een "Talk to you later" (al dan niet vergezeld van "bye").

[Bennogr]

Als je met je naam opneemt, zoals ik altijd doe, denkt men hier vaak dat ze met een bedrijf te maken hebben. "Gewone" mensen antwoorden de telefoon altijd met 'Hello' of 'Yes?"

[Clint]

Idd, mijn vriendin neemt tijdens haar werk de telefoon op met 'This is {naam}', terwijl het privé gewoon 'Hello' is.

[RiverCola]

Wat mij opvalt is dat veel Amerikanen erg beleefd zijn in persoon, via mail of telefoon niet, eerder kortaf en soms onbeschoft, kennen anderen dit verschijnsel ook?

Heel herkenbaar inderdaad. Afgelopen augustus had mijn vriend een expositie in LA en omdat het voor hem best wel een aardig regelwerk was hebben we van te voren vaak gemailed met de owner. We kregen echt een 'slecht' beeld van haar gebaseerd op het email-contact. Alle reacties lieten lang op zich wachten (waar je echt niet op zit te wachten als je op het punt staat om met je schilderijen naar de VS te vertrekken) en waren constant bijzonder kortaf. Soms schreef ze haar antwoorden gewoon in mijn eigen tekst. Dus ik stelde een vraag en dan schreef ze daar simpelweg 'ja' of 'nee' achter. Geen aanhef inderdaad en geen vriendelijk afsluiten zoals je van Amerikanen in een gesprek wel gewend bent.
Toen we haar daadwerkelijk ontmoetten bleek ze hartstikke aardig en helemaal niet kortaf!

@Petra; Ik heb dat artikel waar je in je eerste post naar linkte gelezen en om je eerlijk te zeggen kwam het op mij over als pure Hollandse ironie. Niets negatiefs om te kwetsen of 'af te zeiken' maar ironisch bedoeld zoals je ook vaak ziet bij onze cabaretiers. Ik denk persoonlijk dat dit een vorm van Nederlandse humor/vertier is waar jij misschien niet meer aan gewend bent omdat je al zolang niet meer in NL woont.
Daarnaast geloof ik, zoals Dento hierboven schrijft, dat Nederlanders directer zijn in hun taalgebruik dan Amerikanen maar komt het uiteindelijk wel op hetzelfde neer '(I don't know' betekent dan inderdaad gewoon hetzelfde als 'dat vind ik niet mooi' oid).
Om je eerlijk de waarheid te zeggen snap ik niet zo goed dat jij je zoiets zo aantrekt en dat je het überhaupt serieus neemt. Bovendien wordt er ook vaak positief geschreven over Amerika (neem de docu's van Maarten van Rossum die onderzoekend het land door trok en een heel magazine over zijn favoriete land vol schreef). Andersom komt Nederland ook weleens negatief in het Amerikaanse nieuws. Ik heb beelden van programma's gezien waar totale onzin gesproken werd over ons euthenasie-beleid waarin men insinueerde dat we hier euthenasie plegen op baby'tjes die gehandicapt zijn. Totaal nergens op gebaseerd en geoordeeld vanuit totale onwetendheid.

[Texas Boy]

dat Nederlanders directer zijn in hun taalgebruik dan Amerikanen maar komt het uiteindelijk wel op hetzelfde neer '(I don't know' betekent dan inderdaad gewoon hetzelfde als 'dat vind ik niet mooi' oid).

Nog een mooie, hier zegt men ook "different" als men blijkbaar iets niet mooi vind

[RiverCola]

, Dat is precies hetzelfde als 'apart'.

[wiepster]

Een andere is "so out of the box".....

[Texas Boy]

Vind deze sketch van Finkers schitterend, een lelijk kind word een lief kind
[youtube]<object width="425" height="344"><param name="movie" value=" name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>[/youtube]

[FlipjeBTiel]

Ach ben ik dan blij dat de reacties op onze kleine meestal uiteenlopen van "gorgeous" tot "soooo beautiful." Da's in Amerika dan: in NL is ze gewoon een "mooi meisje" of heel soms "een engeltje." En in Beijing konden we nog geen twee stappen zetten zonder dat er iemand probeerde met haar op de foto te gaan ... En toch is ze ook heel lief!

Gr., Flipje