Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Algemene discussie over alles wat met de Verenigde Staten te maken heeft.
dirkwood
Amerikakenner
Berichten: 1077
Lid geworden op: 09 okt 2011, 00:56

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door dirkwood »

ze zijn nog steeds bij elkaar....dus.... :lol:
Oranje hagelslag...en ZZ tops.
kellyw
Amerika-newbie
Berichten: 8
Lid geworden op: 18 jan 2012, 17:32

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door kellyw »

wauw.. als ik dit allemaal lees, dan denk ik, het zal allemaal wel goed meevallen....
Wij vertrekken Juli 2012 op een L1 visum van mijn man, hij werkt reeds voor een amerikaans IT bedrijf en zijn nu al een enkele maanden bezig om de stap te maken.
Aangezien ikzelf niet direct ga werken, maak ik mij wel zorgen om daar toch een ietwat "eenzaam" leven te gaan leiden... Hier in België is dit een heel druk leven zowel op professioneel als sociaal vlak en het " van O terug beginnen" baart mij wel wat zorgen... maar als ik dit allemaal lees, zoveel mooie ervaringen, weet ik dat dat goedkomt...

mooie verhalen....

groetjes kelly...
Gebruikersavatar
ned in MO
Amerika-expert
Berichten: 7097
Lid geworden op: 02 jan 2007, 18:16
Locatie: Bradenton, FL
Contacteer:

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door ned in MO »

waar ga je naartoe?
kastelke
Amerika-expert
Berichten: 18754
Lid geworden op: 02 feb 2005, 08:56
Locatie: Oakville, Ontario
Contacteer:

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door kastelke »

viewtopic.php?t=39283#p672267

Ik stel voor dat je een apart topic opent met al je vragen en bedenkingen over je aankomende verhuis. Want nu schreef je wel iets in het voorstellingstopic, maar daar reageren mensen niet zo vaak in. Er zullen al zeker tips volgen als je een topic opent in het subforum "Tijdelijke Visa voor Amerika'.
Elke
*PR in Canada sinds 2010* - *Canadian Citizen sinds Februari 2016* - *DV-2017 winnaar met Case number EU11xxx*
Ons leven in Oakville, ON
tommebee
Amerika-newbie
Berichten: 2
Lid geworden op: 21 jan 2012, 16:00

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door tommebee »

boeiend!
PeterNY

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door PeterNY »

Ik ben in 2009 naar de VS verhuisd op basis van een IR1 (huwelijk met Amerikaanse). :thumbup:
janamerika
Amerika-ontdekker
Berichten: 11
Lid geworden op: 03 apr 2012, 12:50

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door janamerika »

Leuk en inspirerend om alle verhalen te horen van iedereen. Ik denk dat ik eerst eens mijn studie af ga maken, wie weet wel een semester in amerika, om te zien of ik het echt wil! Maar wat ik hier allemaal hoor klinkt meer dan goed!
kellyw
Amerika-newbie
Berichten: 8
Lid geworden op: 18 jan 2012, 17:32

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door kellyw »

Wij zijn niet langer meer onderweg naar de states maar al gesettled ondertussen in Amherst New Hampshire.

groetjes,
Kelly en Jim, Faye en Owen Van Broeck-Wulffaert

Read my blog: thekellytelegraph.blogspot.com
Arwen
Amerika-newbie
Berichten: 4
Lid geworden op: 02 okt 2012, 18:37
Aantal x V.S. bezocht: 2

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door Arwen »

Geweldig topic dat ik nu eindelijk helemaal heb uitgelezen, wat een mooie, ontroerende verhalen! :clap:
Een schopje waard zodat er nog meer verhalen komen...? ;)
Sandy
Amerika-expert
Berichten: 9403
Lid geworden op: 05 mei 2004, 10:00
Aantal x V.S. bezocht: 5

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door Sandy »

Ja goed idee van mij dit topic :D ;)
Sandy
askim
Amerika-ontdekker
Berichten: 43
Lid geworden op: 18 jul 2010, 12:35
Locatie: België

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door askim »

Mag ik aan dit topic een vraag toevoegen, waarom kiezen jullie voor een specifieke plaats?

Waarom ben je geëmigreerd naar de Oostkust? Westkust?

Waarom een stad? Waarom een dorp? En waarom die stad?

Stel dat ik ooit de lottery win, ik heb er geen idee van waar ik zou willen wonen...
Er zijn zoveel mogelijkheden...

waarop hebben jullie zich gebaseerd?
Gebruikersavatar
Loek
Amerika-expert
Berichten: 3996
Lid geworden op: 04 mei 2004, 17:23
Locatie: South Carolina, USA
Contacteer:

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door Loek »

De keuze was bij ons aan meerdere factoren gekoppeld. Het is ook vaak een moment opname; ik woon hier inmiddels alweer bijna 20 jaar in Colorado en als ik nu opnieuw moest kiezen zou ik misschien iets anders kiezen.
Destijds was het voor ons een lijst van punten op volgorde van belangrijkheid:
1) Kan ik er werk krijgen? Als je jezelf niet kan onderhouden is de lol er snel vanaf. En als je al werk kunt krijgen, kun je met dat salaris een leuk leven leiden of zijn de kosten van levensonderhoud ver boven wat je redelijk kunt verdienen. Misschien kan het wel als je 2-3 baantjes hebt, maar je wilt ook nog wat vrije tijd overhouden toch?
2) Is het klimaat acceptabel? Destijds wilden we toch ook nog een beetje winterseizoenen hebben; daar denk ik nu eigenlijk anders over. Sommige mensen houden van snikheet, anderen leggen het al af als de temperatuur boven 20C komt.
3) Is er genoeg te doen in de buurt? Culturele verzetjes, musea, theater, bioscoop bijvoorbeeld? Kan ik er buiten activiteiten vinden die aansluiten bij mijn smaak? Wandelen of camperen. Voor een ander zijn dat misschien zeilen en jagen.
4) Is er een internationaal vliegveld in de buurt. Misschien moet je onverwacht op stel en sprong naar NL en dan is een (groot) vliegveld in de buurt zowel makkelijk als iets wat de prijs van tickets een beetje drukt. Voor bezoekende familie en vrienden is dat ook wel makkelijk.

enz..

Ik kan zo wel doorgaan, maar zo'n lijstje is voor iedereen anders. Probeer maar eens je eigen wensen lijst van woonwensen in volgorde van belangrijkheid samen te stellen.
Sandy
Amerika-expert
Berichten: 9403
Lid geworden op: 05 mei 2004, 10:00
Aantal x V.S. bezocht: 5

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door Sandy »

Volgens mij heeft mijn broer jou weleens bezocht Loek... (Andy man van forumlid Jez).
Sandy
Gebruikersavatar
Loek
Amerika-expert
Berichten: 3996
Lid geworden op: 04 mei 2004, 17:23
Locatie: South Carolina, USA
Contacteer:

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door Loek »

Inderdaad, Janneke en Andy zijn hier geweest. Wanneer kom jij? :wink:
Sandy
Amerika-expert
Berichten: 9403
Lid geworden op: 05 mei 2004, 10:00
Aantal x V.S. bezocht: 5

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door Sandy »

Haha ... nou als we ooit in de buurt zijn, dan komen we graag langs. Maar voorlopig zit een reis naar Amerika er niet in.. Maar je weet natuurlijk nooit :D
Sandy
EdithF86
Amerika-ontdekker
Berichten: 25
Lid geworden op: 25 feb 2013, 14:42

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door EdithF86 »

Heb met veel plezier al jullie verhalen gelezen, super topic dit :)
Delphineds
Amerika-ontdekker
Berichten: 17
Lid geworden op: 13 jan 2013, 14:33

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door Delphineds »

Deze verhalen doen echt dromen :)
handige_har

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door handige_har »

Leuk al die verhalen!
Gebruikersavatar
Marianke
Amerikafan
Berichten: 205
Lid geworden op: 13 nov 2010, 23:19
Locatie: Eagle River, Alaska

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door Marianke »

Ik heb ooit hier, 2 maanden na mijn trouwen, gereageerd. Maar dat is alweer 8 jaar geleden. En dan is het toch wel leuk om te zien wat er in die 8 jaar allemaal gebeurd is? En hoe het nu staat met ons.

Dit is wat ik 8 jaar geleden schreef.
Mijn tante vertrok toen ze ongeveer 19 was naar Canada ~ om daar een studie te volgen aan de Bijbelschool en de School of Arts. Aand het eind van de opleiding belde ze dat ze geslaagd was en ze zou thuiskomen met haar toekomstige man. Een Amerikaan ~ uit Upstate New York ~ die ze daar had ontmoet.

Nu woont ze al 15 jaar in de USA, en ik was erg enhousiast geraakt door haar foto's en verhalen en wou altijd al op vakantie naar de USA sindsdien. Ik had op mijn 16e geprobeerd om BijbelSchool te doen in Tampa, Florida, waar mijn tante op dat moment woonde en nog stteds vlakbij woont. Maar vanwege geldzaken ging dat niet door.

Op mijn 20e ben ik met de kerst 2 weken naar de USA geweest om mijn nu ex te bezoeken.
En besloot om naar de US als Au Pair te komen. Na een jaar liep die relatie stuk, maar ik wou nog steeds naar de USA.

19 January 2004 Vloog ik dan eindelijk naar mijn nieuwe thuis. Ik heb het afgelopen jaar in Georgia gewerkt, and in Illinois, vlakbij Chicago, asl Au Pair.
Maar daar houd het nog niet mee op.

24 Mei 2004 krijg ik een email in mijn inbox via ChristianPenpals.com...
Hello,
My name is Jon. I am from South Dakota, but find myself out of the country
again due to my federal employment. I am living and working in Baghdad, Iraq for
a year. I would like to find a pen pal with potential. I've got time to kill
and think that I'd keep up with writing.
I'm 25 and single. I'm about 5 feet 9 inches tall and have blond hair and
blue eyes. I stay in pretty good shape for work. I use to do child care as
summer employment.

Well,
I hope you're interested in writing,

Jon

EN LATER...

Dear Marianke,

First of all I would like to say thank you for writing me back. I find that telling people I'm a soldier in Iraq scares them off. I am a Non-commisioned Officer (Sergeant) and I've been in Baghdad, Iraq for almost 2 1/2 months now. Normally I'm an armored vehicle mechanic, but for the next year I will be an armed escort vehicle commander. It's very dangerous and very important. Truthfully, I wouldn't have it any other way. The time flies by when you're really busy.

I'm the oldest of three boys and the oldest of 13 cousins. I always had to be the responsible one. When I was in high school I did in home daycare for a women while she was at work. Her children were not very well behaved. I was brought up with discipline and they were not. There weren't any camps, but I took them to the pool and to the park.

My brothers were little monsters. They put me through heck to get me in trouble. Now we're pretty good friends. My brother Nick is married and works for the railroad. My brother Mark is in the Navy in the South Paciffic. My father is a general manager in a grain elevator/animal feed center. My mother is a nutritionist in a retirement home. She used to provide day care out of our home for about 15 children. I'm a cowboy. I grew up with horses and cattle. My last job before the Army was a hired farmhand in South Dakota. I really miss it sometimes. My family means alot to me.

So Marianke, tell me about yourself. Your picture is very nice, but could you discribe yourself? Where did you grow up? what is your family like? What kind of music do you like? Do you ever want to have your own kids? Seems like a dumb question when you love those kids so much.

Wow I really wrote something for once.

Ask me anything.

Sincerely,

Jon


Hehe - well, sindsdien stuurden we email over en weer, en hij had later ook internet in zijn Barrack, en webcam, en zat ik uren na het werk tot diep in de nacht met hem te chatten.

In July werden we wat intiemer. En 11 Augustus na een hele erge aanval door de rebellen in Baghdad met een van zijn soldaten gewond (die dag had ik een heel erg gevoel dat er iets zou gebeuren en bad dan ook dubbleop,...Jon had hetzelfde gevoel als ik) ~ liet hij me weten dat hij niet nog een dag als dit voorbij kon laten gaan voor mij te vertellen wat hij voor me voelde. En vertelde me dat hij zo veel meer als vriendschap was gaan voelen. Ik was er altijd voor hem, om te praten, om zijn gevoelens te laten gaan,...in de morgen voordat ie op missie moest en nadat ie weer terug was. Hij vertelde me dat ie van me hield en logde off. Ik wist niet wat ik voelde ~ was een beetje verlamd...de dag daarna vroeg ik hem voorzichtig of ie meende wat ie zij de avond ervoor, en hij zei ja....en ik antwoorde dat ik ook van hem hield. Hij was alleen maar bang dat ik mijn wang al naar hem had toegekeerd, het militaire leven is niet niks.
In ieder geval ~ de volgende dag sprak ie nog al serieuse onderwerpen. En ik vroeg hem "Jon, are you proposing or something?" niet verwachtende het volgende "Wait" zei hij, "gotta do this the right way" "Marianke de Vries, would you be my wife" en de vertraging van de webcam liet 10 sec later zien dat ie op zijn knieen ging en zijn hand uitstak.... :-) ik was perplexed. Maar zei JA!
Toen nog mijn ouders vertellen. Tja, verbaasd, maar ze namen het wel aan, moesten zeker nog zien hoe dit zou aflopen.

Op 30 September kwam hij in de USA aan voor een 2 weken verlof na 6 maand in Irak. En ik wachtte hem op op het vliegveld van Chicago (wel, hij was er al en wachte op mij, ik kon niet eerder weg van mijn werk) en de ontmoeting was geweldig, echt, puur en we wisten meteen dat dit goed was, en is ~ haha!
We hebben 12 dagen bij zijn ouders in North Dakota doorgebracht. Zijn youngere broer was er ook, met vrouw en zijn jongste broertje had verlof kunnen krijgen ~ hij zit in de US Navy en is gestationeerd in de wateren van Japan op een vliegdekschip. hij komt volgend jaar weer thuis.

16 October moest Jon weer naar Irak. Het afscheid was erg moeilijk. Maar de vliegmaatschappij vroeg mij bij het inchecken van Jon,...of ik mee wou tot aan de gate om afscheid te nemen (hij was natuurlijk in zijn uniform ~ waaraan ze konden aannemen dat ie terug naar Irak moest)
Tranen met tuiten tussen 200 mensen - LOL - na afloop kwam er een dame naar me toe en deed een arm om me heen en zei "Is he going to Iraq? I'll be praying for him...what is his name? You know my husband has been in the Army for 20 years - I know what you are going through.." Nog meer tranen met tuiten....haha

De 5 maanden dat ie weg was waren lang en moeilijk, maar ik sloeg me er doorheen. 14 Maart kwam ie eindelijk aan op Ft Hood, waar een Welcome Home Ceremonie was,.... 24 Maart zijn we getrouwd...en nu ben ik Mrs. Phillips.

Het maakt mij niet uit waar ik woon, maar door zijn werk, is het of Amerika of Duitsland - we hopen zeker nog eens in Duitsland gestationeerd te worden, zodat mijn familie ook de kinderen kan zien en de kinderen hun opa en oma in Nederland.

Het is wel moeilijk om mijn ouders en broertje zo ver weg te hebben,....maar ik houd heel erg van mijn man, en ik zou het voor geen goud anders willen hebben!

Een liefdesverhaal, ach ja, ik blabber maar weer weg,.....Nway, zo rolde mijn balletje van Nederland naar de USA....

Marianke Phillips
Copperas Cove/ Ft Hood, TX
In de afgelopen jaar, dankzij mijn man zijn cariere in het Amerikaanse leger, zijn we nogal verhuizd. We zijn in Augustus van 2005 naar Wisconsin verhuizd, waar we in Lake Geneva ons stekkie hadden gevonden voor drie jaar. Daar werkte hij als US Army Recruiter, en in October 2008 had ik dan toch uiteindelijk mijn visum kunnen veranderen en was mijn Green Card goed gekeurd. Ik werkte sinds Juni 2008 bij Target.
Wisconsin was een leuke ervaring, maar voor mijn man veel stress met zijn werk, en in 2008 verhuizden we terug naar Texas.

In Texas aangekomen zijn we een paar dagen erna meteen naar NYC gevlogen waar ik door Nova Nederland was gevraagd om op de vooravond van de verkiezingen op de tv te komen. Als vrouw van een soldaat, voorstander van McCain, Christen, Pro-life, enz. enz. Tegen partij op de discussie was een niet gelovige, anti- oorlog, pro-Obama, pro-choice (OBGYN die af en toe een abortus pleegde wat niet legaal was in haar kliniek, maar goed). Was wel interessant, en ik hield mijn "mannetje". Zelfs mijn liberale broer zei dat ik het heel goed deed. Hier de aflevering! http://www.novatv.nl/page/detail/uitzen ... gscampagne . Ik was toen heel blond en ben in de laatste 10 minuten. Mijn man zit in blauw shirt strategisch achter mij geplaatst. Ik heb ook de eer gehad om onze Saturday Night Live Hero te ontmoeten, Seth Meyers, en Hans Teeuwen, waar ik samen mee op bed heb gezeten in de "backroom". Haha!

Na twee maanden in Texas werd mijn man uitgezonden. 5 November 2009, was de Fort Hood shooting, en ik woonde op de basis en we waren on lock down. Wat een horrific experience! Mijn man kwam een maand later terug. In 2010 is hij van baan verandert via het leger, en nu een Infantryman Paratrooper (Airborne). Door zijn nieuwe baan kregen we ook weer nieuwe orders, en in 2011 (February), zijn we naar Alaska vertrokken en hebben er een road trip van gemaakt. Van Texas naar South en North Dakota om familie te bezoeken, en dan in Portal, ND Canada binnen, door Saskatchewan, Alberta, British Columbia en de Yukon Territory en dan Alaska. Wat een reis! Photo's van de reis staan op http://phillipsfamilyoffour.smugmug.com - en ook foto's van Alaska! :)
We wonen iets ten oosten van Anchorage en we love it here! Mijn man heeft zijn duty hier verlengd tot zijn 20 jaar in het leger in 2017 en gaat dan bij de Alaska State Troopers. Mooi een pensioen ontvangen EN een paycheck bij de AST.
Mijn man en ik zijn in 2011 net voor zijn uitzending naar Afganistan, 2 kindjes verloren (na jarenlange strijd met infertility), en na de tweede keer ben ik bijna mijn leven verloren door een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en sindsdien helemaal onvruchtbaar. In October 2012, zijn mijn man en ik via de PARKA program met adoptie plannen begonnen.
Dat is een bedrijf dat adoptie ouders helpt met het adopteren van legaal vrije kinderen via het pleeg systeem. We krijgen een iets intensievere training dan pleeg ouders. PARKA (Preperation for Adoption Readiness for Kids in Alaska), heeft ook via de staat een grant gekregen die al onze kosten dekt. In January waren we klaar met pleeg ouder training (omdat we eerst wel 6 maanden de kinderen als pleeg kinderen hebben tot de officiele adoptie dag), en PARKA training. En in Maart hebben zijn we terrecht gekomen op een profiel van een 7 jarig jongetje en zijn 5 jarige half zusje. Zij moeten samen geadopteerd worden. Mijn man en ik hadden gelijk gereageerd, en sindsdien veel over en weer teleconferenties gehad met het team van de kinderen, en twee weken geleden hebben zij besloten met ons verder te willen. Dus dit weekend gaan we Skypen en Vrijdag vliegen we op kosten van Children's Services naar Juneau waar de kids wonen voor de eerste kennis making. In de komende anderhalve maand, zitten we elk weekend vol met of in Juneau of zij hier met pleeg ouders. Voor het hechtings process, en eind volgende maand zijn ze definitief hier!
Beide kindjes zijn wel special needs, en zijn getroffen door het alcohol misbruik van geboorte moeder en de oudste heeft het neurologische effect van foetaal alcohol spectrum disorder, en de jongste beide neurologisch en fysiek (wat kleiner dan normaal en in het gezicht). Beiden doen het wel heel erg goed op school en maken goede verbetering.
De ouders hebben geen rechten op de kinderen en ook andere familie niet. Moeder is 2 jaar geleden overleden. Het toeval is dat zij dezelfde achternaam draagt als ons. Dus als zij onze achternaam aan nemen (Ze hebben nu die van hun vader), houden we ook eer aan hun moeder. Wij nemen het haar niet kwalijk wat zij haar kinderen heeft aangedaan, verslaving is evil. En we hebben het haar gegeven, en zullen ook altijd met respect over haar spreken naar de kinderen toe.
Volgden week ontmoeten we ze dus voor de eerste keer, zo spannend!

Alaska is echt geweldig en we hebben al van alles gedaan, en afgelopen Maart heb ik ook voor het eerst in Willow de officiele start van de Iditarod kunnen zien, wat geweldig! Verder hiken we, klimmen we bergen, backpacken, kamperen, snowboarden, cross country skiing, Seward, Homer, en genieten van het stads leven bij ons in de buurt (Anchorage). Dit is echt ons thuis, en de kou kan ons niet deren :).
~*The inherent vice of capitalism is the unequal sharing of blessings; the inherent virtue of socialism is the equal sharing of miseries.*~
Winston Churchill
Gebruikersavatar
PSVwally
Amerika-expert
Berichten: 19591
Lid geworden op: 09 sep 2010, 22:51
Aantal x V.S. bezocht: 5
Contacteer:

Re: Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

Bericht door PSVwally »

Wow, wat een verhaal zeg. Dat kan zo verfilmd worden. Heel veel succes met je kids!
Plaats reactie
AllesAmerika.com Forum : Disclaimer