AllesAmerika.com Forum

Zoals jullie misschien weten verblijft mijn nichtje Sabine (Applejuice) sinds eind juli in Delaware.
Ik ben hartstikke trots op haar want ze staat op de High Honor Roll van haar school. Ik weet niet precies wat het betekent (en zij ook niet) maar ik weet wel dat ze alleen maar A's gehaald heeft voor haar eerste rapport. Je kunt erover lezen op haar weblog: http://www.sabineusa.web-log.nl/ (ze vindt het vast leuk als je een berichtje in haar gastenboek achterlaat )
Geweldig Sabine, ik ben trots op je.

Veel plezier in Florida volgende week.

Marjon

Wat leuk en goed van haar, Marjon! Zo'n "roll" zie je nergens concreet, die wordt alleen door de administratie bijgehouden, volgens mij. Meestal worden er aan het einde van het jaar "awards" voor uitgereikt en als je erop staat mag je ook bij allerlei "Honor Societies" (die wel vrijwilligerswerk vereisen). Iedere school heeft weer andere regels (zo hebben de scholen, waar onze kinderen heengaan, geen systeem met honor rolls, maar andere scholen in onze county weer wel).

Wauw, ik heb een heel topic! Dankjewel liefste tante

Wat ik begreep word de High Honor Roll (en de Honor Roll) gepubliceerd in de plaatselijke krant. Maar het kan wel een paar maanden duren voordat het erin staan. Zo stond de High Honor Roll van het laatste rapport van vorig school jaar, in september hier in de krant. Maaar, als het uiteindelijk gepubliceerd wordt, zal ik het wel inscannen en hier showen

@ Petra: wij hebben aan het eind van het jaar inderdaad Senior Awards, waar prijzen van enkele honderden en misschien zelfs duizenden dollars worden uitgereikt aan sommige seniors. Maar helaas, ik denk niet dat ze zo'n prijs aan een exchange student zullen geven

Ik heb hier ook een gingantisch hoog GPA, 4.00 (dat is het hoogste wat je kunt halen geloof ik) maar het is natuurlijk allemaal een beetje vertekend. Ik heb hier nog maar 1 markingperiod gehad, terwijl het GPA van de andere studenten wordt berekend over hun hele highschooltijd. Maar alsnog, het staat wel leuk

Echt waar, prijzen van duizenden dollars? Zijn dat scholarships (beurzen) of zo? Die verdienen sommige leerlingen hier ook, maar geen "gewone" prijzen van zoveel geld.
Inderdaad wordt het GPA over de vier jaar gerekend, Katja's GPA vorig jaar was 4.2 (ja, je kunt iets hoger dan 4.0 scoren, als je voor een AP een A hebt, telt die mee als een A+, dus een halve punt meer), maar voor haar hele high school tijd was het 3.85. Er zijn zeker wel kinderen, die over hun hele high school tijd 4.0 scoren. Het is ook wel afhankelijk of je Honors of AP doet, sommigen doen die niet en halen dan met gemak een 4.0, anderen dagen zichzelf meer uit en hebben een iets lager GPA. Maar goed, ik dwaal af .
Erg leuk, dat je het zo goed doet en het daar zo naar je zin hebt, Sabine!

Proficiat, Sabine!
Jij hebt het daar wel naar je zin, geloof ik.

Kan je misschien eens kort uitleggen wat jij als grote verschillen ervaart tussen je schoolperiode in Nederland, en het jaar wat je nu aan 't volgen bent in de USA?

@ Petra: Volgens mij zijn het idd scholarships, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het nier precies zeker weet. Voor het Senior Project (een soort profielwerkstuk) worden ook aan de beste leerlingen scholarships van 2000 of 1000 dollar uitgereikt..

@ Kastelke: Poeh, om het kort te zeggen: ALLES is anders. Het grootste verschil is denk ik wel dat ze je in Amerika gewoon een beetje als kleine kinderen behandelen. Voor echt alles zijn er regels. Zonder 'pass' en je ID om je nek mag je de klas niet uit tijdens de les, ook al wil je alleen maar even naar de WC die tegenover het lokaal is. Als je te laat op school komt, moet je naar de office, en die laten je dan binnen. Overdag zijn alle deuren dicht, en mag je niet naar binnen of naar buiten.

Een beetje gevangenis gevoel dus Wat ik ook wel schokkend vond om te horen was dat er op mijn school mensen zijn (administrators, die houden de boel een beetje in de gaten) die gewoon uit het niets mensen mogen fouilleren. En dat zijn geen agenten ofzo, gewoon leraren!

En de lesstof is vooral erg simpel Ik vind mijn Anatomy & Physiology klas erg leuk, maar poeh..wat gaat dat traag. Over elke paragraaf in het boek doen we zo'n 2 lessen: we maken vragen, we kleuren dingen in, maken foldables, doen een test, etc. Ok, zo leer je de stof natuurlijk wel begrijpen, maar toch! Moet ik wel bij zeggen dat ik geen AP of honors klassen heb, alleen normale. Ik heb gehoord dat de AP klassen op mijn school echt wel pittig zijn!

Hoop dat dat je vraag een beetje beantwoord

Een beetje gevangenis gevoel dus

Mijn zoon ging een halve dag naar high school en de andere helf naar een vocational school, misschien dat hij het daarom altijd een 'prison transfer' noemde

't Zal inderdaad moeilijk te vergelijken zijn, want als je bv. in Nederland Lyceum, VWO deed, dan is dat toch een stukje moeilijker dan wat je nu volgt.

(mijn zoon zit ook op een school waar je langs een kantoor moet als je te laat binnen komt of om bv. doktersbezoek eerder de lessen moet verlaten, maar het is niet dat de deur op slot is, maar wel omdat zij een 'admitator' moeten krijgen en terug aan de lkr moeten laten zien waarop de toestemming staat, anders volgt een strafstudie)

Wat knap Sabine! Ik heb bijna al je posts van je weblog nu doorgelezen, erg interessant!

Ik ben ook een trouw lezer van je blog! Heel interessant en ik ben wel wat jaloers ook Zeker blijven updaten.

Of het nu je eerste marking period is of niet, knap is het toch wel! Het is best aanpassen en wennen als je zo van Nederland naar de US gaat en tussen die culture shock ook nog je cijfers zo hoog halen is heel netjes. Natuurlijk is het gewone high school nivo niet zo heel erg hoog. Kun jij nog in aanmerking komen voor AP klassen? Praat eens met een advisor, want het zou zonde zijn als je uit je neus zit te eten terwijl je meer kunt.

Ik denk dat Sabine niet echt voor het leren gaat. Ze heeft al een gymnasium diploma op zak.
Ze gaat meer voor de ervaring om een jaartje in een andere cultuur te leven.

Het valt me trouwens op al die blogs van highschoolstudenten op. Ze vinden de leerstof over het algemeen heel makkelijk. Het niveau is overal vrij laag.
Maar ze kunnen ook niet zomaar alle vakken kiezen die ze willen als exchangestudent. Meestal moeten ze het bij inschrijving doen met de vakken die nog over zijn.

Wat mij ook opviel op de diverse blogs en op een highschoolforum: De studenten hebben vaak veel moeite om aansluiting te vinden bij de Amerikaanse leerlingen. Zij hadden verwacht dat de leerlingen wel open zouden staan voor exchangestudents en hen wegwijs zouden maken, maar dat valt vaak erg tegen.
Soms zitten ze helemaal alleen met lunch en er zijn ook weinig buitenschoolse contacten.
Buiten school ergens met elkaar naar toe gaan, zoals in Nederland is er vaak niet bij.
Veel contacten buiten school zijn tussen de exchange studenst onderling en niet met Amerikanen. Alleen als je als exchangestudent een host zusje of broer op dezelfde school hebt is het contact makkelijker, dan wordt je in hun vriendenkring opgenomen.
Ook in hele kleine dorpjes met een kleine school gaat het wat makkelijker.

Marjon

Dat vond Jeff juist leuk. Hij werd " manager" van het basketbal t en het "soccer"-voetbal team en ging best veel uit. Hij zat in Madison en gaat over 3 weken zijn "familie" - en dus een van mijn beste vriendinnen- weer opzoeken. Ze kijken er al echt naar uit en afspraken met de schoolgenoten worden ook weer gemaakt.
Madison is natuurlijk ook een stad met een behoorlijk grote universiteit en het doet allemaal toch wat meet "Europees" aan.

Het valt me trouwens op al die blogs van highschoolstudenten op. Ze vinden de leerstof over het algemeen heel makkelijk. Het niveau is overal vrij laag.
Maar ze kunnen ook niet zomaar alle vakken kiezen die ze willen als exchangestudent. Meestal moeten ze het bij inschrijving doen met de vakken die nog over zijn.

Wat mij ook opviel op de diverse blogs en op een highschoolforum: De studenten hebben vaak veel moeite om aansluiting te vinden bij de Amerikaanse leerlingen. Zij hadden verwacht dat de leerlingen wel open zouden staan voor exchangestudents en hen wegwijs zouden maken, maar dat valt vaak erg tegen.
Soms zitten ze helemaal alleen met lunch en er zijn ook weinig buitenschoolse contacten.
Buiten school ergens met elkaar naar toe gaan, zoals in Nederland is er vaak niet bij.
Veel contacten buiten school zijn tussen de exchange studenst onderling en niet met Amerikanen. Alleen als je als exchangestudent een host zusje of broer op dezelfde school hebt is het contact makkelijker, dan wordt je in hun vriendenkring opgenomen.
Ook in hele kleine dorpjes met een kleine school gaat het wat makkelijker.

De gastdochters die wij hadden moesten van hun organisatie Engels (natuurlijk) en Amerikaanse geschiedenis kiezen, voor de rest was het hun keuze. Dat ze het zo gemakkelijk vinden is ook maar net wat ze voor de rest kiezen, en welk niveau ze kiezen. Als iedereen altijd maar het gemakkelijkste kiest krijgen de Amerikaanse scholen wel al gauw het stempel dat ze te simpel zijn. Onze laatste gastdochter uit Korea had toch veel moeite. Niet alleen door de taal, maar ze moeten in Korea veel uit het hoofd leren, terwijl er hier meer nadruk op begrijpen ligt. Ook denk ik dat de manier van lesgeven hier anders is dan in Nederland. Je projecten door het jaar door tellen ook mee in het eindcijfer, je weet van tevoren precies wat je moet doen, en niet alles hangt af van het eindexamen. De leraren zijn over het algemeen aanspreekbaarder vergeleken met wat ik van Nederlandse middelbare scholen hoor, en als je iets niet begrijpt kun er altijd bij terecht. Dat verschil viel ook de Franse gastdochter op.

Na 5 gastdochters heb ik ook zo mijn gedachten over het aansluiting vinden op school, hoewel het natuurlijk alleen mijn eigen observaties zijn. 3 van hun waren seniors, 2 waren juniors. De seniors vonden die aansluiting met Amerikanen minder, de juniors juist wel. Mijn theorie is dat de Amerikaanse seniors al veel bezig zijn met andere dingen, zoals college aanmeldingen, en sommigen hebben al zo veel van hun schoolwerk gedaan dat ze nog maar een paar uur per dag naar school hoeven. De meesten werken ook in hun vrije tijd. Voor een exchange student om in die groep vrienden te maken is daarom denk ik moeilijk. De exchange students zoeken denk ik in hun eigen leeftijd vrienden en niet onder de leerlingen die jonger zijn, als je junior bent heb je een grotere groep waar je vrienden in kunt vinden.
Het is voor elk van onze gastdochters een beetje anders gegaan, maar over het algemeen was het zo dat de mensen waarmee ze in het begin van hun schooljaar leerden kennen hun vriendinnen werden. Soms was dat maar 1 persoon. Het leek alsof ze in een comfort zone raakten en het was moeilijk om daarna nog nieuwe vrienden te maken.

In haar vriendenkring telt Katja ook een aantal exchange studenten, maar ik denk, dat ANY een punt heeft. Onderschat niet hoe druk het senior jaar is voor de studenten! Aan Katja kon ik vorig jaar ook merken, dat ze al met een been buiten school stond. Ze studeerde hard, was zenuwachtig over al dan niet aangenomen worden op college en werkte 's avonds tot laat. Weinig tijd, dus, om nieuwe vriendschappen te maken en zelfs een aantal oudere vriendschappen vervloog. Ik vraag me trouwens af, of dit in andere landen zoveel anders zou zijn. Ik waag het te betwijfelen.

Petra/VS schreef:In haar vriendenkring telt Katja ook een aantal exchange studenten, maar ik denk, dat ANY een punt heeft. Onderschat niet hoe druk het senior jaar is voor de studenten! Aan Katja kon ik vorig jaar ook merken, dat ze al met een been buiten school stond. Ze studeerde hard, was zenuwachtig over al dan niet aangenomen worden op college en werkte 's avonds tot laat. Weinig tijd, dus, om nieuwe vriendschappen te maken en zelfs een aantal oudere vriendschappen vervloog. Ik vraag me trouwens af, of dit in andere landen zoveel anders zou zijn. Ik waag het te betwijfelen.

Ik weet niet hoe dat in andere landen gaat, daar ken ik geen exchange students. Ik hoor alleen verhalen van studenten in de VS.
Het is ook geen veroordeling of zo, gewoon een constatering.

Marjon

Nee, snap ik, ik vroeg het me alleen af. Ik kan me namelijk voorstellen, dat vrijwel iedere leerling, waar dan ook, in het laatste jaar van de middelbare school al bezig is met het volgende jaar en dan minder open staat voor nieuwe contacten op die school.

Dat weet ik niet, Petra. Hier in Belgie moet je helemaal geen aanmeldings- en selectieprocedure uit om toegelaten te worden op een universiteit. Ben je geslaagd in je laatste jaar, dan mag je gaan. Je hoeft niet eens de lessen op het hoogste niveau gevolgd te hebben.
Verder is het ook zo dat iedereen die hier in zijn laatste jaar zit, nog naar school gaat. Er wordt geen les gegeven in verschillende niveaugroepen afhankelijk van vak tot vak, zodat je dus ook niet eerder afgestudeerd kan zijn met bepaalde vakken (of later met bepaalde vakken). Je slaagt voor een gans jaar, of je slaagt niet en moet dat ganse jaar dan over doen, ook al buisde je enkel maar op Nederlands en Wiskunde.

Dat is in Nederland precies zo.
In Amerika kun je daarentegen in dezelfde klas lessen op verschllende niveaus volgen, heb ik begrepen.
Zo begreep ik van Sabine (die in 12th grade zit) dat ze Algebra II kreeg. Het niveau daarvan was heel laag, ze kregen de lesstof die Sabine in Nederland al in de tweede klas had gehad.

Wat betreft het kiezen van makkelijke vakken door exchange students: er valt vaak niet veel te kiezen voor ze.
De studenten komen vaak pas een paar dagen voor het begin van het schooljaar aan en als ze hun vakken moeten kiezen zijn heel veel vakken al vol.
Dan moeten ze dus nemen wat er over is en dat zijn meestal niet de meest uitdagende vakken.

Marjon

Ik kan me voorstellen dat sommige vakken al vol zouden kunnen zitten, hoewel ik dat probleem met mijn gastdochters nog niet tegen gekomen ben. In de eerste weken van het schooljaar kan er nog met vakken gewisseld worden, dus als een vak vol zou zitten zou het kunnen zijn dat er over 1 of 2 weken wel een plekje vrij is. Wat ik wel gemerkt heb is dat het soms moeilijk is om een lesrooster passend te maken. De lessen die ze willen nemen vallen soms precies op dezelfde tijden en dan moeten ze een keuze maken.
Als een niveau te laag blijkt te zijn kunnen ze met hun counselor praten en proberen te wisselen. Elk van onze gastdochters heeft wel wat gewisseld met hun klassen in de eerste weken van school, voor verschillende redenen.
Het voordeel voor een exchange student is dat ze nieuwe dingen kunnen proberen en niet vast hoeven te zitten aan verplichte vakken.