Van zo ongeveer een jaar klopt wel. Je zit er nog erg kort, en het is ook wel een beetje een rouwprocess om alles wat je kent op te geven. Ik weet dat ik me in het begin heel erg afzette tegen veel dingen, tot ik wat wende aan alles wat anders was, en wat dingen begon te begrijpen hoe het werkte (dingen en mensen).
Dat klinkt erg herkenbaar voor mij! Ik had ook ongeveer een jaar nodig om echt te wennen aan dit land,de cultuur en de mensen. Het is zo anders dan als je op vakantie bent in dit land. Ik ben in m'n eentje vertrokken naar de US en heb alles opgegeven wat ik had en ik kende hier geen mens en had geen idee wat me te verwachten stond. Soms was het best moeilijk om geen vrienden of famillie of iemand die nederlands spreekt om je heen te hebben,dat is best wel raar in het begin. Maar sinds ik helemaal gewend ben hier en veel mensen heb leren kennen enzo ben ik echt heel blij dat ik die stap destijds heb genomen !
"It's Great to be Here. It's Great to be Anywhere." Keith Richards
Manuela, het is zo herkenbaar! Voor een volwassene is aanpassen al moeilijk, laat staan voor een jongen van 14. Je kijkt toch met een Nederlandse bril naar dingen, en dan lijken sommige dingen gewoon anders (of domweg belachelijk als je in een wat mindere bui bent).
Ik heb dat ook heel lang gehad. Maar tot mijn grote schrik wordt dat steeds minder. Zo was ik laatst mijn leerlingen aan het uitleggen dat als je iemand interviewt, je je taalgebruik aanpast, en dus geen typische southern uitspraken doet. En toen wilde ik een voorbeeld noemen, en kon ik toch op niks komen. Gewoon omdat het allemaal normaal was geworden.
Wat betreft de regels, het is hier heel anders dan in Nederland. Ik geef hier les op een universiteit, en het gaat hier zo anders er aan toe dan in Nederland. In Nederland heb ik aan dezelfde soort studenten les gegeven (ook op een universiteit), en daar waren veel dingen vanzelfsprekend. Dat ze op tijd zouden komen, hun telefoons uit zouden zetten, etc. Hier worden kinderen van jongsafaan met allemaal regels geconfronteerd (het begint al op de kleuterschool). Dat betekent, zoals ik persoonlijk ervaren heb, dat als je 20-jarigen geen uitgebreide syllabus (een paar pagina's met alle regels, deadlines, en doelen van een college) geeft, ze zich aardig kunnen misdragen. Regels heel duidelijk opschrijven en uitspellen is hier de cultuur. Maar probeer misschien aan je oudste uit te leggen dat het ook zijn voordelen heeft; ze kunnen je dus niks maken als je je gewoon aan de regels houdt. Waar in Nederland een chagrijnige conrector je je leven zuur kan maken, wordt dat hier veel moeilijker. Misschien dat dat helpt?
This is Guy Smiley, reporting live! from the inside of his car! Southern Tales
ANY schreef:Van zo ongeveer een jaar klopt wel. Je zit er nog erg kort, en het is ook wel een beetje een rouwprocess om alles wat je kent op te geven. Ik weet dat ik me in het begin heel erg afzette tegen veel dingen, tot ik wat wende aan alles wat anders was, en wat dingen begon te begrijpen hoe het werkte (dingen en mensen).
Het zal triest zijn om je zoon er neerslachtig door te zien. Het beste wat hij kan doen is om flink bezig te zijn, en iets te vinden buiten de schooltijd wat hij graag doet. Dat is de beste manier om nieuwe vrienden te maken en de gedachten te verzetten. En het contact met de vrienden in Nederland wat te beperken, niet elke dag emailen en MSN'n als hij dat doet, totdat hij hier wat vrienden heeft.
hoi any, je hebt helemaal gelijk, mijn zoon wil het liefs 24 uur per dag op msn en mailen, we doen er alles aan om het hem naar de zin te maken. en het is gek om te zien hoe geweldig zijn broertje van 10 het doet terwijl mijn andere zoon in een depressie wegzinkt. hij doet niks hij wil niks en krijgen hem nu bijna niet meer naar school. door zijn adhd dringen we ook haast niet tot hem door. mijn man, jongste zoon, en ik genieten hier volop, en zijn gelukkig hier.
het is zo jammer dat 1tje dan het niet naar zijn zin heeft, het heeft gewoon tijd nodig maar wat hij eenmaal in zijn hoofd heeft(terug naar nederland willen) dat krijg je er gewoon niet uit (ook vanwege de adhd ) ben benieuw he dit verder gaat.
Manuela, heb je dit ook al met de school counselor besproken? Vaak zijn dat mensen die daar wel voor open staan, en in een internationaal gebied hebben ze vaak ook al ervaring met dergelijke gevoelens bij jongeren. Ze zouden hem wat anders kunnen opvangen op de school, of bepaalde jongeren aanmoedigen om hem mee op sleeptouw te nemen of zo.
Tracht voor je zoon zijn gevoelens te verwoorden en te respecteren, vraag hem eventueel hoe hij de oplossingen dan ziet, en toets deze aan de realiteit.
Elke
*PR in Canada sinds 2010* - *Canadian Citizen sinds Februari 2016* - *DV-2017 winnaar met Case number EU11xxx* Ons leven in Oakville, ON
Misschien is het een idee om naar een dokter te gaan en om andere medicijnen te vragen. Ik ken een jongen met ADHD, bij wie Ritalin ook niet werkte, hij neemt sinds kort een nieuw medicijn, Vyvanse, dat wel goed helpt. ADHD kan ook depressie veroorzaken, dus wie weet gaat het met het juiste medicijn al een stuk beter.
Petra/VS schreef:Misschien is het een idee om naar een dokter te gaan en om andere medicijnen te vragen. Ik ken een jongen met ADHD, bij wie Ritalin ook niet werkte, hij neemt sinds kort een nieuw medicijn, Vyvanse, dat wel goed helpt. ADHD kan ook depressie veroorzaken, dus wie weet gaat het met het juiste medicijn al een stuk beter.
Ehm...over de zomer in Texas. Het is vandaag in Houston zo'n 27 graden. Voor mij voelt dat toch wel als zomer hoor. In de maand maart blijft de temperatuur toch wel boven de 20 graden en dat is al hoger dan tijdens menige zomer in Nederland.
Jammer dat het met je zoon niet zo lekker loopt. Probeer het tijd te geven. Hij moet nog vrienden maken hier en het is logisch dat hij nog sterk op alle Nederlandse dingen gericht is. Ik ken hier wel iemand die een zoon in ongeveer dezelfde leeftijd heeft en die nu bijna 2 jaar hier is. Ik zal haar eens vragen of ze contact met je op wil nemen. Misschien kunnen jullie ervaringen uitwisselen.
The views and comments posted in these fora are personal and do not necessarily represent the those of the Management of AllesAmerika.com Forum.
The Management of AllesAmerika.com Forum does not, under any circumstances whatsoever, accept any responsibility for any advice, or recommentations, made by, or implied by, any member or guest vistor of AllesAmerika.com Forum that results in any loss whatsoever in any manner to a member of AllesAmerika.com Forum, or to any other person.
Furthermore, the Management of AllesAmerika.com Forum is not, and cannot be, responsible for the content of any other Internet site(s) that have been linked to from AllesAmerika.com Forum.
!
