Beeld je de volgende situatie in (ik probeer het netjes te houden). Je bent een gezonde Nederlandse vent van laten we zeggen tussen de 1 meter 80 en 1 meter 90 (een heel normale lengte hier), om van langer nog maar niet te spreken. Je loopt niets vermoedend een openbaar toilet in Amerika binnen om even af te tappen. Daar aangekomen zie je dat het enige sanitair dat op de jou bekende urinoirhoogte is gemonteerd de wastafel is. Maar dat kan toch niet de bedoeling zijn ... Afijn, je kijkt nog eens goed rond en ontwaart een rij langwerpige witte bakken aan de wand. De onderkant van die bakken begint even boven je enkels, de bovenkant is zo ongeveer halverwege je dijbeen. Ter hoogte van waar jij gewend bent het eigenlijke plasbakje aan te treffen, bevindt zich de doorspoelhendel (als je de pech hebt dat er niet van die automatische doorspoelsensoren zijn). Je vraagt je vertwijfeld
1) Je gaat op je knieën voor de bak zitten, waarmee de afstand tussen jouw neus en het stinkende sanitair tot onaangename proporties wordt teruggebracht.
2) Je neemt wat afstand om zo het mikken te vereenvoudigen, met het risico dat de onderliggende vloer niet geheel droog blijft.
3) Je blijft dichtbij staan en probeert vrijwel loodrecht naar beneden te richten, waarbij je je realiseert dat wanneer je net iets te hoog mikt, de doorspoelhendel het onbedoelde slachtoffer wordt van jouw gewater.
Deze situatie moet vele mannen toch wel enigszins bekend voorkomen. Zelfs voor Amerikaanse mannen, die dan weliswaar gemiddeld wat kleiner zijn, moet dit een probleem zijn. Aangezien velen van hen over wat meer buik beschikken dan de doorsnee Nederlander, wordt hen het noodzakelijke zicht op hun 'aftapkraantje' ontnomen, hetgeen de mikkunst niet ten goede komt.
De lust om even snel van het urinoir gebruik te maken, ontgaat je zodoende snel. Maar ja, het alternatief, die 'doorkijkhokjes' zoals in de US gebruikelijk zijn, zijn ook niet zo aanlokkelijk
De hamvraag is dus: wat is de logica achter het ontwerp en de plaatsing van deze urinoirs. Wie het weet mag het zeggen!
