AllesAmerika.com Forum

Het Britse The Times is afgelopen week weer met z'n jaarlijkse ranglijst gekomen van de 100 beste universiteiten ter wereld. Van de 100 staan 33 in de VS en 7 in NL. Hier het betreffende artikel, incl. de lijst zelf:

http://www.timesonline.co.uk/article/0, ... 06,00.html

Voor degenen die op een van deze universiteiten hebben gestudeerd (ikzelf aan nr. 32, helaas staat de U van Groningen niet genoemd) natuurlijk een leuke opsteker. Aan de andere kant is dit op veel punten ook weer een 'nietszeggend' lijstje omdat gebruikte criteria en wegingsfactor niet duidelijk zijn...

Wat ik mij nou afvraag:
een land als de VS staat, als het op middelbaar onderwijs aankomt (12 - 18 jaar) bij de zwakste geïndustrialiseerde landen ter wereld. Maar dan plots, wanneer deze jongeren verder gaan studeren, kome ze op die universiteit, waar ze de allerbeste resultaten neerzetten.
Nederland mag ook nog best naar het lijstje van beste universiteiten kijken, vind ik.
Maar vreemd genoeg: België behoort volgens de studies tot de wereldtop wat betreft middelbaar onderwijs, maar als deze leerlingen naar de universiteit gaan, worden ze haast te dom om te helpen dondereren, want er staan maar 2 universiteiten in de top 100...
Heeft iemand daar een verklaring voor?
Waarom Amerika hoger kan staan dan België of Nederland, dat snap ik want door de hoge prijs die het kost om aan een universiteit te studeren, komen daar ook alleen maar de knapste koppen terecht. In tegenstelling tot Nederland, en meer nog: in België, waar de democratisering van het onderwijs er voor gezorgd heeft dat verder studeren tegen een spotprijs kan (en dus kan iedereen wel eens zijn kansje gaan wagen, en desnoods nog maar eens bissen -en als het echt heel erg tegenvalt maar wel leuk is ook nog een keer trissen-).

De 'betere' uni's in de VS worden onderhouden als een business, hun research wordt gefinancierd door multinationals. Zij hebben dus het belang om de knappe koppen binnen te halen. Het geld van de overheid is niet voldoende, meeste geld komt uit hun research. Ook zijn hier heel veel universiteiten, dus de competetiveness gehalte is vrij hoog.

Ook profileren uni's hier voor bepaalde studenten, bij Harvard en MIT komen alleen de beste. Het is dus ook niet raar dat deze uni's tot de 'beste' behoren. In Nederland heb je dat niet echt, je kunt zowat naar iedere uni toe en dat vind ik echt storend. "Onderwijs voor iedereen", vind ik ook maar dan wel 'gestreamed': Ben je een A student, dan hoor je op een A uni. Ben je een B student, dan hoor je op een B uni. Zo hoort het. Ik vind dat in NL dus belachelijk dat je vrijwel naar elke uni kunt. Niet iedereen kan toch ook VWO doen? (voor de Belgen: VWO is de hoogste 'level' op middelbare school) Gelukkig begint het langzamer hand wel te veranderen, voor sommige studies moet je tegenwoordig wel een bepaalde gemiddelde hebben (denk aan bijv. medische studies).

Even op een ander raakvlak. Ik heb nooit het idee gehad dat je in NL op de middelbare school 'betaald' wordt voor je goede cijfers. Wat maakt het uit als je allemaal tienen hebt, als dezelfde student in je klas naar dezelfde uni gaat met allemaals zesjes? Niet bepaald motiverend. In NL ken je dus niet de A-students en de B-students, het maakt helemaal niks uit wat je bent. Als je maar je middelbare school diploma hebt. Dat is in de VS dus wel anders, waar je met je tienen toegang hebt tot de betere faciliteiten as in uni's.

Genoeg gespui, moet eigenlijk zoiets posten op mijn blog

Persoonlijk denk ik, dat het allemaal veel minder zwart-wit is. Als ik mijn eigen Nederlandse universitaire studie vergelijk met een universitaire studie hier in de VS, denk ik, dat ik het hier veel leuker had gevonden. Motivatie is een groot iets. De vakken aan de universiteiten hier zijn veel gevarieerder, dan aan de universiteit in Nederland (mijn enige vergelijking en dan nog eens tientallen jaren geleden). In Nederland moest ik mij meteen specialiseren, hier hoeft dat de eerste twee jaar niet. Ook is er, zowel op high school als op college een grotere controle op wie zijn huiswerk doet en wie ook daadwerkelijk op school verschijnt. Als ik in Utrecht niet op college verscheen kraaide er geen haan naar. Hier wel.
Wat betreft het niveau van middle en high school hier, dat verschilt erg per regio en is dus moeilijk te bepalen. De binnenstadse en plattelandse scholen halen het geheel erg naar beneden. Alweer denk ik, dat je niet naar de Verenigde Staten als geheel moet kijken, maar naar de staten individueel. Mijn ervaring is althans, dat het onderwijs op zeer hoog niveau wordt gegeven, zelfs op het "gewone" vlak. Maar een kind op een school in het midden van West-Virginia kan zomaar een jaar achter zijn op een kind in dezelfde "grade" hier.
Ook de colleges zijn zo verschillend. Alles wat hoger onderwijs bevat is hier een "college", er zijn niet voor niets boeken uit over het niveau van elke school. Mijn dochter is nu colleges aan het bekijken in Oost-Virginia. The College of William and Mary is er een van. Om daar te komen moet je inderdaad een A student zijn en meer. En dat is het waarom het zo moeilijk te vergelijken is. Hier wordt ook gekeken naar wat een kind nog meer heeft gedaan, behalve academisch goed zijn. Heeft het risico's genomen (AP, Honors etc), heeft het vrijwilligerswerk gedaan. Als het ware moet een kind een curriculum vitae overleggen aan een college en daaruit wordt gekozen. Om te zeggen, dat alleen de bollebozen Harvard binnenkomen is ook niet waar, het gaat om veel meer dan test scores.
Wat dat betreft is het onderwijs hier gewoon heel moeilijk te vergelijken met Belgie of Nederland. Daarom is, zoals Mariska al schreef, zo'n lijst van beste universiteiten subjectief op zijn best. Er is niets zo gecompliceerd als het Amerikaanse onderwijssysteem.

Timmo schreef:"Onderwijs voor iedereen", vind ik ook maar dan wel 'gestreamed': Ben je een A student, dan hoor je op een A uni. Ben je een B student, dan hoor je op een B uni. Zo hoort het.

Of je een soort van numerus clausus in wilt voeren, waarbij enkel de knapsten toegelaten worden, dat is een discussie op zich.
Maar ik ben niet akkoord met wat jij zegt. Op het einde van je universitaire studie behaal je een diploma. Dan vind ik dat je 'gewoon' aan de vereisten van dat diploma moet voldoen. Een gradatie kan nog aangegeven worden door (summa) cum laude, of 'voldoening).
Ofwel behaal je voldoende voor het diploma te krijgen,en dan heb je het ook, ofwel heb je onvoldoende, en dan krijg je het niet.

Petra/VS schreef:De vakken aan de universiteiten hier zijn veel gevarieerder, dan aan de universiteit in Nederland .

Ik denk dat België met zijn systeem er een beetje tussenin zit. Toen ik enkele jaren geleden nog terug verder ging studeren, was een van mijn collega-studenten een Nederlandse dame (vroedvrouw). Zelf kon ik in mijn eerste jaar een aantal vrijstelling krijgen omdat ik die vakken ooit al gehad had tijdens mijn hogere studies. Hier heb je bij haast elke studierichting bijvoorbeeld statistiek (wat dan ook een typsich buisvak is voor mensen die bijvoorbeeld politieke of sociale wetenschappen studeren. In Nederland blijk je aan de universiteit of de hogeschool een veel minder gevarieerd studiepakket te hebben, heb ik toen begrepen?

Petra/VS schreef: Ook is er, zowel op high school als op college een grotere controle op wie zijn huiswerk doet en wie ook daadwerkelijk op school verschijnt. Als ik in Utrecht niet op college verscheen kraaide er geen haan naar. .

Allemaal dingen die in België toch ook streng zijn: huiswerk niet gemaakt = geen punten (en in sommige scholen, zoals bij ons: 3 keer geen huiswerk gemaakt = strafstudie). 'Brossen' wordt hier ook streng gecontroleerd! Hier gaat zelfs de politie op pad in die typische buurten waar brossende studenten uithangen. Ook de ouders worden ingelicht.
Nu moet ik zeggen dat dat bij sommige scholen perfect gaat, en dat andere scholen het helemaal niet kunnen bolwerken, waar sommige dagen meer afwezige dan aanwezige studenten zijn (mag ik er -zonder kwade bijbedoelingen- bij vertellen dat dat meestal de scholen zijn in concentratiegebieden, waar het merendeel van de populatie voldoet aan één maar meestal aan meerdere van deze criteria: zittenblijvers - beroeps of technische opleiding - van vreemde origine).

Petra/VS schreef: Wat betreft het niveau van middle en high school hier, dat verschilt erg per regio en is dus moeilijk te bepalen. De binnenstadse en plattelandse scholen halen het geheel erg naar beneden. .

Petra/VS schreef: Alweer denk ik, dat je niet naar de Verenigde Staten als geheel moet kijken, maar naar de staten individueel. .

Absoluut! Zelfs als je in een klein land als België de PISA-resultaten (over onderwijsniveau in geïndustrialiseerde landen) gaat bekijken, is er een aanzienlijk verschil tussen Vlaanderen (héél erg hoog) en Wallonië (héél erg laag).

Petra/VS schreef: Mijn ervaring is althans, dat het onderwijs op zeer hoog niveau wordt gegeven, zelfs op het "gewone" vlak. Maar een kind op een school in het midden van West-Virginia kan zomaar een jaar achter zijn op een kind in dezelfde "grade" hier..

Idem in België, maar hier is het niet streekgebonden, maar schoolgebonden.

Petra/VS schreef: Wat dat betreft is het onderwijs hier gewoon heel moeilijk te vergelijken met Belgie of Nederland. Daarom is, zoals Mariska al schreef, zo'n lijst van beste universiteiten subjectief op zijn best. Er is niets zo gecompliceerd als het Amerikaanse onderwijssysteem.

Dat zal inderdaad het besluit moeten zijn, denk ik.

Ik hou me vooral bezig met middelbaar onderwijs, en heb (nog niet) zo'n zicht op de universiteit, maar ik denk dat een groot verschil met België ook is dat je in België echt, zélfs aan de universiteit, nog in een redelijke 'schoolse' omgeving zit. (iets wat Timmo hier boven ook al aanhaalde). Jij moet leren denken in het patroon van die prof (of zijn assistent), en er zijn slechts zelden proffen die het appreciëren dat je eigen denklijnen uitzet.
(en voor sommige studenten is dat beter, die voelen zich zo veiliger, maar voor anderen niet. Idem in het middelbaar onderwijs: ja, het kan zijn dat het gemiddeld niveau van onderwijs in Amerika lager is dan hier, maar ik ben er van overtuigd dat er kinderen zijn die veel beter in dat soort van onderwijs gedijen dan dat ze in het Belgische of Nederlandse systeem gedijen, en die op het einde van de rit in Amerika een hoger niveau behalen dan dat ze in Be/Nl zouden behaald hebben. Natuurlijk geldt het omgeerde ook)

kastelke schreef: Idem in het middelbaar onderwijs: ja, het kan zijn dat het gemiddeld niveau van onderwijs in Amerika lager is dan hier, maar ik ben er van overtuigd dat er kinderen zijn die veel beter in dat soort van onderwijs gedijen dan dat ze in het Belgische of Nederlandse systeem gedijen, en die op het einde van de rit in Amerika een hoger niveau behalen dan dat ze in Be/Nl zouden behaald hebben. Natuurlijk geldt het omgeerde ook)

Ja Elke, hier kan ik over meepraten. Ik heb in Nederland het nooit verder geschopt dan 4 HAVO en ben toen doorgegaan op het MBO. Niet dat ik niet de intelligentie had, maar het systeem was gewoon niet voor mij.
Nu ik hier op college zit haal ik alleen maar goeie cijfers. Ik doe wiskunde wat ik ook allemaal al in Nederland op de HAVO heb gedaan en waar ik echt geen voldoende haalde. Het laagste cijfer tot nu toe is een 92 (vorig semester, dit semester is mijn enige cijfer een 105). Het is dezelfde stof, waarom kan ik het dan nu wel en toen niet? Is het omdat ik ouder ben? Ja, waarschijnlijk ook. Maar het is ook de manier waarop je onderwijs krijgt aangeboden.

Mijn zoontje van 9 ging in Nederland met tegenzin naar school. Nu baalt hij dat hij weekend heeft, want dan mag hij niet naar school. Ik heb al gezegd dat ie de juf kan vragen of ie een bed in de klas mag zetten .
Ondanks dat hij pas op 10 aug hier is komen wonen en niet heel veel kennis had van de Engelse taal doet hij het goed op school en haalt hij goede cijfers. Hij komt thuis met werkstukken over planeten, over baseball legendes, etc. Ik zie hem hier ècht veranderen. Als het aan mij ligt dan heb ik liever dat mijn kind het leuk heeft op school en er met plezier naartoe gaat dan dat hij er met tegenzin naartoe gaat. Of hij aan het eind van de rit knapper of dommer is dan een gemiddeld Nederlands kind dat zien we dan wel weer.

@timmo: idd, het was alweer twee weken sinds je laatste blogentry en zat dus te wachten .

Het is leuk om "volwassenen" over dit onderwerp te horen praten, maar jullie hebben wel gelijk. De systemen zijn niet met elkaar te vergelijken en dat verklaart ook de verschillen. Op de lagere school voelde ik mij echt thuis. Topcijfers, hoewel onze school niet met cijfers werkte maar enkel met goed, voldoende en onvoldoende . Maar ik ging echt graag naar school, schoolziek was ik toen dus nog niet en het was allemaal erg nuttig.
Dat was in de brugklas op de havo ook nog wel zo dus dat ging allemaal prettig. Helaas ging het daarna bergaf, school werd echt niet moeilijker. Maar het begon mij gewoon heel erg tegen te vallen(en dat had uiteraard met meer dingen te maken dan enkel school). Als puber verander je toch heel snel en dat gaat niet altijd vlekkeloos. Interesses veranderen en je gedrag ook. Dat hebben we toen nog een hele tijd volgehouden, maar uiteindelijk was het toch niet meer te houden. Naast een aantal opmerkingen heeft de school helaas nooit een poging ondernomen om mij terug in het gareel te krijgen, of zich af te vragen wat er exact misging. Daarom heb ik vervolgens het VMBO TL diploma gehaald. Op mijn sloffen natuurlijk .
Het gemak waarmee ik dat diploma haalde en de desillusie hebben er toen voor gezorgt dat ik helemaal klaar was met school en gewoon verder ben gegaan met het MBO. Dit bleek uiteindelijk de grootste fout ooit, maar dat wisten jullie al.
Het jaar in Amerika heeft mijn ogen doen opengaan, maar daar heb ik momenteel nog niet veel aan gehad.
Mijn Highschool cijfers waren up to par met de cijfers die ik vroeger haalde, en niet alles was herhaling hoor! Vakken als astronomie en speech hebben wij immers niet en waren dus totaal nieuw.

De reden dat ik dit verhaaltje herhaal is simpel. Ik wil alleen maar aangeven dat iedereen gelijk heeft die beweert dat sommige mensen beter aarden in het Amerikaanse systeem en sommige beter thuis zijn in het Nederlandse systeem. Ik herken dus heel erg wat Houston zegt.

Nu op het MBO valt het mij ook zo zwaar tegen dat je precies moet doen wat de docent zegt. Je eigen denkwijze of gedachte doet er niet toe. Ik ben bang dat ik nooit zal worden toegelaten tot een Amerikaanse universiteit, mede door de historie kom ik in de papieren niet echt positief over. Maar ik wil zeker een kans gaan wagen. Ik heb de intentie om in november naar een open dag van de Webster Uni in Leiden te gaan en als alles meezit kun je volgend jaar financiele steun krijgen van de IB-groep.

Vroeger was alles beter hoor ik weleens. Het zou wel consistent zijn met de verwachtingen. Ik lees weleens dat de enige reden dat onze Universiteiten nu nog meespelen in de wereld is vanwege het uitstekende onderwijs van 30 jaar geleden. Maar dat de huidige generaties toch weinig positief nieuws lijken voor de Unies in de toekomst.

Timmo schreef:

Even op een ander raakvlak. Ik heb nooit het idee gehad dat je in NL op de middelbare school 'betaald' wordt voor je goede cijfers. Wat maakt het uit als je allemaal tienen hebt, als dezelfde student in je klas naar dezelfde uni gaat met allemaals zesjes? Niet bepaald motiverend. In NL ken je dus niet de A-students en de B-students, het maakt helemaal niks uit wat je bent. Als je maar je middelbare school diploma hebt. Dat is in de VS dus wel anders, waar je met je tienen toegang hebt tot de betere faciliteiten as in uni's.

Je haalt de woorden uit m'n mond..

Die lijst van Times vind ik niet echt goed. De jaarlijkse lijst van de Universiteit van Shanghai is veel betrouwbaarder (http://ed.sjtu.edu.cn/rank/2006/ARWU2006TOP500list.htm).
Hier is duidelijk welke criteria zijn gehanteerd. En deze zijn niet gebaseerd op onzin als het cijfer dat de studenten geven aan de computervoorzieningen, etc.

fcolos schreef:Die lijst van Times vind ik niet echt goed. De jaarlijkse lijst van de Universiteit van Shanghai is veel betrouwbaarder (http://ed.sjtu.edu.cn/rank/2006/ARWU2006TOP500list.htm).
Hier is duidelijk welke criteria zijn gehanteerd. En deze zijn niet gebaseerd op onzin als het cijfer dat de studenten geven aan de computervoorzieningen, etc.

Deze lijst is evenmin betrouwbaar. De subjectiviteit bevindt zich in de keuze van de criteria.

Door de Nobel prijzen in de crteria op te nemen wordt een sterke nadruk op fundamenteel onderzoek. Toegepaste wetenschap (business of techniek) of lokaal georiënteerde studies (talen of recht) worden hierdoor laag gewaardeerd.
Bovendien gaan de criteria alleen over research en publicaties. Het onderwijs wordt niet getoetst.

als alles meezit kun je volgend jaar financiele steun krijgen van de IB-groep.

alhoewel dit zeker van pas komt voor als je in het buitenland wil studeren, zal ik me hier niet helemaal op vast pinnen:
je krijgt 250 euro 'basisbeurs' en ca. 78 euro vergoeding voor je OV.
Maandelijks krijg je dus 328 euro van de Ned. overheid.
Ik ben me nu af en toe aan het orienteren op een vervolgstudie in de VS, en in tegenstelling tot in Nederland, duren Masters daar vaak 2 jaar i.p.v. 1 jaar. Ik heb nu info opgezocht van 16 master programma's in de 'Urban Planning' (er zijn ca. 60 erkende programma's in de VS in Urban Planning, ik heb er dus ongeveer een kwart bekeken), de gemiddelde kosten liggen rond de 29.000 dollar per jaar.
Die 3280 euro die je dan per studiejaar van de Nederlandse overheid krijgt is dus een druppel op een gloeiende plaat (alhoewel het meer is dan de meeste overheden hun studenten verstrekken).

Natuurlijk kan je ook bij andere bronnen zoeken naar financiering, de Fullbright Foundation is de eerste die bij mij opkomt, er zullen er vast nog wel meer zijn.

sweatbox schreef: Deze lijst is evenmin betrouwbaar. De subjectiviteit bevindt zich in de keuze van de criteria.

Door de Nobel prijzen in de crteria op te nemen wordt een sterke nadruk op fundamenteel onderzoek. Toegepaste wetenschap (business of techniek) of lokaal georiënteerde studies (talen of recht) worden hierdoor laag gewaardeerd.
Bovendien gaan de criteria alleen over research en publicaties. Het onderwijs wordt niet getoetst.

Deze lijst is inderdaad subjectief in dat voornamelijk naar onderzoek wordt gekeken, en veel minder naar onderwijs. Onbetrouwbaar zou ik de lijst niet noemen (in ieder geval een stuk minder dan de times lijst), in 1e instantie omdat ueberhaupt genoemd wordt welke criteria worden gehanteerd, en ten tweede omdat geen gebruik wordt gemaakt van slecht meetbare zaken als de mening van studenten over het onderwijs, de mening van docenten over het onderwijs, etc (zoals elsevier dat bijvoorbeeld doet). Alhoewel de nobelprijzen een en ander wellicht een beetje uit het lood trekken, geven ze aan de andere kant een goede weerspiegeling van of universiteiten met hun onderzoek een beetje een maatschappelijk relevante koers varen (voor biologie geldt bijvoorbeeld dat RNAi een stuk interessanter is voor het algemeen welzijn dan het paringsgedrag van een zee-egel, vandaar dat dit eerste onderwerp de prijs won dit jaar...).

Hier wil ik nog even op aanvullen, dat als er hoogstaand onderzoek wordt gedaan, dit betekent dat de colleges worden gegeven door de mensen die dit hoogstaand onderzoek uitvoeren, dus dat met betrekking tot fundamenteel onderzoek en onderwijs (hetgeen op een universiteit veel gebeurt), de lijst zeker waardevol is.

ronald87 schreef:

als alles meezit kun je volgend jaar financiele steun krijgen van de IB-groep.

alhoewel dit zeker van pas komt voor als je in het buitenland wil studeren, zal ik me hier niet helemaal op vast pinnen:
je krijgt 250 euro 'basisbeurs' en ca. 78 euro vergoeding voor je OV.
Maandelijks krijg je dus 328 euro van de Ned. overheid.
Ik ben me nu af en toe aan het orienteren op een vervolgstudie in de VS, en in tegenstelling tot in Nederland, duren Masters daar vaak 2 jaar i.p.v. 1 jaar. Ik heb nu info opgezocht van 16 master programma's in de 'Urban Planning' (er zijn ca. 60 erkende programma's in de VS in Urban Planning, ik heb er dus ongeveer een kwart bekeken), de gemiddelde kosten liggen rond de 29.000 dollar per jaar.
Die 3280 euro die je dan per studiejaar van de Nederlandse overheid krijgt is dus een druppel op een gloeiende plaat (alhoewel het meer is dan de meeste overheden hun studenten verstrekken).

Natuurlijk kan je ook bij andere bronnen zoeken naar financiering, de Fullbright Foundation is de eerste die bij mij opkomt, er zullen er vast nog wel meer zijn.

Je hebt wel gelijk. Ik dacht in eerste instantie aan de mogelijkheid om een rente-dragende lening af te sluiten bij de IB groep. Maar dat is ook slechts 266 euro per maand, dat zet ook geen zoden aan de dijk.

fcolos schreef:Hier wil ik nog even op aanvullen, dat als er hoogstaand onderzoek wordt gedaan, dit betekent dat de colleges worden gegeven door de mensen die dit hoogstaand onderzoek uitvoeren, dus dat met betrekking tot fundamenteel onderzoek en onderwijs (hetgeen op een universiteit veel gebeurt), de lijst zeker waardevol is.

Kanttekening: als het gaat om onderwijs aan undergraduate studenten, zou ik toch kritisch willen zijn bij de topuniversiteiten. Even zwart-wit gezegd: het is voor het krijgen van kwalitatief goed undergraduate onderwijs over het algemeen verstandiger om naar een liberal arts college te gaan dan naar een Ivy League. Omdat bij een lac de docenten er alleen zijn voor onderwijs geven en bovendien in kleine klassen (vaak via zgn. socratische leermethode). Van de 10 meest competitieve universiteiten staat Stanford nog wel bekend om kwalitatief goed onderwijs aan undergraduates.

Ik krijg hier vaak genoeg jonge mensen die alleen maar naar Harvard, Yale of Princeton willen om een bachelor's te halen. Alleen maar omdat zij (en vooral ook hun ouders) die namen kennen. Ik zeg altijd maar eerlijk dat ik dat zonde van het geld vind voor de waar die je er krijgt - als de student er uberhaupt al wordt aangenomen..

fcolos schreef:Hier wil ik nog even op aanvullen, dat als er hoogstaand onderzoek wordt gedaan, dit betekent dat de colleges worden gegeven door de mensen die dit hoogstaand onderzoek uitvoeren, dus dat met betrekking tot fundamenteel onderzoek en onderwijs (hetgeen op een universiteit veel gebeurt), de lijst zeker waardevol is.

Er zijn sites waar leerlingen hun mening kunnen geven over bepaalde uni's/colleges (studentsreview.com). Sommige van de leerlingen beweren zelfs dat (bij grote universiteiten) de TA's (Teachers Assistant) les geven omdat de professors het zelf te druk hebben met hun research:

I got huge, impersonal classes taught by teaching aides and filled with people, who from their comments in discussion, did not do the reading or seem particularly enthused. There are smart people and professors at Berkeley but they are very diffused and it is rare that you will ever have the opportunity to meet with or work with a top professor. That being said it is just as rare to have a professor evaluate your work anyways so there aren't any doors opened by coming to class anywyas. It seems liek a general crapshoot and suckup fest to network with professors and most of the professors aren't that interested anyways. Who can blame them really? Many of the student I've met barely belong in a university period, much less someplace with Berkeley's brand name, and professors are probably weighed down by their research obligations, helping their first-rate grad students to be bothered with some mediocre college student who needs a rec for med school.

The Psychology Program at CAL is massive in size making it a very impersonal experience. Even in upper division courses, the average class size is close to 300, making professors very hard to get a hold of. Most of the teaching is actually done by GSI's (graduate student instructors) Professors dont read papers, grade tests or involve themselves on the actual innerworkings of the class. Most of the staff is focused on their research, so if you're interested in research more than class learning than this program may still work for you. If you're the type of student who prefers one on one attention and smaller class sizes, I wouldnt recommend UC Berkeley Psych

Ik heb Berkeley gekozen omdat het een vooraanstaande universiteit is in de Times en Shanghai lijst. Maar er zijn ook veel leerlingen die erg positief staan tegenover de school dus bovenstaande quote's zeggen niet alles.

Muke schreef:Sommige van de leerlingen beweren zelfs dat (bij grote universiteiten) de TA's (Teachers Assistant) les geven omdat de professors het zelf te druk hebben

Ik heb altijd gedacht dat dat normaal was, dat je daar niet eens voor naar een 'grote' universiteit moest gaan...

Beste mensen,

Ik ben nieuwe lid op dit forum

Ik wil graag ingaan op de opmerking van UStudy dat het soms beter is om op een LAC te studeren dan op een universiteit als van Yale, Princeton en Harvard. Ik ben van mening dat tussen een Ivy league school en top LAC school bijna geen verschil is. U zegt dat LAC kleine klassen heeft en dat is waar, Williams (de nummer 1) 73% van de klassen zijn onder de 20 leerlingen, de andere nummer 1 Princeton 74%. Dus deze procenten geven aan dat bij topscholen LAC of universiteit weinig verschil zit tussen de aantal studenten in een klas. Je kunt nog zeggen dat lessen van Pton soms door TA's wordt gegeven, maar in praktijk valt dat heel erg mee, 95% van de lessen door professoren.
Ook de kwaliteit van lesgeven tussen top LAC en top universiteit is erg klein, op williams wordt lesgegeven door nobelprijswinnaars. En kwaliteit tussen studenten is ook klein, velen hebben scholen als Stanford, Yale, Cornell, Dartmouth, Columbia afgewezen om op een top LAC te studeren.
Ik vind ook dat je zolang je studeert op een Top 5 LAC je gewoon gelijkwaardig kan beschouwen als een student op Ivy league, en je niet op voorhand de LAC als minder kan beschouwen.
Maar als de LAC buiten de vage grens van top 8 valt, dan is het daar vaak minder.. (kleinere endownment, iets mindere studenten, minder bekende professoren) dan de Ivy league

Felipe schreef:Beste mensen, Ik ben nieuwe lid op dit forum

Welkom, Felipe. Zou jij je ook een klein beetje willen voorstellen in onze 'voorstelafdeling'? http://www.allesamerika.nl/forum/viewfo ... a6cf03ae52
We zijn natuurlijk altijd toch wel benieuwd naar wie je bent, en hoe je hier terecht bent gekomen.

Felipe schreef: Ik vind ook dat je zolang je studeert op een Top 5 LAC je gewoon gelijkwaardig kan beschouwen als een student op Ivy league, en je niet op voorhand de LAC als minder kan beschouwen.
Maar als de LAC buiten de vage grens van top 8 valt, dan is het daar vaak minder

En waar kan ik zo'n overzicht vinden van die top colleges?