Op 5 mei om 08.30 uur was het dan eindelijk zover. Het begin van de nieuwe USA-trip van Iwan & Evelien. Buurman Dorus bracht ons naar Schiphol waarna US Airways ons verder zou brengen naar Las Vegas. De incheck- en douaneformaliteiten gingen deze reis ongekend voorspoedig, zowel in Nederland als de USA. Ik mag haast wel spreken van een wereldrecord !
Op het eerste deel van de reis vlogen we met een Boeing 767. Iwan had daar al wat mindere ervaringen mee, en deze werden vandaag alleen maar verstrekt. De vlucht naar Philadelphia duurde 8:47 uur, terwijl we anderhalf jaar eerder met een Boeing 747 naar New York waren gevlogen (150 km dichterbij dan Philly) in een uur minder. Wat een lange zit voor zo’n kort stukkie ! De tweede vlucht viel vooral tegen vanwege de hoge temperatuur aan boord. Maar goed, na 13:54 uur vliegen waren we dan eindelijk in Las Vegas.
Al vanuit de slurf uit het vliegtuig zagen we de eerste gokkasten staan. En als we hadden gewild hadden we al binnen 30 seconden na het verlaten van het vliegtuig kunnen gokken. Viva Las Vegas ! Een gratis pendelbus bracht ons naar de McCarran Rental Car Terminal, alwaar we direct werden geholpen. Zoals beloofd kregen we de keuze uit alle aanwezige full size cars, en dat waren er zeker 15. Wat een luxe en geweldige service.
Maar ons oog viel echter op een auto uit een mindere klasse: De Chevrolet HHR ! Als we hadden gewild hadden we deze markante auto mogen kiezen (voor ons de mooiste auto in de States), maar na een inspectie lieten we deze kans aan ons voorbij gaan omdat we de bagage niet uit het zicht konden leggen vanwege het ontbreken van een kofferbak. De HHR is namelijk een soort stationcar, maar dan zonder afdekzijl achter de achterbank.
Uiteindelijk kozen we voor een Chevrolet Malibu en vertrokken we naar het MGM Grand Hotel. Via het Alles Amerika Forum (http://www.allesamerika.com/forum) had Iwan een mooie aanbieding gevonden, en zo kregen we de key-cards voor een grandioze Celebrety Spa Suite. Een mega huiskamer, badkamer en slaapkamer in één, met als eye-catchers de grote jacuzzi waar Iwan en Evelien samen in pasten.
Dankzij het tijdsverschil met Nederland lagen we al vroeg op bed, en waren we al even zo vroeg wakker. En wat doe je dan, om 03.30 uur lokale tijd, in Las Vegas ? Juist, je gaat gokken ! Met wat losse dollars op de 1-cent-machines begonnen, en uiteindelijk na anderhalf uur met $50 winst terug naar de kamer. Onze vakantie kan al niet meer stuk…….gniffel.
De eerste hele dag in de States hadden we bestemd voor het nodige shoppen. In de lokale Walmart superstore werden inkopen gedaan, zoals een koelbox, drinken en wat etenswaren voor onderweg. De middag werd doorgebracht in het Premium Outlet Center, alwaar de Tommy Hilfiger, Adidas, Timberland en Maidenform werden geplunderd. ’t Is maar goed dat we vanuit Nederland al twee extra reistassen hebben meegebracht, want we vermoeden dat de bagage op de terugreis het dubbele zal wegen van de heenreis.
Op advies van Iwan hadden we het avondeten gepland in het buffetrestaurant van ons eigen MGM-hotel. Iwan had daar al eens met zijn vader gegeten, maar dit keer was het lang niet zo goed als in 2006. Slechts de helft van de beschikbare buffetruimte was daadwerkelijk gevuld met gerechten en de keus was daardoor beduidend minder dan de vorige keer. Niet dat er te weinig eten was, maar we hadden op meer keuze gerekend. Er waren niet eens frietjes….
Na het eten zijn we maar gaan doen waar Vegas bekend om is: Gokken ! Alle casino’s zijn hier vele malen groter dan welk Holland Casino dan ook. Het is grappig om te zien welke mengelmoes aan mensen hier rond loopt. Van toeristisch uitgedoste vakantiegangers met een grote beker cola tot chique conferentiegangers met een bedrijfspas om hun nek, en van strompelende bejaarden achter de rollator tot giechelende highschool sletjes. Van dresscodes hebben ze in Las Vegas nog nooit gehoord, en commercieel als ze zijn is op iedere gokvloer wel een Starbucks te vinden. Uiteindelijk hebben we die dag zo’n drie uur doorgebracht tussen de gokmachines van het MGM en New York, New York.
Onderweg van het ene casino naar het andere bezochten we op advies van een collega ook nog even de M&M-store. En als je denkt dat dat een klein winkeltje is waar ze een paar zakjes M&M’s verkopen dan heb je het lelijk mis ! Dit M&M paleis bestaat namelijk uit vier etages vol met collectibles en merchandise, een filmtheater en zelfs levensgrote M&M mascottes die je vanaf de strip de winkel in lokken. Ook hebben ze er een hele wand vol buizen, gevuld met alle kleuren M&M’s die je maar kunt verzinnen. Een ware regenboog aan M&M’s.
Na een heerlijke nacht in ons “koninklijke” bed was het de dag van Evelien: Haar verjaardag. De overnachtingen in deze suite waren onderdeel van het verjaardagskado, maar een verse beker warme Starbucks koffie (caramel macchiato) en een leuke kaart gaven het wakker worden een extra leuk tintje. Iwan had bedacht dat ontbijten “French Market Buffet” in het Orleans hotel wel een goeie zou zijn, maar door de tegenvallers met buffetten waren we toch een beetje huiverig. Gelukkig voldeed The Orleans wel aan de geadverteerde beloften en hebben we lekker een typisch Amerikaans ontbijt zitten eten.
Na het eten werd het tijd om een paar typische Las Vegas style hotels te gaan bekijken, maar eerst reden we nog even lang een gebouw waar ons oog al eerder op was gevallen in de buurt van het outlet center. Dat gebouw zag er van een afstandje namelijk zwart geblakerd en helemaal verwrongen uit, alsof het helemaal in elkaar was gezakt na een flinke brand. Maar dichterbij gekomen bleek dat het unieke gebouw juist in aanbouw was. Dit bood een paar mooie kansen voor foto’s, en die hebben we dan ook genomen.
Na de foto’s reden we door naar Ceasar’s Palace, om daar een kijkje te nemen in “The Forum Shops”, het eigen winkelcentrum van het hotel. Dit winkelcentrum is een wereld op zichzelf, en is helemaal onttrokken aan het zicht van de buitenwereld. Het heeft geen daglicht, maar is zó opgezet en belicht dat je het idee krijgt dat je op een zwoele avond door oude Romeinse straatjes loopt. Je passeert pleinen met fonteinen en standbeelden, ziet overal unieke geveltjes en de plafonds van het winkelcentrum zijn zo gecreëerd dat je het idee hebt dat er echte wolken aan je voorbij drijven.
Na twee uur rondneuzen was het tijd om naar het Venetian hotel te gaan. Dat hotel staat bekend om z’n kanaaltjes binnen in het hotel, alwaar ze met gondels rondvaren langs winkels en pleinen. Ook hier was het een wereld op zich, en erg leuk om te zien hoe gasten zich lieten rondvaren door zingende gondoliers. Veel hotels proberen met dergelijke unieke publiekstrekkers gasten naar het hotel te krijgen, in de hoop weer wat gokkers voor hun casino binnen te halen.
Over gokken gesproken, na het bezoek aan The Venetian zijn ook wij weer achter de automaten gekropen. De Alfred Hitchcock machines zijn bij ons veruit het populairst. We spelen nog eventjes voordat we naar het Las Vegas sign rijden voor wat foto’s. Bij het beroemde bord blijkt inmiddels een parkeerplek te zijn aangelegd alwaar de toeristen en getrouwde stelletjes af en aan rijden. Het kost ons flink wat moeite om twee minuutjes zonder poserende stelletjes te versieren, maar uiteindelijk lukt het dan toch om enkele foto’s te maken.
Het tijdsverschil speelt ons nog steeds parten, want als we rond 9 uur terug komen op de kamer hebben we nog steeds geen trek in avondeten en vallen we samen als een blok in slaap. Iwan is echter om 3 uur ’s nachts alweer klaarwakker en besluit om met z’n camera de strip op te gaan voor wat nachtfoto’s. Evelien grijpt haar kans en strekt zich nog maar eens flink uit in het mega bed. Als Iwan weer terug is duiken we nog één keer het casino in alvorens op pad te gaan voor de eerste etappe van de ronde door de canyons. Als we uiteindelijk met de auto op weg zijn richting Utah berekenen dat we allebei ongeveer 8 uur hebben zitten gokken, en dat ons dat een “verlies” heeft opgeleverd van ongeveer $100 p.p. Da’s omgerekend zo’n €80, en probeer daar maar eens acht uur lang van rond te komen in een Holland Casino !
We zijn inmiddels al een stukje op weg met onze reis, maar lopen nog een beetje achter met de tekst van ons verslag. Hopelijk binnenkort deel 2……
Groetjes,
Iwan & Evelien
".
