Zwangerschap en bevallen in Amerika

[amyg]

Hallo allemaal,

Mijn vriend en ik zijn er sinds kort achtergekomen dat we in blijde verwachting zijn! We wonen en werken al enige jaren in Amerika en voorlopig willen we nog niet terug, dus de bevalling zal hier plaatsvinden. We zijn volgens de Amerikaanse wet getrouwd - Ik ben Nederlands en hij is Duits. En we hebben geldige VISA'S dus we mogen voor de komende jaren gewoon blijven hier in de USA. Wie heeft er ervaring met bevallen in Amerika of kan mij ergens naar doorverwijzen? Ik weet al dat de geboorte aangifte zelf in Amerika iets andere koek is dan in Nederland, toch heb ik nog wat vragen. Met name ben ik benieuwd naar het volgende:

- Als ik al een Amerikaans geboorte-aangifte heb, hoe gaat het 'legaliseren' van officiële documenten in zijn werk, zodat het geaccepteerd wordt bij het Nederlands Consulaat? Is dat eigenlijk nodig als je in Amerika woont en bij het Nederlands Consulaat langs gaat? of kan je gewoon met de USA-aangifte naar het NL-consulaat (+ je NL-paspoort).
- Moeten we ons Amerikaans huwelijks ook in NL laten legaliseren? Weet niet of dat sommige dingen makkelijker maakt? (aangezien mijn man dus Duits is)
- Nationaliteit(en) + aanvraag paspoort van het kind (is ons kindje automatisch Amerikaans als hij hier geboren wordt?)
- Visum aanvraag nodig voor het kind?

Ik heb me natuurlijk al helemaal suf zitten googlen, maar tot nu toe heeft dat nog niet alle vragen beantwoord. Ik hoop dan ook hier wat meer antwoorden te vinden.
Alle hulp is welkom!

Alvast bedankt!
Groet!

[hemmie]

Gefeliciteerd!

Op de website van de NL ambassade staat wel wat je nodig hebt voor de paspoortaanvraag voor de baby. Je zult in elk geval de geboorteakte van een apostille moeten verzien, waar en hoe je dat doet verschilt per staat, maar staat ook weer op die website. Ook heb je een trouwakte nodig, geen idee of er nog aparte eisen zijn als je in de VS zijn getrouwd, misschien ook die apostille. Verder pasfoto, kopie van het paspoort van de NLse ouder en het ingevulde aanvraagformulier.
Baby is automatisch Amerikaan, je kunt dus direct een US paspoort aanvragen en hebt geen visum nodig. Denk er wel aan dat je dat Amerikaanse paspoort nodig hebt om de VS uit en in te reizen, dus die is voorlopig het belangrijkst.

[Dutchess]

Gefeliciteerd!

Hier is de lijst van documenten die je nodig hebt voor het Nederlandse paspoort: http://www.rsonac.org/passports/first-t ... ion/minors

Hier staat wat je moet doen om documenten te laten legaliseren oftewel van apostille te laten voorzien (midden op deze pagina staat nog een link die je verwijst naar de procedure in iedere staat): http://www.rsonac.org/other-services/le ... lands.html.

En hier staat de procedure voor het Amerikaanse paspoort (veel makkelijker dan het Nederlandse want apostilles zijn niet nodig): http://travel.state.gov/content/passpor ... er-16.html. Zoals al eerder gezegd is dat het belangrijkste, want als Amerikaans staatsburger is de baby verplicht op zijn/haar Amerikaanse paspoort de V.S. in- en uit te reizen.

Wat bevallen betreft (dit uit eigen ervaring, zowel persoonlijk als professioneel): zoek eerst uit wat je verzekering precies dekt, en welke providers (zowel ziekenhuizen/kraamklinieken als verloskundigen) bij het netwerk van de verzekering zijn aangesloten. Dan raad ik je aan om in dat netwerk "certified nurse midwives" te zoeken om je te begeleiden. Als je gezond bent en niet in een "hoog risico" categorie valt, kunnen zij de zwangerschap en bevalling goed en volgens jullie wensen begeleiden. Verifieer ook dat de CNMs samenwerken met obstetricians die eveneens bij jouw verzekering zijn aangesloten, voor het geval ze je naar de OB doorverwijzen.

[LittlePhoenix]

Gefeliciteerd!

Een aanvulling op het advies om een midwife te zoeken: ik heb 2 zwangerschappen plus bevallingen in Amerika meegemaakt en ik had ontzettend veel geluk met m'n OB/GYN. Meteen bij de eerste afspraak een goed gesprek gehad over wat ik wel en niet wilde in m'n zwangerschap en tijdens de bevalling. Moet er wel bij zeggen dat het m'n 3e en 4e kind waren, dat is wel ietsje anders dan de eerste keer. Maar m'n OB was echt super, ze luisterde heel goed, nam mijn mening en gevoelens serieus, gaf duidelijke info over wat zij wel graag aan onderzoeken wilde doen en waarom, gaf info over wat er allemaal aan extra's mogelijk is, enz.

Ik zou dus aanraden om ook de plaatselijke OB's een kans te geven. Aan het begin van m'n eerste zwangerschap in Amerika kreeg ik via Nederlandse fora zo ontzettend veel 'info' over hoe vreselijk het is om zwanger te zijn in Amerika, hoe alle dokters hier proberen om het zo medisch mogelijk te maken, hoe vrouwen bij de eerste wee in de auto springen om naar het ziekenhuis te racen voor hun ruggeprik enz enz enz enz. Maar dat is mijn ervaring dus helemaal niet. Allebei de bevallingen had ik hele lieve verpleegsters die het prachtig vonden dat ik geen pijnstillers wilde. Ja, de bevalling was in het ziekenhuis en ja, ik moest wel aan de monitor, maar ik had bij allebei de bevallingen het gevoel dat mijn mening belangrijk was, en dat iedereen me steunde en hielp.

Al met al vond ik zwanger zijn en bevallen in Amerika veeeeeeeeel fijner dan in Nederland. In Nederland had ik de eerste keer heel erg pech met de verloskundige, en de nog grotere pech dat ik geen andere kon kiezen omdat ik daarvoor toestemming nodig had van m'n verloskundige en dat weigerde ze. Achteraf gezien had ik dat anders moeten aanpakken, maar ja, jong en zwanger van de eerste en onzeker.

Ik zou dus aanraden om eens te gaan praten met de OBs in jullie omgeving, en te kijken of er midwifes zijn, kijk wat de mogelijkheden zijn om in een geboortecentrum te bevallen, of als je in het ziekenhuis wil bevallen, ga dan alvast vroeg in je zwangerschap rondkijken hoe of wat. En geniet! Ik vond al die extra aandacht en vriendelijkheid die je hier krijgt met een dikke buik toch wel heel erg leuk.

[hemmie]

Ik wilde bij mijn 3e heel graag een thuisbevalling doen, want dat was door omstandigheden bij de 1e 2 niet gelukt, terwijl het (achteraf) best had gekund. Maar inmiddels in de VS, dus niet vanzelfsprekend. Ik ben toen op internet gaan zoeken, maar ik liep er eerst al tegenaan dat er geen midwives in de buurt waren, in de spits al gauw een uur rijden bij ons vandaan, dat vond ik al niet fijn. Daarnaast was ik niet onder de indruk van hun ervaring, ze doen veel minder bevallingen dan in NL (kan anders zijn als ze in een soort van kraamkliniek werken, maar ook die was er niet in de buurt). En, in de VS lijkt die thuisbevalling soms echt een doel op zich, en ik had het gevoel dat er soms daardoor wat te veel risico wordt genomen. Ik wilde graag thuis bevallen, maar bovenal een gezond kind, dus ik wilde op tijd naar het ziekenhuis gestuurd worden mocht dat nodig zijn.
Ik ben dus bij mijn ob/gyn gebleven, en echt super tevreden. Hij luisterde goed, liet mij uiteindelijk doorlopen tot bijna 41 weken (en had evt. nog een paar dagen willen afwachten), ik kon met hem goede afspraken maken over het verplichte infuus, etc. Het verblijf in het ziekenhuis was veel fijner dan in NL of India, dus al met al zou ik zo weer doen!