Neen. Slechts 20% van de Nederlandse werknemers werkt thans gewoon door tussen het 60-ste en 65-ste levensjaar. De rest is voortijdig uitgevallen of zit in een of andere pre-pensioen. Werknemers ouder dan 65 kom je in Nederland nauwelijks tegen.jvinch schreef:Populaire praat, John.
Er zijn tijden geweest dat 20% van de Nederlandse beroepsbevolking ('beroepsbevolking' volgens de Nederlandse definitie dan) in een of andere arbeidsongeschiktheidsregeling zat. Het was tot laat in de jaren '80 bij bedrijfssluitingen en -reorganisaties de gewoonte dat oudere, en dus duurdere, werknemers 'op sociale indicatie' in de WAO werden gedumpt. De WW is later ook op grote schaal voor dat doel misbruikt.
Slecht opgeleide vrouwen konden in Nederland traditioneel full-time huisvrouw worden. Dat werd zelfs gestimuleerd: ze zaten gratis in de AOW en ziektenkostenverzekering, er was voetoverheveling, er waren verplichte wezen- en weduwenpensioenregelingen, en nog veel meer. Dat is nu wel voor een deel verleden tijd, maar een lage arbeidsparticipatie van vrouwen is nog steeds kenmerkend voor Nederland.
Wat ik probeerde duidelijk te maken is dat je met dit soort uit- en afstoot de werknemers overhoudt die het best zijn opgeleid, het minst ziek zijn en het hardst werken. Bij een lage arbeidsparticipatie is de kwaliteit van de individuele werknemer beter. Het zijn niet de 'kwaliteitswerknemers' die buiten het arbiedsproces komen te staan, maar de 'zwakke broeders' en degenen die te duur zijn. Je ziet in Nederland dus geen 70-jarigen als gastheer of gastvrouw bij de HEMA rondlopen.
Het probleem in Nederland is dat men doorgaans niet op individuele basis mag onderhandelen over salarissen, omdat de overheid CAO's oplegt. In die CAO's stijgen de salarissen in de eerste plaats met de leeftijd. Het gevolg is dat jongeren worden onderbetaald, terwijl ouderen worden overbetaald. Ouderen zijn niet minder productief dan jongeren, maar ze zijn wel een stuk duurder. Het is voor werkgevers daarom lonend om weinig ouderen in dienst te hebben. Dat is niet omdat je er niets aan zou hebben, maar omdat de CAO's voorschrijven dat je ze veel moet betalen. Daarom is het voor 45-plussers in Nederland vaak lastig om een baan te vinden.Een brede toepassing van het Nederlandse "pre-pensioen" (of VUT) is al jaren niet meer van toepassing. Bovendien ben ik niet zeker wat je nou precies bedoeld. Door de opbouw van de bovenstaande zin lijk je te "vroeg-uittreders" onder de zwakke broeders te groeperen.
Dat helpt wel, maar het is geen kip-ei-fenomeen vermoed ik. Wat bedoel je daar precies mee? Die handelstraditie kent Nederland al sinds de 17-de eeuw. Daar had je weliswaar zeehavens voor nodig, maar ook hout om schepen van te bouwen en dat hout had men weer niet.Het helpt ook dat Nederland aan de zee ligt, centraal gelegen is ten opzichte van alle Europese economische machten, over een uitgebreid wegen en railnetwerk heeft en een uitstekend opgeleide beroepsbevolking heeft die meertalig is
Kip - Ei - Kip - of toch Ei?
--john