Vicieuze cirkel baan-visum-baan

[USInsider]

MarcelJesse, ik weet niet wat een bureaucratische lamp is, maar ergens tegenaan lopen is altijd pijnlijk.
(Overigens "tegen de lamp lopen" betekent dat je iets verkeerd gedaan hebt en dat dat is uitgekomen, dus ik denk dat je deze beeldspraak beter kunt afdanken !)

Wat is je vooropleiding ? Hoe fanatiek ben je in je verlangen naar de US te komen ? Is Canada eventueel een optie ?
Of is alles je elders al uitgelegd - en zijn alle opties al uitgebreid doorgeakkerd.

Overigens, "een visum aanvrage weggegooid wordt vanwege foutjes" - in mijn ervaring wordt de aanvraag vertraagd of teruggestuurd, niet weggegooid - dat komt vooral omdat mensen denken "dat ze het zelf wel kunnen". Het proces is echter dermate complex dat de diensten van een goede, gemotiveerde immigratie-advokaat in de meeste gevallen ontontbeerlijk zijn.
Weggegooid worden inderdaad inschrijvingen voor de DV-lottery die niet exact aan de eisen voldoen.

[Marceljesse]

Beste Oortjes,

Je hebt helemaal gelijk. De beeldspraak klopt voor geen meter. Nederlands is nooit mijn beste kant geweest. Laat ik het zo zeggen: bij het uitdelen van talenknobbels stond ik achter in de rij.

Ik wil graag naar amerika omdat daar de beste medische faculteiten zijn.
Ik heb HBO cytologie/histologie en pathologie gestudeerd. MOmenteel werk ik als research technician en doe onderzoek naar verschillende soorten kanker en ontstekingen op KNO gebied.

De opleiding hebben ze daar niet en ze kunnen mensen zoals mij zeer goed gebruiken. Het is dus mogelijk om een tijdelijk werkvisum te bemachtigen maar daarvoor heb je een baan nodig. Maar om een baan te krijgen wil men een een visum zien. Zo wordt ik dus heen en weer geslingerd.

Ik heb familie in Los Angeles wonen en daar in de buurt heb je een paar zeer goede universitaire centra. Ik ben het laatste jaar voornamelijk bezig om kontakten daar te leggen. Ik ga er nu gemiddeld 1 keer per 6 maanden een maand naar toe. Deze tripjes bestaan voornamelijk uit het leggen van contacten met artsen en onderzoekers. Toevallig werkt mijn familie daar ook in een ziekenhuis dus de kontakten gaan goed. Maar je moet ze warm houden en een maand is zo voor bij.

Ik stop nu maar want dit is wel erg off-topic maar bedankt voor de interesse en alle hulp/adviezen zijn welkom

[USInsider]

Misschien moet je het dus aanpakken. Doe een web search en kijk welke universiteiten/onderzoekscentra/bedrijven waar dan ook in de US ! wellicht een goede plek voor je zouden zijn. Beggars can't be Choosers.
Als je echt naar de US wilt, spring dan in welk gat je ook ziet en begin vandaar.
(Je weet zeker dat je hier niet op eao manier in de US kunt studeren, stage lopen, wat dan ook. Dat is de beste manier om kontakten te leggen en jezelf te bewijzen.)

Probeer de Universiteit van Madison eens - waar stemcel-technologie bedacht schijnt te zijn.
Of het St. Jude's reseach-kinderziekenhuisin Memphis Tennessee.
Of de med. fac. van de universiteit van Michigan, wie weet helpt je Hollandse achtergrond.
Je kontakten in LA kun je wellicht gebruiken als om referenties gevraagd wordt.

Heb je een resume ? In de US is een goed resume alles ! Er zijn web sites waar je geholpen wordt zo'n ding in elkaar te spijkeren.

Wie weet ben je teveel een "vrager" geweest (neem dit niet persoonlijk !)
En het zou kunnen dat CA nu net niet zo'n goed idee is omdat zoveel immigranten daarnaartoe willen. Plus de meeste ziekenhuizen hebben budget problemen. Zeker in LA !
Je moet dus een "aanbieder" worden. USers zijn altijd uit op "winst". Wat worden ze er beter van als ze jou inhuren ? Dat moet je duidelijk maken.
Dat heeft te maken met je opleiding, je ervaring, maar ook je instelling. Schrijf inderdaad in je resume dat je doel is naar de US te komen omdat daar de research baanbrekend is en dat je daar je bijdrage wilt leveren. Of zoiets. Bescheidenheid siert de mens, maar in je resume moet je jezelf verkopen !

Kijk eens of er geen bedrijven zijn die mensen zoals jij uitzenden naar ziekenhuizen enz.
Plus je zult moeten zeggen dat je alleen een baanaanbod van ze nodig hebt. Met je HBO-opleiding afgerond kun je inderdaad binnen dan.
Maar je zult meteen moeten aanbieden zelf mede je H-1 procedure te regelen en betalen ! alsmede je verhuizing.
Een H-procedure kost denk ik momenteel rond de $ 2000, incl. de advokaat. Zoek een goede advokaat, liefst een klein kantoor met een soort immigratie-terrier erin die maar een doel heeft, jou binnensleuren. Da's even zoeken maar ze bestaan.

Webmaster, we zijn inderdaad teveel off-topic, kunnen jullie dit deel van de discussie verplaatsen naar elders ?
Pretty please with a cherry on top !

[USInsider]

Oeps, er zijn een paar woorden weggevallen. Ik schreef:
"misschien moet je het dus op een andere manier gaan aanpakken".

En, moderator ! dank voor het openen van dit onderwerp.
(Maar kunnen de eerdere relevante bijdrages er wellicht ook nog bij ?)

[USInsider]

Er is in "Amerika algemeen" een draad ontstaan die over cv'/resume's gaat. Dat is een goede aanvulling op bovenstaande.
(Misschien kan de Mod verplaatsen-dubbelen - of maak ik er nu als nieuw lid meteen teveel een zooitje van ?!)

[Petra/VS]

, ja, je maakt er een zootje van .

Ik kan (voor zover ik weet) geen berichtjes van het ene naar het andere onderwerp verplaatsen.

Ik kan dus alleen verwijzen naar het topic over resumes.

[USInsider]

ohoh, dat zal dus niet goed staan op mijn resume neem ik aan ?

[Marceljesse]

He Oortjes,

Bedankt voor de vele info. Hier heb ik heel veel aan en zal je mail zeker nog een aantal keer goed doornemen.
Top!!!

[USInsider]

Marceljesse, wat een leuke reaktie.
Ik wil nog even toevoegen dat een H-procedure beduidend duurder kan zijn dan ik aangaf; aangezien de US overheid in veel gevallen extra fees heft tegenwoordig.
Maar de Euro staat erg gunstig tov. de dollar, dat helpt.
Nogmaals, veel succes gewenst, en blijf vertrouwen in jezelf en je mogelijkheden.

[Marceljesse]

He Oortjes,

Je bent echt een super aanwinst voor het forum.
Ik geef absoluut niet op en weet zeker dat ik er zal komen. Het grootste probleem is de cirkel visum-baan-visum en het cultuurverschil.

Hier een lacherig voorbeeld van het cultuurverschil.

Ik heb een gesprek gehad met het grootste research laboratorium op KNO gebied in LA. De directeur daar is een vriend van mijn baas dus alles zag er goed uit. Ik ben niet op een top-baan uit (uiteindelijk wel natuurlijk) en solliciteerde dus op een baan welke eigenlijk ver onder mijn niveau lag. Met de directeur ging het gesprek super en met een van de hoofdonderzoekers ook. Ze waren zelfs bereid om te sponsoren. Totdat ik het laatste gesprek kreeg met de persoon voor wie ik zou gaan werken.
Deze onderzoeker vertelde mij waar het onderzoek over zou gaan en wat hij gedaan had. Toevallig was dit het gebied waar ik in gespecialiseerd ben en begon dus terug te kletsen. Na 15 minuten was het over. Ik begon hem steeds meer te verbeteren (theoretische achtergronden etc etc) en kwam met mogelijke oplossingen aan wara hij nog nooit aan gedacht had. In ons ziekenhuis zouden we juist superblij zijn met zo'n persoon waarvoor je bijna niets hoeft te betalen en die veel kennis heeft, Maar deze persoon voelde zich erg bedreigt.
Conclusie: Voor het eerst afgewezen omdat ik te goed ben (streelt wel je ego maar daar heb ik niets aan.

[USInsider]

Och hemel, ik had er nog iets over willen zeggen, inderdaad.
USers hebben er een - in het algemeen - enorme hekel aan als een nieuw-aangekomene het/iets beter weet en dat meteen laat merken.
Ik heb dit vaker gehoord. Bv. iemand zou in de US zou gaan werken, het was zo goed als in de pul. Hij ging op orientatie-bezoek, men leidde hem rond. Alles leuk en op het einde vroeg men hem "wat vind je wel van hoe het hier doen ?" Daar gaf hij eerlijk antwoord op en ja, hij is niet naar de US gegaan; toen hij terug was in Ned. bleek het aanbod ingetrokken.

Wil je hiernaartoe, zet je ego voorlopig in de vloeibare stikstof, hou je (voor)oordelen voor je - voorlopig; zet je geest op nul en wordt mentaal een spons. Zeker als je jong bent.

Ik weet niet of het een groot cultuurverschil is, ik vraag me af hoe een Nederlander in een bepaalde organisatie reageert op een betweterende nieuwkomer. Maar hier kan het inderdaad tot een in onze ogen kleinzielige response leiden.
Overigens, ook in Ned. wordt niet overal blij gereageerd in de situatie die jij schetst, dat weet ik helaas uit ervaring.

Kijk, je wilt naar de US, dus je zult jezelf in vele opzichten in een pretzel moeten buigen, zoals dat hier zo leuk heet. Er zijn massa's USers die een reeele kijk hebben op de wereld en de rol van de US daarin, maar er zijn hier ook hele volksstammen die denken dat alles hier beter, veel beter, is.
Aan de andere kant moet jij niet in de typische immigranten houding vervallen waarin je denkt dat alles in Ned./Europa beter wordt gedaan. Vaak is het meer een zaak van "anders".

Mbt. jouw verhaal. Mag ik ? Je kwam denk ik bedreigend over, je potentiele "baas" heeft niet de veiligheid wat betreft zijn baan die iemand in Ned. heeft. Ontslagvergunning aanvragen, dat kent men hier niet. Sociale voorzieningen zijn beduidend minder. Steeds meer, ook betere, banen verdwijnen naar andere landen. Het gaat hier niet echt goed, op elke vakature reageren honderden gegadigden.
Bovendien: je kwam binnen via een persoonlijk kontakt met iemand hoger in de food-chain, je had derhalve extra voorzichtig moeten zijn. (Ik ga ervanuit dat hij dit wist).
Vat dit aub niet op als kritiek, maar jij wilt de US binnen en dus zeg ik je eerlijk wat ik ervan vind, gebaseerd op ruim tien jaren hier.
Ik merk nl. hier dat vaak aan hierarchie strenger de hand wordt gehouden, en ook dat ondergeschikten vaak weinig initiatieven tonen, wachten tot ze gezegd wordt wat ze moeten doen.
En je moet altijd eerst het ego masseren, dat van hun dan, het jouwe hadden we koudgezet weetjewel, en pas dan - maar eigenlijk pas veel later - kun je - voorzichtig - beginnen met "terugkletsen".
Overigens: USers zijn snel van beloven, veel beloven, maar als dan puntje bij paaltje komt....

Tenslotte, als je ergens een baan aangeboden wordt moet die op jouw niveau zijn en het salaris mag niet te laag zijn, dat is een van de eisen voor het verkrijgen van een werkvergunning.

[Marceljesse]

Ik vat niets negatief op hoor.
Ik ben ook maar een eenling (tenminste ik ken niet meer mensen in mijn omgeving die deze wens hebben) en weet van veel zaken niets af. Door dit forum en door opvallen en opstaan leer ik op dit gebied het meest.

Mijn leerles is inderdaad geweest: absorbeer en mijn tijd komt wel.
Nu kan ik er hartelijk om lachen. Wist toen ook nog niets af van het amerikaanse systeem (zoals onstag mogelijkheden).
Nu zie ik ook wel dat die onderzoeker het waarschijnlijk zwaarder heeft gehad tijdens de sollicitatie dan ik.

De les voor iedereen dit dit leest is dus:

Wil je hiernaartoe, zet je ego voorlopig in de vloeibare stikstof, hou je (voor)oordelen voor je - voorlopig; zet je geest op nul en wordt mentaal een spons.

[rperre]

Ik kan beamen dat amerikanen (over het algemeen ) zich bedreigd voelen als jij iets beter denkt te weten, of als ze denken dat je slimmer bent dan hen! Vooral in mijn opleidingen hier meegemaakt. Op dat moment keren ze je liever de rug toe.

Derhalve je goede ideeën ook te bewaren totdat je binnen bent en dan nog steeds je ideeën aandragen en niet afdwingen. Meer zoiets van, "we zouden dit eens kunnen proberen", zelfde eindresultaat maar je laat je "baas" de beslissing om het te doen of niet!

Trouwens als je echt wilt werken voor dat bedrijf, zou ik voorzichtig nog eens met de directeur praten en uitleggen dat het gesprek met je "baas" een beetje uitloopte in een technische discussie en dat je met ideeën aan het gooien was die je misschien wat beter had formuleren en of dat je een tweede kans voor een gesprek kan krijgen. Een beetje slijmen is altijd goed zeg ik altijd maar ! En dan in het gesprek met je aankomende baas gewoon meepraten met wat zijn ideeën zijn en "voorzichtig" wat ideetjes van jezelf naar voren halen. Ja en amen rules hiero!

Richard

[Petra/VS]

Ben ik het toch niet helemaal mee eens. In het beschreven geval had ik het er niet bij laten zitten. Tenslotte zou het dan een gelijk geplaatst persoon zijn geweest, die je de baan kostte, ik had het dan tenminste weer opgenomen met zijn superieuren!

Toen ik hier in management werkte en we mensen aannamen werden ook de meningen van degenen, met wie die persoon zou gaan werken, gevraagd, maar de doorslaggevende beslissing kwam van ons. Een "hij wist zoveel" zou toch echt een persoon zijn baan niet gekost hebben .

Wel ben ik het ermee eens, dat het directe van veel Nederlanders hier vaak als bot wordt opgevat. Ik merk zelf, dat ik dat na 20 jaar compleet heb overgenomen . Je leert je inderdaad zoals Richard schrijft anders uit te drukken, terwijl je hetzelfde zegt. "I think this all looks great, but..." Dat vergt even oefening .

[ANY]

Ik geloof toch niet dat het alleen Amerikanen zijn die niet op een nieuwkomer zitten te wachten die het allemaal beter weet. Hetzelfde kom je in Nederland ook tegen. Toen ik na 3 jaar Amerika weer in Nederland terug was, vonden ze het wel even leuk om te horen hoe het eraan toe ging, maar verder ook niet. Niet dat ik alles beter zou weten, maar zelfs suggesties werden afgedaan met "zo hebben wij het altijd gedaan".
Waar ik nu werk hebben we over de jaren verschillende keren nieuw management gekregen en je merkt dat je je gaat verzetten tegen iemand die meteen alles wil veranderen, zonder eerst te kijken hoe het eigenlijk loopt. Ik denk dat het gewoon een menselijke reactie is.
Het even allemaal aankijken hoe de verhoudingen liggen is beter.
Annemiek

[USInsider]

Petra, we waren er niet bij. Ergens heb ik nog een klein vermoeden: dat het wellicht mogelijk is dat de hogere baas, bevriend mer de konnektie van MarcelJesse, geen negatieve beslissing wilde nemen om de relatie leuk te houden. De persoon waar M. zijn "culturele kloof" mee mocht ervaren, is dan gewoon gebruikt. Ik heb het vaker zien gebeuren. Maar goed, verder weet ik er natuurlijk niks van.

Ook kan ik me vinden in ANY's reaktie - we zeggen in Ned. niet voor niks "wat de boer niet ken dat vreet-ie niet."

Misschien kan M. er nog eens een balletje opgooien, zoals jullie suggeren.

Verder, hebben we allemaal niet in ons leven wel eens een "tegenslag" gehad die later meer een "zegen" bleek te zijn ? (Zo ging mijn auto stuk en - langere versie gecensureerd - aldus kwam ik mijn partner tegen !)

[USInsider]

Goed, dan nu een aanverwante vraag voor diegenen die (al wat langer) in de US wonen.

Een van de verschillen met Ned. is dat de "bedank-cultuur" verder is ontwikkeld. Even een paar voorbeelden.
Op tv. doet een verslaggever verslag, terug naar de studio, en de anchor bedankt de verslaggever dan uitbundig voor diens waardevolle (!) bijdrage.
In de politiek: bij hearings bedanken poltici andere politici uitgebreid dat ze uitgenodigd zijn, en hun mening mogen geven, verantwoording mogen afleggen, enz.
Als je ergens ontslag neemt begin je je brief met eerst uitgebreid te bedanken voor de jaren dat je de positie hebt mogen vervullen, de kansen die je hebt gekregen, de vele ervaring die je hebt mogen opdoen, en zo meer. Pas dan zeg je dat je wilt verkassen.

En zo heb ik gemerkt dat veel gegadigden voor een baan, na het intervieuw, een bedankje sturen aan degene met wie ze gesproken hebben.
Vragen:
- is dit inderdaad aan te bevelen om te doen, of kan het gezien worden als "pushy".
- zo ja, email of een kaartje.
- wat schrijf je daarin, het moet wel kort zijn, louter dat het intvu voor jou een goede ervaring was (ervaring als in gebeurtenis dus) en dat je wilt bedanken voor de tijd aan jou besteed ?

Kortom, graag jullie bijdrages in het kader van M.'s continuing education, en ook omdat ik er nieuwsgierig naar ben.

[USInsider]

Bummer ! "Interview" natuurlijk.

[Petra/VS]

-- Ja, het is aan te bevelen. Rick, mijn man, interviewt regelmatig toekomstige werknemers en hij krijgt ook vaak thank you notes. Hij zegt, dat die zo iemand wel van de rest onderscheiden, omdat het interesse toont.
-- Een korte brief, of als je al via email gecorrespondeerd hebt is dat ook wel ok. In Ricks geval wel, omdat hij voor een software bedrijf werkt, dus veel wordt dan al via email afgehandeld.
-- Volgens Rick hebben de meeste bedankbrieven wel meer inhoud, dan alleen "dank u voor uw tijd". Ze gaan vaak verder in op dingen, die in het interview besproken zijn, bijvoorbeeld een software product of een klant waar over gesproken is, met meer informatie daarover. Maar ook inderdaad kort.

Tot zover de hulp van mijn man . Over thank you notes gesproken, ik weet niet wie er hier kinderen hebben of zullen krijgen, maar na verjaarsfeestjes word je ook overspoeld met thank you notes voor de gekregen cadeautjes, ook al zijn die in het bijzijn van de gever opengemaakt en is er al mondeling bedankt. Moest ik ook erg aan wennen, maar wel een goede oefening alvast voor de kinderen.

Ook als wij hier mensen te eten hebben gehad of een feestje hebben gehad, hoe goed de vrienden ook zijn, altijd volgt er een bedankje. Op zich wel heel netjes, maar ik moet mezelf er altijd nog aan herinneren het te doen.

[Petra/VS]

Goede site hierover voor je gevonden, komt wel zo'n beetje overeen met hierboven:
http://okok.essortment.com/thankyounotea_rkzu.htm