Wat flauw inderdaad. Dat was (is) overigens ook mijn ervaring niet, als mijn man eens "daank oe oewil" zegt, wordt hij altijd de hemel in geprezen
Hij heeft mij gelukkig in het begin altijd verbeterd als ik een woordje verkeerd uitsprak, en doet hij nog. Hij doet het niet om akelig te zijn, maar gewoon om te helpen. AF EN TOE doet hij inderdaad net of hij iets niet begrijpt... "Wat zei je?" zeg hij en als ik het herhaal zegt hij "nee dat spreek je ZO uit". Natuurlijk ben ik dan 2 minuten zwaar geergerd (JE BEGREEP ME BEST!) maar... ik waardeer het toch want daardoor heb ik weinig typisch Nederlandse grammatica en uitspraakproblemen overgehouden ("I hef my eipet updatet vit tuh lest eppel ep" zeg ik niet meer) Dus als hij reageert met "moet ik je niet meer helpen dan?" bind ik altijd heel snel weer in
nieuwenoord schreef:
Mijn ervaring is juist dat hier in Spanje echt iedereen roept hoe geweldig je Spaans spreekt, ook als je er werkelijk nog maar weinig van bakt.
Dat viel mij ook echt op in Spanje toen ik daar woonde... ik vond dat ik het slecht sprak maar men bleef zeggen dat ik het goed sprak...
Maar eerlijk heb ik hier in Amerika nooit last van. Ze kijken soms raar als ik een woord niet weet en gok maar fout heb omdat ze in eerste instantie niet denken dat ik buitenlands ben... maar wanneer ik het dan omschrijf helpen ze me wel gewoon
Ik ben zelf vrij goed in sccenten overnemen doordat ik veel van taal verwissel denk ik...
Approved K1 - 12/11/15 (on my birthday!)
Received K1 - 12/21/15
Entered USA - 12/26/15
Married - 01/20/16
Filed AOS - 03/10/16
NOA1 - 03/18/16
Biometrics - 04/13/16
Greencard approved - 05/14/16
Greencard in hand - 06/13/16
Ze hebben mij altijd netjes verbeterd hoor op het werk, met uitleg waarom bij woorden en grammatica... echt heel fijn
Approved K1 - 12/11/15 (on my birthday!)
Received K1 - 12/21/15
Entered USA - 12/26/15
Married - 01/20/16
Filed AOS - 03/10/16
NOA1 - 03/18/16
Biometrics - 04/13/16
Greencard approved - 05/14/16
Greencard in hand - 06/13/16
Als je er specifiek om vraagt, gebeurt het inderdaad wel. Ik chat ook regelmatig met Spaanse vriendinnen, dat vind ik heel waardevol, dan zie je ook goed wat je fout doet en vooral ook hoe zij bepaalde dingen toch anders uitdrukken dan je zelf zou doen.
Zowel mijn vrouw als ik zijn Nederlands en toen we 9 jaar geleden verhuisden hebben we afgesproken dat we thuis alleen Nederlands zouden praten, daardoor spreekt mijn zoon van 13 nu nog goed Nederlands. Tot vervelens toe heb ik hem altijd verteld dat ik geen Engels spreek als hij in het Engels tegen ons begon te praten. We kijken ook veel Nederlandse tv en hebben voor hem ook regelmatig Nederlandse dvd's gespeeld. Denk dat hij erg goed 2-talig is en hij kan dan ook prima met de familie in Nederland communiceren. Het lastigst is spelling en soms vertaalt hij Engelse zinnen direct in het Nederlands. Hij zegt bijvoorbeeld "Ik ben goed" als je vraagt hoe het gaat.
Mijn ouders kunnen niet zo goed Engels dus zou het wel handig zijn als hij wat Nederlands zou kunnen, want ik denk niet dat zij hem goed zouden verstaan. Tot nu toe hebben zij hem nog niet ontmoet dus daar nog geen probleem.
Hij en ik zijn ook nog heel erg pril, nog niet echt officieel samen, weten wel van mekaar dat we elkaar leuk vinden en zo, maar nog een beetje aan het uitzoeken hoe we dit kunnen laten werken met de afstand en momenteel is hij erg ziek wat het nog moeilijker maakt.
Logisch zou zijn dat ik naar daar verhuis (als hij terug gezond is, momenteel heeft hij kanker, omdat we niet weten hoe dit gaat aflopen lijkt het ons beter te wachten met eventueel emigreren tot we meer zekerheid hebben dat hij dit overleeft, heel zwaar!).
Ik voel mij er helemaal thuis waar hij woont en heb er nog andere vrienden wonen die ik al langer ken, zowel gemeenschappelijke met hem als andere. Ook hun zijn altijd verwonderd over hoe goed in daar thuis lijk te zijn. Hij vindt Europa geweldig, maar hij is veel te sociaal om gelukkig te kunnen leven in een gereserveerd land als België denk ik.
Hij heeft zelf gevraagd om hem wat Nederlandse zinnetjes te leren en ik was eigenlijk verwonderd hoe snel hij het oppikte en ook best goed uitsprak. Je hoort een accent uiteraard maar ik vind het zo lief klinken bij hem. Hij onthoudt het ook heel goed want soms zitten we in de auto en zegt hij zo heel random "wat een heerlijk weer is het he".
Mijn naam uitspreken vindt hij moeilijker, als hij hem juist uitspreekt dan vervormt hij zijn stem, maar kan ook liggen aan het feit dat hij gewoon een pestkop is. haha.
Volgende week moet hij voor lange tijd naar het ziekenhuis en hij mag niet veel bezoek krijgen, dus leek het mij leuk om hem te "entertainen" met een cursus Nederlands. Weet iemand een goede? liefst een Vlaamse versie. Want ik zou het raar vinden als hij met een heel Hollands accent zou spreken. Ik heb al heel wat zitten zoeken online maar niets goed gevonden.
Ik heb zijn playlist ook al vol gezet met Nederlandstalige liedjes. Vooral K3, die vindt hij leuk want die hebben dezelfde schoenen als ik. lol. Maar hij vindt die liedjes eigenlijk heel irritant denk ik.
Wat voor kanker en waar wordt hij behandeld? Heeft het ziekenhuis wifi? Beste en leukste taalcursus zal kletsen met jou zijn. De beste officiele taalcursus is Rosetta Stone, maar betwijfel of die een Vlaamse versie heeft. Nederlandse computerspelletjes kunnen ook goed helpen. Hier zie ik vaak kinderen in de bibliotheek die hun Engels oefenen met online spelletjes.
Lijkt me vreselijk moeilijk voor jullie om zo ver van elkaar te wonen terwijl hij dit doormaakt. Toen mijn man ontdekte dat hij kanker had was hij in Florida en ik in Utah. Duurde een paar lange weken voor de kinderen en ik ook naar Florida verhuisden. De kanker heeft onze relatie wel een flinke klap gegeven, en van gesprekken met andere patienten en partners weet ik dat dat heel normaal is. Zelfs als je goed kan praten (wat wij helaas niet kunnen) is het een zware belasting voor je relatie.
Misschien kan je een support group vinden bij jou in de buurt? Al kan dat soms juist extra spanning geven want sommige partners van patienten maken er een wedstrijd van. De partners die hun zieke partner 24/7 bijstaan scoren natuurlijk het hoogste en bonus punten als je je partner moet schoonmaken na overgeven/diaree/enz. Als je niet precies weet welke medicijnen met dosis en bijwerkingen je partner krijgt verlies je ook flink wat punten.
Niet alle partners zijn zo, ik heb ook hele lieve mensen ontmoet en van dat soort gesprekken knap je juist heel erg op. Want houden van iemand met kanker is moeilijk en pijnlijk en uitputtend.
Hij heeft acute leukemie. ontdekt in december. afgelopen september en oktober zou hij eigenlijk naar hier gekomen zijn en redelijk last minute liet hij weten dat hij zich niet zo goed voelde en wrs gewoon wat te druk bezig was geweest maar even de reis wou uitstellen tot hij zich fitter voelde. Hij zou hier namelijk samen met mij sporttraining geven en wat roadtrips door Europa doen. Nu is duidelijk waarom hij zich toen niet goed voelde. Op dat moment vatte ik het op als dat hij gewoon geen interesse meer had in mij, maar nu ben ik langs ene kant blij dat hij niet gekomen is, stel dat het volledig hier was doorgebroken, dan had hij hier naar een ziekenhuis gemoeten in een vreemd land met een taal die hij niet begrijpt, ver van familie en vrienden.
Hij heeft tot nu toe zijn chemo gehad in een ziekenhuis bij hem in de buurt. Maar nu moet hij een stamceltransplantatie krijgen en zal hij naar de Mayo clinic gaan in Phoenix. Ik ben al superbang geweest tijdens de chemo's maar nu vind ik het nog enger want er zitten veel risico's aan vast.
Ik studeer nog, nl verpleegkunde en op school weten ze van onze situatie. Gelukkig steunen mijn docenten mij, ik kan bij hun terecht als het mij niet gaat en docent Oncologie geeft regelmatig wat extra informatie. Ze hebben ook mijn stageschema aangepast dat ik nu twee weken bij hem heb kunnen zijn.
Reis was behoorlijk zwaar, heel emotioneel geladen, zo blij hem te zien maar ook bang en niet weten of ik hem nog een volgende keer ga kunnen zien. Hij had trouwens gedacht dat ik een grapje maakte dat ik bij hem op bezoek kwam en aangezien hij nu 3 weken niet in het ziekenhuis is (hij heeft er nonstop gelegen van begin december tot eerste week maart), had hij zijn dagen behoorlijk volgepland en konden we elkaar niet zoveel zien als ik gehoopt had. Laatste dag voor ik terug vertrok hebben we ook enorme ruzie gehad. Vlak voor ik het vliegtuig opging hebben we het wel goedgemaakt. Jammer genoeg was ik al voorbij de douane dus heb hem niet meer kunnen knuffelen. Maar hij gaf toe dat hij ook overgereageerd had omwille van een hoop opgekropte emoties.
Het is zeker niet simpel, zou het ook niet zijn als hij dichterbij zou wonen, maar hij is gelukkig positief en ik krijg regelmatig updates van zijn familie en vrienden over hoe het gaat als hij te zwak is om iets te laten weten. Wat je zei van die supportgroep heb ik ook ontdekt, toen hij pas diagnose had gehad was ik zo een wrak dat ik een keer naar zo een namiddag gegaan ben. damn hebben die daar lelijk tegen mij gedaan. in de aard van 'tis niet eens een echte relatie' en 'je zou beter er wat meer voor hem zijn dan over je eigen gevoelens te praten' terwijl ik net die gevoelens kwijt moest om hem te kunnen steunen want telkens als we spraken, zat ik gewoon te huilen, dus idd niet de beste steun.
Ik heb ondertussen een klein lijstje gemaakt met nederlandstalige zinnetjes die hij dan kan ingeven op een site wat het dan voorleest (met vlaams accent!). hopelijk kan hij daar al wat mee. ik vind nl niet dat ik zo een goede duidelijke uitspraak heb om hem lessen te geven.
Tuurlijk moet je de patient steunen, hij is degene die ziek is. Maar als partner moet je ergens je verhaal kwijt kunnen want je draait helemaal door van de zorgen. Maar ben blij te lezen dat je tenminste op school steun hebt.
HCheer schreef:Gewoon uit interesse voor hun die met een Amerikaan(se) getrouwd zijn:
-Kan je partner Nederlands praten?
~~~Ja, het is wat gebroken, maar hij kan een redelijk gesprek houden en verstaat nog meer.
-Hoe heeft hij/zij het geleerd? Was het moeilijk? Hoelang duurde het vooraleer hij/zij iets kon zeggen?
~~~Toen hij me leerde kennen woonde ik bij mijn ouders en werd er dus onderling veelal Nederlands gesproken. Hij wilde weten wat we zeiden en heeft het zichzelf aangeleerd. Toen we eenmaal kinderen hadden heeft hij altijd Nederlands met ze gesproken (nu nog) en boekjes voorgelezen e.d.
-Als jullie op bezoek komen, welke taal praten jullie met familie?
~~~Zowel mijn broer als mijn zus zijn met Engelstaligen getrouwd en zij spreken geen van beiden Nederlands dus meestal Engels, al komt er soms ook wat Nederlands doorheen.
-Als je kinderen hebt, kunnen zij ook Nederlands en praten ze thuis altijd Engels of met jou Nederlands?
~~~Met zowel mijn man als ik Nederlands, maar ook zij hebben nooit officieel les gehad. Ze kunnen het wel ook lezen, maar met uitzondering van mijn zoon niet schrijven.
HCheer schreef:
Volgende week moet hij voor lange tijd naar het ziekenhuis en hij mag niet veel bezoek krijgen, dus leek het mij leuk om hem te "entertainen" met een cursus Nederlands. Weet iemand een goede? liefst een Vlaamse versie. Want ik zou het raar vinden als hij met een heel Hollands accent zou spreken. Ik heb al heel wat zitten zoeken online maar niets goed gevonden.
Ik heb zijn playlist ook al vol gezet met Nederlandstalige liedjes. Vooral K3, die vindt hij leuk want die hebben dezelfde schoenen als ik. lol. Maar hij vindt die liedjes eigenlijk heel irritant denk ik.
Veel sterkte! Wat moet het moeilijk zijn om dan zo ver weg te zitten. Een gratis Nederlandse cursus vind je op Duolingo.com. Ik heb zo in vrij korte tijd heel wat Portugees en Spaans geleerd. Helaas niet Vlaams, ik denk dat die moeilijk te vinden zal zijn.
Mn vent vind het verschrikkelijk grappig om 'sperzieboontjes' te proberen zeggen. Ik moet dat ooit eens gezegd hebben in de supermarkt en hij en een van zn vrienden vonden het zo grappig dat ze het blijven herhalen. Voor de rest kan hij alleen 'Dank oe wel',' eet smachelich' en 'schatje'.
The views and comments posted in these fora are personal and do not necessarily represent the those of the Management of AllesAmerika.com Forum.
The Management of AllesAmerika.com Forum does not, under any circumstances whatsoever, accept any responsibility for any advice, or recommentations, made by, or implied by, any member or guest vistor of AllesAmerika.com Forum that results in any loss whatsoever in any manner to a member of AllesAmerika.com Forum, or to any other person.
Furthermore, the Management of AllesAmerika.com Forum is not, and cannot be, responsible for the content of any other Internet site(s) that have been linked to from AllesAmerika.com Forum.
