Bestaat / leeft 'The American Dream' nog wel?

[Hockey]

Ik ken er meerderen. Doch waarom de eis voor landelijk? Als je je zou beperken tot een regio, bijvoorbeeld het Noordoosten dan al is het handig dat de VS geen EU is.

[dimona]

Doch waarom de eis voor landelijk? Als je je zou beperken tot een regio, bijvoorbeeld het Noordoosten dan al is het handig dat de VS geen EU is.

Dat mag van mij ook hoor. Ik gebruikte "landelijk" omdat de zin anders zo lang wordt

[houstonwehaveaproblem]

Hoe groot is de kans nu nog dat een immigrant (dus non-US citizen) succesvol kan worden in de VS? Of is deze kans nihil, vanwege de zeer strenge eisen die nu gelden op het verlenen van staatsburgerschap, stricte eisen om toegelaten te worden, dure studies, monopolies en bedrijven die alles controleren, etc.

Het probleem is natuurlijk om er in eerste instantie binnen te komen en een visum voor werk te krijgen, maar als je eenmaal zo'n visum hebt is de weg naar het staatsburgerschap niet meer zo moeilijk hoor. Die "zeer strenge eisen" bestaan uit het invullen van het aanvraagformulier met wat bewijsstukken hier en daar van dingen als paspoort/greencard/geboorteakte. Dan naar het kantoor voor vingerprints en foto's en dan wachten tot je wordt opgeroepen voor je gesprek. Ondertussen het boekje met 100 vragen leren, waarvan men er 10 kan stellen tijdens het gesprek. That's it.
Er zijn natuurlijk wel wachttijden om van je werkvisum over te kunnen op een greencard, maar ook dan kun je je American Dream al nastreven als je zou willen. Het nastreven daarvan is dus niet gebonden aan het staatsburgerschap, wèl aan een verblijfsvergunning.

[ned in MO]

Ondanks alle bezwaren heeft DejaVu gelijk. Uitbreiden in de VS is minder moeilijk dan uitbreiden in Europa. Vanwege de taal, en de deels gelijke cultuur en de deels gelijke wetten. Ja er zijn verschillen, maar die zijn kleiner dan in Europa.

Daar ben ik het totaal niet mee eens. Ik doe zaken over de hele wereld en dan heb ik het ook over echt de hele wereld. Van Brazilie tot ijsland tot cyprus tot qatar tot Novosibirsk Rusland en ga zo maar door.
Kom je wel eens verrassingen tegen? Ja bijvoorbeeld die van Novosibirsk waar ik uitvond dat je maar max $270 mag inklaren in dat land en ik $280 op de bon had staan. Kreeg ik het weer terug gestuurd.
Moet je ook maar net weten. Houd mij taalbarrieres tegen om zaken met iemand te doen? Natuurlijk niet. Wetten en andere dingen zoals cultuur? Gewoon je huiswerk doen.

Ik zou mij in Nederland ook niet laten hinderen door grenzen etc. Anders ben je dief van je eigen portemonnee want de buitenlandse markt is gigantisch.
Als ik mij alleen zou concentreren op de ned belgische markt met mijn bedrijf zou ik maar de helft verdienen van wat ik nu verdien. Mijn volgende markt die ik echt wil gaan penetreren is de australische markt. Australie is het land waar per inwoner het meest online wordt aangeschaft. Ok ze spreken Engels maar het is wel de andere kant van de wereld en de cultuur is ook daar heel anders dan dat die hier is.

[RiverCola]

Ik denk dat de American Dream helemaal niet direct iets te maken heeft met 'miljoenen verdienen'. Om dat te begrijpen moet je de historie van de staat een beetje kennen en begrijpen. Emigranten trokken door het grote land, opzoek naar een plek om te settlen en een leven op te bouwen. In die tijd was nog geen sprake van een grote, georganiseerde overheid, waardoor mensen hun eigen omstandigheden creerden om 'wel bij te varen'. Die vrijheid om je eigen leven vorm te geven, ongehinderd door een overheid die bepaalt en door beperkingen van ruimte of cultureel bepaalde verhoudingen tussen de bevolking onderling (zoals in Europa het geval was) zit diepgeworteld in het Amerikaanse denken.

De Amerikaanse droom is een droom die aansluit bij de wensen van het individu. Of dat nou ruim wonen op 'het platteland' is, met je boerenbedrijf of handelsonderneming (zoals Ned in Mo), of wonen in een wereldstad is, het kán allemaal. Je kunt morgen je baan opzeggen en naar de andere kant van het land verhuizen (wat in Europa toch lastiger is vanwege de taalbarrieres) als je daar een betere baan kunt vinden of omdat je de omgeving leuker vindt.

Natuurlijk is er ook een keerzijde. Amerika mag dan nog steeds de can-do-mentaliteit hebben, toch zijn er steeds meer mensen die helemaal niet zoveel kansen hebben. Omdat ze een slechte start hebben met slecht onderwijs in een arm district, waar ze zich niet aan kunnen ontworstelen, bijvoorbeeld. Ook is het verschil tussen arm en rijk de afgelopen decennia schikbarend groter geworden. Kijk daar eens dit filmpje over (nav een onderzoek onder de bevolking door Harvard). Interessant ook om te zien dat zowel democratische als republikeinse kiezers een totaal ander beeld hebben van de werkelijke situatie en dat dat beeld nog verder af staat van de door beiden kanten als wenselijk geachte situatie.
[youtube]rMhvYeQPOcE[/youtube]

" onclick="window.open(this.href);return false;

EDIT: Waarom toont het forum het filmpje niet, terwijl ik het met de youtube-button geplaatst heb?

[Petra/VS]

Als je de youtube button gebruikt hoeft alleen het gedeelte na de = in de URL ertussen te staan. Ik heb het voor je verbeterd.

[RiverCola]

Aha!! Dank je Petra!

[DejaVu]

Daar ben ik het totaal niet mee eens. Ik doe zaken over de hele wereld en dan heb ik het ook over echt de hele wereld. Van Brazilie tot ijsland tot cyprus tot qatar tot Novosibirsk Rusland en ga zo maar door.
Kom je wel eens verrassingen tegen? Ja bijvoorbeeld die van Novosibirsk waar ik uitvond dat je maar max $270 mag inklaren in dat land en ik $280 op de bon had staan. Kreeg ik het weer terug gestuurd.
Moet je ook maar net weten. Houd mij taalbarrieres tegen om zaken met iemand te doen? Natuurlijk niet. Wetten en andere dingen zoals cultuur? Gewoon je huiswerk doen.

Ik zou mij in Nederland ook niet laten hinderen door grenzen etc. Anders ben je dief van je eigen portemonnee want de buitenlandse markt is gigantisch.
Als ik mij alleen zou concentreren op de ned belgische markt met mijn bedrijf zou ik maar de helft verdienen van wat ik nu verdien. Mijn volgende markt die ik echt wil gaan penetreren is de australische markt. Australie is het land waar per inwoner het meest online wordt aangeschaft. Ok ze spreken Engels maar het is wel de andere kant van de wereld en de cultuur is ook daar heel anders dan dat die hier is.

Ligt natuurlijk aan de branche. Als je in pakketjes handelt heb je met maar een paar regels te maken en de regels waar jij mee te maken hebt zijn vrij international georiënteerd(douaneregels). Je koopt diensten in bij een Fedex die wereldwijd zit. Stel je hebt je eigen trucks rondrijden dan ga je te maken krijgen met arbeidswetgeving in Spanje, Ondernemingsrecht in Spanje, Loonbelastingen in Spanje, cultuur in Spanje(is misschien wat minder stipt dan je gewend bent) etc.

Stel je zit in een business dat in elk land anders is. Laten we zeggen...een boekhandel...als je het goed wilt aanpakken moet je contacten hebben met de uitgeverijen nou in Nederland alleen al zijn het er 50+. Je kan het ook zonder doen maar dan ga je er blind in. In Nederland en Vlaanderen is het dan nog vrij goed geregeld met een Centraal Boekhuis(let op! opereren alleen in NL en Vlaanderen waarom zou dat zo zijn). Maar goed je wilt uitbreiden naar Duitsland, mag je contacten gaan leggen met al die uitgeverijen daar, dan ga je naar Frankrijk hoppa al die uitgeverijen daar etc.

In de VS blijf je dezelfde uitgeverijen houden of je nou in NY of NV zit.

[DejaVu]

Als het allemaal zo makkelijk is waarom zitten de grote Amerikaanse winkels wel in Hawaii maar niet in NL?

[dimona]

Amerika mag dan nog steeds de can-do-mentaliteit hebben, toch zijn er steeds meer mensen die helemaal niet zoveel kansen hebben. Omdat ze een slechte start hebben met slecht onderwijs in een arm district, waar ze zich niet aan kunnen ontworstelen, bijvoorbeeld.

Ik wil niet voorbij gaan aan de persoonlijke omstandigheden van sommige mensen, maar ik vind dat dit te vaak wordt gebruikt als excuus. Met alle programma's die er zijn om de onderklasse te helpen, móet het veel meer mensen lukken om aan de armoede te ontsnappen. Op de peperdure privéschool waar mijn jongste vorig jaar zat, zaten behoorlijk veel kinderen waarvan het schoolgeld niet door de ouders werd betaald. Ja, je moet misschien bereid zijn om te verhuizen naar een ander school district, maar waarom doen zo veel mensen dat niet? Ik woon in een goed school district en je kunt hier ook met weinig geld wonen. Baltimore is een half uur rijden, dus als je daar een baan hebt, is het nog steeds goed mogelijk om hier te wonen. Toch kiezen mensen daar niet voor. Sociale verbanden zijn voor veel mensen blijkbaar tóch belangrijker, en dat is een keuze.

Als mensen écht die "can-do" mentaliteit hebben, dan zijn er echt wel manieren om je kansen te vergroten. Helaas zijn er ook veel mensen die die kansen niet grijpen (het blijft een triest gegeven dat de prestaties van scholen omgekeerd evenredig zijn met het percentage black students, zelfs binnen ons goede school district).

[dimona]

Als het allemaal zo makkelijk is waarom zitten de grote Amerikaanse winkels wel in Hawaii maar niet in NL?

Walmart (om maar eens een grote Amerikaanse winkel te noemen) vindt Nederland een lastige markt, waar ze niet veel van verwachten. In Duitsland zijn ze wel aktief, maar volgens mij aan het afbouwen. Niks zo lastig als verschillen in supermarkt-cultuur. Als je een beetje rondrijdt in Europa, dan zie je dat ieder land zijn eigen supermarkt-cultuur heeft. Ik heb me vroeger ook wel eens afgevraagd waarom wij geen Leclerc hebben; nou, Ahold en consorten hebben daar gewoon geen vertrouwen in, that's all. Het is op zich wel een grappig fenomeen anno 2013, waar je wereldwijd in alle grote steden dezelfde winkels tegen komt - maar dat geldt dus niet voor supermarkten.

[RiverCola]

Het is heel erg jammer dat deze documentaire via uitzendinggemist niet meer beschikbaar is, maar het had je wellicht net iets anders aan laten kijken tegen hetgeen je hierboven zo stellig stelt....

Documentaire.

De themaweek Hoezo Armoede? sluit aan op de wereldwijde themaweek Why Poverty?, waaraan omroepen uit 68 landen zich verbinden. Acht documentaires, gemaakt door internationale filmmakers, worden dan in al die landen uitgezonden. Park Avenue: De rijken worden steeds rijker, de armen steeds armer. In Amerika zag 5% van de families hun inkomen tussen 1979 en 2009 met 72,7 % toenemen, terwijl 5 % van de gezinnen met de laagste inkomens een vermindering kende van 7,4%. Van de totale Amerikaanse welvaart komt 42,7% ten goede aan slechts 1% van de mensen. Van deze rijkste mensen van Amerika woont 1% op Park Avenue in New York City. Tien minuten noordelijker de brug over, loopt Park Avenue de Bronx in, waar de helft van de bevolking leeft van de voedselbank. De werkeloosheid is 19% en kinderen hebben hier twintig keer meer kans te worden vermoord dan de bewoners aan de andere kant van de rivier. Jacob Hacker, politicoloog aan Yale universiteit stelt dat de maatschappij is veranderd omdat er meer en meer geld naar de top gaat. Dit geld wordt door de rijken geïnvesteerd in politiek die gunstig is voor de rijken. De sociale mobiliteit in de samenleving is enorm afgenomen. Toch blijven vooral de armste mensen in de samenleving geloven in de Amerikaanse droom om van een dubbeltje een kwartje te worden. In hun appartementen op Park Avenue ontvangen de rijken presidenten en senatoren. Miljoenen dollars campagnegeld worden in het vooruitzicht gesteld in ruil voor lage belastingen. De bewoners van Park Avenue in de Bronx kunnen hun president niet beïnvloeden en worden geconfronteerd met bezuinigingen in publieke gelden. Bezuinigingen die nodig waren voor de belastingverlagingen voor de rijken.

EDIT: Tóch nog beschikbaar, op youtube!

[youtube]6niWzomA_So[/youtube]

[Hockey]

We kunnen nu met documentaires gaan gooien, maar Dimona heeft een valide punt. En met documentaires wordt dat niet weerlegd.

[DejaVu]

Dimona,

Supermarkten zijn een uitzondering. Dat is een bloedbad in NL, voor andere Europese landen weet ik het niet. AH is pas sindskort bezig met een penetratie in België.

[RiverCola]

Tuurlijk Hockey, waarom zou je je op andere gedachten laten brengen door een interessante documentaire te bekijken?
Van mij hoef je je mening niet te wijzigen hoor, maar mijn inbreng wegzetten door te zeggen dat ik met 'documentaires gooi' is wel erg ongefundeerd.

Het is jouw keuze of je wilt kijken of niet. Ik vond 'm erg mooi, interessant en ook verontrustend.

[Hockey]

@Rivercola, maar waarom ga je dan niet inhoudelijk in op de vragen/opmerkingen van dimona? Wat me opviel is dat de NL emigranten die hier gereageerd hebben een ander beeld hebben dan NL-ers.

Ik kan ook data aandragen die die documentaires weer deels ontkrachten. Er valt zoveel te zeggen, en geloof me dat komt in beide documentaires niet aan bod.


Aanvulling: Je bent niet de enige die zich zorgen maakt. Doch, zoals ik al zei, er valt zoveel te zeggen wat niet in beide documentaires aan bod komt. Ik kan genoeg goed materiaal vinden wat hier alleen qua links al minimaal twee pagina's vult en dan heb ik meerdere zijden aangestipt en nog niet alles meegenomen.

[RiverCola]

Ik sta altijd open voor interessante docu's en artikelen! Dus kom maar!

Het is voor mij geen wedstrijdje, ik discussier mee in dergelijke topics omdat ik van informatie-uitwisseling hou. En als ik een mooie documentaire gezien heb dan deel ik die op mijn beurt graag weer met anderen.

[jerbia]

Wauw, ik vind dat eerste filmpje erg interessant om te zien. Nogal een eyeopener zeg!

[dimona]

Het is jouw keuze of je wilt kijken of niet. Ik vond 'm erg mooi, interessant en ook verontrustend.

Ik ben het met je eens, maar de docu (ja, ik heb hem net helemaal bekeken) gaat eigenlijk vooral over corporate greed. Ik zie ook wel dat de kloof tussen rijk en arm steeds groter wordt, en dat het voor bepaalde groepen kansarmen daardoor steeds moeilijker wordt om aan te haken, maar dat staat los van mijn punt dat er ook een groep is die keuzes kúnnen maken, maar dat niet doen. Dat is feitelijk niet veel anders dan in Nederland, waar veel meer dan in de VS sprake is van een gelijke start. Er zijn in Nederland overal goede scholen, maar als de motivatie ontbreekt om daar van te profiteren, dan
wordt het erg moeilijk om uit een achterstandspositie te komen.

[wiepster]

De American Dream bestaat nog steeds, zolang je zelf maar wil. Ikzelf heb een baan waar ik in Nederland waarschijnlijk te oud, dus te duur zou zijn.
Dochterlief is nu ruim 19 en heeft meer kansen hier, dan zij in Nederland waarschijnlijk zou hebben. Ze werkt zich momenteel kapot, maar bereikt wel haar doel. Echter in mijn schoon-familie zitten een paar nichtjes van dezelfde leeftijd, die eigenlijk dezelfde kansen hebben, maar helaas niet aan pakken. Dat is wat Dimona en Hockey aangeven; soms ligt het gewoon aan jezelf of je de kansen die er zijn aanpakt of aan je voorbij laat gaan en dan is het soms heel makkelijk om anderen de schuld te geven van je eigen falen.

Ook ligt het soms met wie je omgaat en laat beinvloeden: hubby heeft altijd als doel gehad om met vliegtuigen te werken en weg te gaan uit zijn omgeving, waar velen hun kansen niet benutten en dat is hem gelukt. Als 18-jarige uit de "hood" vertrokken en nooit meer terug gekeerd. Al zijn kinderen zijn gemengd en allemaal doen het goed op school, allen zijn bezig om een bachelors-degree te behalen. Als hij dan weleens in zijn oude buurt komt, vnl bij een familie-reunie of begrafenis, dan word hem heel duidelijk gemaakt, vooral door degenen die nog net zo leven als 20-30 jr geleden dat hij een soort "outcast" is, "forgot his roots". Wat ik hiermee wil zeggen is dat er een bepaalde groep is, die geen gebruik maakt van de mogelijkheden en dan degenen die het wel doen daarop aankijken. Ik zou verwachten dat men trots zou zijn dat familie/buurtgenoten zich zo op weten te werken, helaas is dat niet zo en deze mentaliteit word voorgezet door hun nageslacht.