AllesAmerika.com Forum

Dag allemaal

Ik heb eens wat liggen zoeken op het internet en op het forum maar buiten een topic van 2004 vond ik niets dat betrekking heeft op dit onderwerp.

Ik denk dat de meeste van ons het probleem al wel hebben meegemaakt hoe je jullie 'Nederlandse' naam op zijn Amerikaans uitspreekt, dan heb ik het vooral volgens mij over de 'ij' die toch wel het (ergste?) is voor de Amerikanen! Jammer als je naam Stijn of Gijs is denk ik dan, hoe spreken ze deze dan uit? Iemand ervaring mee? Mijn achternaam is Gijsels en ik heb geen flauw idee hoe ze deze zouden uitspreken andere voorbeelden van je eigen naam waar je een Amerikaan mee betrapt dat hij het niet of moeilijk kan uitspreken zijn altijd welkom

Thomas

Ach ja, je zal fokkema heten

@ThomasG, dat verschillen per staat en per Amerikaan. De ene Amerikaan is wel blootgesteld aan buitenlandse namen en de ander niet. Er valt dus geen eenduidig antwoord te geven.

Er loopt ook nog een topic wat jij gestart hebt over snel en efficiënt je Engels verbeteren. Het zou leuk zijn als je je ook daarin weer eens liet zien en aangaf wat je aan alle tips hebt gehad.

de "ui" Huygens gaat ze niet lukken.

Toen wij in Boston onze huurauto in gingen leveren, zei de vrouw die de auto moest controleren iets tegen ons dat we echt geen van beiden verstonden. Uiteraard vroegen we haar of ze het wilde herhalen, maar helaas, ook bij haar tweede poging was het ons een compleet raadsel wat ze nu eigenlijk zei. Waarop ze op ons wees op de tekst in haar scherm......ahhhhh ze zei dus Meulenbroeks!!! Hoe het klonk toen zij onze naam uitsprak, ik kan het hier helaas niet herhalen....

Dan ging het de dokter in Lone Pine, die onze zieke dochter had onderzocht, heel wat beter af. Hij vroeg ons of we hem les wilden geven in het uitspreken van onze naam. En ja hoor, het lukte hem heel aardig. Wel grappig hoor om een Amerikaan zo z'n best te horen doen op zo'n lastige naam.

Doet me aan dit artikel denken: http://stuffdutchpeoplelike.com/2011/06 ... tch-names/

Soms spreken ze mijn voornaam met een "eh" klank in plaats van een "ee" klank uit. Onze kinderen hebben ook ongewone namen voor hier, maar nooit problemen met uitspraak. Mijn man, die vrij goed Nederlands spreekt, kan trouwens nog steeds de "ui" niet uitspreken. Hij hoort ook vrijwel geen verschil tussen eu, ui en ei. Bewijs dat je als jong kind klanken die niet in de taal die je leert voorkomen verleert. Alweer een pluspunt voor tweetalig opvoeden, want onze kinderen kunnen die klanken wel onderscheiden en uitspreken.

Voordat mijn vrouw mijn naam aannam noemde ze haar wel een bitchvenk. Dan wist je gelijk dat het een telemarketeer was

Mijn achternaam is nog niet zo moeilijk als je het op zijn engels zegt want de harde G lukt bijna niemand

Groeneveld komt er vaak uit als gro-enefelt of gro enewalt, of nog erger. Gaf bij mijn radiostation altijd de uitspraak aan als KROO-nefelt. Kwam nog het dichtste bij.

Overigens kan mijn (Amerikaanse) vrouw mijn naam niet helemaal perfect uitspreken. Onze zoon, die mijn achternaam heeft, komt er dicht bij, maar die harde g gaat nog niet echt.

Ik zeg altijd maar dat ik wel eens slechtere uitspraken/woorden naar mijn hoofd gegooid gekregen heb.

Mijn voornaam begint met een 'i', die door veel Amerikanen automatisch als een 'ai-klank' uitgesproken wordt. Mocht ik ooit emigreren, dan zou ik serieus overwegen de 'i' in een 'e' te veranderen, want dan weten Amerikanen wel automatisch hoe je het uitspreekt.

ThomasG schreef:...vooral volgens mij over de 'ij' die toch wel het (ergste?) is voor de Amerikanen!

Als mijn Nederlandse cursisten een goede graadmeter zijn, dan zijn de klinkers ui en eu toch problematischer. Als uitspraakoefening laat ik ze altijd woordreeksen als "buil — beul — bijl — boel — baal" zeggen. en wanneer ik die voordoe, dan zie ik de gezichten betrekken. Priceless!

Met ij hebben Amerikanen in eerste instantie vooral moeite dat als één klank te zien, maar zodra ze dat doorhebben, krijgen ze die overal het algemeen redelijk uitgesproken. Die Nederlandse klinker zit tussen de klinkers in het Engelse 'made' en 'by' in.

De voor Amerikanen het moeilijkst uit te spreken Nederlandse naam die ik kan bedenken is Huib Schreurs. Nagenoeg elke klank in die naam is lastig voor een Amerikaan. De meeste Amerikanen zullen zoiets zeggen als 'Hu-ib Shroyers' (waarbij 'Hu' de eerste lettergreep van 'Huge' is).

Geke is nog een moeilijke en de achternaam was in de trant van glasschade. Ze heette dan ook Gigi haha

de chauffeur by Pink Jeeps in Sedona probeerde drie kee rmijn naam uit te spreken en bestempelde het dan als unpronouncable, en vroeg toen de belgian people

mijn voornaam Daphné die valt nog best mee, de Monique van de mamsie gaat al wat moeilijker, maar onze familienamen zijn helemaal gillers

Mijn man heeft ook een onmogelijke voornaam, maar wat hem eigenlijk veel meer dwars zit, zijn die doopnamen, en het feit dat zijn naam een samentrekking is van zijn eerste twee doopnamen. Dat heeft al voor zoveel misverstanden gezorgd, dat hij het liefst zijn naam zou laten veranderen. Helaas gaat dat vanuit de VS een stuk lastiger dan in Nederland; dat hadden we eigenlijk moeten doen toen we daar nog woonden. Ik heb trouwens de indruk dat het hier in de VS een stuk gemakkelijker is om je naam te laten wijzigen, maar ja, dan weer niet voor mensen met een andere nationaliteit natuurlijk.

Nederlandse achternamen kunnen qua uitspraak ook interessant zijn door hun lengte, bijvoorbeeld 'van Maarschalkerweerd' of 'van den Nieuwenhuijzen'. Toen ik eind jaren '80 als dienstplichtig luitenantje bij de Koninklijke Luchtmacht zat, heette een collega van mij 'Pruijsenaere de la Woestijne' van achteren. Prachtige naam voor een Amerikaan om te zeggen.
Ik herinner mij ook een aflevering van het reisprogramma van de onvolprezen Boudewijn Büch (op zich ook een mooie naam) jaren geleden, waarin hij een bezoek bracht aan de Amerikaanse 'border patrol' bij de Mexicaanse grens. Hij sprak daarin met een Nederlandssprekende agent met een soortgelijke adellijke achternaam. De precieze naam weet ik niet meer, maar ik kan me nog wel herinneren dat ik me toen afvroeg hoe Amerikanen die zouden zeggen.

Mijn roepnaam is ook een deel van mijn tweede naam (met een -a ipv een -o). In het begin probeerde ik bij officiele instanties nog gewoon mijn roepnaam te gebruiken, maar dat heb ik jaren geleden laten varen. Nu luister ik net zo goed naar mijn eerste naam bij de dokter, tandarts etc. .

Ik weet niet hoe "leuk" jouw eerste naam is, maar die van hem is Gerardus. Daar word je echt niet blij van, als mensen je zo gaan noemen

Overigens geeft de kleine letter d in de achternaam van mijn kinderen ook problemen in de schooladministratie. Op de alfabetische lijsten staan ze vaak onderaan, eerst alle achternamen die beginnen met een hoofdletter, en dan die van hun (de Xxxxx).

Ik heb ook vier voornamen, waarbij mijn roepnaam is afgeleid van mijn tweede voornaam. Ik geef bij doktors en zo altijd gewoon mijn roepnaam, nooit mijn volledige vier voornamen en heb daar nog nooit problemen mee gehad.

Wat mij ook opvalt, is hoe slecht Amerikaanse computersystemen overweg kunnen met Nederlandse namen. Mijn naam is Ron van de Crommert en ik krijg geregeld post die is geadresseerd aan 'Ron V. De Crommert' of 'Ron Crommert'. Daarbij kan ik me nog wel voorstellen hoe een computer dat bepaalt. Maar ik heb ook wel eens post gekregen voor 'De Van' en daar zou ik heel graag het computeralgoritme willen zien die die naam als resultaat opleverde.

dimona schreef:Ik weet niet hoe "leuk" jouw eerste naam is, maar die van hem is Gerardus. Daar word je echt niet blij van, als mensen je zo gaan noemen

Overigens geeft de kleine letter d in de achternaam van mijn kinderen ook problemen in de schooladministratie. Op de alfabetische lijsten staan ze vaak onderaan, eerst alle achternamen die beginnen met een hoofdletter, en dan die van hun (de Xxxxx).

Leonora, ik ben er bepaald niet dol op . Een (Amerikaanse) vriendin heet van Delft en vindt het heel gewoon om onder de "V"'s geschaard te worden in het alfabet.

RiverCola schreef:Mijn voornaam begint met een 'i', die door veel Amerikanen automatisch als een 'ai-klank' uitgesproken wordt. Mocht ik ooit emigreren, dan zou ik serieus overwegen de 'i' in een 'e' te veranderen, want dan weten Amerikanen wel automatisch hoe je het uitspreekt.

Ik zit heel hard te denken hoe je ook alweer heet en kan er gewoon niet op komen. Beter houden zo, loop ik niet de kans je bij je voornaam aan te spreken op het forum

Maar ik herinner me een mooie niet veel voorkomende naam

Mijn naam is gewoon goed uit te spreken, althans wel in de Amerikaanse versie Sendrah .. maar toch noemen ze me Sandy
Vind ik veel leuker eigenlijk dan mijn eigen naam... ik zou het mooi zo laten als ik ooit zou emigreren....