Bedankt iedereen !
Hier een kort verslag met onderaan een link naar enkele foto's.
Luc
Route
Brussel – Las Vegas – Valley of Fire – Zion Canyon – Bryce Canyon – Spooky Canyon – Peek-a-Boo Canyon – Devil’s Garden - Boulder – Burr Trail - Capitol Reef – Torrey – Goblin Valley – Little Wild Horse Canyon – Arches – Canyonlands – The Needles – Fisher Towers – Park City – Grand Tetons – Yellowstone – Salt Lake City – Las Vegas
Dag-1
Vlucht Brussel - Atlanta - Las Vegas met Delta Airlines.
Geboekt in september 2009 bij Connections (B) voor net geen 400 euro pp. Koopje !
Minimale controle op de luchthaven in vergelijking met 2009, stipt vertrokken en goede service aan boord. Geen individuele TV schermpjes zoals bij Continental. Kip of Pasta ?
Op Atlanta waren er 10 immigratieposten open voor slechts enkele passagiers. Volgens de beambte zouden er binnen het uur echter 10 internationale vluchten toekomen.
Vervoer tussen de terminals in Atlanta is zeer goed geregeld, gebeurt via een ondergrondse automatische trein. Mooie luchthaven met voldoende faciliteiten.
In Las Vegas met de gratis shuttle bus van de luchthaven naar het verhuurcentrum om de auto bij Alamo op te halen. Auto was geboekt bij Autoeurope.be (met laagste prijs garantie!).
Volgens de man van Alamo was “towing” niet inbegrepen en toch wel een must voor slechts 5 USD per dag
. Niet genomen. Een Midsize SUV was toch wel klein voor 2 personen . Geen upgrade genomen.In de garage vrije keuze uit de rij klasse Equinox - Midsize SUV. Er stonden 2 Ford Explorer, een Hyundai en 2 x Kia. De laatste Jeep reed net weg uit de rij.
Een (rode) Ford Explorer met slechts 24.000 km op de teller gekozen wegens overduidelijke high clearance, 4x4 en zelfs een “L” versnelling voor het moeilijke werk.
Korte trip naar hotel Holiday Inn Express (via Hotwire, 57 USD incl.tax), in de buurt van Mandalay Bay en slechts 1500m west van de Strip. Prima hotel, kamer met 2 Queen beds en alle comfort, kamers aan de voorzijde kijken (in de verte) uit op de Strip.
Zeer uitgebreid ontbijtbuffet (inbegrepen).
Dag-2
Na een stop in de Walmart op E.Serene Ave via de “564” en de “167” richting Valley of Fire. Mooie route langs Lake Mead, gelukkig was het weekend want er wordt daar hard aan de weg getimmerd. Bij het binnenrijden van Lake Mead park moet een parkfee betaald worden. De “America The Beautifull” jaarpas van 80 USD is hier gelukkig ook geldig, dus deze maar gekocht, we zouden hem nog vaak kunnen gebruiken !
De weg naar Overton Beach (Lake Mead) is afgesloten (lijkt definitief). Te weinig water ?
Valley of Fire met bezoek aan de Elephant Rock (mooist vanaf de uphill zijde), de Beehives, de White Domes (mooiste gedeelte van de wandeling vonden we het smal stukje halverwege de wandeling) en de pas op het forum bekend geraakte “Wave”. De parkenpas telt hier niet, er moet aan de onbemande self-pay 10 USD (cash) per auto betaald worden.
Verder naar Springdale (UT) aan de ingang van Zion Nation Park. De klok moet een uur verder gedraaid worden.
Tijdens de rit van Las Vegas naar Springdale startte de auto enkele keren niet onmiddellijk. Duidelijk een elektronische (anti-diefstal) startonderbreking die gek deed. Gelukkig hield hij het uit tot aan de motelkamer, daarna was er helemaal geen leven meer in te krijgen. De Alamo Road Assistance gebeld, die stelden voor om de wagen te komen wisselen. Moeilijk, als hij niet meer start … en Las Vegas was daarenboven 4 uur rijden ! Dan zouden ze wel een andere laten komen via een sleepdienst.
Lekker gaan eten in de Pioneer Lodge (met uitgebreid sidebuffet), bedje in en ja hoor, om 2.30u ’s nachts stond er een sleepwagen met een (grijze) Ford Explorer op voor de deur. De brave man was eerst in een ander “Springdale” verzeild geraakt, had nog naar de receptie van het motel gebeld om mij te verwittigen maar daar nam men (natuurlijk) niet meer op.
Heb de man een glaasje water aangeboden maar neen hoor, het was zijn job, was het nu dit of de nacht in “town” (Las Vegas) werken, dat maakte hem niet uit. Hij reed zo wel terug …
Ben de rest van de vakantie wel ongerust geweest met het idee dat de sleepkosten automatisch van de creditcard zouden afgeboekt worden.
Blijkt gelukkig niet het geval te zijn, ook bij afgifte van de auto de laatste dag van de reis stond er “nul” op het Visa bonnetje. Behoudens tegenbericht, prima service van Alamo !
Motel Canyon Ranch (rechtstreeks, 89 USD excl.tax). Goed gelegen, rustig, nette kamers, koffie aan de receptie, zwembadje (niet verwarmd) en jacuzzi. Ruim grasperk met tuinbanken en –stoelen. Eigenaar komt raar over, doet zeer druk, maar heeft het goed voor met zijn gasten.
Dag-3
Wandeling naar Observation Point in Zion. Reken op een trip van 4u tot 4u30 en vertrek vroeg zodat je tijdens de klim de ochtendkoelte en de schaduwen kunt benutten. Prachtige wandeling met op het keerpunt fantastisch uitzicht Zion Canyon in. Angels Landing ligt ver beneden je.
Rit richting Bryce Canyon, omdat het zondag was ook hier geen last gehad van de werkzaamheden aan de switchbacks in de weg van Zion naar Bryce.
De korte “Pink Ledges” wandeling gelopen in Red Canyon, net voor de afslag naar Bryce Canyon. Kan echter niet tippen aan de wandelingen in Bryce Canyon.
Van de zonsondergang genoten aan Sunrise Point (jawel) in Bryce.
Lekker gegeten in het restaurant van hotel Ruby’s Inn (buffetprijs 22 USD pp).
Motel Bryce View Lodge (via Easyclicktravel.com, 66 USD incl.tax). Eenvoudige motelkamers op 300 m van de hoofdweg. Supermarkt en benzinestation aan het (duurdere en drukke) Ruby’s Inn hotel.
Dag-4
Paardrijden (nu ja, muilezelrijden) in Bryce Canyon met vertrek aan de Bryce Canyon Lodge om 8u. Onmiddellijk steil bergafwaarts de canyon in. Drank- en plasstop na 1,5 uur rijden en terug aan de corral van de Bryce Canyon Lodge om 11u. Ervaring is niet vereist (hadden we ook niet), alles gaat stapvoets, de dieren zijn zeer rustig, gehoorzaam en volgen hun voorganger. Onderweg geleerd dat een muilezel niet zo snel in de afgrond zal duikelen omdat hij zijn 4 poten kan zien. Een hele geruststelling in Bryce Canyon
Dit tochtje was een hoogtepunt in onze reis: de rust, de sfeer en de uitzichten, een unieke belevenis !
Was vooraf telefonisch gereserveerd maar er was nog voldoende plek. Kostprijs 75 USD pp. Een rit van 2u met vertrek om 9u is ook mogelijk, kostprijs 50 USD pp.
Nog net de tijd om een douche te nemen in onze hotelkamer in Bryce View Lodge (check-out was om 11.30u), zodat we opgefrist konden vertrekken richting Boulder.
Ongeveer 5,5 miles voorbij Escalante (rechts) de Hole in the Rock Road (gravel) genomen tot de afslag (2 x links) naar de parking van Spooky canyon en Peek-a-Boo canyon. Is slechts 28 miles maar je rijdt er toch +/- 50 minuten op. Op het laatste stuk naar de parking toe is high clearance een grote plus.
Eerst door Spooky canyon geschuifeld (het grootste deel is te smal om gewoon te kunnen stappen), gelukkig geen opkomend verkeer gehad. Op het einde links uit de canyon geklommen via de al even mooie Peek-a-Boo canyon (ook hier wat klim- en schuifwerk) teruggekeerd naar de wash. Tenslotte een klim van 15 minuutjes terug naar de auto. Totale gelopen afstand was 4,5 km.
Korte stops op de Badlands en de Hogback voor weidse uitzichten over de omgeving.
Bedoeling was om te gaan eten in de aangeprezen Hell’s Backbone Grill in Boulder maar de prijzen liggen er toch wel hoog en volgens de dame van ons motel waren de andere restaurants even lekker. Het is dan maar de Burr Trail Grill geworden, lekker buiten eten.
Motel Pole’s Place (rechtstreeks, 78 USD excl.tax). Klein, familiaal gerund motel met eenvoudige maar nette kamers. Slechts 4 restaurantjes in het dorp die tot maximaal 21u serveren.
Dag-5
Vanuit Boulder de Burr Trail richting oost, de eerste 28 miles zijn verhard, daarna gravel maar zeer goed berijdbaar. Na 2 miles op het onverhard stuk links de Upper Muley Twist Canyon Road ingedraaid (staat aangeduid). Na enkele meters kom je al aan een dip in de weg waar je enkel met een high clearance heelhuids door komt. Daarna nog 3 miles aan kruipsnelheid tot de parkeerplaats aan het einde van de weg. Te voet verder (paadje rechts), een wandeling van 700m enkel, tot op de slickrock, levert je een fantastisch uitzicht op, de Strike Valley Overlook. De hele sterveling te bespeuren, dat maakt het alleen nog maar mooier.
Zelfde hobbelweg terug tot aan de Burr Trail, via de switchbacks naar beneden tot de (ook onverharde maar goed berijdbare) Notom Road, deze noordwaarts richting de “24”. De laatste 10 miles van de in totaal 33 miles weg zijn opnieuw verhard, toch een verademing.
Wandeling naar de Hickman Bridge in volle zon, warme en vermoeiends klim met op het einde de stenen “bridge”. Mooi maar de inspanning niet echt waard. De bogen in Arches zijn makkelijker te bereiken en lijken mij, door hun ligging, net iets mooier.
In Capitol Reef gaan picknicken op het gras aan Fruta, het is daar aangenaam vertoeven op de banken in de schaduw.
De scenic drive in Capitol Reef gereden (parkpas is hier geldig), is 10 miles heen en 10 miles terug, wel mooi maar gaf ons geen “waauw” gevoel.
Auto geparkeerd op de Grand Wash parkeerplaats (na een kort stukje onverhard dat zeer goed berijdbaar is). Wandeling in de wash gelopen met het stuk “Narrows”, waar je lange tijd tussen 2 bijna verticale, torenhoge, rotswanden loopt die op het smalste punt slechts 6 meter uit elkaar verwijderd staan. Zeeeeer mooi.
Afscheid genomen van Capitol Reef met een bezoekje aan de “Goosenecks”, parking via de laatste zijweg net voor je west het park uitrijdt links. We vonden het uitzicht een combinatie van de Horseshoe Bend in Page en de Grand Canyon, dat zegt genoeg ! En dat op slechts 100 stappen van de parkeerplaats.
Hotel Days Inn in Torrey (rechtstreeks, 70 USD incl.tax). Gelegen op het kruispunt van de “12” en de “24”, moderne kamers, kingsize bed, self-laundry, binnenzwembad en jacuzzi, alles op en top. Warm ontbijtbuffet is inbegrepen.
Dag-6
Via Hanksville naar Goblin Valley, parkpas telt hier niet, er is een fee te betalen per auto. Hier een uurtje rondgelopen, foto’s genomen en gekeken hoe de schoolgaande jeugd zich amuseert met spelletjes op en tussen de rotsen.
Even terug het park uit tot aan de afslag voor Little White Horse Canyon. Na 10 minuten op deze weg (verhard), kom je op de parkeerplaats waar een bord hangt met duidelijke weergave van de mogelijke wandelingen. Wil je, zoals de meeste mensen, enkel de LWHC lopen, volg dan eerst 10 minuutjes de wash, passeer de rotsversperring (links in de hoogte ernaast of gewoon erover) en draai na de versperring onmiddellijk rechts. Er staat een kleine wegwijzer in de vorm van een houten paaltje. Wil je de loop LWHC-Bell Canyon lopen, dan kom je terug aan dit paaltje uit.
Zeer mooie canyon met enkele smalle gedeelten, mooie lichtinval en, eenmaal in de canyon, aangenaam qua temperatuur. Er stond geen druppel water in de canyon zodat we vlot konden stappen en na een wandeling van iets minder dan 2u al terug in de auto zaten.
Terug naar de hoofdbaan en via de autosnelweg “I70” richting Moab, een uit de kluiten gewassen dorp dat leeft van het toerisme. Veel hotels, restaurants, winkeltjes, benzinestations en enkele supermarkten.
Omdat het pas 17u was de scenic road in Arches NP opgedraaid en een korte wandeling rond Balanced Rock gemaakt (10 min).
Daarna de avondwandeling naar Delicate Arch gestart (1,5u H/T). In het heengaan loop je bijna de ganse tijd bergop, grotendeels over slickrock. Het terugkomen is dan ook makkelijker
Zoals overal beschreven, is het zicht op de arch zeer mooi bij avondzon. De mensen die er zitten genieten er van het uitzicht en de rust.
De parkpas is geldig in Canyonlands NP (Arches, Island in the Sky en de Needles), niet in Dead Horse State Park (wat net voor de ingang van Island in the Sky ligt).
Lekker avondeten bij Pasta Jay’s in Moab.
Motel Inca Inn in Moab (rechtstreeks, 297 USD voor 4 nachten). Gelegen aan de noordzijde van Moab. Gratis koffie aan de receptie, zeer eenvoudig ontbijtbuffet inbegrepen. Onaantrekkelijk zwembadje aan de straatzijde. Eenvoudige motelkamers maar rustig en netjes onderhouden.
Dag-7
Op weg naar “Island in the Sky”, onderdeel van Canyonlands NP.
Eerst de korte wandeling naar Mesa Arch gelopen (30 min H/T), vervolgens op enkele uitzichtpunten gestopt en tenslotte de Whale Rock beklommen, wat met weinig inspanning een prachtig uitzicht oplevert (45 min H/T).
Diep zuid zie je het Needles gedeelte van Canyonlands NP (waar we de volgende dag gaan stappen).
Terug richting parkuitgang gereden en rechtsaf gedraaid, de Shäfer Trail op (in feite “af”).
Een high clearance auto is hier aangeraden. Na een half uurtje kom je beneden aan een splitsing. Linksaf is richting Moab, rechts ga je richting de rim van de Colorado rivier.
Heb je genoeg onverhard gereden, draai dan 180° om want de weg wordt nog veel slechter (en langer) dan het gedeelte dat achter je ligt !
Aan de splitsing eerst rechtsaf geslagen richting Musselman Arch. Deze ligt toch wat verder dan voorzien, 4 miles hobbelen aan een gemiddelde “snelheid” van 10 km per uur. Eerst voor de bocht gaan zoeken, blijkt de parkeerplaats net na een grote bocht in de weg te liggen. Vanaf deze parkeerplaats is het nog maar 100m stappen. Mooie arch, voldoende breed om over te lopen en wat gekke foto’s te schieten.
Op de terugweg gestopt op de parkeerplaats van de Goosenecks trail. Via deze trail bereik je na 500m de rim en zie je beneden je de Colorado stromen. Het uitzicht lijkt ook hier op Horseshoe Bend in Page maar wijdser en met meer kleur.
Ook op deze 2 plaatsen geen andere mensen tegengekomen.
Laatste stukje teruggereden tot aan de hierboven genoemde splitsing en deze keer richting Moab gedraaid, de Potash Road op. Deze weg is in zeer slechte staat, high clearance is noodzakelijk. We waren uiteindelijk opgelucht dat we terug asfalt onder de wielen hadden, schade aan een huurauto is immers niet verzekerd op onverhard !
Vanaf het verhard gedeelte is het nog een half uurtje naar Moab (met een verplichte fotostop aan de Jughandle rots). Je kan ook nog een mooie wandeling naar Corona Arch maken (1,5 uur H/T).
Onderweg zijn we nog even gaan zwemmen in een bocht van de Colorado rivier.
Dag-8
Vroeg vertrokken richting Needles, 1u50 uur rijden zuid vanaf Moab.
De wandeling van vandaag gestart aan het trailbord links van Elephant Hill, een heuvel waar menige “echte” 4 WD op de proef wordt gesteld (ondoenbaar met een SUV).
Totaal 18 km gestapt, eerst zuid richting Chesler Park en daar een volledige cirkel gemaakt, inclusief de Joint Trail (is het mooiste gedeelte van de hele wandeling !) Terug naar de auto via de Elephant Trail. Een zeer mooie wandeling maar wegens zijn lengte en de hoogteverschillen in en om Chesler Park zeker niet eenvoudig. We hadden het geluk dat het die dag bewolkt was, in volle zon is het m.i. te zwaar om op één dag te lopen.
In het terugkomen op een haartje na op een schorpioen getrapt.
Om de benen wat los te maken nog even de Cave Spring Trail loop erbij genomen. Is een eenvoudige wandeling van 1 km met onderweg enkele grotten waar vroeger cowboys en hun dieren onderdak vonden. Onderweg moet er 2x op een ladder geklommen worden.
Het Hole ’n the Rock huis op de weg naar de Needles was ’s morgens nog gesloten en ’s avonds al terug toe. Veel hebben we daar echter niet mee gemist denk ik.
De Wilson Arch, in de buurt van La Sal Jct, hebben we in het voorbijreden bekeken
Lekker gegeten in Moab in restaurant Eddy McStiffs.
Dag-9
Om 8.30u de vooraf bestelde tickets (reservatie is in het hoogseizoen absoluut noodzakelijk!) voor de Fiery Furnace wandeling afgehaald in het Visitor Centre in Arches NP. 20 minuten later sta je aan de trailhead. De ranger loodste ons en een 15-tal andere bezoekers door de doolhof van rotsen met onderweg de nodige stops en uitleg over de geologie, planten en dieren. Interessant, maar het tempo ligt laag. Volgens mijn GPS hebben we 4,3 km gelopen.
Terug de auto in en even verderop de scenic drive de wandeling naar Landscape Arch gestapt (40 min H/T).
Arches NP verlaten en via de mooie “128” op weg naar Fisher Tower. De “128” volgt de Colorado rivier richting oost.
Opgelet, het is niet de afslag aangeduid als “Fisher Valley” die je moet nemen, maar de onverharde (maar goed berijdbare) weg even verderop rechts, richting een (very basic) campeerplaats en parkeerplaats. Je maakt de wandeling zo lang je wilt, maar met een uur heen en een uur terug heb je het mooiste gezien. Met de zon die al wat lager staat komen de kleuren beter uit. We hebben hier 4,5 km gestapt.
Opnieuw gaan eten bij Pasta Jays: lekkere pizza, lekkere wijn en perfecte service.
Dag-10
Vandaag een lange rit noordwaarts (380 km) met eindbestemming Park City (50 km oost van Salt Lake City). Hier vonden in 2002 de Olympische winterspelen plaats.
In Park City is het koud, slechts 15° met nog wat sneeuw in de bergen. De geplande wandeling naar Lake Mary kan spijtig genoeg niet plaatsvinden omdat de startplaats niet met de auto bereikbaar is.
Park City is een toeristenstadje met veel winkeltjes, restaurants, hotels, een WalMart en een outdoor Tanger Outlet center. Het is dan ook hier dat we een groot deel van de middag doorbrengen (Tommy H, Polo Ralph Lauren, Nike, Banana Republic, Samsonite, …).
Zeer lekker gegeten in restaurant Bandits Grill.
Hotel Best Western Landmark Inn (via Priceline, 57 USD incl.tax). Zeer mooi hotel met binnenzwembad en jacuzzi, ruime kamer met King Size bed en alle comfort. Self-laundry. Super uitgebreid warm ontbijtbuffet inbegrepen.
Dag-11
Verder noordwaarts richting Jackson Hole, WY, een lange rit van 400 km.
Door een kleine onoplettendheid op de snelweg de afrit naar de “89” gemist. Dan maar even verderop de “189” opgedraaid. Geen moment spijt van gehad, het was een prachtige route met zo goed als geen verkeer, voortdurend mooie landschappen en enkele dorpjes.
Om 13u al kunnen inchecken en ons omgekleed voor de wandeling naar Goodwin Lake. Het vertrekpunt hiervoor ligt slechts 10 km noordoost van Jackson Hole. Is een hike van 3 uur H/T maar na een uur kwamen we al in de sneeuw terecht, 15 minuten verder was er geen doorkomen meer aan. Uitzonderlijk voor deze tijd van het jaar. Een wandeling met veel variatie en zeer mooie uitzichten op het Tetons gebergte aan de overzijde van de vallei. Totaal 2 x 4,5 km gestapt, we waren op ons verste punt dus slechts 500 m van het meer, hadden we dat geweten ...
Om 18u even de (dagelijkse) “shooting” op Town Square bekeken, daarna gaan avondeten in het alom geprezen restaurant “Rendez-Vous”. Het was er ijzig koud, ongezellig en duur. Blij dat we terug buiten stonden.
Motel Motel-6 (rechtstreeks, 96 USD incl.tax). Aan de hoofdbaan bij het binnenrijden van Jackson Hole. Mooi buitenzwembad. Goed onderhouden kamers met basiscomfort.
Dag-12
Op naar Grand Teton NP (parkpas is hier geldig) met als eerste stop Jenny Lake.
De boot genomen naar Hidden Falls (10 USD pp). Er naartoe wandelen kan ook, dan loop je een uurtje extra langs de oever rond het meer. De trail naar Hidden Falls gelopen (15 min) en verder geklommen naar Inspiration Point (prachtig uitzicht over het meer).
Vanaf Inspiration Point de (vlakke) Cascade Canyon in gelopen. Na een uur stappen in de canyon met spijt in het hart rechtsomkeer gemaakt omdat er nog andere zaken op de planning stonden. Een volgende keer gaat de tocht zeker dieper deze mooie canyon in !
Verder richting Yellowstone NP (parkpas is ook hier geldig).
Even staan kijken naar een grizzly beer die in de verte aan het fourageren was.
Bezoek aan West Thumb Geyser Basin met zijn vulkanische activiteiten, prachtig gelegen aan de rand van Yellowstone Lake.
Oog in oog gestaan met een “elk” en enkele kleinere leden van zijn familie.
Aansluitend een vlakke en korte wandeling aan Pelican Creek (1,5), hierbij kom je tot aan het meer.
Avondeten in het restaurant van Canyon Village Lodge: zeer lekker, gezond sidebuffet, niet duur en prima service. Reserveren kan niet, als er geen tafel vrij is krijg je een beeper mee die je verwittigt als het zover is.
Motel Canyon Village type Pioneer Lodge (via Xanterra, 84 USD incl.tax). Eenvoudige kamer in gekoppelde blokhutten met 2 éénpersoonsbedden, kleine badkamer met douche en toilet en individuele verwarming (die ‘s nachts dienst gedaan heeft). Ruim vooraf reserveren is hier noodzakelijk.
Dag-13
’s Morgens een zeer mooie loop gestapt (2,5u - 7,6 km) met vertrek aan Uncle Tom’s viewpoint , gelegen aan de indrukwekkende Yellowstone Falls aan de South Rim. Vanaf hier eerst een eind de South Rim trail gevolgd (oost), daarna zuid via Clear Lake, verder door een actief vulkanisch (mudpool)gebied, om via een uitgestrekt grasland terug aan de South Rim uit te komen. De wandeling is vol variatie, je komt slechts enkele mensen tegen en is zeker een aanrader in Yellowstone !
Met de auto op weg naar de trailhead van de Hellroaring Creek Trail. Onderweg enkele beren net gemist (ze waren volgens de spotters telkens net weg).
De Hellroaring Creek Trail gestart, eerst via de switchbacks het dal in en de (vernieuwde ?) hangbrug over, even verderop linksaf richting de creek gedraaid. Bij de volgende splitsing, nog voor de creek, rechtsaf geslagen (oost) en evenwijdig met de creek gelopen.
Even verderop sprongen er 2 herten de snelstromende creek in, zwommen deze over en klommen er voor onze neus terug uit. Nog geen 500 m verder botsten we bijna op een zwarte beer (die met een bruine vacht vermomd was). Na stap voor stap dichter gekomen te zijn maakte hij op 15 m afstand een boog rond ons (wij deden dapper mee aan “hold your grounds”), af en toe eens opkijkend maar verder druk bezig met rotsen op te heffen om eten te zoeken. Zo een rots krijg ik met moeite van de grond, beertje deed dat met 1 poot …
Op de plaats waar we zouden terugkeren, aan een bruggetje over de creek, wachtte een marmot van zo’n 30 cm lengte op ons om hetzelfde bruggetje over te steken. We hebben ze maar laten voorgaan, konden we er ondertussen wat foto’s van maken
Tijdens de terugweg nog een 5-tal herten gekruist met in de verte zicht op een kudde bizons.
We verdenken National Geografic ervan deze wandeling in scene gezet te hebben !
Totale afstand was 12 km. Ook deze wandeling is een absolute aanrader in Yellowstone en, je ziet er GEEN vulkanische activiteiten
Opnieuw een prima avondmaal genuttigd in het restaurant van het Canyon Village Lodge restaurant.
Dag-14
Een ijzig koude dag met ’s morgens op de bergpas slechts -4° C op de thermometer. Het zou die dag maximaal 7 graden Celcius worden, de zon hebben we maar even gezien. Enkele lichte sneeuw- en hagelbuien deden ons aan Kerstmis denken. Toch uitzonderlijk voor de tweede helft van juni. Zeker omdat het de dag ervoor nog zonnig en 17° C was.
Op weg naar onze volgende bestemming, de Old Faitfull geiser.
Onderweg even moeten stoppen voor bizons op de weg (ook Amerikaanse buffels genoemd).
Op een haar na ook 2 overstekende vossen gemist. Gelukkig maar, want even verderop waren hun puppies (4 stuks) aan het spelen op de rotsen en in het struikgewas. Mooi.
Aan de noordzijde van het park, in Mammoth, even de Hot Springs terrassen gaan bekijken.
Het wandelpad naar de Boiling River (waar warm water in de rivier vloeit en je kan pootje baden of zwemmen), was spijtig genoeg afgesloten wegens “gevaarlijk hoge waterstand”.
Verderop nog enkele korte (en koude) stops gemaakt aan diverse geisers, cones, mudpots, potholes, pools, springs en andere vulkanische activiteiten.
Onderweg een grote beer gespot die op de loop was, had duidelijk ook spijt dat hij niet meer in winterslaap was.
Net voor een uitbarsting van de Old Faithfull geiser aan het bassin gearriveerd. Deze geiser is wel niet de grootste in het park maar spuit al jaren met sterke regelmaat, (momenteel elke 91 minuten), vandaar zijn naam. Aansluitend nog een korte wandeling in het ernaast gelegen bassin gemaakt.
Van het avondeten genoten in het restaurant van de Old Faithfull Inn. Ook hier is maanden vooraf reserveren sterk aanbevolen, zonde reservatie kun je niet, of bvb pas om 21u aan tafel. Het is er in tegenstelling tot wat het decor doet vermoeden helemaal niet duur en zeer lekker (ook buffet is mogelijk). De service is prima en het moge gezegd, je eet er in een uniek kader.
Hotel Old Faitfull Inn (via Xanterra, 110 USD incl.tax), een “American Historic Landmark”.
Prachtig hotel, meer dan een eeuw oud, volledig uit hout opgetrokken, met een indrukwekkende lobby en oversized open haard. Authentieke kamers met dubbel bed, commode, lavabo en radiator. Voldoende handdoeken en een badjas. Retro !
Douches, toiletten en baden (alles zeer netjes onderhouden) vind je op de gang.
Wanneer de dagtoeristen ’s avonds weg zijn, is het hier zeer rustig en is het moment aangebroken om, met een glaasje wijn in de hand, van de exclusieve sfeer te genieten.
Reserveren doe je ook hier best al een jaar vooraf …
Dag-15
De thermometer wees ’s morgens 7° C aan maar de zon was terug van de partij.
Na een laatste korte wandeling naar de Prismatic Spring, via West-Yellowstone het park uitgereden.
Net voor de parkuitgang nest er, links van de baan, een Bald Eagle (het symbool van de USA). Zeer mooie vogel.
Eens het park uit, kom je in het dorpje West-Yellowstone, MT. Vanaf hier is het nog een rit van 500 km zuidwaarts richting Salt Lake City. De temperatuur stijgt gestaag, in SLC in het 27° C, normale temperatuur voor de tijd van het jaar.
Auto geparkeerd in het outdoor shopping center “The Gateway” (ondergrondse parking vanaf 2 USD, voor 5 uur betaal je 7 USD). Op 15 minuutjes loop je vanaf hier naar het centrum van de stad, richting “Temple Square”.
De Church Office Building van de Mormoonse Kerk binnengestapt (Church of Jesus Christ of Latter-day Saints), ik had gelezen dat je daar tot op het dak mocht. Ja hoor, geen probleem, een vriendelijke dame bracht ons naar de 27e verdieping. Hier heb je het mooiste uitzicht op de stad met o.a. het Capitool en de Universiteit, de vallei en de omringende bergen. In de verte zie je de enorme kopermijn.
Ondertussen stellen we allerlei vragen over het Mormoons geloof, de dame beantwoordt ze allemaal.
Op aanraden van onze gidse even later het Conference Center van de Kerk bezocht, een enorm gebouw met een zaal waar maar liefst 21.000 mensen een plaatsje in een fauteuil kunnen vinden met onbelemmerd zicht naar het podium! Hier was een oude man onze gids. Ook een “vrijwilliger” voor de Kerk.
Vervolgens het South Visitor Centre bezocht waar de stamboom van miljoenen mensen ter inzage ligt, om af te sluiten met een bezoekje een het Tabernacle.
In geen van deze gebouwen is inkom te betalen en de mensen zijn er zeer vriendelijk.
Mooi wat de Mormonen hier allemaal hebben neergezet maar ja, niet moeilijk als 10% van het inkomen van alle Mormonen automatisch, (via de Zion Bank), naar de Kerk gaat ….
Terug naar The Gateway gewandeld, daar enkele winkels afgelopen en lekker gegeten in de “California pizza”
Salt Lake City, wat als een noodzakelijke tussenstop voorzien was op de weg van Yellowstone naar Las Vegas, blijkt achteraf toch een grote meevaller.
Hotel Marriot Residence Inn airport (via Priceline, 58 USD incl.tax), junior suite met volledig ingerichte keuken, zeer ruime woon/slaapkamer en mooie badkamer. Minpuntje was de slechte isolatie van de ramen, je hoort het verkeer op de snelweg. Self-laundry. Uitgebreid ontbijtbuffet inbegrepen.
Dag-16
In laatste rechte lijn richting Las Vegas (680 km autosnelweg).
Onderweg het gemiddeld verbruik van de auto enkele keren gemeten, dit blijkt heel sterk afhankelijk te zijn van de snelheid waarmee je rijdt, van slechts 7 liter/ 100 km aan 90 km per uur, tot 10 liter per 100 km aan 120 km per uur. Vele zeer grote vrachtwagens en campers met auto aan de haak voorbijgestoken, ook wat foto's van genomen, houd je wat bezig onderweg
Na enkele uren rijden op de I15 afrit 40 genomen naar de oostingang van Zion NP, Kolob Canyon (parkpas is hier eveneens geldig).
Eerst de scenic road afgereden (8 km enkele weg). Indien je vooraf (zuid) Zion al bezocht hebt, voegt deze weg niet veel toe.
Op de terugweg gestopt aan de Middle Fork Taylor Creek trail.
Deze trail volgt de creek stroomopwaarts. In de creek zelf stond heel weinig water zodat je naar keuze door de creek zelf, of via het paadje ernaast kon. Na een half uurtje stappen rechtsomkeer gemaakt omdat de omgeving niet zo mooi is als de vorige weken. En misschien ook omdat Vegas roept
Totaal 5 km gestapt, de volledige trail loopt tot Double Arch grot en meet dan 8,5 km H/T.
Terug de snelweg I15 op richting Las Vegas, nog 2 uur rijden.
De klok mocht bij het binnenrijden van Nevada opnieuw achteruit gedraaid worden zodat de dag een uurtje langer werd.
Bij aankomst in Las Vegas op zoek naar ons hotel, de Trump Tower. Deze ligt op slechts 400 m van de Strip, ter hoogte van de Wynn en de Encore. Tegenover het hotel kun je de Fashion Show Mall in, deze geeft uit op de Strip. Makkelijk.
Wat een hotel ! De standaard kamer is al een studio suite. Bij het inchecken echter een zeer goedkope upgrade naar een “1 bedroom corner suite” bekomen op de 37e verdieping. Grote eetkamer, volledig ingerichte keuken, 2 badkamers met telkens een douche en lavabo’s, 2 toiletten, een extra breed ligbad/jacuzzi, 3 TV’s (waarvan 1 in de spiegel) en een kingsize bed, gelegen in een ruime hoekkamer, met panoramische ramen tot aan de grond. Super !
Even later, tijdens de drukte van een zaterdagavond in Vegas, op zoek naar avondeten.
Slecht idee.
Aan de kassa van het buffetrestaurant van Planet Hollywood stond een rij van minimaal een uur, de rij aan het buffetrestaurant van Paris was zo mogelijk nog langer. Gelukkig even later een meevaller, in het buffetrestaurant van Flamingo kon je zo naar binnen lopen. Hier een 24u all-in pas pasje gekocht voor slechts 40 USD. Op vertoon van je polsbandje kun je hiermee gedurende maximaal 24 u onbeperkt terecht in de buffetrestaurants van de hotels Planet Hollywood, Paris, Caesar’s Palace, Harrah’s, Imperial Palace, Flamingo en Rio.
Het is uiteindelijk geworden: avondeten in de Flamingo (8/10), ontbijt/brunch in de Caesar’s Palace (9/10), middageten in de Imperial Palace (7/10) en avondeten in de Planet Hollywood (9/10). De King Crab op het buffet in Planet Hollywood alleen al was de prijs waard. Mocht je TOCH nog twijfelen, zelfs de (fris)drank is inbegrepen
Hotel Trump Tower (via Priceline, 89 USD pn incl.tax). Ter plaatse moet je 20 USD per dag “resort fee” betalen. Dit geeft recht op gratis valet parking, flesjes water op de kamer, draadloos internet en gebruik van de pool en de spa. Geen casino aanwezig, rookvrij, indrukwekkend en op en top zijn 5 sterren waard.
Dag-17
De laatste volledige dag…
Deze werd grotendeels gevuld met het bezichtigen van de themahotels waaronder Ceasar’s Palace (Forum Shops en Moving Statues), Wynn (chique, met waterval achter de receptie), Encore (nog exclusiever), The Venetian (met een heus San Marco plein en gondels die door het gebouw varen), Planet Hollywood (Miracle Mile Shops), Paris (mini Eifeltoren), New York (rollercoaster), Bellagio (fonteinen), Treasure Island (piratenshow), …..
Tijdens het heetst van de dag de auto ingeleverd en enkele uurtjes gaan shoppen in het indoor Las Vegas Outlet Center, zuid op de Strip, op 300 m van het verhuurcentrum van Alamo, Dollar e.a.
Hier vind je outlets van Nike, Tommy H, Levi’s, Esprit, Adidas, Calvin Klein, Timberland e.a.
Ik had er voor gekozen om de auto de dag (avond) voor vertrek al in te leveren, zo konden we bij vertrek rechtstreeks een taxi van het hotel naar de luchthaven nemen. Het kostenplaatje is ongeveer gelijk (2 x een taxi van 16-18 USD tegenover een extra dag autohuur).
Dag-18
’s Morgens, 2 uur voor het voorziene opstijgen, een taxi van het hotel naar de luchthaven genomen. Met 15 minuten ben je er al.
Inchecken, veiligheidscontrole en via de ondergrondse shuttletrein naar de vertrekterminal verliep supersnel zodat we reeds een uur vooraf aan de gate zaten.
Met nog een korte tussenstop in Atlanta (we hadden slechts een uur overstaptijd maar dat was voldoende) de dag na vertrek ’s morgens in Brussel geland.
Foto's
http://foto.zita.be/8623904179
(om een duistere reden worden de foto's in omgekeerde volgorde getoond, klik op de laatste en blader terug om ze chronologisch te krijgen...)
