Uitdrukkingen als valse vrienden

[Magnolia87]

Niet om het een of ander, maar dan denk ik toch dat enkel jouw perceptie is... Je moet gewoon beseffen dat het niets met (on)beleefdheid te maken heeft, maar dat het gewoon een begroeting is, waar je niet iets achter moet gaan zoeken. Hier in Nederland ga je toch ook niet zomaar met iemand een gesprek aan als je iemand op straat tegenkomt en die zegt 'Hallo'?

Zo is het precies hetzelfde in Amerika, alleen zegt men in plaats van 'hallo' daar 'hi how are you'... je kunt het onbeleefd vinden - ook al heeft het totaal niets met onbeleefdheid te maken, maar zo is het nu eenmaal, dus je zult je er overheen moeten zetten...

Precies, het is een vorm van beleefdheid maar men verwacht echt geen hele verhalen terug van jou. Ik maak het ook overal mee in Amerika en ik houd het altijd bij: Fine, thanks! Ik stel de vraag eigenlijk nooit terug en krijg daar vaak ook de kans niet voor. Is volgens mij ook helemaal niet de bedoeling om dat terug te vragen. Omgekeerd stel ik de vraag zelf dus helemaal niet. Ze zijn me altijd voor.

Roland

Hier precies, je krijgt er de kans niet voor. Zodra ze hebben gezegd 'Hi how are you', dan kijken ze weer een andere kant op en zijn ze bezig met iets, dan vind ik het zo stom klinken om terug te zeggen 'fine, and you?', terwijl ze dus niet eens meer met jou bezig zijn (dan vind ik het dus niet gemeend van die mensen overkomen, snap je wat ik bedoel Petra?) Dit was natuurlijk niet altijd het geval, maar in de meeste kledingwinkels o.i.d. wel! In de Wal*Mart bijvoorbeeld staat er iemand bij de ingang die alle mensen begroet, nou, ik kwam daar bijna elke dag, dus ik wist dat degene daar stond om mensen te begroeten, en hij of zij bleef je ook echt beleefd aankijken, dus dan zei ik wel 'fine, thanks, and you?'. Lag maar net aan de situatie, maar ik heb dus niet altijd zin om dat antwoord terug te geven.

Eén keer ontzettend knallende hoofdpijn, en we waren op zoek naar iets dus we moesten winkel in en winkel uit en ik was het helemaal zat, en op een gegeven moment antwoordde ik dus: 'not so good....' Je had die persoon moeten zien kijken......hij of zij reageerde daar dus ook niet op, maar ik gaf tenminste wel een eerlijk antwoord.

[Dento]

Hier precies, je krijgt er de kans niet voor. Zodra ze hebben gezegd 'Hi how are you', dan kijken ze weer een andere kant op en zijn ze bezig met iets, dan vind ik het zo stom klinken om terug te zeggen 'fine, and you?', terwijl ze dus niet eens meer met jou bezig zijn (dan vind ik het dus niet gemeend van die mensen overkomen, snap je wat ik bedoel Petra?)

Het is ook niet gemeend in de zin dat ze 't echt willen weten - het is niets anders dan 'hallo' - er zit verder niets achter...

Eén keer ontzettend knallende hoofdpijn, en we waren op zoek naar iets dus we moesten winkel in en winkel uit en ik was het helemaal zat, en op een gegeven moment antwoordde ik dus: 'not so good....' Je had die persoon moeten zien kijken......hij of zij reageerde daar dus ook niet op, maar ik gaf tenminste wel een eerlijk antwoord.

En hiermee geef je precies de crux van het hele verhaal weer: ze willen en verwachten niet dat je echt vertelt hoe je je voelt.
Een betere illustratie dan wat je net weergeeft, is er niet...

[lelie]

Maar verwachten ze wel dat je "fine thanks" zegt?
Ik wissel af. Soms stel ik de wedervraag en verwacht ik ook geen antwoord.

Maar als je alles in het Nederlands vertaalt, dan staat het wel raar.

Zegt de één: hoe gaat het met je?
Zegt de ander: hoe gaat het met je?

En ze lopen gewoon door. Ik moet er ook nog steeds aan wennen.

[Henriëtte]

Maar als je alles in het Nederlands vertaalt, dan staat het wel raar.

Het probleem dat sommigen met de Amerikaanse begroeting hebben zit 'm denk ik precies hierin. Je moet het juist NIET letterlijk naar het Nederlands vertalen, dan krijgt zo'n zinnetje een heel andere betekenis dan dat wat ermee bedoeld wordt.

[Magnolia87]

Hier precies, je krijgt er de kans niet voor. Zodra ze hebben gezegd 'Hi how are you', dan kijken ze weer een andere kant op en zijn ze bezig met iets, dan vind ik het zo stom klinken om terug te zeggen 'fine, and you?', terwijl ze dus niet eens meer met jou bezig zijn (dan vind ik het dus niet gemeend van die mensen overkomen, snap je wat ik bedoel Petra?)

Het is ook niet gemeend in de zin dat ze 't echt willen weten - het is niets anders dan 'hallo' - er zit verder niets achter...

Eén keer ontzettend knallende hoofdpijn, en we waren op zoek naar iets dus we moesten winkel in en winkel uit en ik was het helemaal zat, en op een gegeven moment antwoordde ik dus: 'not so good....' Je had die persoon moeten zien kijken......hij of zij reageerde daar dus ook niet op, maar ik gaf tenminste wel een eerlijk antwoord.

En hiermee geef je precies de crux van het hele verhaal weer: ze willen en verwachten niet dat je echt vertelt hoe je je voelt.
Een betere illustratie dan wat je net weergeeft, is er niet...

Ja ik weet dat ze niet verwachten hoe je je echt voelt, maar waarom zeggen ze dan niet gewoon alleen 'Hi' of 'Hello', is toch veel logischer? Daarom vind ik het zo raar klinken, maar ik wéét wel dat ze er alleen maar 'hoi' mee bedoelen.

Wat vragen Amerikanen dan aan elkaar als ze écht willen weten hoe het met je gaat, bijvoorbeeld vrienden of familie? Hoe weet je dan nou wanneer ze het écht willen weten? Want toen er vrienden van mijn tante op bezoek kwamen, die ik ook nog ken van zoveel jaar geleden, dan vroegen ze ook 'How are you', ik wist dan niet of ze een echt antwoord verwachten of dat het gewoon uit beleefdheid was. Ik zou namelijk wel oprecht willen weten hoe het met hen gaat, omdat ik ze zo lang niet gezien had enzo, maar ik wist dus niet of ze het nou uit beleefdheid (net als ik een winkel dus) vroegen, of dat ze het écht wilden weten hoe het nu met mij gaat, snap je de verwarring?

[Dento]

Het is ook niet gemeend in de zin dat ze 't echt willen weten - het is niets anders dan 'hallo' - er zit verder niets achter...
En hiermee geef je precies de crux van het hele verhaal weer: ze willen en verwachten niet dat je echt vertelt hoe je je voelt.
Een betere illustratie dan wat je net weergeeft, is er niet...

Ja ik weet dat ze niet verwachten hoe je je echt voelt, maar waarom zeggen ze dan niet gewoon alleen 'Hi' of 'Hello', is toch veel logischer? Daarom vind ik het zo raar klinken, maar ik wéét wel dat ze er alleen maar 'hoi' mee bedoelen.

Wat vragen Amerikanen dan aan elkaar als ze écht willen weten hoe het met je gaat, bijvoorbeeld vrienden of familie? Hoe weet je dan nou wanneer ze het écht willen weten? Want toen er vrienden van mijn tante op bezoek kwamen, die ik ook nog ken van zoveel jaar geleden, dan vroegen ze ook 'How are you', ik wist dan niet of ze een echt antwoord verwachten of dat het gewoon uit beleefdheid was. Ik zou namelijk wel oprecht willen weten hoe het met hen gaat, omdat ik ze zo lang niet gezien had enzo, maar ik wist dus niet of ze het nou uit beleefdheid (net als ik een winkel dus) vroegen, of dat ze het écht wilden weten hoe het nu met mij gaat, snap je de verwarring?

Tja, dat zal afhangen van de situatie. De Wal*Mart greeter zal echt niet van iedereen die naar binnen komt willen weten hoe het met ze gaat, en de gemiddelde passant op straat ook niet. Het wordt anders als je met familie bijeenkomt; in dat geval kun je ervan uit gaan, dat ze het wel willen weten. In zo'n gevallen zullen ze ook eerder zeggen "how have you been?" i.p.v. "how are you?" ten teken dat ze het echt willen weten. Ook uit de intonatie kun je het dan vaak afleiden.

[Petra/VS]

Hier precies, je krijgt er de kans niet voor. Zodra ze hebben gezegd 'Hi how are you', dan kijken ze weer een andere kant op en zijn ze bezig met iets, dan vind ik het zo stom klinken om terug te zeggen 'fine, and you?', terwijl ze dus niet eens meer met jou bezig zijn (dan vind ik het dus niet gemeend van die mensen overkomen, snap je wat ik bedoel Petra?)

Hun begroeting was wel gemeend, hoor, maar het is gewoon een begroeting en niets meer. Er wordt hier nu eenmaal meer met elkaar gesproken (kom je dichtbij iemand, dan is dat ook een automatisch "excuse me", bijvoorbeeld). Trouwens, het komt heel regelmatig voor, dat ik wel antwoord hoe ik me voel in de trant van op een hete dag "Pff, hot!" te zeggen. Daar wordt dan altijd op gereageerd.

Eén keer ontzettend knallende hoofdpijn, en we waren op zoek naar iets dus we moesten winkel in en winkel uit en ik was het helemaal zat, en op een gegeven moment antwoordde ik dus: 'not so good....' Je had die persoon moeten zien kijken......hij of zij reageerde daar dus ook niet op, maar ik gaf tenminste wel een eerlijk antwoord.

Nou, dat was dan die ene persoon, want ik hoor mensen regelmatig een afwijkend antwoord geven en daar wordt dan niet diep op ingegaan, maar wel op gereageerd met een "I'm sorry to hear that" of zo.