Moving to Boston!

[TenD]

Kwartaal 1 van 2017 (we mikken op 1 januari) gaan ik en mijn vriendin verhuizen naar Boston. Mijn huidige werkgever heeft een dochteronderneming opgezet en ik ga mijn werkzaamheden daar voortzetten, dus via een intra-company L1 visum (L1b - special knowledge worker). Ik en mijn vriendin gaan zeer binnenkort (November) trouwen en zij zal dus op een L2 visum mee kunnen.
Het kantoor zal ergens in omgeving Somerville komen en ik zoek dus ook in deze omgeving een woning.

Ik heb al veel gelezen op het forum en andere sites maar door middel van deze post zou ik graag wat extra info willen krijgen van mensen die in een soortgelijk schuitje hebben gezeten, of uiteraard gewoon mensen die andere ervaring/kennis hebben. Ik heb niet al mijn kennis in deze post verwerkt, maar hopelijk kunnen jullie helpen met de volgende vragen:

- Welke wijken in de omgeving Somerville zijn leuk? Ik heb gehoord dat Charlestown, Somerville en Cambridge in principe allemaal wel leuk zijn, en nog relatief dichtbij het centrum. Maar wellicht hebben andere mensen nog meer ideeen/ervaringen.
- Waar moet ik nog rekening houden met het verkrijgen van een L1b? In principe gaat mijn bedrijf dit in gang zetten maar zijn er mensen met ervaring met het consulaat gesprek voor een L1b bijvoorbeeld?
- Boston is duur. Maar hoeveel duurder? Is 1500-2000 dollar voor een fatsoenlijk appartementje realistisch? En wat zijn de kosten van het leven zelf?
- Ik wil nog niet meteen een auto kopen/huren/leasen. Is dat realistisch of is het zaak dat ik dat wel zo snel mogelijk regel? (ik ga wel een internationaal rijbewijs aanvragen)
- Health insurance moet ik zelf gaan regelen (voor mij en vriendin). Ik zal gaan zoeken naar ObamaCare (Affordable care). Moet ik hier nog ergens expliciet rekening mee houden? Kan/moet ik dit al in Nederland regelen?
- Welke verzekeringen moet ik nog meer echt aan denken? Aansprakelijkheid/Life insurance

Mijn werkgever is een contract op aan het stellen waar ook dingen als salaris/pensioen, etc. in zal komen staan. Ik zal deze post updaten zodra ik daar meer over kom te weten.

Mis ik nog (hele) grote dingen? Verder is alle andere input uiteraard van harte welkom!

[hemmie]

- Ik heb alleen ervaring met het L1a interview (nou ja, ik stond er bij, mijn man heeft de L1a), dat stelde weinig voor. Enkel wat vragen over zijn functie, hoe lang hij al bij het bedrijf werkt, etc. Ik zelf (L2) kreeg de 1e keer nog wel een vraag over wat ik in de VS van plan was te gaan doen, de 2e keer is mij niets gevraagd.
- Internationaal rijbewijs is nutteloos, je normale NL rijbewijs voldoet in eerste instantie. Maar je zult al snel (verschilt per staat, meestal binnen 30-90 dagen) een VS rijbewijs moeten hebben, dus het is zaak daar direct aan te beginnen. Voordeel daarvan is dat je ook altijd legitimatie bij je hebt en je paspoort met een gerust hart thuis kunt laten.
- Je heeft aan Health Insurance zelf te moeten regelen, maar betaalt de werkgever er wel aan mee? Anders is dat een hele grote kostenpost, iets om rekening mee te houden!

[Erwin74]

Voordat je gaat, probeer een aantal zaken ruim van tevoren te regelen, iig dat wat al kan.

Zorg dat je Digi-D op orde is
Maak een "Mijn overheid aan".
Alle overheids gerelateerde zaken krijg je dan op deze manier binnen en het scheelt veel post van SVB/Belastingdienst?Gemeente. Kijk ook even naar je rijbewijs, eenvoudiger deze voortijdig te verlengen dan dit vanuit Boston te moeten doen.

Probeer de zorgverzekering in de voorwaarden te laten opnemen, is een behoorlijke extra kostenpost zoals Hemmie terecht aangeeft.

Voor zover ik dit kan beoordelen heeft een internationaal rijbewijs geen meerwaarde. Je zal deze in Boston via een eenvoudige procedure (theorie en korte praktijk test) wederom moeten halen. Verschilt wel per staat.

Als je financieel niet direct een auto kan kopen is expatride.com een mogelijkheid (zijn meer aanbieders) of je deze direct nodig hebt kan ik niet beoordelen. Veel hangt natuurlijk af van waar je gaat wonen en hoe het openbaar vervoer ter plekke geregeld is. Een autolening krijg je niet direct i.v.m. geen creditscore.

Probeer ook af te dingen dat je kort voor de definitieve overstap richting Boston een week naar huizen kan gaan zoeken een Social Security kan aanvragen en een bankrekening kan openen.

Wij hebben dit gehele proces begin dit jaar doorlopen en bovenstaande is slechts een kleine greep maar een goede planning doet wonderen. Wellicht krijg je een relocation agent die je gedurende de eerste periode in de US gaat begeleiden?

Heel veel succes, jullie gaan een spannende, stressvolle maar ook geweldige tijd tegemoet.

[TenD]

Bedankt voor de reacties al .

- Ik heb mijn DigiD in ieder geval al op orde. Ik zal inderdaad vooral het eerste jaar vast nog wel wat berichten krijgen en/of betalingen moeten doen. Makkelijk als dat via DigiD gewoon soepel verloopt.
- Goed om te horen dat het interview niet veel voor stelt. Ik dacht dat ze misschien erg gingen hameren om het waarom ik nou zo'n special knowledge worker zou zijn - al kan ik dat denk ik wel verklaren.
- Mijn rijbewijs is nog een aantal jaar goed. Ik zal inderdaad eens uitzoeken hoe ik mijn VS rijbewijs zsm kan verkrijgen.
- Zorgverzekering. Aangezien de dochteronderneming in de VS heel erg klein zal zijn, is het voor mijn bedrijf niet aantrekkelijk/handig om via het bedrijf de Health insurance te dekken. Daarentegen zal ik daar zeker wel voor worden gecompenseerd. Ik zal eens uit gaan zoeken wat ik "genoeg" zou vinden als compensatie. Maar aan de andere kant - ik betaal me in Nederland ook kapot aan zorgverzekeringen (volgens mij staat Nederland ook in de top 3 van de duurste landen qua healthcare) waar ik nog nooit iets aan heb gehad. Ik betaal meer dan €100 per maand en ik heb daar nog nooit een cent van terug gezien.. Ik ben sinds mijn 18e nooit ziek geweest en de ene keer dat ik iets had viel dat natuurlijk buiten de dekking en kon ik lekker die €300 zelf betalen. Uiteraard snap ik het dilemma - als er ECHT iets gebeurt ben je in Nederland beter verzekerd en hoef je alleen je eigen risico te betalen - maar zul je in de US gewoon flink in de buidel moeten tasten. Health insurance blijft toch wel een zorg van me. En ik weet eigenlijk nog steeds niet welke verzekeringen ik allemaal nog meer moet gaan regelen..? (Liability/Life/Travel/..?)
- Mijn baas in de VS is zelf Nederlands en woont inmiddels al meer dan 20 jaar in Boston. Uiteraard ga ik die persoon als mijn persoonlijke relocation agent gebruiken.
- Ik denk dat ik helaas ivm mijn werkzaamheden in Nederland geen tijd zal hebben om nog een weekje naar Boston te gaan om al wat te zoeken. Ik dacht zelf dat ik rond December écht ga zoeken naar woningen op internet en eventueel mijn baas daar een avondje langs zou sturen als iets me aanspreekt. Verder wil ik dan in de eerste week (of weken) een AirBnb/hotel regelen om vanuit daar de knoop door te hakken (als ik mijn shortlist heb bepaald). By the way, ik gebruik nu Trulia en Zillow voor woningen. Zijn die sites goed/handig of zijn andere sites beter?

Verdere opmerkingen/ervaringen van mensen die in Boston zijn geweest of wonen zijn zeer welkom

[hemmie]

Als je €100 per maand voor Health insurance al veel vind, dan zou ik toch maar eens goed nagaan wat het je hier gaat kosten, want dan staat je nog een vervelende verrassing te wachten vrees ik. En een eigen risico van €300, daar kunnen Amerikanen alleen van dromen. En dan is er nog de in NL onbekende co-pay.
Wij regelen ook zelf onze Health Insurance (klein bedrijf), maar de werkgever betaalt 80% van de premie.

[Erwin74]

-http://www.har.com voor huizen is erg handig (was mij destijds ook aanbevolen;)).

[TenD]

Volgens mij is dat www.har.com alleen voor Texas

[SemJes]

Oei, inderdaad Hemmie! Ted, lees je toch maar wat beter in over de ziektekosten verzekering. Wij betalen (jong, geen gezondheidsproblemen) meer dan $400 per maand tegen een heel wat hoger eigen risico. Sterker nog, een eigen risico van onder de $1000 zou echt onbetaalbaar zijn. Allemaal geen probleem hoor, je moet er alleen wel rekening mee houden en geld ervoor opzij zetten.

[TenD]

SemJes, zijn jullie met 2 personen dan? Of ook nog kinderen? Ik had gehoopt dat met de komst van ObamaCare de kosten toch wat minder waren. Maar 400 dollar per maand is inderdaad flink wat meer dan we nu betalen.
Mijn vriendin/vrouw gaat uiteraard op zoek naar een baan (ze heeft via via al iets op het oog), wellicht dat we op langere termijn via haar baan health insurance kunnen regelen.. maar dat is nog erg afwachten en kunnen we niet op rekenen.

[Willem1]

Somerville / Cambridge / Charlestown: Ik heb zelf ervaring met Somerville en Cambridge. De woonkosten in Cambridge zijn in het algemeen hoger dan in Somerville. Dat komt voornamelijk door:
- De school district (de scholen van Cambridge staan hoger aangeschreven dan die van Somerville, en - zoals je wellicht weet - je mag je kinderen alleen naar school sturen binnen je eigen schooldistrict, dat bepaald wordt door waar je woont). Bij sommige straten ligt de ene kant in Somerville en de andere kant in Cambridge, en is de ene kant dus duurder dan de andere. Als je geen kinderen hebt: doe er je voordeel mee.
- Het openbaar vervoer. Wonen aan de Red Line, die door Cambridge loopt, is populair.
- Als je zou willen kopen, dan is Cambridge (als je eenmaal over de hogere koopprijs heengekomen bent) weer wat aantrekkelijker vanwege de property taxes. Die zijn relatief laag in Cambridge (omdat de meeste taxes opgebracht worden door de bedrijven die er zitten).

Cambridge is eigenlijk een serie squares aan elkaar (Kendall Square, Central Square, Harvard Square, Porter Square, Davis Square). De levendigheid in de avonden is voornamelijk rond Harvard en Davis te vinden. Let ook op waar je je boodschappen wil doen (Porter Sq heeft een grote 'normale' 24-uurs supermarkt, Central Sq heeft een vrij grote Aziatische supermarkt, maar verder zijn supermarkten in Cambridge schaars. Trader Joe's aan Memorial Drive is wel een aanrader, maar heeft geen openbaar vervoer in de buurt). Fietsen is goed te doen, maar niet in de wintermaanden. Lid worden van The Hubway (huurfietsen die op straat staan) is trouwens een aanrader.

Charlestown had in het verleden een slechte naam (oudere wijk / relatief hoge crime), maar dat stamt voornamelijk van enige tientallen jaren geleden. Het ziet er nu wel leuk uit, maar qua openbaar vervoer is het iets lastiger.

Qua auto en rijbewijs: Als je geen auto wilt kopen maar er af en toe wel 1 wil gebruiken, kan ik je aanraden is om lid te worden van Zipcar (een soort Greenwheels). Die staan op veel plekken door de stad. Het hoofdkantoor van Zipcar staat in Cambridge, dus dat is hun thuismarkt. Je kunt je met je NL rijbewijs aanmelden bij Zipcar. Ze willen wel een document van je driving record hebben (wat lastig is, want NL kent zoiets niet. Een brief met schadevrije jaren van een NL autoverzekeraar werkt. Ook accepteren ze een Echtheidsverklaring (die je bij de Nederlandse RDW kunt opvragen) - alhoewel dat raar is want dat zegt niks over schade die je eventueel gereden hebt, maar goed...). Overigens mag je in Massachusetts, zolang je op een visum zit, tot 1 jaar rondrijden met je NL rijbewijs (en dat jaar begint elke keer opnieuw te tellen als je de VS opnieuw binnenkomt - de datum op je I-94 is leidend). Daarna zul je aan een Amerikaans rijbewijs moeten. Een internationaal rijbewijs heb ik nooit enig nut voor gezien (heeft trouwens ook geen officiele status).

WA verzekering: Het concept van een losse WA verzekering kennen ze niet in de VS. Het dichtst in de buurt komt Renters insurance of Homeowners insurance - afhankelijk van of je huurt of koopt. Bepaalde wettelijke aansprakelijkheid valt daar ook onder. Het is wel raadzaam om te zorgen dat je 1 van die 2 verzekeringen hebt.

Huurkosten: Inderdaad zijn de grote websites (o.a. Zillow en Trulia) een goeie bron om een idee te krijgen. Vaak is heat en hot water included in de huurbedragen, maar elektriciteit komt meestal voor je eigen rekening. Overigens lopen veel huurcontracten van zomer tot zomer, omdat dan het academisch jaar afloopt. Rond die tijd is het aanbod op de woonmarkt dus ook het grootst. Het laatste weekend van Juli/Augustus is er in de wijde omgeving van Boston vaak geen bestelbusje meer te krijgen, omdat iedereen dan aan het verhuizen is...

[SemJes]

SemJes, zijn jullie met 2 personen dan?

Twee personen inderdaad. Obamacare heeft niet bepaald geholpen wat betreft de betaalbaarheid helaas.

[Dutchess]

Heeft wel geholpen wat betreft betaalbaarheid voor mensen met lage inkomens die voor subsidies in aanmerking komen, en voor mensen met pre-existing conditions. Maar inderdaad voor de meeste andere mensen heeft het niet veel uitgemaakt - verzekering/medische zorg blijft een flinke kostenpost. Ik hoop dat je vrouw een baan vindt met ziektekostenverzekering, dan zou jullie deel van de premie een stuk goedkoper kunnen zijn.

[JohannaPA]

Nog even een reactie op de zorgverzekering. Ik heb een 'goede' verzekering (maar kan beter) via mijn werkgever. Zelf alternatieven zoeken zou vele malen duurder zijn. Wij kunnen kiezen voor een standard en een savings plan.

Het standard plan zou me voor 2 personen 513 dollar per maand kosten, met een eigen risico van 500 dollar (dat heet deductible). Na de eerste 500 dollar zelf te betalen, betaal ik dan 10% van de rest (dat heet coinsurance). Als het totale bedrag aan out of pocket kosten meer dan 2000 dollar is (dat heet out of pocket max), dan betaalt de verzekering de rest. Overigens, voor elke doctor's visit is er een bijdrage (dat heet copay) van 20 dollar, of je nu onder of boven je deductible of je coinsurance out of pocket max zit.
Het savings plan kost mij voor 2 personen 146 dollar per maand (en dat is dus lager dan in Nederland), maar wel met een eigen risico van 2600 dollar (deductible). Na die 2600 dollar betaal ik 10% van de rest. Het max out of pocket is 6800 dollar per jaar. In dit plan betaal ik niet nog eens de 20 dollar per visit.

Wij zijn (waren) normaal gesproken ook heel erg gezond, maar dit jaar is er bij mij van alles misgegaan qua gezondheid en heb ik extreem veel medische dingetjes. Omdat Amerika hartstikke duur is qua gezondheidszorg, tikken de kosten dus hard aan en had ik die hoge deductible van 2600 dollar al ongeveer in maart bereikt, en met een beetje (on)geluk heb ik de max out of pocket ook nog voor het einde van het jaar bereikt (ik krijg waarschijnlijk nog een operatie te verstouwen, en die zijn hier echt schrikbarend prijzig). Het kost dus allemaal heel wat meer dan in Nederland, vooral als er iets aan de hand is!

[Dutchess]

En die deductibles en out-of-pocket maximums zijn niet eens zo hoog voor Amerikaanse maatstaven (ik werkte tot voor kort bij een ziektekostenverzekeraar dus heb heel wat polissen voorbij zien komen).

[TenD]

JohannaPA, vervelend om te horen dat het medisch wat minder gaat... Dat is buiten het geld om natuurlijk klote. Hopelijk verloopt de operatie goed! Ik ben de afgelopen 20 jaar nauwelijks bij een dokter geweest dus heb er nog maar weinig bij stil gestaan. Maar uiteraard, er kan natuurlijk echt iets gebeuren. Ik zal met mijn baas (die ook de zorgverzekering zelf betaald en niet via het bedrijf) maar eens over hebben - waar een Insurance plan te regelen en dus inderdaad, wat als er echt iets zou gebeuren en ik het geld niet kan ophoesten. Via mijn bedrijf is in ieder geval geen optie. Maar zoals ik het begrijp zou ik dus minstens 300-400 dollar compensatie moeten vragen (verschil NL - US voor mij en vriendin/vrouw)

Willem1, bedankt voor je reactie! Het fenomeen dat je kinderen binnen je schooldistrict naar een school moet sturen kende ik nog niet. Daar kan ik dus wellich mijn voordeel uit trekken. Dus maar eens uitvogelen hoe ik er achter kom waar de scholen wat minder zijn. Iemand enig idee hoe? We denken de komende jaren namelijk nog niet aan kinderen
Kopen gaan we ook nog niet doen, daar is de (nabije) toekomst toch nog te onzeker voor. Als fietsen geen optie is in de winter, hoe ga jij dan zelf naar je werk en de winkel, etc.? Lopen, auto of openbaar vervoer?
Zipcar en The Hubway klinken allebei wel goed.
Maar ik weet niet zeker of ik het goed begrijp qua NL rijbewijs. Bestaat het I-94 nog wel? Ten minste, als iets fysieks? https://www.cbp.gov/travel/internationa ... structions
Maar, als ik dus na 11 maanden steeds een vluchtje op en neer naar Nederland zou boeken hoef ik uberhaubt geen Amerikaans rijbewijs te hebben, begrijp ik dat goed?

Een ander, misschien ingewikkelder vraagje, overigens; Mijn vriendin en ik gaan dus binnenkort trouwen. Dan kan zij een L2 visum krijgen. Maar we gaan pas midden November trouwen. Kunnen we het proces voor het verkrijgen van een visum dan al wel starten? In principe gaat mijn baas dit regelen maar ik ben wel een beetje benieuwd.

[hemmie]

Het verschilt wat per staat, maar een Amerikaans rijbewijs aanvragen stelt sowieso weinig voor. Hier in TX was het $25, een theorie test en 10 minuten rijden. En dan heb je dus ook direct een ID-kaart. Dat zou mij het wel waard zijn.
De I-94 krijg je niet meer echt in handen, maar kun je wel uitprinten en dan dus verder gebruiken voor bijvoorbeeld het aanvragen van je rijbewijs. Heb je misschien ook wel nodig om je SSN aan te vragen, dat weet ik niet meer.
Huizen in buurten met mindere scholen zijn meestal wel goedkoper, dus die kom je vanzelf tegen

[Willem1]

Een groot voordeel van een US driver's license hebben is inderdaad dat je daarmee meteen een ID hebt dat mensen herkennen. Als je alcohol wil kopen (en er maar een klein beetje jeugdig uitziet), of een pakje bij het postkantoor moet afhalen, of zelfs (binnen de VS) wilt vliegen: een US driver's license is verreweg de meest gebruikte manier van identificatie daarvoor, en bij buitenlandse IDs zie je ze vaak denken "wat is dat nou weer". In Massachusetts moet je eerst je theorie halen (multiple choice op een computer; daarvoor kun je gewoon binnenlopen bij het RMV), en als je dat haalt krijg je bij het verlaten van het gebouw een learner's permit mee. Het idee van dat learner's permit is dat je onder begeleiding van iemand anders die al minimaal 1 jaar z'n rijbewijs heeft een auto mag besturen (maar dat is natuurlijk niet van toepassing als je al een geldig NL rijbewijs hebt). Na een verplichte wachttijd (een paar weken) mag je dan een road test schedulen. In MA word je geacht om zelf een auto te regelen. Die auto kan elke normale auto zijn, maar moet wel aan een setje voorwaarden voldoen (zoals: handrem moet vanaf de passagiersstoel te bedienen zijn (voor als de examinator wil ingrijpen), en hij mag geen moderne snufjes als achteruitrij-camera's etc hebben, en bij een huurauto moet je een brief hebben van de verhuurder met een accoordverklaring voor het gebruik als examen-auto). Daarnaast moet je een sponsor meenemen: iemand die al minimaal 1 jaar z'n rijbewijs heeft, en die het aandurft om tijdens het examen mee te rijden in de auto (tijdens de road test zitten er dus 3 personen in de auto). Kortom: zorg dat je iemand kent, die z'n rijbewijs heeft, en die een auto heeft die aan de voorwaarden voldoet.

Je betaalt afzonderlijk voor het theorie-examen, de road test, en voor het Class D license. Alles bij elkaar meen ik iets tussen de $150 en $200.

Zolang je inderdaad minimaal 1 keer per jaar opnieuw inreist in de VS, en mits je geen permanent resident geworden bent, kun je inderdaad onbeperkt op je NL rijbewijs blijven rijden (zie: https://www.massrmv.com/rmv/forms/21317.pdf ). Een auto huren op een NL rijbewijs is geen enkel probleem. Als je een eigen auto zou hebben en die wil verzekeren, dan weet ik niet of er veel verzekeraars zijn die een non-US license accepteren, en/of je daar een hogere premie voor laten betalen (but maybe I'm wrong).

I-94 kun je inderdaad vanaf een website uitprinten, als je 'm nodig hebt.

Ik woonde op loopafstand van een supermarkt, en kon verder meestal goed met openbaar vervoer uit de voeten. Uitstapjes deden we met een huurauto. Inmiddels woon ik in een andere staat, en lukt dat niet meer, dus nu hebben we een eigen auto.

Qua L2 visum: Je werkgever moet eerst een I-129 voor jou aanvragen. In dat stadium gaat het om jou alleen. Pas als je een goedgekeurde I-129 hebt, kun je een DS-160 (een Online Nonimmigrant Visa Application) indienen - en dan pas willen ze weten of je getrouwd bent en of je partner meereist. Naar aanleiding van je DS-160 aanvraag krijg je een afspraak op het consulaat, en moeten jullie allebei verschijnen. Als alles OK is, dan laat je daar je paspoorten achter, en krijg je ze een paar dagen later per post weer terug met daarin je L1 (L2) visum.

Achteraf trouwen en dan iemand als L2 meenemen is mogelijk, maar geeft een heel stuk meer rompslomp (omdat de L2 dan dus als aparte aanvraag gedaan wordt, dus dat betekent een apart interview, waarbij jij dan waarschijnlijk ook weer op mag komen draven, en extra papierwerk, extra fees, extra wachttijd, etc).

[hemmie]

Een vriendin van mij had die situatie ook, maar dat is alweer 10 jaar geleden. Zij is toen in juli begonnen met werken in de VS op haar l1, in september getrouwd, en daarna is de L2 van haar man geregeld. Hij is dus uiteindelijk een paar maanden na hun trouwdag naar de VS gegaan. Ik kan me niet herinneren of zij tussendoor nog terug naar NL moest voor zijn visum, maar inmiddels kan die procedure toch al weer heel anders zijn. Maar je zult denk ik nog steeds pas de L2 kunnen aanvragen nadat je de trouwakte in handen hebt. Je immigration lawyer kan je waarschijnlijk zo vertellen hoe dit in zijn werk gaat.

[TenD]

Ik heb nog een vraag over het werken van mijn vrouw op haar L2 visum. Ik lees dat ze hier nog wat dingen voor moet doen (EAD en Social Security Number), maar ik hoor verschillende verhalen over hoe lang het nog gaat duren om dit te krijgen en of het al mogelijk is om deze aan te vragen in Nederland.. Wat ik begrijp is dat je zowel het EAD en het SSN pas in Amerika kunt aanvragen en dit ongeveer 2 tot 3 maanden gaat duren. Kan iemand dit bevestigen? Of heeft iemand nog andere informatie?

[hemmie]

SSN schijnt nogal variaabel te zijn, bij mij was het binnen een paar weken geregeld. EAD heb ik geen ervaring mee, maar ik heb inderdaad begrepen dat dat een paar maanden duurt. Ik weet of niet of je beide gelijktijdig kunt doen.