AllesAmerika.com Forum

** Dit is een afsplitsing van een emigratietopic: viewtopic.php?f=12&t=18520
Elke, moderator**

Big Al schreef:"homeschooling"

Nu zal iedereen daar andere opvattingen over hebben maar ik denk zelf dat dit niet altijd de beste oplossing is, het kind zal dan namelijk een deel van hun sociale bezigheden gaan missen die ze normaliter wel op school krijgen en daarnaast zijn de ouders zelf niet altijd alles goed machtig om de kinderen echt les te kunnen geven.

Ik denk, als je er een Nederlandse opvoeding aan wilt houden, dat je wellicht aan een combinatie moet gaan denken van school en een soort van saturday-homeschooling

De meeste kinderen die aan homeschooling doen, missen helemaal geen sociale contacten. Er zijn heel wat groepen van thuisonderwijzende ouders die op regelmatige basis samenkomen met hun kinderen om bv. educatieve uitstappen naar een museum te maken. Verder kan je ook via een sport- of muziekclub je sociale contacten onderhouden. En nog heel wat homescholers doen dit in kleine 'studiegroepjes'. Zeker voor middle of high school (en vaak afhankelijk van de specialisatie die een ouder heeft, zodat de ene instaat voor math en de andere voor language of wold history, enz.).
Je kan homescholen om diverse redenen, bijvoorbeeld religieuze, maar ook omdat het reguliere onderwijsaanbod in jouw buurt uitermate zwak is. Maar ook omdat het gewone lesaanbod met bv. een jaarklassensysteem te eng bemeten is voor sommige kinderen.
Je zal homescholing kind per kind moeten bekijken, en rekening moeten houden met een draagkracht van de ouders. Maar indien het een weloverwogen beslissing is, zie ik er heel zeker de voordelen van in, en die zijn groter dan de nadelen.

Tussen haakjes: ondertussen zijn wij hier verder gegaan over dit onderwerp, en proberen we mee te denken met de vraagsteller, maar van haar horen we ondertussen niks meer. Dus, Gitta, als je hier nog op het forum komt en dit leest, wil je dan even reageren a.u.b.? Heb je al een beslissing genomen?

kastelke schreef:De meeste kinderen die aan homeschooling doen, missen helemaal geen sociale contacten. Er zijn heel wat groepen van thuisonderwijzende ouders die op regelmatige basis samenkomen met hun kinderen om bv. educatieve uitstappen naar een museum te maken. Verder kan je ook via een sport- of muziekclub je sociale contacten onderhouden. En nog heel wat homescholers doen dit in kleine 'studiegroepjes'.

ic... studiegroepjes is al een stuk anders dan waarbij ik denk als ik over homeschooling hoor, ik dacht echt dat ze dan rustig 8 uur thuis zitten en les krijgen van hun ouders.. het gevoel wat ik er namelijk bij heb is dat ze amper 'buiten' komen.

Nah, ik zou zoiets uiteindelijk toch niet doen met mijn kinderen denk ik.. buiten dit alles lijkt het me gewoon ontzettend rot om iets als 'homeschool' te moeten zetten op je cv.. ik bedoel, ik zou op basis van dat iemand nooit aannemen en het lijkt me niet fijn om iemand te moeten vertellen dat je van je ouders les heb gehad en niet naar school bent gegaan.. nah, mijn ding is het niet echt denk ik.

Ondanks de vele voordelen van homeschooling is er terdege wel een nadeel wbt sociale contacten. Als er een redelijke school in de buurt is, dan gaat mijn voorkeur toch zeker uit naar regulier schoolonderwijs. Door met clubjes/groepen van vaak gelijkgezinde geiznnen te werken, komen de kinderen alleen in aanraking met die groep . Op een school is er een veel grote spreiding van diverse sociale groepen en culturen.

In deze omgeving zijn er veel mensen die aan homeschooling doen. Er is een vereniging om ideeen uit te wisselen, en ze doen allerlei dingen samen. In New York zijn er allerlei regels waar home school aan moet voldoen, ze moeten kunnen aantonen dat ze aan het curriculum voldoen. http://www.lightlink.com/hilinda/nylaw.html
Een collega van mij heeft haar kinderen ge-home schooled, haar reden was dat ze zo ver van een school woonden dat de kinderen elke dag 3 uur in de bus zaten. Haar kinderen begonnen college eerder dan hun leeftijdsgenoten.

wiepster schreef:Door met clubjes/groepen van vaak gelijkgezinde geiznnen te werken, komen de kinderen alleen in aanraking met die groep . Op een school is er een veel grote spreiding van diverse sociale groepen en culturen.

Heel veel scholen hebben ook niet zo'n grote spreiding van diverse sociale groepen en culturen. Als je in een dure buurt woont, zal je daar relatief weinig kansarmen tegenkomen. Er zijn scholen waar Afro Americans, Asian of Kaukasians erg in de meerderheid zijn, enz... Je hebt scholen waar de meerderheid van de kinderen gesubsidieerd worden voor het eten, en je hebt scholen waar dat niet eens 5% is. Je hebt scholen waar de klassen gemiddeld uit 15 leerlingen bestaan, en scholen waar er gemiddeld 25 in een klas zitten, scholen waar het niveau heel hoog ligt, en scholen waar dat ontzettend laag ligt...

Onbekend maakt onbemind? En maakt dat we misschien heel wat vooroordelen hebben die niet altijd op de realiteit gebaseerd zijn?

Ik ken zelf een aantal kinderen die thuisonderwijs krijgen/gekregen hebben, zowel in Amerika als hier in Belgie. En ik kan zeggen dat dat fantastisch gaat! (en ja, de meerderheid studeerde zelfs vroeger af)

Ik bedacht me ook dat die spreiding van groepen en culturen niet overal zo groot is. Niet alleen hier maar ook in Nederlands, afhankelijk waar je woont.

Als je in de middle of nowhere woont en je kind moet 3 uur heen en 3 uur terug reizen, tja dan is het simpel. Ondanks dat er altijd regio's zijn met minder spreiding van bepaalde groepen, toch blijf ik het voor veel kinderen een slechte optie vinden.
Het gaat niet alleen om sociale groepen, maar ook om te leren zich binnen groepen op te stellen als kind. Als je alleen met een aantal vertrouwde e/o bekende kinderen les krijgt, is toch heel anders dan binnen een grotere groep zoals een klas.
Ik ben het toevallig een essay aan het schrijven over online study versus studie in een formele klassensituatie en ook homeschooling komt ten sprake, waarbij verschillendende studies dat voor het aanleren van sociaal gedrag het "schoolgebouw" toch een van de belangrijkste factoren is in de jeugdjaren. Ook voor het leren opbouwen en onderhouden van vriendschappen en netwerken.
Er zijn altijd uitzonderingen, waarbij voor sommigen "homeschooling" de beste keuze is, maar naar mijn idee mag je een kind in het algemeen het "plezier en de levenservaring" van een leuke schooltijd met veel leeftijdsgenoten niet onthouden door ze thuis te houden.....

Paar weken geleden hadden we hier in huis een zware discussie over homescholing. We hebben namelijk wat problemen met de school waar onze dochter op zit. Ze is vorig jaar door de DoDschool getest en loopt ruim voor op haar leeftijdsgenootjes. Advies was om een klas over te slaan.
De school hier in Utah accepteert dat advies niet en wil zelf testen maar dat is nog steeds niet gebeurd. Zou de eerste maand van het schooljaar al gebeuren

Laatst dus parent-teacher gesprek gehad en dochterlief heeft altijd alles supersnel af, verveelt zich snel, praat te veel en vergeet te luisteren. Ja daar hadden we voor gewaarschuwd! Een kind dat veel te makkelijk werk doet gaat zich vervelen en dan zoeken ze iets anders te doen.

De juf kwam een week later met een vaag plan om onze dochter moeilijker werk te geven maar daar komt eigenlijk niets van. Ze heeft 1 keer wat extra rekenwerk gekregen en 1 keer moest ze de wekelijkse spellingwoorden in alfabetische volgorde zetten.

Andere scholen hier in de stad zijn hetzelfde, eerst zelf testen en daarna mag ze misschien een klas overslaan. Er is wel een school in SLC waar ze wat makkelijker zouden zijn maar dan zitten we met een reistijd van minstens een uur heen en een uur terug.

Vandaar dat homescholing ter sprake kwam. We hebben er goed over nagedacht en ik heb met moeders gesproken die al een tijdje aan het homescholen zijn.
Maar het past gewoon niet bij onze dochter. Ze heeft mensen om haar heen nodig en geniet van het sociale leven op school. Zelfs nu ze zich verveelt met schoolwerk gaat ze graag naar school omdat ze zich prima vermaakt met de andere kinderen.
We hebben er dus voor gekozen om haar op die school te laten maar wel thuis extra werk te doen. Bij de B&N verkopen ze goede boeken om thuis uit te leren.

En als ik heel eerlijk ben denk ik dat het voor de meeste kinderen beter is om naar school te gaan. Op school leren ze toch belangrijke lessen over sociale vaardigheden waar ze de rest van hun leven iets aan hebben.
Vorig jaar was ik Girl Scout leader en we hadden 1 meisje in de groep die thuis les kreeg van haar moeder. Superslim kind maar ze kon echt niet met andere kinderen/mensen omgaan.
Haar oudere zus was hetzelfde en ik denk dat ze later veel problemen krijgen als ze een baan zoeken. Als je niet weet hoe je je moet aanpassen aan een groep lijkt het me heel moeilijk om een goede baan te vinden.

Ik ken ook verschillende mensen die hun kinderen thuis lesgeven. Hier is dat meestal vanwege religieuze redenen.
ookal zeggen de ouders dat er veel activiteiten zijn met andere home schoolers zijn ze toch anders. Sociaal lopen ze niet mee met de rest. Ze worden teveel beschermd tegen de buitenwereld. Die buitenwereld kan hard en kwaardaardig zijn en daar moet je tegen gewapend zijn. Ik heb ook op een college gezeten waar ik dat veel zag

Mijn schoonzusje in Amerika geeft haar dochter ook thuis les. Het schijnt erg goed te gaan met haar, en vorig jaar moest ze een jaar noodgedwongen naar een reguliere school toe, en bleek ze met alles voor te lopen op de rest. Zelf vindt mijn nichtje het fijner om thuis les te krijgen dan dat ze naar school gaat.
Mijn schoonzusje heeft inderdaad ook zo'n groepje met andere moeders die thuis scholing geven, en ik geloof dat ze op den duur ook uitwisselen voor vakken waar de een beter in is dan de ander ofzo. Als ik zeg dat ik het ook voor het sociale gebeuren beter vind, hoor ik dat ze op zoveel clubjes zit, en het groepje moeders met hun kinderen, dat ze daar geen gebrek aan heeft.

Toch blijf ik nog altijd mijn twijfels hierover hebben. Als iedere moeder thuis kwalitatief goed kan onderwijzen, waarom zou de PABO ( school voor onderwijzers voor wie dit niet weet) dan een HBO studie zijn die 4 jaar duurt? Ik bedoel, leerkracht basisonderwijs is een serieus beroep, ik kan me gewoon niet voorstellen dat iedere moeder dit zomaar kan.
Ik zou er zelf niet aan moeten denken mijn kinderen zelf les te geven. Op een of andere manier nemen ze van een ander altijd meer aan dan van mij. ( en luisteren op school ook beter dan thuis bijvoorbeeld)

Groetjes, Ilse

Persoonlijk denk ik, dat het erg van het invullen van het thuisscholen en de kwaliteit van het onderwijs van de omgeving afhangt, wat beter voor het kind is. De scholen in deze omgeving zijn enorm divers qua bevolking en de kwaliteit van het onderwijs hoog, met speciale centra voor hoogbegaafde kinderen. Daarom zijn er hier weinig "gewone" thuisscholers. Degenen, die thuisscholen, doen dat om religieuze redenen, waardoor de verschillende thuisschoolgroepen ook die inslag krijgen. In andere gebieden is de kwaliteit van het onderwijs minder en zijn er meer "seculiere" thuisscholers.

En dan is het natuurlijk ook aan de ouders om de juiste groepen te vinden en te zorgen, dat een "thuis"scholend kind niet ook daadwerkelijk enkel thuis is. Er zijn voor die kinderen allerlei groepen, waar ze deel aan kunnen nemen.

Er zijn kinderen, die het fantastisch doen met thuisscholen en ver op het gemiddelde van hun geschoolde leeftijdgenoten voorlopen (maar er zijn ook geschoolde kinderen, die ver op het gemiddelde niveau voorlopen) en er zijn ook kinderen, waar dat uiteindelijk toch mislukt. Ik ben al jaren lid van een Amerikaanse AP (Attachment Parenting) emaillijst, waar het gros van de leden in ieder geval begon met thuisscholen. Bij sommigen ging dat van een leien dakje, bij anderen werd er na verloop van tijd toch besloten de kinderen naar school te sturen.

Vooral bij kinderen met ontwikkelingsmoeilijkheden blijkt een school toch beter te werken, de voorzieningen daarvoor zijn hier in de VS erg goed. Zo ken ik ook gezinnen, waar een paar kinderen naar school gaan en een paar thuisgeschoold worden. Het blijft een interessante discussie, die per kind verschillend uitpakt.

Ik denk dat je er als thuisscholende ouder heel veel aan kunt doen om de kinderen toch een goed sociaal leven te geven door ze aan allerlei sporten en clubs deel te laten nemen. Ik denk dat ze juist de mogelijkheid hebben om meer ervaringen te hebben dan als op school. Op school zit je altijd met dezelfde groep het hele jaar door, als ze op verschillende clubs zitten heb je ook steeds verschillende groepen. Een schooltijd kan leuk zijn voor een kind als ze erin passen, maar als ze niet in het systeem passen kan het ook hel zijn. In mijn eigen ervaring kan ik niet zeggen dat mijn schooltijd nou zo leuk was, een meisjesschool met 36 kinderen per klas...
Ik heb toen de kinderen klein waren vaak mee geholpen op school, maar als ik zag hoe weinig er eigenlijk gedaan werd. Bijvoorbeeld de projectjes op kleuterklas, ze steken er zeker wel wat van op, maar het was chaotisch. Ik denk dat ze meer leren van een half uur 1 op 1 werken elke dag, dan 5 uur in de klas. Dan is er ook nog dat ze een bepaalde volgorde van curriculum moeten volgen op school. Als ze ergens geinteresseerd in zijn kunnen ze er niet dieper op ingaan.
Ik bewonder de thuisscholers wel, ik wou dat ik het gekund had, maar ik denk dat ik we allemaal gek zouden zijn geworden.

LittlePhoenix schreef:Advies was om een klas over te slaan.
De school hier in Utah accepteert dat advies niet en wil zelf testen maar dat is nog steeds niet gebeurd. Zou de eerste maand van het schooljaar al gebeuren
...
We hebben er dus voor gekozen om haar op die school te laten maar wel thuis extra werk te doen. Bij de B&N verkopen ze goede boeken om thuis uit te leren.

Als ik het zo mag zeggen, dan denk ik dat je hier een goede keus maakt. In grote lijnen beschrijft dit mijn situatie, met als enig verschil dat mijn ouders niet wilden dat ik een klas oversloeg (ik ben een augustuskindje en was dus al de jongste van de klas, een situatie die ze niet wilden verergeren). Op de middelbare school destijds extra vakken genomen: 10 ipv. de normale 7, 1tje extra via de school, 1tje op mijzelf, en 1tje waarbij mijn vader mij thuis les gaf.

Het grote voordeel kwam op de uni: door het extra werk had ik leren studeren, iets wat ik anders nooit had hoeven doen. Zodoende verliep de overgang van middelbare school naar uni stroef, maar niet desastreus zoals voor sommige mede-studenten in ons groepje die het eerste jaar compleet opbranden omdat ze geen idee hadden hoe de studie aan te pakken.

Gr., Flipje

ANY schreef: Ik bewonder de thuisscholers wel, ik wou dat ik het gekund had, maar ik denk dat ik we allemaal gek zouden zijn geworden.

Ik ben het helemaal met je eens en ben ook blij, dat de mogelijkheid tot thuisscholen in dit land bestaat. Het is alleen gewoon niet voor iedereen. Zo heeft Saskia bijvoorbeeld echt 100% van de tijd mensen om zich heen nodig en veel (er spelen op dit moment acht meisjes in onze basement) en in dit gebied wordt er dus niet zoveel gethuisschoold (of is het thuisgeschoold?). Dus dan zou het moeilijk zijn overdag groepjes voor haar te vinden. Bovenstaande zou voor ons ook gelden, zoals Ilse al schreef, mijn kinderen nemen eerder iets op van anderen, dan van mij. Maar het is dan ook meestal niet zo, dat thuisscholers enkel onderwezen worden door hun ouders. Vaak zijn het groepen, waarvan de ouders ieder een vak op zich nemen. Iemand, die goed is in wiskunde, onderwijst wiskunde bijvoorbeeld.

FlipjeBTiel schreef:

LittlePhoenix schreef:...
We hebben er dus voor gekozen om haar op die school te laten maar wel thuis extra werk te doen. Bij de B&N verkopen ze goede boeken om thuis uit te leren.

Als ik het zo mag zeggen, dan denk ik dat je hier een goede keus maakt. In grote lijnen beschrijft dit mijn situatie, met als enig verschil dat mijn ouders niet wilden dat ik een klas oversloeg (ik ben een augustuskindje en was dus al de jongste van de klas, een situatie die ze niet wilden verergeren). Op de middelbare school destijds extra vakken genomen: 10 ipv. de normale 7, 1tje extra via de school, 1tje op mijzelf, en 1tje waarbij mijn vader mij thuis les gaf.

Het grote voordeel kwam op de uni: door het extra werk had ik leren studeren, iets wat ik anders nooit had hoeven doen. Zodoende verliep de overgang van middelbare school naar uni stroef, maar niet desastreus zoals voor sommige mede-studenten in ons groepje die het eerste jaar compleet opbranden omdat ze geen idee hadden hoe de studie aan te pakken.

Gr., Flipje

Ik ben het hier ook mee eens. Je kunt het zien als een goede mogelijkheid om je dochter goed op de uni voor te bereiden. Ik heb ook een aantal, bijna briljante medestudenten helemaal de mist in zien gaan na het VWO omdat ze niet konden studeren/concentreren/doorzetten omdat het VWO eigenlijk te makkelijk voor ze was.

Dora

Er vroeg net iemand iets over hoe moeders toch zomaar les konden geven?
Wat ik begreep van kennissen die homeschoolen is dat ze zelf niet echt lesgeven..vaak gebeurt het met DVDs of computerprogramma's. De kinderen kijken dan de DVD of volgen het lesprogramma, en maken dan onder begeleiding van de ouders het bijhorende huiswerk.

wij hebben het zelf ook heel even overwogen, maar vonden het (naast dat we allebei werken) toch beter voor de kinderen om naar school te gaan. Soms is dat moeilijk voor de kinderen, maar ze worden daardoor, volgens mij, ook wel wat weerbaarder, waardoor ze het later op de universiteit en verder beter doen.

http://www.hoover.org/publications/ednext/34685614.html

Blijkbaar nam het aantal homeschoolers tussen 1999 en 2003 toe met 29%.

"The College Board has seen a dramatic rise in home schoolers who take Advanced Placement tests. Some 410 home-schooled students took them in 2000, while 1,282 did so in 2005."Dat wil dus zeggen dat er een stijging van maar liefst >300% is in het aantal homescholers dat Advanced Placement testen aflegt!!!

De verklaring is volgens mij eenvoudig te vinden: het befaamde “No Child Left Behind” (NCLB) ging van start in 2001. Vrij snel werd duidelijk dat dit een negatieve impact had op de allerslimste studenten, en die zijn dus overduidelijk hun heil gaan zoeken in thuisonderwijs.

No Child Left Behind betekent in de praktijk dat de snelle en normale leerlingen zich moeten aanpassen aan de langzame leerlingen.
Tuurlijk is het belangrijk dat de langzamere kinderen hulp krijgen om de rest bij te houden maar het is natuurlijk onzinnig dat iedereen zich naar onderen aanpast!

In de klas van m'n dochter is de juf nog steeds bezig met de kinderen leestestjes te laten doen om zeker te weten dat ze allemaal op het juiste niveau hulp krijgen.
Er zitten 27 kinderen in de klas en ze zijn allemaal veel tijd kwijt aan die testjes. Tijd die eigenlijk gebruikt zou moeten worden om gewoon op schema verder te gaan met leren lezen.
Maar niemand in de klas mag gewoon aan het werk want stel dat er 1 kind in de klas zit dat niet mee kan komen!
Als de juf nou eens gewoon les zou gaan geven zou snel genoeg duidelijk worden welke kinderen zwakker zijn dan andere en dan is het echt niet zoveel werk om een plan op te zetten voor hun.
Het ligt niet alleen aan de juf, zo heeft de school het bedacht en zo gaat het volgens andere ouders op alle scholen in de stad.

En ondertussen wacht ik al sinds het begin van het schooljaar op een telefoontje dat ik kan beginnen als leesmoeder. De training heb ik al gedaan, superdik boek ligt stof te verzamelen op de kast en ik hou braaf m'n vrijdagen zo veel mogelijk vrij omdat ik echt echt echt snel aan het werk zal moeten.

Als het je een troost mag wezen: zelfs het als hoogstaand omschreven Vlaamse onderwijs heeft onder een soort NCLB te lijden. Bij ons meten ze de 'vooruitgang' van een kind d.m.v. genormeerde testen, meestal 3 keer per jaar. Geweldig goed idee... maar men gebruikt een plafond in die test. Als jij als leerling dus in het begin van het jaar al een A, B of C scoort, dan gaat men de rest van het jaar niet kijken of jij nog specifieke leerbehoeften hebt (naar boven toe) omdat je het meeste wat de lkr staat te vertellen al zelf weet en kent en toepast.
Gevolg: in alle (inter)nationale onderzoeken (PISA, TIMMS, ...) gaan onze sterkste leerlingen jaar na jaar achteruit. Maar de minister van Onderwijs vindt dat helemaal niet zorgwekkend. Want we scoren nog altijd in de kopgroep, en belangrijker nog: De Kloof tussen de sterkste en de zwakste leerlingen verkleint. Tja, wat had je anders verwacht?

Lees er maar lekker op los met je dochter, LittlePhoenix. Rem haar in niks af, geef haar dat waar ze om vraagt. Dan kan ze tenminste thuis nog ontdekken dat leren fun kan zijn. En dan leert ze misschien thuis nog wat 'werken' of 'leren leren' is. Zodat ze niet als puber tegen die berg aanloopt.