Ervaringen met immigration/customs 2

[michael66]

Mijn ervaring van vervelende douanebeambtes (o nee, Immigration Officers) is van enkele jaren geleden. De laatste 2-3 jaar is dit m.i. sterk verbeterd. Ik zie nog die Officer voor me van eind februari, zijn best doen om alles zo snel en vriendelijk mogelijk te doen. Ja, het duurt even, maar mij hoor je niet (meer) klagen.

**Om niet de indruk te wekken dat Michael66 "zeurderig een topic heeft gestart" (dixit), even meegeven dat dit een afsplitsing is van een ander topic rond "Hysterische Amerikanen"
http://www.allesamerika.nl/forum/viewto ... &sk=t&sd=a

Elke, moderator**

[vana]

Alle immigration officers die ìk in Amerika tegen ben gekomen vond ik zeer onaardig en intimiderend.
En met stip op één op de lijst van vervelendste personen staan de immigration officers in Detroit.
Dus in mijn gesprekken met verschillende mensen over Amerika zal ik daardoor waarschijnlijk dit vooroordeel bevestigen.
Maar het zijn natuurlijk alleen mijn eigen ervaringen.

Marjon

[Dento]

Ja, het klopt inderdaad dat er heel vervelende (of verveelde?) mensen tussen zitten. Veelal lijken ze gewoon geen zin te hebben om daar te zitten, en als je dat dan elke dag opnieuw hebt, dan kan ik me voorstellen dat je soms een beetje kribbig wordt. En wat is dan makkelijker om dat af te reageren - vanuit je machtspositie - op toeristen die toch niets terug kunnen doen/zeggen? Niet terecht, uiteraard, maar ja.

Maar er zitten net zo goed ook hele aardige, vriendelijke immigration officers tussen - al moet ik zeggen dat ik de afgelopen jaren altijd met mijn wederhelft in de 'US Citizens' line ben meegeweest, misschien dat dat wel verschil uitmaakt.

Wat dat betreft was het – over Immigration Officers geproken – vorig jaar juni leuk, toen we met mijn ouders zijn geweest. Met z’n vieren gingen we (Washington Dulles) de ‘US Citizens’ rij in – eerst netjes gevraagd of dat mocht, en ja hoor, dat mocht.
Eenmaal aan de beurt bleek aan de hele ‘US Citizen’-zijde het vingerafdrukkensysteem en de camera’s niet te werken. We werden daarop door een andere Immigrations Officer voor iedereen langs naar de ‘Visitors’ zijde geleid, naar de eerst beschikbare Immigrations Officer.

Toen de ‘Visitor’ die daar vooraan stond in de (overigens ontzettend lange) rij begon tegen te sputteren dat zij aan de beurt was en al zo lang had moeten wachten, werd haar door de Immigrations Officer met een handbeweging de mond gesnoerd, werd naar ons gewezen, en werd gezegd “US Citizens, okay? You’ll just have to wait.”

Helemaal eerlijk? Misschien niet, want ik weet hoe het is om 2 ½ uur in de rij te staan. Maar leuk vond ik het stiekem wel… en ik vond die Immigration Officer ook heel aardig op dat moment - al zal die vrouw vooraan in de rij hem niet zo aardig hebben gevonden. En zo komt er bij die vrouw weer een negatief verhaal over de Immigration Officers de wereld in...

[ANY]

Ik ben nog geen onaardige immigration officer tegen gekomen, ook niet voordat ik een greencard en citizenship had. Mensen die zelf onaardig gaan doen zullen ook onaardigheid terug krijgen. Jaren geleden hadden ze echt de reputatie om onaardig te zijn, maar het wordt ze tegenwoordig in training geleerd om aardiger te zijn

[wiepster]

Mijn ervaring met de immigration officers is dat het soms echt niet helpt om "aardig" te zijn, toen werkte ik nog steeds op het postkantoor en weet hoe het kan zijn aan de andere kant, maar ik ben toch echt verschillende officers tegen gekomen die ronduit onbeschoft waren.
Zelfs de laatste keer nog, ik ging in de rij US-Citizens staan en werd terecht gewezen door de officer, toen ik hem op Ruby(=US citizen) wees en vertelde dat ik mijn "minor" echt niet alleen liet, had hij daar alle begrip voor en was super aardig, de officer die mijn visa-papieren in orde maakte heeft echter geen stom woord tegen mij gezegd, niet aangekeken, aleen een paar summiere aanwijzingen hoe ik mijn vinger moest houden etc., zeer onbeschoft......
Verder kunnen sommige Amerikanen, vooral degenen die amper Florida zijn uitgeweest en vnl. naar Mr O'Reilly luisteren... .... ook wel ophef maken over bepaalde dingen zonder navraag te doen of het allemaal wel klopt....ik krijg toch nog steeds regelmatig te horen dat de Nederlanders hun nutteloze bejaarden "euthanizeren", de hele dag pot roken en ook nog eens op wooden shoes lopen.....

[Jasmino]

Ik ben nu 7 keer naar Amerika geweest, en alleen de allereerste keer had ik een heel vervelende ervaring, maar zelfs toen was de immi-officer niet eens onbeschoft, hij geloofde mij alleen niet..... Ik was toen 22 jaar oud en op zakenreis voor mijn werk, en het heeft me 1½ uur geduurd voordat ik zijn baas aan het verstand wist te peuteren dat ik toch echt op zakenreis was. Ik moest allerlei zakelijke gegevens opdiepen en briefpapier laten zien om dat te kunnen aantonen.

Ik kan me van andere keren niet herinneren dat ik onaardige beambtes trof, en één keer hebben we zelfs e-mail adressen uitgewisseld met een beambte die uitermate goed geluind was en allerlei grapjes en mopjes vertelde, we hebben toen dubbel gelegen aan de balie.

[vana]

Mensen die zelf onaardig gaan doen zullen ook onaardigheid terug krijgen. Jaren geleden hadden ze echt de reputatie om onaardig te zijn, maar het wordt ze tegenwoordig in training geleerd om aardiger te zijn

Nou ik kan je verzekeren dat ik altijd heel aardig en beleefd ben tegen immigraton officers, dus ik weiger de schuld hiervan op me te nemen.
De immigration officers die ik ben tegen gekomen in Amerika zeiden bijna niets tegen me en wat ze zeiden was gesnauwd. Verder keken ze me amper aan terwijl ze spraken en als ze mijn paspoort wilden hebben vroegen ze er niet netjes om maar wuifden met hun hand.
En als je me nog niet gelooft moet je de ervaringen van Ger (die heel vriendelijk en beleefd was tegen de officer) van onze aankomst in Detroit maar eens lezen in ons reisverslag van 2006.

En wat die training betreft: Misschien moeten een aantal van die officers maar eens op herhaalcursus.

Ik ben in ieder geval blij dat we dit jaar in Vancouver aankomen en vertrekken.

Marjon

[Petra/VS]

Ik ben in ieder geval blij dat we dit jaar in Vancouver aankomen en vertrekken.

Marjon

Dan ben ik benieuwd naar je ervaringen, want, al hoef je daar geen irisscan of foto te laten maken, mijn ervaringen met Canadese immigratie officieren zijn, dat ze net zo nors en onbeleefd kunnen zijn als hun Amerikaanse collega's. Maar dat is wel aan de oostkust, misschien is het aan de westkust anders. Hier in de VS vind ik Miami het ergst om door immigratie te gaan, ik ben altijd blij, dat er al immigratie en douane op Aruba is!

[vana]

Ik ben in ieder geval blij dat we dit jaar in Vancouver aankomen en vertrekken.

Marjon

Dan ben ik benieuwd naar je ervaringen, want, al hoef je daar geen irisscan of foto te laten maken, mijn ervaringen met Canadese immigratie officieren zijn, dat ze net zo nors en onbeleefd kunnen zijn als hun Amerikaanse collega's. Maar dat is wel aan de oostkust, misschien is het aan de westkust anders. Hier in de VS vind ik Miami het ergst om door immigratie te gaan, ik ben altijd blij, dat er al immigratie en douane op Aruba is!

Oh, daar word ik niet blij van Petra
ik dacht uit reisverslagen begrepen te hebben dat ze daar veel relaxter waren.

Ik ben wel blij dat jij als vriendelijke Amerikaanse ook ervaring met norse Amerikaanse immigration officers hebt, dan verbeeld ik het me dus niet.
En ik dacht nog wel dat ze dit gedrag speciaal voor buitenlanders bewaarden.

Marjon

[Dento]

als ze mijn paspoort wilden hebben vroegen ze er niet netjes om maar wuifden met hun hand.

Tja, dat is welhaast standaard, hoor... maar dat gebeurt in Brussel en Düsseldorf hetzelfde. Ze hebben immers je paspoort nodig, en je wordt geacht het al klaar te hebben voor ze, en dat wuiven met de hand doen ze bijna allemaal. Als ze erom moeten vragen, dan heb je het eigenlijk al verbruid bij de meesten.

Ik zorg altijd dat ik mijn paspoort al op de juiste pagina open heb als ik het ze geef - een van de kleine dingetjes die wel helpen. Maar als er echt een is die met het goede been uit het verkeerde bed is gestapt, tja, dan helpt natuurlijk helemaal niks tegen een slecht humeur...

[vana]

als ze mijn paspoort wilden hebben vroegen ze er niet netjes om maar wuifden met hun hand.

Tja, dat is welhaast standaard, hoor... maar dat gebeurt in Brussel en Düsseldorf hetzelfde. Ze hebben immers je paspoort nodig, en je wordt geacht het al klaar te hebben voor ze, en dat wuiven met de hand doen ze bijna allemaal. Als ze erom moeten vragen, dan heb je het eigenlijk al verbruid bij de meesten.

Ik zorg altijd dat ik mijn paspoort al op de juiste pagina open heb als ik het ze geef - een van de kleine dingetjes die wel helpen. Maar als er echt een is die met het goede been uit het verkeerde bed is gestapt, tja, dan helpt natuurlijk helemaal niks tegen een slecht humeur...

Maar omdat iets standaard gedrag is tegenwoordig kan het toch evengoed wel onbeschoft zijn.
Ze hoeven heus mijn hand niet te kussen maar ik wil graag met respect behandeld worden, zo behandel ik een ander ook.
Gewoon vragen "your passport please" kost toch niet zoveel moeite. Ik vind dit hetzelfde gedrag als met je vingers knippen naar een ober.

Als ik in een winkel iets koop staat de bediende toch ook niet met zijn hand te wuiven van "kom op met je geld". Terwijl ik heus wel weet dat hij geld van me wil zien.

Ik heb jaren bij een bank gewerkt maar als ik mijn cliënten zo behandeld had was ik snel ontslagen geweest. Maar ja, ik had dan ook geen machtspositie.

Marjon

[Petra/VS]

Oh, daar word ik niet blij van Petra
ik dacht uit reisverslagen begrepen te hebben dat ze daar veel relaxter waren.

Ach, je zult zien, dat jullie een prima ervaring hebben. Wij zijn al ontelbare keren de Canadese grens overgestoken en hebben inderdaad heel wat norse immigratie officieren mogen ontmoeten (aan beide kanten van de grens, overigens ). Kennelijk is het maar heel vreemd om voor een weekend familie te gaan bezoeken . Maar er zitten ook vriendelijke tussen, hoor!

Ik vind trouwens de Nederlandse marechaussee ook niet erg vriendelijk en verwelkomend, misschien zal dat veranderen, nu we weer Nederlandse paspoorten hebben, maar met onze Amerikaanse paspoorten werden we behandeld, alsof we lucht waren. Geen begroeting of wat ook, sterker nog, geen woord tegen ons, enkel een uitgestoken hand voor de paspoorten.

Ik ben wel blij dat jij als vriendelijke Amerikaanse ook ervaring met norse Amerikaanse immigration officers hebt, dan verbeeld ik het me dus niet.
En ik dacht nog wel dat ze dit gedrag speciaal voor buitenlanders bewaarden.

Marjon

De sjagrijnen zijn equal opportunity .

[Dento]

Maar omdat iets standaard gedrag is tegenwoordig kan het toch evengoed wel onbeschoft zijn.
Ze hoeven heus mijn hand niet te kussen maar ik wil graag met respect behandeld worden, zo behandel ik een ander ook.
Gewoon vragen "your passport please" kost toch niet zoveel moeite. Ik vind dit hetzelfde gedrag als met je vingers knippen naar een ober.

Daar heb je gelijk in, natuurlijk. Maar ik kan me goed voorstellen als jij dag in dag uit de paspoorten van mensen moet aannemen en bekijken, en weet ik hoeveel per uur, dat je dan niet bij elk paspoort gaat zeggen "Your passport please" terwijl iedereen die daar in de rij staat daar juist staat om zijn paspoort te laten zien. Kijk, als je niet weet wat er gaat gebeuren dan ja, vraag er dan netjes om bij de mensen, maar in dit soort gevallen mogen ze van mij best volstaan met een handgebaar. Mij stuit dat in ieder geval niet tegen de borst.

Ik stoor me meer aan het autoritaire gedrag dat sommigen verbaal vertonen, puur en alleen omdat ze ineens epauletten met een streepje erop op de schouders hebben, en een badge op de voorkant van hun hemd. Zoals die ene Immigration Officer voor me, jaren terug, die tegen een Duits echtpaar, waarvan alleen de dochter een beetje Engels sprak, zei: "next time, speak English when you come here, or don't bother coming here at all".

Dat soort houdingen is toch wel heel wat erger dan een handgebaar.

Ik vind trouwens de Nederlandse marechaussee ook niet erg vriendelijk en verwelkomend

En in Brussel en Düsseldorf is dat soms ook het geval. Let wel: soms. Net zoals ik het soms in de VS heb meegemaakt, maar meestal geen problemen heb gehad.

De sjagrijnen zijn equal opportunity .

:hilarious:

[Tink]

Ik ben in ieder geval blij dat we dit jaar in Vancouver aankomen en vertrekken.

Marjon

In mijn ervaring zijn Canadese officials veel stricter dan hun US collega's. We hebben een paar keer Ottawa , Torono en Vancouver BC gedaan, per vliegtuig en per auto. Ik merk niet veel verschil, behalve dat Canadezen iets grondiger controleren dan Amerikanen. Mij boeit het absoluut niet of ik vriendelijk behandeld wordt of niet. Ik zie het als een zakelijks iets en zal ook nooit proberen zg 'smalltalk' te maken. Zo lang alles vlot verloopt en ik in no-time door de controle heen ben ben ik een happy camper.

Persoonlijk lijkt het me een rot baan, de hele dag met toeristen te maken hebben die geen hoge pet op hebben van je beroep en je land ljkt me geen pretje, plus dat het hard werken is tegen een laag loon.

[michael66]

Ik stoor me ...

Heel goed gezegd: zij storen je niet, dat doet iedereen al dan niet zichzelf aan. Immigrationsambtenaren doen het wat mij betreft maar zoals ze het zelf willen, als ik het land maar inkom om me daar weer heel erg te vermaken. Dat verstoort niemand voor mij, hoe chagerijnig of autoritair zijn/haar gedrag ook is.

[Dento]

Ik stoor me ...

Heel goed gezegd: zij storen je niet, dat doet iedereen al dan niet zichzelf aan. Immigrationsambtenaren doen het wat mij betreft maar zoals ze het zelf willen, als ik het land maar inkom om me daar weer heel erg te vermaken. Dat verstoort niemand voor mij, hoe chagerijnig of autoritair zijn/haar gedrag ook is.

Helemaal gelijk. Zodra ik mijn paspoort terugkrijg ben ik ook direct een eventuele negatieve ervaring vergeten - ik heb ook wel eens een mindere dag op mijn werk (al zal ik dat niet op iemand afreageren, maar goed). Ik ben er, ik mocht doorlopen, en dat is het belangrijkste.

[sweatbox]

Die lui van de TSA zijn over het algemeen best aardig. Volgens mij proberen die hun eentonige werk wat op te vrolijken door af en toe wat interactie met de continue pasagierstroom. Opmerkingen als "Amsterdam hmm, Red Light District", "A Red Sox fan. I have to check all your stuff." Mooiste was de vent op Hawaii achter de kofferscanner die zich afvroeg waarom toch iedereen een potje met zand mee naar huis nam.

[thebes]

Note mod Petra: Berichten gesplitst uit topic "Hysterische Amerikanen" (er zijn nu twee topics over ervaringen met immigration/customs, ik werk eraan die samen te voegen, maar heb problemen met de software, even geduld dus)

Ik ben nog geen chagrijnige immigration officer tegengekomen. De een is wat vriendelijker dan de ander, maar ik kan me best voorstellen dat je geen zin hebt in een praatje als je al 250 man aan je balie gehad hebt die dag.
Op SFO 3 september '07 troffen we een vrolijkerd. We vroegen vriendelijk of hij het vervelend vond om te werken op Labour Day, waarop hij een heel gesprek met ons begon. Waar we die avond gingen eten (Japans), wat we van SF vonden, waar we woonden, wat voor werk we deden, etc. etc. terwijl hij gewoon doorging met stempelen, foto's en vingerafdrukken nemen en ons tot slot een fijne vakantie met veel sushi toewenste. Een hele gezellige man was dat !

[vana]

Heel goed gezegd: zij storen je niet, dat doet iedereen al dan niet zichzelf aan. Immigrationsambtenaren doen het wat mij betreft maar zoals ze het zelf willen, als ik het land maar inkom om me daar weer heel erg te vermaken. Dat verstoort niemand voor mij, hoe chagerijnig of autoritair zijn/haar gedrag ook is.

Helemaal gelijk. Zodra ik mijn paspoort terugkrijg ben ik ook direct een eventuele negatieve ervaring vergeten - ik heb ook wel eens een mindere dag op mijn werk (al zal ik dat niet op iemand afreageren, maar goed). Ik ben er, ik mocht doorlopen, en dat is het belangrijkste.

Kijk en dat is het verschil met onze ervaring!!
Ger kreeg zijn paspoort niet terug, mocht niet doorlopen maar werd zonder enige uitleg gecommandeerd mee te komen en heeft vervolgens twee uur in een kamertje opgesloten gezeten.
Tijdens die opsluiting heb ik met de kinderen twee uur bij de bagageband op de vloer gezeten, terwijl ik geen idee had wat er aan de hand was of wanneer hij weer terug kwam. Niemand wilde me iets vertellen, ik werd gewoon afgesnauwd.
Toen hij eindelijk zonder uitleg of excuus "vrijgelaten" werd, hadden wij intussen onze aansluitende vlucht gemist en moesten 4 uur op de volgende vlucht wachten.
En waarom? We weten het nog steeds niet.

Ik kan het "normale" gedrag en de intimidatie van immigration officers wel van me afzetten maar de manier waarop wij behandeld zijn, alsof we criminelen of terroristen zijn, kan ik niet van me afzetten.
Mijn grote angst is dat er iets over in de computer staat en dat ze weer moeiljk gaan doen bij aankomst.

Marjon

[Dento]

Zo zeg, Marjon, dat is inderdaad wel erg vervelend!

Maar: het is ook een uitzondering. En hoewel het heel wat makkelijker gezegd dan gedaan is, mag je natuurlijk niet generaliseren op basis van één (slechte) ervaring. Waarmee ik niet wil bagatelliseren wat er bij Ger gebeurd is, maar het is zeer zeker niet de gebruikelijke gang van zaken.

Wel intrigerend, dat verhaal, zeker als je dan nog niet eens te horen krijgt waarom het gebeurd is... En ik kan me goed voorstellen dat je daardoor een beetje "apprehensive" bent als je nu weer door Immigration heen moet, omdat je niet weet hoe en wat, en of er iets geregistreerd is of niet...