Reis Vito: rondje LV-UT-AZ-LV mei 2015

[Peter & Ann]

Hey Vito & co.
Bedankt om jullie verslag hier met ons te delen, altijd leuk om te lezen.
Wij zelf zijn in Moab van 10 tem 14 juni.
Omdat we ook een Jeep willen huren om een beetje dirt-roads te gaan rijden had ik graag geweten bij welke verhuurder jullie zijn geweest.
En wat jullie bevindingen waren van deze verhuurder.
Alvast bedankt.

Peter & Ann.

[Vito]

Wij hadden de Jeep gehuurd bij Canyonlands Jeep & Car rental. Zij zitten in het Moab Adventurecenter.
https://canyonlandsjeep.com

Alles goed geregeld, zoals gezegd tot een koelbox met ijs en water aan toe. Goede uitleg, mooie nette jeeps en een gidsje met routebeschrijvingen. Het enige wat wij wat vreemd vonden was dat we de Jeep zelf door de carwash moesten halen aan het eind van de dag. Dat vind ik eigenlijk iets voor de verhuurder.

[kalaman]

Het enige wat wij wat vreemd vonden was dat we de Jeep zelf door de carwash moesten halen aan het eind van de dag. Dat vind ik eigenlijk iets voor de verhuurder.

Dat is het geval bij de meeste verhuurbedrijven in Moab. Vandaar ook dat er geen gebrek aan car-washes is in Moab .
Eén van de redenen is ook dat ze anders onmogelijk kunnen zien of er schade is aan de Jeep als je hem als een modderduivel terugbrengt...

[Vito]

Daar had ik nog niet bij nagedacht, je hebt helemaal gelijk

[Vito]

Dag 13 Page - Kanab
Er was deze dag regen voorspeld later op de dag. Eerst zouden we naar de lower Antelope Canyon gaan. Lang voor het internettijdperk waren we al eens in Page maar hebben we hier helemaal niets van meegekregen. Als ik het goed begrijp waren er toen ook nog geen tours dus zo vreemd is het niet. We hadden een super leuke gids en zaten in de eerste groep die de Canyon inging. Het overtrof al onze verwachtingen. Wow, wat was dit mooi we bleven foto's nemen en ook de gids deed goed zijn best en paste bij iedereen de fototoestel instellingen aan om de mooiste foto's te krijgen. Echt een super ervaring. We gingen 10 voor half 9 de Canyon in en waren om kwart voor 10 weer buiten, dus echt alle gelegenheid om foto's te nemen.
Daarna terug naar het hotel, spullen verzamelen en uitchecken. Days Inn in Page is echt een aanrader met een goed ontbijt en mooie kamers We reden nog even terug om de tip voor de gids te brengen, omdat we opeens contant moesten betalen en we ons laatste geld bij elkaar hadden geschraapt voor de entree. Bij de Safeways Page even via de cashbackmethode geld opgenomen. Deze dag zouden we de 89 afrijden, nav het topic hier. Goed opgelet op de milemarkers en de eerste stop was bij Toadstool Hoodoos. We hielden het nog net droog tijdens deze wandeling. Het landschap blijft toch heel bijzonder. Terug bij de auto begon het te plenzen helaas. Eigenlijk hadden we nog de wandeling willen doen tegenover het Paria Station, maar het regende te hard om te gaan wandelen. Het moet wel leuk blijven. De ranger adviseerde ons ook om niet de House Rock Valley Road af te rijden in dit weer. Jammer maar helaas. Dus maar doorgereden naar Kanab. We zaten wederom in de BW Red Hills. Ik had nog wel geprobeerd om het om te boeken omdat ik het hotel vrij oud vond, maar ondanks dat het voorseizoen was zat Kanab in de door mij gewenste hotels helemaal vol.

Dag 14 White Pocket/Coyotes Buttes South
Vandaag was de excursie met Dreamland. Ik had me er veel van voorgesteld en misschien ging het daar al mis. We werden opgehaald en er zat nog een Amerikaanse familie van 3 in de Jeep. Wij konden achterin. Ik had er niet echt over nagedacht toen ik boekte maar ik word heel vaak wagenziek achterin. En dat gebeurde dus ook op de House Rock Valley Road. Ik mocht één rij naar voren, en tijdelijk ging het iets beter maar echt goed voelde ik me niet. Ik vond het ook enorm ver rijden. We waren om 8 uur opgehaald en pas om kwart voor 11 bij White Pocket. Dus bijna 3 uur in de auto!
White Pocket was werkelijk schitterend, wat een mooi gebied. Persoonlijk vond ik dat onze gids erg gehaast was. Je kon amper foto's maken. Maar eigenwijs als wij zijn, je bent hier tenslotte maar 1 x, hebben wij die tijd wel genomen en kwamen achter de rest aan. Na een lunch die je zelf moest klaarmaken met pindakaas zo dun als water vervolgden we onze route naar Coyotes Buttes. We hadden geluk, want toen we weggingen kwam er net een filmploeg uit LA aan met 6 wagens om te filmen bij White Pocket terwijl wij er alleen waren. Ik mocht nu gelukkig voorin en dat ging wel goed. Na weer 3 kwartier rijden waren we bij de Coyotes Buttes. Persoonlijk vond ik dit gebied wat tegenvallen. Ik had me er meer van voorgesteld denk ik. Ook hier was de gids weer gehaast met te weinig tijd voor foto's. Onze medereisgenoten moesten nog doorreizen naar Bryce die avond, en ik had het gevoel dat ze het daarom wat afraffelde.
Na een korte stop bij Jacob Lake voor de cookies, die idd overheerlijk zijn, waren we om kwart voor 7 terug bij het hotel. Een berekening van mijn kant leverde op dat we 6.5 uur in de Jeep hadden gezeten en 3 uur en een kwartier bij de gebieden waren geweest. En dan vind ik $ 200,- pp echt veel te veel geld. Nee, het was niet wat ik me ervan voorgesteld had.

[kalaman]

Het zal wellicht iedereen op het forum ten zeerste verwonderen dat er hier eens iemand schrijft dat de Coyote Buttes "tegengevallen zijn" , want dit is toch écht wel de crème de la crème van het Zuidwesten.
Maar zo zie je maar nog eens: there is no accounting for taste .
Ik zal ook nooit iemand aanraden om de CB en WP te combineren. Beide gebieden zijn zó mooi dat je er veel meer dan een volledige dag kan in doorbrengen. Bij het combineren moeten er hoe dan ook keuzes gemaakt worden en is het uiteraard ook heel wat, verloren, tijd in de auto doorbrengen.
Ook vinden we het beter om zélf tot bij het begin van de House Rock Valley Road te rijden en pas daar in de auto van Dreamland of iemand anders te stappen.

[Vito]

Haha, ik had deze reactie wel verwacht, Rudi. Ik denk dat ik al overspoeld was met indrukken, toch teveel gezien? Ik ben nu de reis nog aan het 'herbeleven' en misschien stel ik mijn mening nog wel bij. Maar die dag was dat iig wel mijn impressie.
Laat ik het zo zeggen: ik had idd op basis van de verhalen hier verwacht dat dit het hoogtepunt zou zijn van de vakantie. Maar dat heb ik dus niet zo ervaren. Ja, het was mooi, maar het mooist? Nee, dat niet imo.

[Vito]

Dag 15: Kanab - Grand Canyon North Rim
We deden rustig aan want zover was het niet rijden naar de Grand Canyon. Het ontbijt bij de BW was op zich oké met pancakes, scrambled eggs en sausage, alleen jammer dat de muffins en het brood net zo oud waren als het hotel zelf.
Nog wat laatste boodschappen bij Honey gedaan en daarna ging het weer richting Jacob Lake. Dit keer geen stop voor de cookies. De weg van Jacob Lake naar de Grand Canyon kenmerkte zich door mijlen lang afgebrand bos. Wij hadden een dag eerder van de gids van Dreamland gehoord dat dat gekomen was door een inschattingsfout van de dienstdoende ranger, die een kleine bosbrand niet wilde blussen omdat het goed was voor de natuur. Echter, trok de wind aan en was er geen houden meer aan. Het blijft een triest gezicht. Gelukkig kwam er ook weer bos in zicht en vele weides waarop groepen herten aan het grazen waren. We reden eerst naar Point Imperial. Dit uitzichtpunt vonden wij niet heel bijzonder. Daarna ging het op naar Cape Royal. Dit was wel echt een prachtig uitzichtpunt De Grand Canyon blijft toch bijzonder imposant en indrukwekkend. Na een picknick togen we naar het Visitorcenter en de North Rimlodge. We waren eigenlijk een uur te vroeg om in te checken maar besloten toch te kijken of het al mogelijk was. Gelukkig was het geen enkel probleem. We kregen de sleutel voor cabin 305, pal aan de Rim. Er zijn in totaal maar 4 Rim cabins en ik had erg mijn best gedaan om er eentje te boeken. Op het moment dat het boeken open ging, 13 maanden eerder, heb ik voor verschillende nachten een Rim cabin vastgelegd en nadat bekend was welke datum het werd met heeeeel veel koerswinst weer nachten geannuleerd Helaas lag de porch van 305 niet in de zon en heel warm was het niet op 2650 m hoogte. Maar je hebt tenslotte niet voor niets een cabin geboekt met schitterend uitzicht dus we hebben toch genoten in onze schommelstoelen van het werkelijk fabuleuze uitzicht van onze porch. Geweldig, ik kan het iedereen aanraden! Wel op tijd boeken dus, want ze zijn zo volgeboekt. Daarna liepen we nog de Bright Angel trail, die vlak onder onze cabin doorliep.
's Avonds nog de zonsondergang gezien, maar daarvoor zit je net aan de verkeerde kant bij de North Rim. We verheugden ons al op zonsopkomst! Ik had in het restaurant gereserveerd na zonsondergang maar achteraf had ik dat beter ervoor kunnen doen zodat je ook daar weer kon genieten van het uitzicht. In het restaurant ging het verre van vlekkeloos en het eten was buiten proportie duur. Ze pretenderen een sterrenrestaurant na te doen, echter zonder de kwaliteit die daarbij hoort. Niet echt een aanrader naar onze mening. Terug in de cabin spotte ik nog een muis die een paar keer tussen de bedden heen en weer racete maar we konden hem niet meer vinden dus toch maar gewoon naar bed gegaan en hopen dat hij ons niet wakker hield. Dat gebeurde niet door de muis maar ik was niet echt lekker door het eten.

Dag 16 Grand Canyon North Rim - Las Vegas
'S morgens was ik te slaperig omdat ik zo slecht geslapen had en kon ik echt het bed niet uitkomen voor de zonsopkomst. Partner ging wel het bed uit maar kwam na niet al te lange tijd weer terug: het was helaas bewolkt, dus geen zonsopkomst te bekennen. We besloten in de cabin te ontbijten met de open haard aan, want het was behoorlijk koud.
Op ons gemak weer ingepakt, uitgecheckt en op weg voor onze laatste rit naar Las Vegas. We namen nu de snelle weg terug onderlangs naar Hurricane en niet via Zion. Nog even gestopt bij Pipe Springs NM. Het was nog best een stuk rijden en iets over vieren arriveerden we bij het Desert Rose Resort. Het Striphotel hadden we al gehad en tijdens de vakantie zag ik nog een aantrekkelijke aanbieding voor 2 nachten Desert Rose dus deze geboekt. Ik vond het een prima appartement voor de prijs met aparte slaapkamer en goed uitgeruste keuken en balkon. Na even opfrissen togen we naar het MGM om daar de monorail te pakken naar de Forum Shops. We hadden geen zin in buffetten en wilden eten bij de Cheesecake Factory die achterin de Forum Shops zit. We moesten nog even wachten voor een tafel en konden zo gelijk de living statues show zien. Zoals gewoonlijk super lekker gegeten bij de Cheesecake Factory, ze staan ook niet voor niets zo hoog gewaardeerd in Las Vegas. Ik vind het toch wel de beste keten in de VS met een goede prijs-kwaliteit verhouding. Nog wat over de strip gelopen, naar de Highroller maar daar stond een lange rij. Door Harrah's en the LINQ weer terug naar de monorail en het MGM.

[Martin & Marianne]

Wij hebben gereserveerd voor het eten aan de North Rim maar ik ga nu wel twijfelen. Is er een alternatief? Buiten de cookies uit Jacob Lake.

Marianne

[Doockles]

Ik dacht dat er ook iets was waar je kleine dingen kon afhalen: stuk pizza en dergelijke.
Wij hebben destijds ter plekke nog een plaatsje kunnen bemachtigen in het restaurant. Ik vond het op zich wel meevallen. Het is inderdaad niet goedkoop, maar t was wel lekker en de bediening ging bij ons heel vlot.

[Vito]

Ze verontschuldigden zich ook meermaals, omdat ze net open waren en nog in een aanloopfase zaten. Maar bv. mijn partner had eend, nou het leek wel een kolibrie zo weinig Ik had iets speciaal zonder kaas gevraagd en ja hoor, wat kreeg ik, gesmolten kaas over het gerecht. Dessert van de dag was lemon crème brulee, dat allebei besteld, krijgt er een de lemon versie en de ander vanille. Ik was's nachts ook echt niet lekker van de crème brulee.
Dus misschien valt het bij jullie wel mee, Marianne, dan zijn ze tenslotte al een paar weken draaiende.

[Vito]

Dag 17 Las Vegas
Na eerst wat brood gehaald te hebben bij Von's om het resterende beleg op te maken - we zijn tenslotte Hollanders - ontbeten we op ons gemakje met jawel, échte borden en écht bestek I.p.v. papier en plastic.
Daarna ging ieder zijns weegs, de een aan het zwembad en de ander gokken in MGM. Helaas voor mijn persoontje bleef het slechte weer ons maar achtervolgen en al na een half uurtje zwembad begon het te regenen. Regen in Las Vegas, hoe krijg je dat nou weer voor elkaar? Dus maar weer de badspullen gepakt en ook richting MGM. Daarna wilde ik nog heel graag naar de Venetian omdat ik hier nog nooit binnen geweest was, noch het Grande Canal had gezien. Dus togen we weer met de monorail die kant op. Het is ongelooflijk hoeveel kilometer je eigenlijk loopt in Las Vegas. Van en naar de monorail dwars door de hotels en casino's, dat doen ze natuurlijk hartstikke slim. Wat overigens opvallend was, was het grote aantal dronken jongelui nu. Allemaal graduationtrips, de één was nog zatter dan de ander en de meiden zagen eruit als sloeries. Een heel verschil met toen we aankwamen begin mei. Begin mei beviel het publiek in LV me beter. We aten even snel een hotdog onder het loopje door en keken vervolgens weer vol verbazing rond in en om de Venetian. Wat ongelooflijk mooi opgezet weer. Ik wilde heel graag met de gondola maar onder het mom van 'dan gaan we wel een keer echt naar Venetië' werd ik hiervan weerhouden. Nog wat souveniertjes voor het thuisfront gekocht en nadat de blaren tevoorschijn kwamen weer terug naar Desert Rose voor een 'rust aan de voetjes' moment.
De laatste avond besloten we toch weer lekker origineel in de Cheesecake Factory te eten onder het mom van never change a winning restaurant. De fles Rosatello die ze hier verkochten was echt heerlijk en wsch wel overprijsd maar hij smaakte er niet minder om. Na een heerlijk laatste avondmaal liepen we nog een stuk op ons gemak over de Strip, intussen concluderend dat je wel een week in Vegas kunt zijn zonder je ook maar een moment te hoeven vervelen.

Dag 18/19 Las Vegas - Amsterdam
Omdat het vliegtuig pas om 2 uur zou vertrekken en de zon scheen pakte ik eerst nog even wat tijd aan de pool. Het was nu 's morgens vroeg al behoorlijk warm. Nadat we alle koffers gepakt hadden, de koelbox en levensmiddelen achtergelaten voor housekeeping, checkten we uit en reden richting het Rental Car station. Zoals gewoonlijk ging dat snel bij Alamo, een beetje te snel, want we zijn in de haast nog wat dingen vergeten uit het dashboardkastje te halen.
Ik had via de Delta app op mijn telefoon al ingecheckt en dat werkte perfect, we konden direct bij de balie de koffers afgeven terwijl de incheckrij echt lang was. Nadat we door security gegaan waren en bij de juiste gate stonden, nog een laatste Amerikaanse lunch gebruikt. Het vliegtuig had wederom vertraging, dit was nu al de derde keer bij Delta. Het vliegtuig(je) richting Seattle zat helemaal vol en het eerste gedeelte van de reis ging verder vlekkeloos. We hadden door de vertraging wel een korte overstaptijd gekregen maar dit bleek toch goed haalbaar. Omdat we Economy Comfort vlogen, konden we direct boarden. Helaas ging deze vlucht minder vlekkeloos. Hoewel ik in 280000 gevlogen kilometers nog nooit luchtziek ben geweest werd ik nu hartstikke ziek. En dan duurt zo'n vlucht naar Amsterdam erg lang! Echt enorm balen omdat ik ook al vliegangst heb en dit nu niet bepaald positief werkt. Ook in de auto was ik nog niet lekker, dus besloot ik zelf te rijden omdat je dan minder last hebt van wagenziekte. Na een lange reis waren we uiteindelijk om half 3 weer thuis.

[Vito]

En dan de eindnoot:

Het was een fantastische reis!
We hebben veel nieuwe dingen gezien en heel veel gehad aan de tips hier op het forum. Ik kan niet iedereen bedanken maar wil toch enkele mensen noemen. Henriëtte, Marianne, Rudi en Paul, top dat jullie zo je kennis delen

We hebben uiteindelijk 2922 km gereden, terwijl we een rustig rondje wilden. Voor het mooi vonden wij het toch weer te druk. Een leermoment, nog meer rustdagen inplannen.

Het weer zat niet mee, hierdoor vielen de zonsondergangen en zonsopkomsten in de Nationale Parken in duigen.
Het was te koud voor de tijd van het jaar, ik geloof ook niet dat ik nog een keer zou gaan begin mei hoewel het nu echt pech was.
Maar ondanks het weer hebben we toch bijna ons hele programma af kunnen werken.

Het mooist vonden wij Antelope Canyon en Muley Point.
Mijn persoonlijke topper was natuurlijk het paardrijden in Monument Valley alhoewel de Jeeptocht die we zelf maakten naar Gemini Bridges en de Shafertrail ook ontzettend leuk was.

Gaan we nog terug?
Vermoedelijk wel omdat het mountainbiken bij Moab er niet van gekomen is. En persoonlijk zou ik nog wel heel graag een keer met mijn roseetje op mijn balkon in the View willen zitten

[kalaman]

Ik kan niet iedereen bedanken maar wil toch enkele mensen noemen. Henriëtte, Marianne, Rudi en Paul, top dat jullie zo je kennis delen

Met veel plezier gedaan en altijd leuk om horen dat mensen iets hebben aan onze blogs/tips .

Ik geloof ook niet dat ik nog een keer zou gaan begin mei hoewel het nu echt pech was.

Wij zijn al meerdere keren begin april geweest en we vonden dat altijd de perfecte periode qua temperaturen. Ook nog maar heel zelden bewolking/neerslag gehad. Dé allermooiste periode vinden we nog altijd de winter (december en januari waren echt het summum qua natuurschoon). Maar dan neem je wel best wat extra thermisch ondergoed mee .

Gaan we nog terug?

Natuurlijk gaan jullie nog terug

[Vito]

Zo, nu alles afgerekend is toch nog even een lijstje van de kosten.

Tickets + Economy Comfort 1754,-
Autohuur SFAR 560,-
Overnachtingen 2359,-
Benzine 233,-
Excursies + entreegelden 1200,-
Eten en boodschappen 998,-
Diversen waaronder tips 100,-
Totaal 7206,-