AllesAmerika.com Forum

Een vraag die je regelmatig op dit forum langs ziet komen. Hier onze ervaringen van juli 2013. Na een verblijf van 3 dagen in Canada hebben wij een rondje NO Amerika (Washington, Atlantic City, New York, Boston en de White Mountains) gereden. Na onze laatste nacht in Niagara Falls zijn we via de Rainbow Bridge naar Amerika gereden.

AMERIKA IN:
We waren redelijk vroeg, er stond geen file. Bij de welbekende poortjes aangekomen (de privacy-windows keurig naar beneden) aangesproken door een US Immigration-officer. Hij vroeg onze paspoorten en stelde enige vragen.
-Wat is het doel van jullie komst naar de VS ?
-Hoelang willen jullie in de VS blijven ?
-Hoeveel bestaansmiddelen hebben jullie bij je ?
-Wanneer vliegen jullie weer terug naar Nederland ?

Na hem van antwoord te hebben voorzien werden we verwezen naar een parkeerplek en moesten we ons melden op de 2e verdieping van hun kantoor en plaatsnemen in de wachtruimte. (paspoorten werden met een "buizenpost" verzonden). Daar aangekomen stond duidelijk aangegeven dat je gewoon moest gaan zitten en moest wachten tot je naam werd omgeroepen. Na zo'n 15min werden we opgeroepen door een andere immigration-officer en meegenomen naar haar werkplek. Voor een ieder had zij het personalia gedeelte van (zo'n groen) I-94 formulier al ingevuld. We moesten alleen de vragen beantwoorden en ondertekenen.
Wederom de vragen:
-Wat is het doel van jullie komst naar de VS ?
-Hoelang willen jullie in de VS blijven ?
-Hoeveel bestaansmiddelen hebben jullie bij je ?
-Wanneer vliegen jullie weer terug naar Nederland ?
-Waar verlaten jullie de VS ?

Geen rare vragen, dus ook geen rare antwoorden. Hierna dezelfde vingerafdruk en fotoprocedure als bij binnenkomst op een vliegveld. In het paspoort werd een gedeelte van het groene I-94 geniet, met het verzoek dit bij het verlaten aan de Canadese Immigration te overhandigen. Zij overhandigen dit aan de US-Immigration als bewijs dat je de VS hebt verlaten. Paspoorten werden gestempeld. Daarna bij een loket 6 USD (Cash) per persoon betaald en we konden gaan. Bij het verlaten van het gebouw werd je betaalbewijs gecontroleerd en we konden de VS in! Controle was uiterst vriendelijk en niet zo lomp als we wel eens op vliegvelden hebben meegemaakt.

CANADA WEER IN:
Terug zijn we via een belachelijk oude brug over de Laurence River bij Cornwall Canada weer ingereden. Slechts 3 poortjes, er stond een lange file. Géén uitreiscontrole VS !
Hier slechts een paar korte vragen:
-hoe lang we in Canada bleven ?
-of we in bezit waren van vuurwapen, pepperspray of alcohol.
-wanneer we naar Nederland vlogen ?
-of hij de I-94 strookjes voor ons moest inleveren. Ja, dat mocht!

Bij ons vwb onze Canadese huurauto, geen enkele vraag over verzekeringen, huurcontract oid.

Onze ervaring ook juli 2013,
4 personen waarvan 2 mét, en 2 zonder Esta in een RV van Cruise Canada,
2 met Esta aangezien deze later in de trip nog met de boot van Vancouver naar Alaska zouden gaan.
Canada ==> US via 99/i5
US ==> Canada via 89/2

Overgang van Canada naar US was niet bijzonder druk, ca. 20 minuten in rij auto's wachten, waar een vriendelijk immigration officer in het "tol huisje" ons verzocht de camper te parkeren, en ons met een soort van roze "post-it" en onze paspoorten richting kantoor stuurde. (slechts één quasi nonchalante vraag van deze beambte of we iets van eten mee brachten uit Canada. We hadden vooraf al bepaald in de US pas boodschappen te gaan doen, wat later een juiste keus bleek, aangezien we later op de trip een Nederlands koppel ontmoeten, die in Canada boodschappen hadden gedaan, en bij de grens zo weer de helft konden inleveren).
Binnen was het niet echt heel echt druk, (ca. 5 families waren ons voor), maar liepen wel erg veel "officers" macho niets te doen in hun kogelwerende vesten, waardoor het zeer lang duurde voor we werden geholpen (ca. 1,5 uur).
Aangekomen bij de balie was de opmerkelijke vraag of we Esta hadden ingevuld. Op het antwoord dat er twee dit wel hadden en twee niet, was het wonderlijke vervolg dat de Esta-ers zonder verdere vragen/foto's/vingerafdrukken pats-boem een wit kaartje in hun paspoort ge-niet kregen, en klaar waren om de $6,00 PP te gaan afdragen bij de cashier.

De niet-Esta-ers gingen de hele molen door van groen kaartje, foto, vingerafdrukken, moeilijke vragen, en mochten vervolgend ook met het welbekende groene kaartje in het paspoort ge-niet zich richting cashier begeven en eveneend $6,00 PP betalen.
(TIP: vul ook als je met de auto de US binnen gaat een Esta in, scheelt een hoop frustratie).

Het eerder verkregen roze "post-it", had eveneens een stempel gekregen, en moesten we bij de daadwerkelijk grensovergang-beambte afgeven, en konden we zonder problemen onze weg vervolgen

Overgang van US naar Canada ging even soepel, als de ouderen van ons wel kennen van de grens Nederland-Duitsland toen er nog permanente douaniers stonden. Bij de niet Esta-ers werd groene kaartje uit paspoort verwijderd, bij de wel Esta-ers bleef witte kaartje in paspoort, zodat dit later op de boottrip Vancouver-Alaska geen problemen zou geven.
Verder dezelfde vragen als mijn voorganger:
-hoe lang we in Canada bleven ?
-of we in bezit waren van vuurwapen, pepperspray of alcohol.
-wanneer we naar Nederland vlogen ?
(TIP: deze grensovergang is gesloten van 23:00 uur-07:00 uur)

Wij zijn ook afgelopen juli de grens overgestoken; Eerst van Canada naar Amerika bij de Chief Mountain overgang ( Waterton - St Mary). Hier stond een korte wachtrij, ca. 6 auto's voor ons. Al met al duurde het een half uurtje.

Ook wij moesten onze paspoorten afgeven en enkele vragen beantwoorden. Op de vraag of we eten meenamen hebben wij ja geantwoord en alles wat we bij ons hadden ( brood,appels, wat beleg en drankjes) kwam de vraag of we ook citrusfruit, tomaten bij ons hadden, nee dus en toen was het goed zonder verdere controle.
We moesten even uitstappen en het kantoor binnengaan. Hier werd gevraagd of we een ESTA hadden en deze hadden we toevallig nog van vorig jaar, maar geen nummers bij ons. De officer kon deze zo terugvinden in zijn computer. Dus ook wij kregen de witte formuliertjes in het paspoort geniet en na het betalen van 6 dollar p.p. konden we verder reizen. Dat ging dus lekker snel... Mocht je dus toch al een ESTA hebben, scheelt dit wat tijd.

Op onze terugweg zijn wij ook via de I5/99 Canada weer in gereisd. Hier ging het wat vlotter, eigenlijk geen vragen en we konden binnen 10 min. weer verder reizen. De andere kant op (dus Canada naar USA) stond wel een enorme file......

Bovenstaande is vergelijkbaar met onze ervaring. Wij hadden de veerboot van Port Angeles naar Victoria genomen en moesten daar de grens van US naar Canada over. Echt minutenwerk, even paspoort bekeken en verder alleen gevraagd hoe lang we bleven en vanaf waar we terug naar Nederland vlogen.
Terug via de grens bij Waterton/Glacier NP. Hier waren we de enigen, dus geen rij. Duurde wel iets langer want douanebeambte had geen haast om richting onze auto te lopen. Inderdaad veel vragen over het voedsel in de auto en of we citrusfruit bij ons hadden. Daar bleef hij eindeloos over doorvragen, hij verveelde zich vast Gelukkig wist ik niets over die ene sinaasappel in de koelbox, dus kon met stalen gezicht beweren dat we geen citrusfruit mee hadden.... Wel speciaal verzegelde zaadjes voor de tuin, maar daar vroeg ie dan weer niet naar

Petticoat schreef:Bovenstaande is vergelijkbaar met onze ervaring. Wij hadden de veerboot van Port Angeles naar Victoria genomen en moesten daar de grens van US naar Canada over. Echt minutenwerk, even paspoort bekeken en verder alleen gevraagd hoe lang we bleven en vanaf waar we terug naar Nederland vlogen.

Wij hadden andere ervaring. Eerst kwam er een officer alle auto's langs paspoorten etc controleren. Daarna mochten we achteraan in de rij gaan staan tussen de Amerikanen, Candezen en andere buitenlanders.
Toen we uiteindelijk aan de beurt waren konden we meteen weer gaan om in de rij te gaan staan voor Esta's. (die mochten als laatste weer opnieuw het hokje in).
Daar normale vragen gesteld en kregen we het papiertje in ons paspoort geniet.

Aan de andere kant waren we zo door de douane heen. We zagen wel dat andere Nederlanders met hun Camper eruit werden gepikt voor controle.

Terug de grens over bij Abbotsford weer zelfde verhaal, gemakkelijk door de grens gekomen. Helaas was de officer vergeten het blaadje uit onze paspoorten te halen. Dus konden we terug het douane kantoor in...