AllesAmerika.com Forum

Het Financieel Dagblad van 23 januari 2006 schreef:
Nederland lijkt steeds meer op VS

Ik dacht dat ik helemaal klaar was voor de Amerikaanse bruiloft van mijn schoonzus. Mijn favoriete jurk in de koffer, het strakke pak van mijn echtgenoot en de leukste kleren van mijn kinderen. Voor een Hollandse bruiloft had het voldaan, maar in Newyorkse kringen zouden we een flater slaan, werd al snel duidelijk. We hadden het feestje onderschat. Dit was een heel grote happening met de uitstraling van een miljonairsbal. De vrouwen verschijnen in galajurk, de mannen in smoking en het bruidspaar wordt vergezeld van minimaal tien bruidsdames en -heren.

Om dat mogelijk te maken, is het gebruikelijk dat je als gast je stoel koopt. Goedkoop is dat niet; je moet rekenen op 250 dollar. Daarnaast wordt van je verwacht dat je eenzelfde bedrag besteed aan het cadeau voor het paar. Omdat wij al een verre vliegreis hadden moeten bekostigen, kregen wij de stoelen voor niets. Gelukkig, want op de aanschaf van galakleding hadden we niet gerekend.

In de Verenigde Staten lijkt alles om geld en status te draaien. Voor een groot deel is het een schijnwereld. Op eerste kerstdag geven de Amerikanen elkaar enorme cadeaus. Op tweede kerstdag zijn de winkels open en worden de kerstgeschenken massaal teruggeracht. Je hebt zelfs geen bonnetje nodig om je geld te innen. Zo gek is het in Nederland nog niet, maar je ziet wel een tendens dat consumenten na de feestdagen in groten getale cadeaus terugbrengen en ruilen.

Kennelijjk groeien de uitgaven veel Amerikanen boven het hoofd, want de banken zijn op hun qui-vive en controleren iedere uitgave. De banken hebben een vergaand veiligheidsbeleid. Niet alleen kom je als klant niet zomaar een bankgebouw binnen; je pas wordt op virussen gescand en je wordt pas toegelaten nadat je vingerafdrukken zijn genomen. Maar ook het pasgebruik wordt strikt gecontroleerd. Na vier keer pinnen voor een buskaartje werd de pas van mijn schoonzus geblokkeerd en kreeg zij een telefoontje van de bank om haar uitgaven te checken. Hetzelfde gebeurde toen ik met mijn schoonzus aan het shoppen was. Na de vierde betaling werd weer haar pas geblokkeerd en moest zij alle uitgaven verantwoorden. 'Big Brother' kijkt over je schouder mee. Ik hoop niet dat Nederlandse banken dit systeem ooit overnemen.

In mijn ogen is er al te veel komen overwaaien uit Amerika en dansen we buitensporig naar het Amerikaanse pijpen. Nederland lijkt daar verder in te gaan dan andere Europese landen. Het begint al bij de vliegreis. Als je via Schiphol rechtstreeks naar New York vliegt, is de veiligheidscontrole erg streng. Militairen met geweren zijn nadrukkelijk aanwezig en maken dat je niet lekker ontspannen het vliegtuig instapt. Vlieg je niet rechtstreeks. maar via Rome, dan is er geen gewapende militair te bekennen. Kennelijk zijn de Italianen minder gevoelig voor de veiligheidsdruk van de Amerikanen.

Ook wat arbeidsethos betreft gaat de Nederlandse samenleving meer op de Amerikaanse lijken. Amerikanen werken zich helemaal uit de naad, zijn nauwelijks ziek, hebben weinig tijd voor een sociaal leven en hebben maximaal 14 vrije dagen per jaar. In Nederland hebben we officieel een werkweek rond 40 uur, maar in de praktijk werken steeds meer mensen 60 uur per week. We hebben minstens 24 vrije dagen per jaar, maar managers behoren ook tijdens hun vakantie bereikbaar te zijn voor de zaak. Je mag gaan skiën, maar wel met je mobiel op zak.

Ik vind dit een zorgelijke ontwikkeling, want ik heb tijdens mijn verblijf in de VS maar weinig positiefs kunnen ontdekken. Eén element spreekt me wel aan in de 24-uurseconomie. Als je laat thuiskomt van je werk, hoef je niet te stressen om je boodschappen nog te kunnen doen. Ook 's avonds kun je uitgebreid winkelen en in alle rust de supermarkt in. Voor het overige is de Amerikaanse samenleving niet mijn 'cup of tea' en waren mijn twee weken VS meer dan genoeg.

Schrijver: Grace Boldewijn (CEO van BoCari Engineering in Breda)
E-mail: g.boldewijn@bocari.nl

De eerste 2 alinea's van het artikel vond ik wel grappig, want ze doen we herinneren aan de voorbereiding van de bruiloft die we hebben gezien in Sarasota, in het Ringling Estate, tijdens onze vakantie vorig jaar. Het leek inderdaad wel op een miljonairsparty....... waanzinnig luxueus! Ik praatte toen even met de bewaker van het museum en die vertelde dat er regelmatig bruiloften werden gehouden in die binnentuin. Dat wat ik zag, was nog maar een kleine bruiloft........... En ik zag een 11-koppige band, een harp trio, een acrobatiek-act en een diner-aankleding waar je u tegen zegt! Herkenbaar dus. Maar waarschijnlijk zijn niet alle bruiloften zo.

De rest van het stuk vind ik persoonlijk erg slecht, ik begrijp niet dat het FD zoiets kan plaatsen. Hoe kun je nu zo'n mening vormen in 2 weken tijd? En het dan presenteren als regelrechte feiten, terwijl het gewoon een heel subjectief oordeel is. Op basis van haar ervaringen in 2 weken doet ze uitspraken over DE amerikaanse banken. Je mag natuurlijk vinden van Amerika wat je wilt, maar dit gaat wel erg kort door de bocht in mijn ogen. Slechte onderbouwing ook, ze komt niet verder dan wat stereotypen.

En dat is dan CEO van een Engineeringsbedrijf?

Ik ben erg benieuwd naar jullie reactie op de "feiten" in dit artikel.

Groetjes
Jacqueline

Een stoel kopen voor een bruiloft? Daar heb ik nog nooit van gehoord! Misschien een New York traditie? Saskia wordt junior bruidsmeisje bij het huwelijk van een vriendin van ons in augustus en dat wordt inderdaad een "echt" Amerikaans huwelijk. Maar behalve Saskia's jurk en eventuele nieuwe kleding voor ons hoeven we er niets aan te betalen. In tegendeel, we zullen allerlei gratis maaltijden krijgen: showers, rehearsal dinner en wedding dinner. Ja, het cadeau is waarschijnlijk een stuk duurder dan in NL gewoon is, maar ik vind dat eigenlijk alleen maar leuk. Wij hadden zelf ook een echt Amerikaanse huwelijk en veel van de cadeaus gebruik ik nu nog.

Dat even over die bruiloft. Het verhaal over de banken herken ik ook absoluut niet. Misschien is New York wel zo geworden na 9/11, maar hier zijn al dat soort veiligheidsmaatregelen niet. Wel is onze telefoonpas weleens geblokkeerd, toen we opeens heel veel naar het buitenland gingen bellen. Dit was ongewoon gedrag voor ons en men was bang, dat de pas gestolen was. Hetzelfde gebeurt met je bankpas, als je opeens op een stel vreemde plekken dingen gaat kopen. Persoonlijk heb ik daar geen problemen mee, want het is bij mij dus voorgekomen, dat iemand mijn credit card nummer in Australie gebruikt heeft en er opeens $5000 op mijn rekening stond.

Mijn mening? New York is niet "de Amerikaanse samenleving" by a long shot

.

Ik ben het helemaal met je eens Jasmino.

Persoonlijk wordt ik altijd een beetje onpasselijk van zulke (generaliserende) artikelen.
Ik woon nu ruim twee jaar in de VS, en er zijn maar een paar zaken in dit artikel vinden waar ik me in kan vinden.
Een aantal andere zaken die genoemd worden zullen misschien wel waar zijn, maar gelden zeker niet voor heel de VS (het hele geneuzel over die bruiloft bijvoorbeeld).

Ach, misschien heeft ze dit artikel wel al blowend op haar klompen tussen de tulpen en molens geschreven, want dat doen toch alle Nederlanders

Dan schreef:Ach, misschien heeft ze dit artikel wel al blowend op haar klompen tussen de tulpen en molens geschreven, want dat doen toch alle Nederlanders

:hilarious: Is er ook een manier om op dit artikel te reageren? Bovenstaande zou prachtig zijn!

Ik stoor me er ook aan hoor, dat iemand zich in een paar weken tijd een opinie vormt (of waarschijnlijk al had voor ze vertrok) en dat als waarheid verkoopt aan iedereen die het leest. Veel mensen die het lezen zullen het klakkeloos aannemen, en zeggen kijk maar zo is het echt.

Een bruiloft heb ik hier nog niet meegemaakt, maar van de foto's die ik van collega's gezien heb zit er geen enkele zulke dure bruiloft bij. Enkele zijn er gewoon in hun achtertuin getrouwd onder een gehuurde tent.
Een ander in een state park met een mooie waterval op de achtergrond.
De schrijfster van dit artikel heeft er wel een aardige schoonzus erbij hoor, die stoelen verkoopt voor haar bruiloft.

Bankpasjes zijn ons nog nooit geblokkeerd, wel werd er een keer gebeld door een credit card bedrijf toen we opeens veel uitgaven in Nederland hadden. Ik vindt het wel een goed iets als er een rood lampje gaat branden als er opeens rare uitgaven zijn.

En verder hoeft niemand naar Amerika's pijpen te dansen, als er iets wordt overgenomen uit Amerika krijgt Amerika al gauw de schuld, terwijl het toch hun eigen keus is of ze het overnemen of niet.

Een leuke reactie Dan, en dit is het nieuws uit Nederland dat wij voorgeschotelt krijgen vandaag; http://www.breitbart.com/news/2006/02/03/D8FHR5I00.html

Annemiek

ANY schreef:Een leuke reactie Dan, en dit is het nieuws uit Nederland dat wij voorgeschotelt krijgen vandaag; http://www.breitbart.com/news/2006/02/03/D8FHR5I00.html

Annemiek

Dit is een bordje, dat ik in NL fotografeerde: Afbeelding

ik vind het ook beledigend, want de helft van haarverhaal slaat nergens op. voorbeelden zijn er al genoeg genoemd. dat zoiets in het FD geplaatst wordt, dat valt me tegen. dit zijn meer van die verhalen voor in de Telegraaf (no offense) of een of nader weekblad, maar ja, zoals ze hier zeggen, opinions are like a-holes, everybody's got one!!!

Wat ik niet begrijp is met wie die schoonzus dan trouwde. Met de broer van de schrijfster? New York herkent niet het homo-huwelijk, dus dat moet dan wel. Ik vond het interessant dat ze over die relatie helemaal niet schreef, maar ze wel uitgebreid over alle vreemde dingen van haar schoonzus schreef, alsof haar broer niet bestaat ofzo.

Vreemd verhaal.

Margaret

Petra/VS schreef: :hilarious: Is er ook een manier om op dit artikel te reageren? Bovenstaande zou prachtig zijn!

Ja hoor, onderaan het artikel staat haar e-mail adres, daar kun je natuurlijk gewoon naartoe reageren. Verder zal ik volgende week op het werk (daar hebben we het abonnement op het FD) wel eens kijken in het colofon of er ook een algemeen reactie adres is, als iemand daar behoeft aan heeft.

Marby schreef:Wat ik niet begrijp is met wie die schoonzus dan trouwde. Met de broer van de schrijfster? New York herkent niet het homo-huwelijk, dus dat moet dan wel. Ik vond het interessant dat ze over die relatie helemaal niet schreef, maar ze wel uitgebreid over alle vreemde dingen van haar schoonzus schreef, alsof haar broer niet bestaat ofzo.

Uit het verhaal maak ik op dat de schoonzus de zus van haar (=de schrijfster) man is. Dat verklaart waarom ze met geen woord over haar broer rept.

Verder is het verhaal klinkklare onzin. Een generalisatie vanuit een wel zeer beperkte, naïeve observatie. Je zou van iemand die toch kennelijk enig niveau zou moeten hebben (zie hier) meer mogen verwachten.

Ik ken het FD natuurlijk niet, dus ik dacht eerst dat die Grace Boldewijn gewoon een dametje was dat effe een briefje schreef naar het FD naar aanleiding van haar reisje naar de VS. Maar als je even gaat kijken op
http://www.bocari.nl/, bij de sectie 'nieuws', dan zie je daar:
Grace Boldewijn, zwarte zakenvrouw 2002.

Ze blijkt voor heel wat grote bedrijven gewerkt te hebben vooraleer ze in dit ingenieursbureau stapte. Het verbaasd me dan eigenlijk ook dat zo'n vrouw zo'n kortzichtige blik kan hebben op een land als Amerika.
Maar tja, je moet nu eenmaal je blad papier telkens gevuld krijgen als je zo'n colum moet hebben, dus dat er dan eens wat gelul op verschijnt, dat vind ik niet eens zo verbazingwekkend. Want wat voor zinnigs kan je toch telkens weer schrijven? Zo'n boeiend leven zal ze ook wel niet hebben.

'k Heb zonet over dit soort verhalen even een stukje geschreven op mijn blog:
http://kastelke.blogspot.com/

(Dan, ik heb even jouw woorden ook gebruikt)

. We hebben minstens 24 vrije dagen per jaar

Ik dacht dat dit 20 was, de extra dagen die je krijgt, ligt aan het bedrijf, of heb ik het fout?

Nee, dat zie je goed. Je moet 4 x zoveel vrij krijgen als je dagen per week werkt. Dus werk je 5 dagen dan 20 dagen etc.

Zo scherp had ik nog niet gelezen, maar die stelling van haar is ook op een ander punt fout. Ten eerste is 14 dagen helemaal geen aantal vrije dagen, het laagste is 15 (10 werkdagen en 5 "holidays, zij zal het trouwens wel als twee weken bedoelen) en ten tweede heeft mijn man bijvoorbeeld 25 vrije dagen plus 2 persoonlijke dagen plus de 5 holidays. Het hangt dus helemaal van het bedrijf af en hoe lang je ergens werkt.

Misschien moeten we haar emailen en ons op deze discussie op het forum wijzen, dan kan ze nog een en ander toelichten (bijvoorbeeld die stoel voor het huwelijk, hoe dat in zijn werk gaat, ik vind het eigenlijk wel een geniale manier om de kosten van je huwelijk eruit te krijgen

).

Ik word ook altijd erg moe van die gasten die op basis van een vakantie of kort verblijf in de V.S. wel 'ns zullen vertellen hoe het er hier allemaal aan toe gaat en hoe de "typische" Amerikaan is...

Ron (in Seattle)
http://www.dutchavenue.com

nu daar ik meer over haar weet ben ik nog meer verbaasd over haar kortzichtige blik. dit is iemand die wel wat op haar naam heeft staan dus ik verwacht zeker meer van zoiemand. en nu daar blijkt dat ze suinaamse is wil ik haar al helemaal op haar fouten wijzen. het verbaast me erg dat ze zo reageert op Amerika. ik heb het artikel herlezen met een "zwarte" of "Surinaamse" blik en ik kan er helemaal niets in terugvinden.

ik heb helaas nu geen tijd hiervoor. misschien volgend weekend wel. dus ik hou het in de gaten. maar ze is feitelijk fout. ze geeft haar eigen indruklken weer als feiten en dat is zorgelijk.

ik vraag me wel af waarom ze een artikel heeft geschreven, en waarom in het FD. ze is zakenvrouw in de computertechniek of zo. ze is geen journalist voor zover ik kon vinden. oh, ik zie dat ze tegenwoordig ook "spreekster" is.

misschien dat ik hier nog op terugkom.

doreennicole schreef:ik vraag me wel af waarom ze een artikel heeft geschreven, en waarom in het FD. ze is zakenvrouw in de computertechniek of zo. ze is geen journalist voor zover ik kon vinden. oh, ik zie dat ze tegenwoordig ook "spreekster" is.

En ze staat op de lijst van columnisten van het FD.

Marcel schreef:
doreennicole schreef:ik vraag me wel af waarom ze een artikel heeft geschreven, en waarom in het FD. ze is zakenvrouw in de computertechniek of zo. ze is geen journalist voor zover ik kon vinden. oh, ik zie dat ze tegenwoordig ook "spreekster" is.
En ze staat op de lijst van columnisten van het FD.

Maar is bovenstaande dan een artikel, of een column?

Nonaj schreef: Maar is bovenstaande dan een artikel, of een column?

Volgens mij een colmn, en alleen maar "haar"beleving??
Net zo als mijn 10 dagen in Turkeije ook mijn beleving was, hoe ik het daar ervaren heb...

AllesAmerika.com Forum

Artikel in Financieel Dagblad 23 jan. 2006

Artikel in Financieel Dagblad 23 jan. 2006