Ik vroeg me af (omdat ik heel erg zit te dubben de afgelopen maanden), zijn er hier ook mensen die een tijd in de US hebben gewoond en toen bewust hebben gekozen weer in NL te gaan wonen?
Ik loop er al een tijdje over na te denken, en vooral omdat ik mijn familie mis en ik het gevoel heb dat ik hier niet mijn hele leven wil blijven. Het is voor nu erg leuk hier maar ik wil bv geen kinderen opvoeden hier. En ik zou ook graag weer terug naar school willen en me NIET blauw betalen (zoals dat hier het geval zou zijn). Ik heb dat altijd al wel geweten maar heb die gevoelens altijd een beetje verstopt omdat ik die moeilijke beslissing niet wou nemen.
Anyway dus nu ben ik aan het dubben, en het erge is als ik hier wegga kom ik ook niet zo maar terug...
Maar heeft iemand hier ervaring mee? En hoe is het om weer terug in NL te zijn na een tijd (ik ben hier nu 3.5 jaar)....
Een aantal mensen op het forum zullen wel denken (weet bijna zeker dat Mack er wel zo over denkt...), is ze gek geworden!! Ze is in de US en wil terug?? What's wrong with her
Ja ik kan er niks aan doen, die gevoelens zijn er nu eenmaal....
Ik heb een paar jaar geleden diezelfde beslissing gemaakt met de grote uitzondering dat ik de Amerikaanse nationaliteit heb en dus op elk moment terugkon.
Ik heb de stap genomen met name omdat ik niet 60 wilde zijn en in Amerika zitten en denken wat als ik wel terug was gegaan. Er was het een en ander veranderd in mijn leven daar en stond echt op een crossroads waarbij ik moest kiezen tussen voorgoed in Amerika blijven en er echt helemaal voorgaan of het in NL nog een kans geven. Voornamelijk vanwege familie, maar ook omdat ik bepaalde ideeen had over NL (voor een gedeelte herinnereingen uit mijn verleden, en verder een case van de grass is always greener).
Ik ben teruggekomen, heb NL ondervonden zoals het nu is en zoals ik nu in het leven sta en maak nu een gedegen keuze voor terugkeer naar de US.
Om terug te komen op jouw situatie: als je niet de mogelijkheid hebt om zo makkelijk terug te gaan zou ik proberen om voor iets langere periode dan alleen vakantie naar NL te komen. het is altijd leuk als je op vakantie bent, iedereen wil je graag zien en maakt tijd voor je, zegt andere afspraken af voor jou omdat je maar korte tijd hier bent, maar als je hier weer woont valt het (althans in mijn geval) tegen wat dat betreft.
ik denk dat ik je wat meer zou kunnen adviseren als ik je beweegredenen en je persoonlijke situatie kende, want ik ben door dit hele proces gegaan en ben tot de conclusie gekomen dat in de vergelijking US-NL een heleboel dingen waarvan ik dacht dat NL beter was (sociale voorzieningen, discriminatie/racisme, liberaal land, etc) of gelijk waren of zelfs beter in Amerika (het hangt er dan ook ontzettend vanaf waar in Amerika je woont, natuurlijk)
Het is begrijpelijk dat mensen voor wie het een droom is om naar de US te gaan zich niet kunnen voorstellen dat je het opgeeft, maar je moet echt op je plek zitten en dat kan je alleen zelf bepalen (al dan niet met professionele hulp).
Ik praat graag met je verder hierover als je wil. Eventueel ook buiten dit forum.
VermontGirl schreef:Een aantal mensen op het forum zullen wel denken (weet bijna zeker dat Mack er wel zo over denkt...), is ze gek geworden!!
LOL... Hoe raad je het???
Nee, zonder geintjes. Ik kan van mezelf niet voorstellen dat ik me zo zou voelen (maar wie weet?) maar dat wil niets over jou zeggen. Je moet gaan wonen waar je je het gelukkigst voelt, zo simpel is het toch eigenlijk?
Grappig dat je zegt dat je geen kinderen zou willen opvoeden daar. Grappig want dat zeg ik over Nederland. Wat zijn jouw redenen?
Succes met je keuze, niet teveel tobben...
Mack
Mack
MW Drawings
2002: NY, NJ, PA, MI, IN, IL, WI, MN, ND, MT, WY, ID, WA
2005: NY, NJ, PA
2008: CA, NV, AZ, UT
2010: NY, CT, RI, MA, VT, NH, ME
2012: NY, CA, NV, AZ, UT 2013: NY
VermontGirl schreef:Een aantal mensen op het forum zullen wel denken (weet bijna zeker dat Mack er wel zo over denkt...), is ze gek geworden!! Ze is in de US en wil terug?? What's wrong with her
Ja ik kan er niks aan doen, die gevoelens zijn er nu eenmaal....
Nee hoor, dat is toch heel persoonlijk? - Ik kan me het wel voorstellen eigenlijk.. Zoals Jan zei: "Home is where the heart is" (en daar hoeft een land niet 'ideaal' voor te zijn) .. Heb je ook een tijdbestek in gedachten, mocht je besluiten om terug te gaan?
Grappig ik dacht al zoiets te proeven in één van je andere berichten en wilde je eigenlijk vragen of je met het idee speelde om terug naar Nederland te gaan.
Helemaal niet vreemd om met zo'n gedachte rond te lopen hoor. Maar hou wel in gedachte dat NL niet meer het NL is van toen jij naar de VS vertrok, en ik denk dat Doreen je dat goed kan uitleggen. Aan de andere kant wat betreft je opmerkingen over de financiele situatie in de VS, als het goed gaat gaat het goed, maar als het fout gaat gaat het ook echt fout en heb je in NL een veel beter vangnet natuurlijk.
Ik denk dat je zoals Doreen zegt moet proberen een tijdje terug te gaan naar NL (als je die mogelijkheid hebt natuurlijk).
Bedankt voor alle reacties! Ik ben er nog steeds lang niet uit, maarja dat komt nog wel.
Wat betreft mijn vriend, nee die zou niet mee gaan. In het begin van onze relatie zei hij dat hij wel mee zou gaan. Maar nu het dichtbij komt wil hij niet...
Verder is het geen optie voor mij om een tijdje terug te gaan. Ik heb nu nog welgeteld een hele vakantie dag.. Dus als ik ga dan heb ik geen baan meer.
Het is niet zo dat er helemaal geen optie is voor mij om terug te komen, ik ben er vrij zeker van dat de universiteit waar ik nu werk wel weer een opening heeft. Goede labtechnicians zijn hier hard te vinden en mijn baas zou zeker een goed woordje voor me doen. En als dat niet zou werken dan kan ik hier altijd nog naar Grad. school gaan. (In Science krijg je daar nog wat geld voor ook..)
Maar ik moet nu aan het werk, anders word ik dadelijk nog ontslagen!
Vermontgirl,lets face it you are homesick.
Ik zelf ben naar 4 vervelende jaren in het Amerikaanse leger teruggegaan naar Nederland.
Het gras is inderdaad altijd groener.
Al mijn schoolvrienden waren verhuisd naar andere steden,mijn exgirlfriends waren allemaal getrouwd.
Mijn lieve kleine zusjes en broertjes zijn tieners geworden en alles was veranderd.
Na 4 maanden had ik al weer balen van Nederland.
Ik kreeg een studiebeurs van Uncle Sam(net genoeg voor het dure schoolgeld)
Ik vond een part timejob en een vrouw in San Francisco en everything came up roses.
Ook heb ik geen spijt van mijn beslissing.
Wij hebben dezelfde gedachtes de laatste tijd. We zitten hier nu 5 jaar en 2 maanden, beide goede baan, en in verwachting van eerste kindje. Ik mis mijn familie en ik zit ermee dat ons kind mijn familie niet goed zal leren kennen! En mijn moeder's gezondheid gaat achteruit
Onze Green Cards zijn net klaar en we hebben nog geen huis gekocht, we zitten dus echt op een kruispunt voor mijn gevoel.
Of we blijven voorlopig en kopen een huis hier of we gaan terug naar Nederland dichter bij familie wat vooral aantrekkelijk klinkt omdat we straks een baby hebben.
Alleen de kans dat we beide een baan vinden in de buurt van familie is niet zo groot (denk Eindhoven - Friesland). Ik besef dat ik Nederland (inclusief familie) soms idealiseer en we kunnen niet zomaar weer terug als we hier weg gaan (de banen die we nu hebben krijgen we niet zomaar weer terug en de Green Card blijft niet geldig als je te lang terug gaat).
Ik zit hier een beetje hardop voor me uit te denken. Maar inderdaad ik kan me voorstellen wat je voelt.
Ik kan me het allemaal goed voorstellen wat hier verteld wordt.
Wij woonden 3,5 jaar in Indiana toen we terug gingen naar Nederland, het was flink aanpassen. We kwamen in een andere regio terecht, een uur rijden van familie, en we kenden niemand in de buurt. Familie zagen we ongeveer iedere 2 weken, vriendschappen waren door de jaren heen wat verwatert. Zelf was ik ook veranderd en ik had moeite me weer aan Nederland aan te passen. Uiteindelijk lukte het wel, maar het duurde toch weer een jaar eer ik m'n draai gevonden had.
Na 3 jaar daar vertrokken we weer naar Amerika, vooral het idee dat de kinderen zouden opgroeien zonder familie dichtbij vond ik moeilijk. Opa en oma kwamen echter regelmatig op bezoek, en een bezoek van een maand is toch meer als alle kleine bezoekjes in Nederland bij elkaar opgeteld.
Het gevoel om weer terug te willen naar Nederland heeft heel lang geleeft bij mij, en pas toen het echt niet meer realistisch was om terug te gaan heb ik me erbij neergelegd dat ik hier zou blijven. Het gevoel van familie missen, dat blijft.
blij dat dit onderwerp geopend is. het lijkt een beetje ondankbaar om dat waar vele mensen over dromen "weg te geven" maar ik weet zeker dat niemand van ons dat zou doen zonder er goed over nagedacht te hebben. ik heb daar zelf ook last van gehad, een soort schuldgevoel ten opzichte van Amerika dat me als het ware kansen had gegeven en me opgenomen had en waar ik dan wegging. het klinkt een beetje raar maar als je je bedenkt dat ik wegging 2 maanden na 11 september en idereen toen geheel overstuur was kan je er misschien wat bij voorstellen. het was een soort gevoel alsof ik het zinkende schip verliet, oftewel wel de lusten maar niet de lasten van amerika wilde dragen. en dit stond geheel los van wat ik ik NL hoopte terug te vinden. gelukkig is me later duidleijk geowrden/gemaakt dat dit niet gek was, maar dat ik 11 september niet goed had kunnen verwerken omdat ik weg was gegaan. er was een abrupte afbraak in mijn rouwproces door mijn reeds een jaar van te vorengeplande en nu ongelukkig uitgekomen vertrek.
maar dat is een beetje besides de point van dit topic.
hoe dan ook, wat ik wilde zeggen is dat je echt je gevoel moet volgen en gaan daar waar je hart is, als je die mogelijlheid hebt. ik moet dat nu steeds aan mensen aan deze kant uitleggen, dat mijn hart toch echt in Seattle, aan de Puget Sound, bovenop Mt Rainier ligt.
het enige waar ik voor waarschuw is reverse culture shock. die is zo mogelijk nog erger dan culture shock want als je naar een nieuw land gaat verwacht je dat je moeite zal hebben met aanpassen, maar als je teruggaat naar je "eigen" land denk je thuis te komen. en zeker zoals NL zich heeft ontwikkeld in de laatste paar jaren is er veel van moeilijk te herkennen. je moet erop voorbereid zijn dat je mensen thuis verder zijn gegaan met hun leven en je daar weer een plaats in zal moeten vinden. je moet vaak met een heleboel dingen opnieuw beginnen, werk, huis, etc. maar again, home is where the heart is. cliche but true. dus mocht je besluiten terug te komen, Mt VernonGirl, in ieder geval heb je altijd steun aan dit forum.
Aan de andere kant wat betreft je opmerkingen over de financiele situatie in de VS, als het goed gaat gaat het goed, maar als het fout gaat gaat het ook echt fout en heb je in NL een veel beter vangnet natuurlijk.
/PeeJay
Op deze zin wil ik wel even zeggen dat die al een tijdje aan het afbrokkelen is in Nederland (dat 'vangnet' dus), kijk niet raar op dat over 10 jaar het hele sociale stelsel een grondige verandering heeft ondergaan.
We leven in Nederland niet meer in de welvarende jaren '90, Nederland is qua economie in Europa verreweg de slechtse leerling van de klas op dit moment.
En aan de andere kant, als je een redelijke leuke baan hebt in de VS kun je je sociale verzekeringen best goed opbouwen.
Patience is not one of my virtues, neither is memory. Or patience for that matter.
precies, PeeJay. Dat gaf ik ook aan of hier of in mijn off forum berichtje naar VG.
Naast dat je gewoon meer belasting betaalt in NL om die sociale voorzieningen die er nog zijn te krijgen, is het geheel afhankelijk van wat voor soort baan je hebt hoe je benefits geregeld zijn. Ik had dus bijv. bij mijn laatste baan in de VS wel maar 10 vakantiedagen, maar ook 10 persoonlijke dagen, en mijn sickdays kon ik ook opnemen als vakantiedagen als ik ze niet aan het eind van het jaar gebruikt had, dus al met al kwam ik toch al gauw aan een aardige vakantie per jaar. En ziektekosten kosten me daar niets, werkgever betaalde alles en de coverage was beter dan hier.
Dus bij een one on one vergelijking komt de VS net zo goed of beter uit de bus. Het is wel zo dat je een goede baan moet hebben in de VS om van die benefits te kunnen genietenen vaak ook full time. Hier wordt alles volgens mij wel geprorate zelf als je maar een dag zou werken, terwijl je in de VS niet in aanmerking zou komen voor sommige dingen.
Goedom rekening mee te houden bij het vergelijken van de financien. VG heeft wel gelijk wat betreft school, want hoewel de kosten hier steeds meer omhooggaan, betaal je per jaar hier nog niet wat je op een gemiddelde school per term of trimester betaalt. Zeker voor graduate/post graduate. Ik heb ook getwijfeld of ik toch niet eerst hier mijn Masters zou doen, maar misschien kom ik gewoon een keertje voor een jaar terug (als ik de loterij gewonnen heb)
Nogmaals bedankt voor alle antwoorden, ik ben er heel blij mee. Wat betreft de sociale voorzieningen hier op het werk heb ik het ook helemaal niet slecht. Ik betaal weinig voor ziektekosten enzo.
Verder zal ik in NL ongeveer hetzelfde verdienen als wat ik hier krijg, maar zal idd wel meer aan de belasting dienst af moeten staan.
Ik denk toch steeds meer dat ik toch echt terug ga naar NL. Als ik echt een definitieve beslissig heb genomen zal ik niet hals over kop vertrekken hier. Eerst naar een baan zoeken en moeders informeren dat haar dochter weer thuis komt wonen voor een paar maanden Daar zit ze vast op te wachten.. Hihihi
Anyway, ik ga naar huis, ik ben al veel te lang hier op het werk.
olavski schreef:
We leven in Nederland niet meer in de welvarende jaren '90, Nederland is qua economie in Europa verreweg de slechtse leerling van de klas op dit moment.
En aan de andere kant, als je een redelijke leuke baan hebt in de VS kun je je sociale verzekeringen best goed opbouwen.
Dat NL veranderd is bestrijd ik niet, ik hoor ook de verhalen van familie/vrienden en lees ook de krant, maar de NLse economie zit gewoon in een dipje en komt daar heus wel uit. Maar wat ik bedoel te zeggen is dat je in geen beter land kunt wonen dan de VS, zolang je maar die goedbetaalde baan met goede secundaire voorwaarden hebt, en je mag hier ook nog eens wat kapitaal bezitten. In NL wordt je gewoon genaaid als je flink verdient (60% belasting ) en wat op je bankrekening hebt staan...
Maaaaar, zie ook de keerzijde van de medaille, als plots die goedbetaalde baan in de VS verdwijnt ben je het haasje, er is hier in de VS echt niemand die voor jou zal zorgen als je je rekeningen niet meer kan betalen. Geloof maar niet dat ze hier op elke hoek een sociale dienst hebben die de welkom-vlag uit heeft hangen, zoals in NL.
De sociale voorzieningen zullen best aangescherpt worden in NL, maar de "no pay no cure" mentaliteit zullen de Nederlanders/Europeanen nooit aannemen, geloof ik niets van...
Wel aardig om te zien hoe iedereen Nederland anders ziet als hij/zij weg is. Ik zou voor geen goud meer terugwillen. Hier is ook niet alles perfect (verre van dat) maar ik vind Nederland eigenlijk helemaal niet zo'n leuk land. Ik erger me rot als ik weer eens terug ben. Natuurlijk mis ik familie en vrienden. Maar als land heeft Nederland voor mij niet zo veel te bieden.
Misschien gaan we nog wel eens weg maar dan naar Canada of misschien Australie of Nieuw Zeeland. Wie weet. Maar Nederland? Nah, dat heeft weinig aantrekkingskracht.
Doreen schreef: Ik had dus bijv. bij mijn laatste baan in de VS wel maar 10 vakantiedagen, maar ook 10 persoonlijke dagen, en mijn sickdays kon ik ook opnemen als vakantiedagen als ik ze niet aan het eind van het jaar gebruikt had, dus al met al kwam ik toch al gauw aan een aardige vakantie per jaar.
Gee, Doreen ,
Did you work for Amazon.com by any chance???
PeeJay schreef:
Maaaaar, zie ook de keerzijde van de medaille, als plots die goedbetaalde baan in de VS verdwijnt ben je het haasje, er is hier in de VS echt niemand die voor jou zal zorgen als je je rekeningen niet meer kan betalen. Geloof maar niet dat ze hier op elke hoek een sociale dienst hebben die de welkom-vlag uit heeft hangen, zoals in NL.
De sociale voorzieningen zullen best aangescherpt worden in NL, maar de "no pay no cure" mentaliteit zullen de Nederlanders/Europeanen nooit aannemen, geloof ik niets van...
/PeeJay
Denk ik ook, wilde alleen maar zeggen dat je je oude dagvoorziening, WW, spaarloon etc. hier net zo goed zo niet beter kunt regelen.
Mits je er voor wilt betalen en dat doet dus niet iedereen.
Voor de voorzieningen voor de minderbedeelden zijn we het allemaal eens, die zij in Nederland stukken beter natuurlijk.
Maar goed, we dwalen een beetje af, ik wens VermontGirl het beste toe met haar beslissing: Doe wat je voelt. Veel mensen hier weten wat het betekent om te emigreren, de boel achter te laten e.d. Dan ga je zeker niet over één nacht ijs.
Patience is not one of my virtues, neither is memory. Or patience for that matter.
olavski schreef:
We leven in Nederland niet meer in de welvarende jaren '90, Nederland is qua economie in Europa verreweg de slechtse leerling van de klas op dit moment.
En aan de andere kant, als je een redelijke leuke baan hebt in de VS kun je je sociale verzekeringen best goed opbouwen.
Dat NL veranderd is bestrijd ik niet, ik hoor ook de verhalen van familie/vrienden en lees ook de krant, maar de NLse economie zit gewoon in een dipje en komt daar heus wel uit. Maar wat ik bedoel te zeggen is dat je in geen beter land kunt wonen dan de VS, zolang je maar die goedbetaalde baan met goede secundaire voorwaarden hebt, en je mag hier ook nog eens wat kapitaal bezitten. In NL wordt je gewoon genaaid als je flink verdient (60% belasting ) en wat op je bankrekening hebt staan...
Maaaaar, zie ook de keerzijde van de medaille, als plots die goedbetaalde baan in de VS verdwijnt ben je het haasje, er is hier in de VS echt niemand die voor jou zal zorgen als je je rekeningen niet meer kan betalen. Geloof maar niet dat ze hier op elke hoek een sociale dienst hebben die de welkom-vlag uit heeft hangen, zoals in NL.
De sociale voorzieningen zullen best aangescherpt worden in NL, maar de "no pay no cure" mentaliteit zullen de Nederlanders/Europeanen nooit aannemen, geloof ik niets van...
/PeeJay
Wat Olavski zegt is waar: de Amerikaanse economie groeit harder dan de Europese, en van de Europese landen groeit Nederland het minst hard. Nu is het wel zo dat een Poolse economie makkelijker groeit dan een Nederlandse, omdat de Nederlandse op een hoger niveau is (dan groei je niet zo makkelijk meer).
Peejay, jij zegt dat het slechts een dipje is, maar daar twijfel ik persoonlijk aan. Als ik hier in Rotterdam rondkijk, naar mijn leeftijdgenoten (20-25) dan zie ik vooral mensen met een erg slecht opleidingsniveau. Tuurlijk zijn er mensen met HBO en universiteit maar het niveau van die opleidingen is zo gedaald dat het niet veel meer voorstelt.
Ik zit hier op een scheepvaartkantoor maar het niveau van het Engels hier is verschrikkelijk. Om over Duits maar niet te spreken. En dat in de internationale scheepvaart!
Op dit moment drijft het hele Nederlandse bedrijfsleven op de baby-boomers, die alle kennis in huis hebben. Maar over een jaar of 5 a 10 zijn al die mensen met pensioen en is de kennis weg. Ik betwijfel of de jongere generatie, die nu voornamelijk op die babyboomers hangt, het zelfstandig kan redden.
Daarbij merk ik dat heel veel opgeleide mensen (HBO-universiteit) weg willen uit Nederland. Niet alleen Amerika maar overal naartoe. Ik zie het dan ook gebeuren dat die kennis die Nederland bezit, weggaat naar het buitenland.
Er wonen teveel mensen in Nederland, en waar mensen dicht op elkaar zitten, gaan ze elkaar irriteren. Met alle gevolgen van dien. Veel mensen zijn dit beu en zoeken rust en ruimte. Ik denk dat veel mensen die de kans hebben / krijgen, deze zullen nemen.
Misschien een somber beeld, maar zo zie ik het.
Mack
Mack
MW Drawings
2002: NY, NJ, PA, MI, IN, IL, WI, MN, ND, MT, WY, ID, WA
2005: NY, NJ, PA
2008: CA, NV, AZ, UT
2010: NY, CT, RI, MA, VT, NH, ME
2012: NY, CA, NV, AZ, UT 2013: NY
The views and comments posted in these fora are personal and do not necessarily represent the those of the Management of AllesAmerika.com Forum.
The Management of AllesAmerika.com Forum does not, under any circumstances whatsoever, accept any responsibility for any advice, or recommentations, made by, or implied by, any member or guest vistor of AllesAmerika.com Forum that results in any loss whatsoever in any manner to a member of AllesAmerika.com Forum, or to any other person.
Furthermore, the Management of AllesAmerika.com Forum is not, and cannot be, responsible for the content of any other Internet site(s) that have been linked to from AllesAmerika.com Forum.
Daar zit ze vast op te wachten.. Hihihi
) en wat op je bankrekening hebt staan...
Veel mensen hier weten wat het betekent om te emigreren, de boel achter te laten e.d. Dan ga je zeker niet over één nacht ijs.