AllesAmerika.com Forum

Beste leden,

In 2014 emigreerde ik naar Amerika en in de tussentijd ben ik getrouwd en heb ik een baan gevonden. Uiteindelijk willen we over enkele jaren een huis kopen. We huren nu een eenvoudig "one bedroom"-appartementje voor $1500 per maand.

Maar goed, voor kopen heb je "good credit", een "good credit score" nodig. Wat dit precies inhoudt, is mij niet duidelijk.
Als ik het goed begrijp, kent men het predikaat "good credit" toe aan mensen die veel afbetaalde schulden hebben en idioot veel creditcards. Verstandige mensen die altijd verantwoord gespaard hebben, maar geen credit cards bezitten, zullen eerder een "low credit score" hebben. Kortom, de bank heeft meer fiducie in tokkies die zich rijker voordoen dan ze zijn dan in mensen die verantwoord met geld omgaan. Ik snap er echt niks van.

Mijn vragen:
1) Welke gek heeft dit rare systeem bedacht? (Retorische vraag.)
2) Werkt het in je voordeel of nadeel als je een nieuwkomer bent in de Verenigde Staten?
3) Waar kun je je credit laten berekenen? Krijg je dan ook een bewijs van je credit score?
4) Hoe bouw je credit op zonder al te rare fratsen?
5) Hoe zit het met credit als je getrouwd bent? Heb je dan nog altijd een individuele creditscore?

Alvast mijn dank voor de reacties!

Ik zag een aantal topics van een paar jaar oud. Is er intussen (wettelijk) iets veranderd of is die informatie nog geldig?

Lucid schreef:Kortom, de bank heeft meer fiducie in tokkies die zich rijker voordoen dan ze zijn dan in mensen die verantwoord met geld omgaan.

Nee. Want als je je rijker voordoet dan je bent, kan je die credit kaarten niet afbetalen, dus heb je ook weer een slechte creditscore.
Als je het verstandig speelt, dan neem je een creditcard waarmee je maandelijks aankopen doet (bv. je boodschappen), en die je, eenmaal je de rekening krijgt, onmiddellijk helemaal betaalt.
Als je wat centjes op de bank hebt, krijg je zelfs een gratis creditcard die je ook nog eens 1-2% cash back geeft, of airmiles als je graag vliegt e.d.
Het is je aanpassen aan het nieuwe land. Als nuchtere Belg was het dat voor ons ook. Maar ik betaal nu gewoon heel wat met mijn (gratis) credit card. En op het einde van het jaar krijg ik tot $1,000 van de bank, zonder dat ik ooit 1 cent interest heb moeten betalen. Leuk eindejaarsgeschenkje.

Lucid schreef:Ik zag een aantal topics van een paar jaar oud. Is er intussen (wettelijk) iets veranderd of is die informatie nog geldig?

Er is niet veel veranderd, lijkt me. Credit cards aanvragen (evt. beginnen met een secured credit card) en ze gewoon netjes elke maand afbetalen is een goede start en kost je geen rente zoals Elke al schrijft. Het internet staat vol goede tips over het opbouwen van een goede credit score. 't Is een beetje raar systeem, maar och, er is wel meer anders hier.

Wij hadden geen buitengewone credit score opgebouwd (geen autoleningen e.d.), maar konden toch na 6 jaar een goede hypotheek krijgen, voornamelijk op basis van werkhistorie en salaris.

Lucid schreef: 2) Werkt het in je voordeel of nadeel als je een nieuwkomer bent in de Verenigde Staten?
3) Waar kun je je credit laten berekenen? Krijg je dan ook een bewijs van je credit score?
4) Hoe bouw je credit op zonder al te rare fratsen?
5) Hoe zit het met credit als je getrouwd bent? Heb je dan nog altijd een individuele creditscore?

2: Nadeel. Je zal overal een "deposit" moeten betalen. Bijvoorbeeld bij het electriciteitsbedrijf, de telefoonmaatschappij, etc.

3: Ga naar http://www.creditkarma.com als je je social security nummer hebt. Daar wordt het wekelijks geupdate. Gratis. Ze verdienen aan advertenties en leningen.

4: In het begin zal je een "secured" credit card krijgen, of een card met een lage limiet. Als voorbeeld: ik kreeg destijds een $500 unsecured credit van Capitol One, en de Bank of America gaf mij een $2500 secured card. Secured houdt in dat je $2500 vooruit betaald, als zekerheidsstelling. Na een half jaar kreeg ik dat terug (net als de overige deposits bij andere bedrijven). Hou al je accounts open, ook al gebruik je ze weinig. Reden hiervoor is dat ze ook kijken naar de gemiddelde lengte van je open accounts. Betaal uiteraard alles op tijd, en gebruik je credit zo min mogelijk. Als voorbeeld: ik heb zo'n $100k in credit cards tegenwoordig, maar betaal alles elke maand af. Mijn debt-to-credit ratio is daarom heel laag. Zie ook de uitleg op creditcarma.com.

5: Je houdt je eigen credit score, maar je kan elkaar helpen. Mijn eega heeft geen inkomen, maar staat wel als mede-ondertekenaar op mijn credit cards, en bouwt zodoende een credit score op.

Bedankt voor de antwoorden! Ik vind het een absurd systeem, maar ik denk dat ik er niet onderuit kom.

Misschien off-topic, maar hoe zit het eigenlijk in Nederland en België? Ik ben al zo lang weg dat ik geen idee heb hoe ze (i.e., de banken) daar beslissen over leningen, credit cards, en hypotheken.

Onze BoA rekening geeft ons sinds kort regelmatig onze credit score door, mocht je daar een rekening hebben kun je het zo makkelijk in de gaten houden.

Lucid schreef:
Mijn vragen:
1) Welke gek heeft dit rare systeem bedacht? (Retorische vraag.)
2) Werkt het in je voordeel of nadeel als je een nieuwkomer bent in de Verenigde Staten?
3) Waar kun je je credit laten berekenen? Krijg je dan ook een bewijs van je credit score?
4) Hoe bouw je credit op zonder al te rare fratsen?
5) Hoe zit het met credit als je getrouwd bent? Heb je dan nog altijd een individuele creditscore?

Alvast mijn dank voor de reacties!

Ja, vraag 1 heb ik mij al heel regelmatig gesteld sinds mijn verhuizing drie weken geleden. En vooral: als er dan al zon systeem moet zijn, waarom dan niet een waarbij kredieten uit Nederland meetellen? Maar goed, dat is eigen frustratie :p

Het lijkt vooralsnog in mijn nadeel te werken nieuwkomer te zijn, want je hebt je credit score inderdaad nodig voor een hypotheek en kunt niet zomaar de goede creditkaarten aanvragen. Ik begin met een bij mijn bank en als je een redelijke score hebt kom je in aanmerking voor betere cashback kaarten. Mijn man en ik hebben ook meermaals het advies gekregen mij toe te voegen aan zijn bank account.

Ik vind het overigens zeker geen gek/slecht/raar systeem. Ze gaan uit van het betaal-moraal van de (potentiële)-klant, je weet pas wat zo'n betaal-moraal is als men het daadwerkelijk gebruikt. In Nederland kijken ze vooral naar de inkomsten, huidige schuldpositie en een korte historie van aflossing. Je inkomsten, huidige schuldpositie en korte historie (BKR) zegt echter helemaal niets over je betaalmoraal.

Het enige nadeel van het systeem is dat je in het begin nog een goede status op moet bouwen. Maar als een nieuwe klant bij mij een grote order plaatst moet deze ook vooraf (een groot gedeelte) voldoen, pas na verloop van tijd kan alles op krediet. Heel logisch eigenlijk als je er over nadenkt.

Overigens, in het BKR in Nederland kun je ook enigszins zien wat het betaalmoraal is. In het BKR worden niet alleen wanbetalingen geregistreerd, wanneer je daar een hoop kredieten hebt staan zonder wanbetalingsregistratie ziet men dat je een goed betaal-moraal hebt.

Nou, in grote lijnen is er misschien wel een logica in het systeem, aar alleen als je er van uit gaat dat iedereen leent. Als je er voor kiest om (op z'n nederlands) niets op afbetaling te kopen en gewoon geen leningen aan te gaan, dan heb je dus een nadeel op het moment dat je wel wil lenen (waarschijnlijk voor een hypotheek). Je wordt dus gedwongen om mee te gaan in het systeem van lenen en aflossen.
Ik heb overigens geen problemen met het gebruik van een credit card die je gewoon maandelijks aflost (het levert ons in cash backs behoorlijke bedragen op), maar wij hebben toch heel bewust gekozen om geen onnodige autolening aan te gaan, ook al was dat voor onze credit score waarschijnlijk beter geweest.

Toch een raar systeem. Eerst betaal je "te veel" (want reken maar dat de verdienste van de credit card maatschappij in de prijzen is verdisconteerd) en vervolgens ben je blij dat je een gedeelte van het "te veel betaalde" terugkrijgt.

Hemmie, helemaal met jou eens. Ik denk dat rmathijssen dit systeem niet helemaal door heeft.

Credit card, de naam zegt het al “krediet”! Als je ervoor kiest om “within your own means” te leven zonder aanspraak te doen op krediet wordt je door het systeem behoorlijk bestraft. Het wordt zelfs lastig om een klein appartement te huren laat staan een huis kopen. Maw, het feit dat je nooit krediet nodig hebt gehad is iets negatiefs – de wereld op z’n kop!

De meeste mensen hier hebben waarschijnlijk goede banen – L1/L2 of H1B immigranten – en zullen de gevolgen van meedogenloze kapitalisme niet zo snel ondervinden, maar met een beetje empathie zou je je kunnen voorstellen hoe krediet mensen met laag inkomens continue in armoede houdt.

Zo stond ik vorig jaar in een kantoor van Cash Advance America die toevallig ook Western Union/ Money Gram service verleende. Ik wilde een bedrag overmaken aan een kennis die zich in zware financiële omstandigheden verkeerde. Ik had geen enkel idee wie Cash Advance was en googelde “money transfer”. Cash Advance primaire zaken zijn de Pay Day Loans, een lening die je afsluit met garantie van je toekomstige pay check – meestal over 2 weken.

Naast mij stond een Latino man zo’n een lening af te sluiten. Ik volgde het gesprek. Hij leende ongeveer $450 blijkbaar voor een onvoorziene uitgave. Toen ik de dame achter de balie hoorde tegen hem zeggen dat de rente rond de 350% was en hem zag akkoord gaan, my heart sunk! Ik was heel erg boos, boos op het hele systeem... boos op de politieke partijen die zulke bedrijven vergunningen verlenen en beschermen.

Het meedogenloze systeem in dit land beloont alleen mensen die het reeds goed hebben. Verreweg de meesten hebben het goed enkel omdat ze in een bepaalde milieu of in een rijk land zijn geboren, echt zelden door hardwerken zoals zo velen menen – althans de basis is er voor hun gelegd om zich verder te ontwikkelen.

Wat dacht je van late payment fees die hoger zijn dan de oorspronkelijke bill! Dus een bill van $10 met een late payment fee van $35.

Ik had laatst een check die door BofA was geweigerd of “returned due to insufficient funds”! Een kennis die een bedrag van mij had geleend schreef mij een ongedekte check. Niets vermoedend had ik via de mobile app de check gedopist. Aanvankelijk verscheen het bedrag op mijn rekening maar een dag later was het foetsie met een boete van $12 direct van mijn rekening afschreven. Ik kon niet begrijpen waarom ik beboet werd. Ik belde de BofA die beweerde dat dat processing kosten waren… maar omdat mijn account in zgn “good standing” was "vergeven" ze mij en de $12 teruggestort. Twee weken later gebeurde hetzelfde met een nieuwe check, weer gebeld en weer vergeven! De boodschap is dus als je het reeds goed hebt zullen we jou boetes vergeven.

De kennis schaamde zich diep en kwam later met een money order! Hij was slechter af dan mij en moest waarschijnlijk maar dan $100 aan boetes incasseren.

Old Faithful schreef:Toch een raar systeem. Eerst betaal je "te veel" (want reken maar dat de verdienste van de credit card maatschappij in de prijzen is verdisconteerd) en vervolgens ben je blij dat je een gedeelte van het "te veel betaalde" terugkrijgt.

Is het niet de winkel die voor de kosten van de credit card maatschappijen opdraait? Vandaar dat kleine zaken zoals de Dry Cleaner om de hoek liever geen credit card willen hebben voor bedragen kleiner dan $10.

Mooi betoog Adam, maar met de statement over dat je bestraft wordt als je "within your means" leeft ben ik het niet mee eens.

Als echte "personal finance enthousiasts" hebben we in al die jaren dat we hier wonen geen cent aan credit card rente uitgegeven (en inderdaad, ook geen auto leningen gehad, slechts een kleine hypotheek etc). Wel hebben we weet niet hoeveel dollars gekregen aan signup bonussen voor credit cards, meerdere keren vliegtickets naar Europa, weet niet hoeveel gratis hotel overnachtigen en vluchten binnen Amerika... ga zo maar door, en dan hebben we het nog niet eens over de dollars aan cash back. Het spelletje spelen we goed want met een 800+ credit score kwamen we ook mooi in aanmerking voor de laagste hypotheek rente. We leven prima "within our means" en toch beloond het systeem ons erg goed. Het systeem kunnen we toch niet veranderen, dus dan maken we maar het beste ervan.

Wie betaald hiervoor? O.a. de mensen in Adam's post die geen geld hebben en van paycheck to paycheck leven, elke maand rente moeten dokken omdat ze de rekeningen niet kunnen betalen. Als iedereen de rekeningen netjes af zouden betalen dan zouden die bonussen heel wat minder interessant zijn.

Een credit card zou je gewoon moeten zien als een debit card. Zet het op autopay en hou je administratie goed bij om te kijken of dat allemaal wel goed gaat. Koop geen dingen die je niet direct af kunt betalen, gebruik je gezonde verstand en dan kan het allemaal nog best wel eens leuk zijn.

adam747 schreef:Is het niet de winkel die voor de kosten van de credit card maatschappijen opdraait? Vandaar dat kleine zaken zoals de Dry Cleaner om de hoek liever geen credit card willen hebben voor bedragen kleiner dan $10.

Uiteindelijk de klant natuurlijk. Ik zag pas "Credit card minimum $5; Cash payment 5% off" in Una Mas (Mexican fast food chain). Dat zal vast ongeveer de kosten zijn die de credit card maatschappij in rekening brengt.

Ik ben het ermee eens dat het een raar systeem is: je betaalt teveel bij de kassa, en dan krijg je een deel weer terug als points. En zoals SemJes aangeeft, degenen die slim omgaan met dit systeem hebben voordeel, en mensen die hun financieen niet goed (kunnen) managenen betalen de prijs.

En bedrijven die 'slim' omgaan met het systeem plukken de laatste veren van toch al behoorlijk kale kippen:
[youtube]4U2eDJnwz_s[/youtube]

Ik geloof ook best dat je, door alleen credit cards te gebruiken (en altijd netjes op tijd af te betalen), uiteindelijk een goede credit score kunt krijgen, maar zover ik het altijd heb begrepen gaat het sneller als je meer 'lines of credit' hebt lopen. Oftewel, om sneller je credit score te laten stijgen moet je ook bijvoorbeeld een autolening afsluiten.

En wat adam747 aangeeft, als je rijk bent hoef je ook minder te betalen, dat klopt ook helemaal, en is natuurlijk heel erg vreemd. Ik had laatst een money order nodig, en vanwege onze status bij de bank kon ik die gratis krijgen. Had ik die status niet gehad, had ik daar minstens $3 voor moeten betalen. Maar goed, dat is OT want staat los van de credit score.

Lucid schreef:Beste leden,

In 2014 emigreerde ik naar Amerika en in de tussentijd ben ik getrouwd en heb ik een baan gevonden. Uiteindelijk willen we over enkele jaren een huis kopen. We huren nu een eenvoudig "one bedroom"-appartementje voor $1500 per maand.

[...]

Mijn vragen:
1) Welke gek heeft dit rare systeem bedacht? (Retorische vraag.)
2) Werkt het in je voordeel of nadeel als je een nieuwkomer bent in de Verenigde Staten?
3) Waar kun je je credit laten berekenen? Krijg je dan ook een bewijs van je credit score?
4) Hoe bouw je credit op zonder al te rare fratsen?
5) Hoe zit het met credit als je getrouwd bent? Heb je dan nog altijd een individuele creditscore?

Alvast mijn dank voor de reacties!

1) vast risk assessment managers bij de grote banken die zoveel mogelijk willen lenen, maar het risico willen kunnen bepalen.
2) ultimato: in je nadeel. Het gaat niet alleen om je score, maar ook om je history. En die gaat maar twee jaar terug als je in 2014 aangekomen bent.
3) er zijn drie bronnen als het gaat om je credit score, bij elk kun je een of twee maal per jaar je score opvragen. Maar het zou maar zo kunnen dat het ook bij je bank kan. Wij zitten bij BoA, en daar krijg je elke maand via internet bankieren een overzichtje (grafiekje).
4) kortgezegd: geld uitgeven, en gebruik je credit card. Huur, boodschappen, een carloan misschien en je saldo elke maand weer netjes aanvullen. Helemaal op nul krijg je hem nooit, want er altijd uitgaven die nog afgeboekt meoten worden is mijn ervaring, en dan draag je altijd een beetje over naar de volgende maand. Dat is heel erg kort door de bocht, maar klopt wel redelijk. In ons geval hadden we binnen twee jaar een score tegen de 800. Voldoende om voor een goede hypotheek in aanmerking te komen.
5) individueel. Heel grappig, mij vrouw opende van het voorjaar pas haar eerste bankrekening (ook wij zijn in 2014 naar de VS verhuisd), en binnen twee maanden was haar FICO score boven de 700. Je begint dus zeker niet op nul (350).


Ook wij hebben altijd "within our means" geleefd, en ook wij hebben niet het idee dat we daarvoor bestraft worden. Het was van ons een bewuste keuze om toen we in de VS aankwamen een auto te leasen, juist om credit op te bouwen (en ook om voldoende cash over te houden om een huis in te richten). Deze auto hebben we afgelopen winter overgenomen. Behalve ons huis is niets van de bank (en ook dat huis zullen we sneller afbetalen dan de 30 jaar die daarvoor staat).

Wat wel een probleem is, is dat leningen nogal eens gepresenteerd worden als een oplossing voor je problemen, terwijl je als je niet veel te verteren hebt je alleen maar verder in de shit komt als je leent. Dat was al zo in NL 30 jaar geleden. De enige die er beter van wordt is de bank.

OK, iets duidelijker neerzetten wat ik met bestraft worden bedoel. Het wordt je niet makkelijk gemaakt als je besluit om geen enkel credit card te nemen doordat men de credit history voor veel meer zaken gebruikt dan alleen een lening of een hypotheek. Ik begrijp dat dit het systeem is maar wel erg onethisch.

Real life example: Ik heb een Canadese collega gehad - hij is na 10 jaar verblijf in Amerika vorig jaar teruggekeerd – die principieel tegen credit cards was en 10 jaar lang alles op debit card deed. Hij kon met moeite een huis huren en meestal via anderen die garant voor hem stonden of hij onderhandelde direct met de landlord. Bij het aanvragen van gas en elektra moest hij eerst een borg vooruit betalen.

SemJes, jij en ik hebben credit cards die we feitelijk als debit card gebruiken, echter we hebben wel degelijk een contract gesloten voor krediet met xx% APR bij het onderteken van de overeenkomst. We nemen wel degelijk krediet, al is het voor 1 dag, die we stipt volledig aflossen met 0,0 rente. De reden dat we dit kunnen doen is omdat we niet paycheck to paycheck leven, disposal income hebben en goed bestand zijn tegen onvoorziene uitgaves. Onze startpositie is gewoon heel anders. Vergelijk dat met iemand die net zo verantwoordelijk als ons maar met een laag inkomen..

Er zijn genoeg mensen die paycheck-to-paycheck leven met een uitstekende “betalingsmoraal” maar hun grootste uitdaging is dat het ontzettend lang voor hun duurt om een financiële buffer op te bouwen om onvoorziene uitgaves te kunnen opvangen. Als zij geconfronteerd worden met hoge kosten van autoreparatie, wet net zo noodzakelijk als onderdak en eten is, kunnen ze niets anders dan naar de credit card grijpen. Als ze de week daarop ook nog door de politie worden aangehouden voor een “broken tail light” of enkel omdat ze zwart zijn en een boete van enkele honderden dollars aan hun broek krijgen… tja dan is het cirkeltje van perpetual debt al rond.

You feel me now?

Old Faithful schreef:Toch een raar systeem. Eerst betaal je "te veel" (want reken maar dat de verdienste van de credit card maatschappij in de prijzen is verdisconteerd) en vervolgens ben je blij dat je een gedeelte van het "te veel betaalde" terugkrijgt.

Mijn credit card is gratis, en ik betaal er mijn boodschappen mee. Moest ik mijn boodschappen cash betalen, of met debit, krijg ik geen korting. Dus waar betaal ik teveel?