a4plus schreef: Ik heb jaren in het jongerenwerk gezeten en heb een zoon van 17, dus heel wat kennis op dit gebied opgedaan waar ik niet vrolijk van word.
Tja, een dokter zal ook besluiten dat de meeste mensen die bij hem komen ziek zijn.
En een psycholoog of psychiater zal besluiten dat de meeste mensen emotionele problemen hebben.
a4plus schreef:Het is harstikke leuk en goed dat moeders hier hun kroost verdedigen echter ik baseer mijn verhaal op feiten en statistieken.
En wat haal je uit de statistieken? Dat de meesten hangjongeren zijn? Dat de meerderheid dagelijks dronken is? Dat de meerderheid geen job vindt? …
Net als vele anderen, herken ik ook mijn zoon en zijn vrienden niet in jouw beschrijving, net zomin als de kinderen van onze vrienden.
Zo’n hangjongeren vallen op. ‘Brave’ of ‘verantwoordelijke’ kinderen waarschijnlijk niet. Die zitten thuis een boek te lezen, chatten met een vriend aan de andere kant van de wereld, voeren thuis wat huishoudelijke taken uit om hun ouders te helpen, rijden rustig naar hun bijbaantje, en oh ja, als ze zitten te studeren zullen ze ook niet opvallen, want dat doe je meestal ook niet op de straat.
Dat de PC en spelletjes negatief moet zijn, vind ik ook niet.
Er zitten heel wat brainteasers in zo’n spel. En kijk maar eens wat ze bijvoorbeeld opsteken over mythologie in spellen als ‘Age of Empires’ of ‘Age of Mythology’.
Zoonlief heeft een online abonnement op het Star Ware Galaxy spel (zo iets in die aard). Hij zit in een guild met mensen van de Oostkust, de Westkust, Engeland, en hij. Voertaal: Engels natuurlijk. En telkens moeten ze rekening houden met elkaars agenda en de tijdsverschillen om samen af te spreken. De sfeer onderling is zeer hulpvaardig en heel onbevooroordeeld (de anderen zijn een paar jaar ouder dan onze 12-jarige, maar dat deert hun niet / er zit iemand bij die regelmatig naar de kerk gaat, en daar houden ze dan ook rekening mee / …).
Tuurlijk is er een deel van de jeugd waar het mis mee loopt. Maar is dat niet altijd het geval geweest?
En, als het aanvankelijk niet loopt naar de wens van de oudere generatie, wil dat dan zeggen dat die kinderen ooit ook eens niet op ‘de jaren van verstand’ gaan komen, en zich herpakken?
Wat heeft men ooit toch voor negatiefs gezegd over de hippie’s, of over de liefhebbers van rock-and-roll? Die mensen staan ondertussen toch ook met hun twee voeten in het volwassen leven. Sommigen geslaagd, andere niet.
