Alweer bijna twee maanden op Belgische bodem...
Vanuit mijn kleine, besloten, oninspirerend grijze kantoor denk ik dezer dagen terug aan ons USA-avontuur als aan een droom (ook omdat het alweer zo lang geleden lijkt, en letterlijk en figuurlijk 'ver weg'). Een mooie droom, zeker! En zonder jullie hulp was het ons vast niet gelukt om zo'n geweldig reisschema (want we waren tevreden over de route, stopplaatsen, ... enkel Bodie hebben we moeten missen wegens gewoon te weinig tijd/energie en al die werkzaamheden in Yosemite) te verkrijgen. Hartelijk dank en hopelijk, hopelijk tot nog eens (gauw? En onze eigen woonst dan...?)! Mijn nieuwe droomberoep? Ranger in Bryce Canyon.
Hoogtepunten van onze reis: 1) vrij galloperen door een adembenemend kleurrijk (donderwolken en een straaltje zon) en stil (alsof je zo'n stille koptelefoon aanhebt) Monument Valley, samen met onze gids Mike, just the three of us, omdat alle andere toeristen gevlucht waren naar zonnigere oorden (het had heel de nacht geonweerd en vele stukken weg stonden blank of in modder). Weidsheid, snelheid, .. 'eeuwigheid'sgevoel, of hoe heet dat? Top! 2) Bultrug met kalf en een troep blauwe vinvissen op emigratie spotten nabij de kust van Santa Barbara (wat een magisch plaatsje trouwens, vooral op een zondagmiddag! Een mis bijwonen bij father Damien in the Old Mission is ook een aanrader, wel vroeg uit de veren dan. En puur eten in het 'Super Rica'-k(r)ot) 3) Bryce Canyon doorkruisen, eerst te voet, daarna op een paard. Onbeschrijfelijk mooi.... 4) Wild Animal Park nabij San Diego. Misschien omdat dit onze eerste uitstap op Amerikaanse bodem was, maar jongens, wat een prachtige dieren'tuin', overtreft zeker de bekendere San Diego Zoo. Er was bijna geen volk (het was te warm) en we waanden ons in Afrika. San Diego op zich is een heerlijke stad met vriendelijke mensen en een aanstekelijke sfeer. Balboa Park is prachtig. 5) De zon zien ondergaan boven Lake Powell, ook al kwam een politieman-ranger ons weghalen omdat we voorbij een 'don't pass'bord waren gewandeld (we dachten dat het enkel voor auto's gold) naar het uitkijkpunt (alle uitkijkpunten waren afgesloten wegens wegenwerken, die niet eens bezig waren). 6) De hartelijkste B&B-uitbaters Bev en Richard, in Page. Alles wat we maar wensten, goede babbels en een heus vers speciaal ontbijtmenu veilig voor onze allergieën. 7) Op een vroege ochtend in Mariposa Grove (je zag geen mens) een coyote spotten. 8 ) Trader Joe's en Whole Foods, het walhalla voor de bewust groene (en allergische) eter, vooral en quasi uitsluitend in California. 9) Goblin Valley State Park, een vergeten parel? We waren er alleen. Genieten. 10) Eigenlijk mag deze op nummer twee. Zwemmen in Tenaya Lake langs de Tioga Pass. Ook hier waren we alleen! 11) Moab, drie dagen avontuur. Raften/canoën op de Colorado in een gemoedelijke sfeer. Arches bij zonsondergang. En overall: de Amerikaanse hartelijkheid, de praatjes die lange gesprekken worden aan tafel ('hey, come 'n sit with us!'), ...
(Halve) laagtepunten van de reis: 1) LA, of toch de buurt waar wij zaten (Hollywood Walk of Fame-straat). Gekken, onbeleefde mensen, zenuwachtigheid en een ongezellige verkeersdrukte op alle momenten van de dag. Glazuur op een rotte cake, maar de Warner Brother Studio Tour en de ster-in-wording (die in de Inn werkte voor z'n brood) Bret uit Kentucky maakten veel goed. 2) De 'moussonregens' nabij Capitol Reef. In dit gebied hebben we geen enkele wandeling kunnen doen. 3) Mijn verkeerde reservatie zodat we in The Boulder Mountain LODGE (duur en ongezellig) ipv de Boulder Mountain RANCH (een manege/B&B) belandden en niet meer konden annuleren. In de buurt van Capitol Reef ook. 4) Las Vegas. Oke, de aanblik geeft eventjes een disneygevoel, but really, miljoenen mensen in een woestijn die gezellig de Colorado leegtappen? Ik word er niet bepaald vrolijk van. Teveel hoeren die teveel vuile folders uitdelen aan zelfs kleine kinderen. Too much. 5) Verloren rijden nabij San Luis Obispo, zelfs met kaart en gps. Zodat we te laat over Highway One reden en de volgende dag nog een stuk teruggereden zijn om er wat van te zien. 6) Grand Canyon, aan het einde van de reis, met Bryce Canyon nog vers in het hoofd. Een helicoptervlucht biedt overzicht en moet spectaculair zijn, maar dat hadden we niet geregeld, dus zagen we 'enkel' een stuk canyon aan de rand, met massa's mensen, overal. 7) De massa in Yosemite. Enkel de langere wandelingen voor de volhouders boden rust (bv top van Vernada Falls). Of de vroege uurtjes. De wegwerkzaamheden in Yosemite waren natuurlijk ook een pain. De werkzaamheden langs Zion vielen goed mee, nauwelijks vertraging op de juiste uren.
8 ) De 'Obama is een moslim en heeft zelf de olielek veroorzaakt' (en meer van dat)-paranoia die vele Amerikanen (vooral in het binnenland) in z'n greep lijkt te hebben. Nooit in discussie gaan. Knikken en meewarrig kijken. 9) De rare, quasi zeker autistische mannetjes van de Mayor's House in Moab. Je voelde je er allerminst welkom. Eten tussen 7.30u en 8.30u betekent; éten om 7.30u! Gelukkig waren Marjon, Ger en Joyce er om het leed te verzachten : )
De reis verliep relax, afwisseling tussen actie, rust en rijden viel goed mee. Naar het einde toe deden we wel vaak dutjes langs de kant van de weg in de auto.
Als ik ooit terug zou gaan (sure), zou ik deze reis wel opnieuw willen doen! Maar ook zoveel meer zien. Yellowstone bijvoorbeeld. En een stukje Canada, boven/door Oregon en Washington. Al is drie weken op mijn werk wel het maximum. Ik hield van de (parken langs) de Californische kust, vooral van San Diego en Santa Barbara. San Fransisco was leuk (een hele dag wandelen) maar druk en koud toen. San Diego is zo zuidelijk om van te vertrekken, jammer genoeg... Las Vegas zou ik overslaan volgende keer. Death Valley ook, hoewel misschien een nachtje sterrenkijken? In Capitol Reef regent het al te vaak. Maar Bryce Canyon, Moab, Monument Valley, Page, ... graag meer!
Mijn (naar het einde toe beknopte - tijdgebrek) verslag vind je hier:
http://janencleogowest.wordpress.com/
See y'all!
Cléo (en Jan)
