AllesAmerika.com Forum

...

Misschien niet helemaal van toepassing, maar onze Nederlandstalige zoon heeft in de virtuele wereld (hij zit in een internationale groep die samen een game ontwikkelen) even goede vrienden die anderstalig zijn, dan onder de Nederlandstaligen.
Gewoon op school spreekt iedereen Nederlands, en hij zit in een school waar eigenlijk ook geen kinderen van 'vreeemde' afkomst zijn (tenzij ze als kleintje geadopteerd werden en dus het Nederlands als moedertaal hebben). Thuis spreken wij AN, maar wij verhuisden uit een andere provincie naar hier, en op zijn oude school werd er door heel wat kinderen dialect gesproken. Nu zitten er op zijn huidige school ook kinderen uit onze oude provincie (dat zijn dan internen), die dus ook het dialect spreken dat hij rondom zich hoorde toen hij opgroeide. Toch heeft hij niet de neiging om uit die groep zijn vrienden te zoeken. Maar ja, met dialect telt het waarschijnlijk niet, dat onderzoek.

Misschien heeft het allemaal ook te maken met een gevoel van 'erkenning'? Als je zeer goed geintegreerd bent in een nieuw land met een andere taal, dan heb je misschien niet meer de heimwee of wat dan ook van gevoel bij je oude moedertaal. Terwijl, als je niet zo'n goede integratie hebt, dat wel weer mee kan spelen omdat het vertrouwd aanvoelt?
Of: als je bv. als Fransman naar Vlaanderen gaat verhuizen, dan zijn er haast geen mensen te vinden hier die ook het Frans als achtergrond hebben. Maar als je bv. als Turk naar hier komt, ga je keuze genoeg hebben om vrienden te vinden die ook die achtergrond hebben. Kan me inbeelden dat dat kind van Turkse afkomst dan sneller vriendjes gaat zoeken die ook dat accentje hebben, terwijl dat Franse kind dat mogelijk niet doet?

SylVol schreef:Ik kwam een artikel tegen waarin staat dat volgens een onderzoek van Harvard University kinderen hun vrienden niet zozeer kiezen op basis van uiterlijk, maar dat zij vooral af gaan op de taal.

Offered the choice between making friends with either a white or black child who spoke French, English with a French accent or native English, the group of white, 5-year-old study participants overwhelmingly opted for the native speakers, regardless of their race.

Ik vraag me af in hoeverre mensen (met kinderen) dit ook zo ervaren aangezien ik altijd het idee heb dat kinderen nooit zo'n last hebben van taalbarrières.

Moeilijk te beantwoorden vind ik deze vraag. Al wonen wij in een heel divers gebied, de kinderen, waar onze kinderen mee omgaan, spreken vrijwel allemaal accentloos Engels. Hun ouders zijn degenen, die het accent hebben. Wij zijn hier als tweetalige familie absoluut niet ongewoon en onze kinderen hebben een hele rits Amerikaanse vrienden en vriendinnen, die maar een taal spreken. Ik krijg hier juist het idee, dat de kinderen een kind, dat uit het buitenland komt en een accent heeft, interessant vinden. Mijn eigen ervaring wat dat betreft in Nederland was er een van om die reden buitengesloten te worden, maar dat had volgens mij niets met taal te maken.

Verder staat er in het artikel:

"Fluent speakers who have non-native accents often experience discrimination in housing, the courts, schools and employment," said Agata Gluszek, a doctoral student at Yale University who has studied accent-based stigmatization.

Natuurlijk vragen mensen mij in het dagelijks leven waar mijn accent vandaan komt, maar discriminatie op basis van mijn accent heb ik gelukkig niet ervaren. Is dat bij andere immigranten hier in Amerika wel zo?

Voor het volledige artikel: http://www.msnbc.msn.com/id/35894704/ns ... parenting/

Ja, ik heb een keer discriminatie meegemaakt, omdat men er niet zeker van was, dat mijn Engels goed genoeg was, puur gebaseerd op mijn accent (een van de redenen, waarom ik er zo hard aan heb gewerkt dat accent zoveel mogelijk weg te werken). In mijn eerste baan kreeg ik een lager jaarsalaris aangeboden, dan een Amerikaanse met dezelfde opleiding en ervaring, die tegelijkertijd werd aangenomen. Toen ik dat bemerkte, heb ik het bij het management aangekaart (inmiddels was ze wel duidelijk, dat ik prima Engels sprak) en zij gaven toe, dat dit was, omdat ik nog niet zo lang in de VS was. Het salaris werd aangepast, maar het verbaast me helemaal niets, dat er tegen mensen met een accent wordt gediscrimineerd. Dat is al zo met Amerikanen, die een sterk zuidelijk accent hebben. Dat wordt door velen als "dom" beschouwd. De jongen, met wie we vorige week terug naar huis reden, had om die reden zijn zuidelijke accent zo veel mogelijk verdoezeld.