PWS "De veramerikanisering van de Nederlandse cultuur"

[LittlePhoenix]

Jules schreef: Waarom vinden wij alles wat uit amerika komt zo geweldig? Komt dit alleen maar door de Marshallhulp? Is het uit een soort dankbaarheid?
(sorry, niet correct gequot maar zit op het platteland met een flutverbinding dus ben nogal beperkt in m'n internetgebruik)

Dat vind ik een goede vraag. Mijn grootouders vonden Amerikanen super want ja, die lui kwamen toch maar Europa bevrijden en deelden kauwgom en koffie uit en toen kwam er ook nog een bak geld (het Marshallplan) om alles weer op te bouwen.
Maar mijn moeder bijv. had het helemaal niet op Amerikanen, misschien was dat haar reactie op de mening van haar ouders?

Toen we in Duitsland woonden huurden we een Marshallplan-huis en was het voor veel Duitsers nog steeds een levend onderwerp omdat die schuld nooit afbetaald is. (Volgens mij heeft maar 1 land de schuld afbetaald en dat was ehm...Zweden? Kan even niet Wikipediaen.)

[kastelke]

Ook mijn ouders hadden het niet zo op "den Amerikaan", want dat waren die kerels die de meisjes zwanger hadden achtergelaten na de oorlog.

[DejaVu]

Marshallhulp werd ook als drukmiddel gebruikt. Als Nederland niet de onafhankelijkheid van Indonesië zou erkennen dan zou de USA stoppen met Marshallhulp bijvoorbeeld.

[jerbia]

Gebruiken mensen in Nederland dagelijks woorden als sh*t en f*ck, waar ik woon is dat echt "not done". Het is misschien ook makkelijker om woorden te gebruiken uit een vreemde taal omdat de betekenis dan minder krachtig is.

Ik vraag me af waarom we dan overspoeld worden door Amerikaanse songs (en films) met het woord 'f*ck' er in Ik kwam er laatst bij toeval achter dat de grote hit 'F*ck You' van Cee Loo Green in de USA 'Forget you' heet.

[Bandido]

Ja hoor, de jeugd die ik ken is namelijk best wel slim.
Verder kopen jongeren meestal die spijkerbroeken omdat ze ze mooi vinden en niet omdat het Italiaans of Amerikaans is. Momenteel worden er bijvoorbeeld ook meer Lacoste truien verkocht dan Hilfiger truien, omdat de jeugd die nu mooier vind. Hilfiger is een beetje "uit" Het ene moment is het een Amerikaans merk en dan weer een Frans of Italiaans. Italie en Frankrijk zijn ook grote modesteden, daar komt hele mooie kleding vandaan.

Natuurlijk, maar waar het mij om gaat is dat veel buitenlandse merken zich qua marketing als "Amerikaans" neerzetten. En als voorbeeld van die zgn "veramerikanisering" in dit topic vond ik dat wel treffend. En juist Europese merken doen het hier trouwens heel goed, al is Lacoste zo'n merk dat steeds weer opkomt en dan weer inzakt qua populariteit. Amerikanen vinden op hun beurt alles wat uit het buitenland komt reuzeinteressant.

Kijk, dat is nou de reden dat ik nooit zo goed durf te spreken in Amerika. Ik ben namelijk niet zo heel goed in Engels en ik ben bang dat er over mij ook zo spottend wordt gedaan.

Ik heb nooit, maar dan ook nog nooit gehoord dat Amerikanen spottend doen over het Engels van welke niet-Engelssprekende dan ook. De meeste Amerikanen spreken geen andere taal, of niet meer dan een paar woorden en vinden het juist vaak geweldig dat men in hun taal communiceert. Misschien heb ik wat teveel mijn eigen frustratie laten spreken over NLers die met wat misplaatste arrogantie overkomen alsof ze vloeiend Engels spreken. Dat geldt ook vooral voor mensen die ik in mijn werk tegenkom, niet zozeer vakantiegangers. En het paradoxale is dat ze zich daarmee zelf in de vingers snijden, maar ik vraag me vooral soms af waar die soms ietwat hautaine houding vandaan komt. Zelf maak ik nog dagelijks genoeg fouten in mijn Engels, of andere talen die ik spreek, maar als je bang bent om een taal te spreken zul je het nooit goed onder de knie krijgen. En daarom zal het me een zorg zijn wat anderen ervan vinden.

Ik vraag me af waarom we dan overspoeld worden door Amerikaanse songs (en films) met het woord 'f*ck' er in Ik kwam er laatst bij toeval achter dat de grote hit 'F*ck You' van Cee Loo Green in de USA 'Forget you' heet.

Dat is precies waar al aan werd gerefereerd op de eerste pagina van dit topic: termen die direct en verkeerd worden overgenomen uit Amerikaans-Engels. Het woord "f*ck* wordt op TV in Amerika weggebliept, dat hoor je hier niet. Soms op straat, onder jongeren, maar het wordt gezien als zeer onbeschoft. Films kunnen niet aan het grote publiek worden vertoond met schuttingtaal erin, maar je kunt soms "uncensored" edities kopen of ze zijn bestemd voor volwassenen. Dat die termen bestaan wil nog niet zeggen dat ze ook algemeen taalgebruik zijn. En in NL bestaat wel de neiging om dat als zodanig te zien.

[vana]

Sorry dat begrijp ik niet. Hoezo wordt dit "verkeerd" overgenomen uit het Amerikaans? Het woord F*** wordt toch wel gewoon veel gezegd op tv, in films en in songs? Dat het nou op tv weggebliept wordt wil toch niet zeggen dat Amerikanen het niet gebruiken.
Trouwens, iedereen weet echt wel wat er achter die bliep zit, de meeste mensen kunnen wel liplezen. Het is gewoon een manier om toch te vloeken zonder er op aangesproken te worden.

Omdat het hier niet weggebliept wordt, zien veel Nederlanders dit als normaal Amerikaans taalgebruik, niet als normaal Nederlands taalgebruik.

Ik heb nooit, maar dan ook nog nooit gehoord dat Amerikanen spottend doen over het Engels van welke niet-Engelssprekende dan ook

Ik heb het ook niet over Amerikanen maar over NederAmerikanen.

[wiepster]

Het is mij opgevallen, als Nederamerikaan, tijdens mijn laatste bezoek in Nederland hoe veel dit word gebruikt, terwijl dit niet gebruikelijk en ook zeer grof is in de Amerikaanse samenleving. Ik zie het trouwens ook op Facebook bij sommige Nederlanders die te pas en te pas Amerikaanse scheldwoorden en ander taalgebruik op FB zetten wat hier gezien word als inproper english en vaak alleen door tieners word gebruikt.
In films hoor je het idd erg veel, maar dat is alleen in de bioscoop, niet op TV, waar alles word weggebliept. En wat betreft Rap-songs, dat word bij mij in huis niet afgespeelt, door het taalgebruik en de vrouwonvriendelijke benadering. Gelukkig word dit erkend door mijn dochter en stiefkinderen, die geen van allen naar dit soort "muziek" luisteren.

[Dento]

Je ziet hier in dit topic alweer een beetje het "onbegrip" (al is dat een te sterk woord) rondom taal, met name rond f**k en sh*t. Ja, het wordt veel in films gebruikt, en in rap muziek, maar dat neemt niet weg dat het - zoals nu al door verschillende mensen is aangegeven - normaal gesproken niet gebruikt wordt omdat het hier gewoon een zwaarbeladen woord is, daar waar het in Nederland heel losjes wordt gebruikt. Hier hoor je het ook meer als bijvoeglijk naamwoord om een beschrijving kracht bij te zetten in het geval van bijvoorbeeld ergernis - "I can't believe the f**king bus is late again"' om maar een voorbeeld te noemen. En zelfs dan wordt "f**king" vaak zachtjes, haast gecensureerd uitgesproken, juist omdat het zo'n zware lading heeft hier. "F**ck you!" is hier ook nog behoorlijk beladen.

En vaak zie je dat Nederlanders die hier op vakantie zijn die nuances niet door hebben, en het links en rechts gebruiken, want "in films hoor je het ook de hele tijd, dus het zal hier wel kunnen" - nou, niet dus. (Al gebruik ik het alleen in de auto tijdens het rijden wel vaak, hoor, meestal gevolgd door 'a**h*le' , maar dat komt omdat - even heerlijk generaliseren - veel Amerikanen niet goed kunnen rijden Road rage! ).

Ik kende in Nederland genoeg mensen voor wie f**k en verdorie uitwisselbaar waren, maar dat zul je hier dus echt niet tegenkomen. Sterker nog, zelfs "damn it" wordt soms nog als te zwaar gezien, en wordt dan vaak vervangen door "dang it".

[Ziva]

Precies zo is het. Dat je op tv en films en videoclips allerlei dingen ziet en hoort wil niet zeggen dat het in het dagelijks leven in Amerika ook zo is. Dat wordt wel vaker ten onrechte gedacht.

En ja, ik hoorde in Nederland inderdaad in het dagelijks leven meer mensen sh*t en f*ck zeggen dan ik mensen hier hoor zeggen om me heen. En dat ik in een grote stad woonde heeft er zeker mee te maken maar met name shit is toch echt voor veel Nederlanders een woord wat bijna gelijk staat aan potverdorie ofzoiets. Hier wordt "oh my god" ook niet echt gewaardeerd (vaak vervangen door oh my gosh) en in Nederland hoorde ik veel vaker "mijn god" of g*dverd*mme" (in allerlei varianten). Iemand de middelvinger geven (flip the bird) is ook echt not done hier en ik kreeg in Nederland die toch echt soms (met name in het verkeer) naar mijn hoofd geslingerd haha.

Persoonlijk heb ik er weinig moeite mee maar ik probeer me wel aan te passen door de woorden sh*t en f*ck niet meer te gebruiken al blijft het lastig en heb ik soms een occasional slip of the tongue

[kastelke]

Inderdaad, 'sh*t' is een woord dat zowel mijn tienerzoon als ik wel eens gebruikten in Belgie. Maar hier zullen we dat zeker niet doen! In
onze high school word je dus uit de klas of bib gezet als je dat woord gebruikt! Net als f*ck en zo.

Het moge duidelijk zijn dat het leven in films en video clips dus danig verschilt van de realiteit.
(dus neen, niet ieder jong meisje loopt als hoer gekleed over de straat )

[Staceybeesie]

Ik kwam er laatst bij toeval achter dat de grote hit 'F*ck You' van Cee Loo Green in de USA 'Forget you' heet.

Hahaha, ik had dat net andersom. Ik denk wat zing tie nou dan zeg!!!
En ik altijd zo lekker mee blehren in de auto. Ik vind het zo'n lekker nummertje, maar nu klonk hij toch anders

[Bandido]

Sorry dat begrijp ik niet. Hoezo wordt dit "verkeerd" overgenomen uit het Amerikaans? Het woord F*** wordt toch wel gewoon veel gezegd op tv, in films en in songs?

Het wordt in NL meer te pas en te onpas gebruikt. Dat hoor ik tenminste als in NL rondloop. Dat wil trouwens ook niet zeggen dat het perse "verkeerd" is, het heeft in NL inmiddels gewoon ook een andere lading. Ik had in NL een manager die het zelfs af en toe gebruikte, en dat zou hier echt ondenkbaar zijn.

Ik heb nooit, maar dan ook nog nooit gehoord dat Amerikanen spottend doen over het Engels van welke niet-Engelssprekende dan ook

Ik heb het ook niet over Amerikanen maar over NederAmerikanen.

Ik heb ook van Neder-Amerikanen nog nooit gehoord dat men spottend doet over het Engels van NLse bezoekers. We hebben allemaal dagelijks in ons werk of thuis te maken met Engels en sommige uitdagingen die daarbij horen. En juist Neder-Amerikanen snappen als geen ander hoe lastig het soms kan zijn. Wel denk ik dat als iemand al wat onzeker over iets is, er misschien dingen gezien of gehoord worden die er niet zijn. Dat geldt trouwens net zo goed in het algemeen.

En vaak zie je dat Nederlanders die hier op vakantie zijn die nuances niet door hebben, en het links en rechts gebruiken, want "in films hoor je het ook de hele tijd, dus het zal hier wel kunnen" - nou, niet dus.

Inderdaad, dat is goed uitgedrukt. En het viel me bv ook op toen ik een paar weken terug de film "Alles is Liefde" bekeek op dvd. Ik heb 'm namelijk hier en kijk de film altijd rond de feestdagen. En dit keer waren er wat Amerikaanse vrienden om mee te kijken, ze zijn inmiddels "Vernederlandst" genoeg. Maar daarin werd ook constant gevloekt en "f*ck" gebruikte. En zou zijn mijn vrienden echt wel wat gewend en bepaald niet preuts, maar ze vonden het wel opvallend dat NLers een een romantische komedie notabene zoveel krachttermen gebruiken. En dan hoorden ze nog niet eens alles.

[nieuwenoord]

Ik heb ook van Neder-Amerikanen nog nooit gehoord dat men spottend doet over het Engels van NLse bezoekers.

Nederlanders kunnen goed engels?
Nederlanders denken dat ze goed engels kunnen. Een groot verschil

Niet? Het gebeurt zelfs dus in dit topic.

Jammer, want ik denk dat veel Nederlanders zich in het Engels beter verstaanbaar kunnen maken, dan mensen uit veel andere landen. Natuurlijk niet perfect of vloeiend, maar heel vaak toch best behoorlijk. En degenen die zich redden in het zogenaamde 'steenkolenengels' krijgen van de meeste Amerikanen de tijd om rustig hun zegje te doen en vaak ook nog complimenten omdat ze het proberen.

Ik vind de opmerking van Mark dan ook behoorlijk denigrerend. Hij zal best goed Engels spreken na al zolang in Amerika te wonen, maar de meeste Nederlanders komen er alleen op vakantie.

Ik woon sinds een half jaar zelf in een ander land (Spanje) en ondervind aan den lijve hoe fijn het is als het gewaardeerd wordt als je je probeert te redden in een voor jou volledig vreemde taal. Amerika heb ik nooit als een probleem gezien, ik kom er als toerist, heb zes jaar Engels gehad op de middelbare school en het vakantie-Engels gaat me prima af.

Maar hier moet ik ook zaken leren die verder gaan dan een boodschap of restaurantbezoek en dat in een taal waar ik vorig jaar pas mee begonnen ben. Spanjaarden tonen erg veel respect en geduld voor me en roepen allemaal dat ik het prima doe. Ha, dat is ook beleefdheid, want ik weet dat dat vaak helemaal nog niet zo is.

Maar misschien zijn Amerikanen net zo beleefd als de Spanjaarden en denken 'wij' daarom dat we goed Engels spreken, Mark?

[Radiowood]

Allereerst, een heel mooi onderwerp om een profielwerkstuk over te schrijven. Er is een hoop over te vinden, maar het is ook erg breed. Wellicht zul je het onderwerp in de loop van de tijd nog wat moeten veranderen. Heel kritisch gezien zijn "Nederlandse cultuur" en "veramerikanisering" misschien wat problematische termen, maar ik denk dat je je daar in VWO5 (?) nog geen zorgen over hoeft te maken .

Zogenoemde veramerikanisering kan denk ik niet tot stand zijn gekomen uit een soort van dankbaarheid. Ten eerste, het bestond al voor de Tweede Wereldoorlog dus het Marshallplan heeft er weinig mee te maken. Daarnaast, ik kan me zo geen voorbeeld bedenken van een land dat iets overneemt van een ander (hoe je dat ook definieert) uit dankbaarheid. Eerder zal het komen omdat men denkt dat het 'werkt,' zoals Amerikaanse 'modes of thought' in de economie (Taylorism, Fordism); in marketing; in de sociologie, antropologie, etc. Misschien dat Nederlanders ontvankelijker zijn voor zoiets dan mensen in andere landen, maar ik zou het niet durven concluderen.

Waar je heel snel achter zult komen is dat amerikanisering misschien niet het beste woord is. In de serieuze literatuur wordt deze term voorzichtig gebruikt (in tegenstelling tot de journalistiek). Het gaat veel meer om een modernisering die in veel gevallen vooral in de 20e eeuw zijn oorsprong had in de VS. Het is ook niet zo dat die modellen per se Amerikaans blijven als we ze hier 'over nemen.' Er is niet sprake van een 100% overname, er is veel meer sprake van een appropriatie. We passen dingen aan, werken ermee, etc.

Wat je wel duidelijk ziet is dat "Amerika" altijd een aantrekkingskracht en een afstotingskracht heeft gehad voor Europeanen. En met Amerika wordt dan niet alleen het land bedoeld, maar ook juist het symbool Amerika. Waar staat het voor, of beter, wat voor gevoelens wekt het bij mensen op. Aan het begin van de Koude Oorlog zul je over het algemeen vinden dat Amerika in Nederland een positief gevoel opwekte. Met het uiteenvallen van de Soviet Unie was dit in de Oostbloklanden niet anders. Hamburgers, als symbool voor Amerika, voorspoed, welvaart, een ander systeem, waren en zijn daar nog steeds in bepaalde mate daardoor succesvol. Lange tijd was de MacDonalds in Moskou de meestverkopende in de wereld.

Je hebt dus Amerika als een symbool dat over het algemeen heel goed heeft gewerkt. Je kunt het een lingua franca, een universele taal, of een systeem, noemen, die heel 'authentiek' overkomt in bepaalde situaties. Denk hier bijvoorbeeld aan de bijna gelijkstelling van popmuziek met engelstalige muziek. De Engelse taal, of beter, de Amerikaanse, maakt de muziek tot iets authentieks. Nederlandse popmuziek luisteren we nauwelijks, wordt nauwelijks gedraaid op de radio, en er wordt nog net niet (of juist wel) op neer gekeken. Misschien dat het wel iets Nederlands is dat wij Engelstalige films ondertitelen: zou het in het Nederlands nagesynchroniseerd worden, of zien we in Duitsland zo'n film, dan vinden wij dat niet authentiek (maar dit komt waarschijnlijk meer omdat wij dat zo gewoon zijn). In Frankrijk voert men actief beleid tegen Amerikaanse woorden in de Franse taal, in Canada moet televisietijd gereserveerd worden voor Canadese programma's ten koste van Amerikaanse.

Een goede vraag die je stelde is of "veramerikanisering" er is omdat wij Amerika zo geweldig zouden vinden. Maar wordt amerikanisering niet juist vaak als negatief gezien? Wat te denken van "Amerikaanse toestanden," "Amerikanisering van geweld;" Amerikaanse voorbeelden die worden aangehaald als er iets ergs gebeurt in Nederland. Wat misschien wel leuk kan zijn is te kijken hoe vooral journalisten "Amerikaanse toestanden" gebruiken in hun retoriek. Waarom noemen we die dingen Amerikaans? Is het misschien omdat het zo makkelijk is, om te doen alsof wij onschuldig en teer zijn en zulke dingen ook on-Nederlands en on-Europees zijn, dingen die zogenaamd hier nooit voorkwamen. Misschien kun je je de moord op een school in Erfurt, Duitsland nog wel herinneren. Het 'model' (dit is Amerikaans, dit is Amerikanisering, dit komt door een overgewaaide geweldscultus uit de VS) dat werd gebruikt was Columbine, maar in 1996 was er in Dunblane, Schotland een even zo grote massamoord. Waarom werd daar niet naar verwezen? (let ook op woorden als overwaaien die impliceren dat wij er niets aan of tegen kunnen doen).

Een gerelateerde vraag waar je je ook mee kunt bezig houden: Waarom kijken we eigenlijk zoveel Amerikaans nieuws hier in Nederland. Waarom die overdreven media aandacht voor Amerikaanse verkiezingen, die soms, zo lijkt het (of is het echt zo), groter is dan die voor Nederlandse verkiezingen.

Wij hebben Amerika nodig om onze eigen identiteit te vormen. Andrei Markovits stelt in Uncouth Nation: Why Europe Dislikes America dat vooral Europa zijn identiteit ontleent aan een anti-Amerikanisme. Voor Canada geldt dit in bepaalde mate ook.

Je kunt prima Wikipedia gebruiken als bron, zeker als opstapje naar andere bronnen. Een docent die in deze tijd daar nog over klaagt moet misschien z'n standpunt eens herzien. Dit zijn ook dezelfde figuren (sorry voor de generalisatie) die hun kennis niet over willen dragen via Wikipedia. Boeken die je zou kunnen raadplegen: Richard Pells' Not Like Us: How Europeans Have Loved, Hated, and Transformed American Culture Since World War II (de transformed geeft al aan dat we 'Amerikaanse cultuur' niet zomaar een op een wordt overgenomen); Rob Kroes' If You've Seen One, You've Seen the Mall; Jaap Kooijman's Fabricating the Absolute Fake: 'America' in Contemporary Pop Culture (gaat vooral over Nederland).

Succes!

[nieuwenoord]

Goed verhaal zeg!

[ned in MO]

Jammer, want ik denk dat veel Nederlanders zich in het Engels beter verstaanbaar kunnen maken, dan mensen uit veel andere landen. Natuurlijk niet perfect of vloeiend, maar heel vaak toch best behoorlijk. En degenen die zich redden in het zogenaamde 'steenkolenengels' krijgen van de meeste Amerikanen de tijd om rustig hun zegje te doen en vaak ook nog complimenten omdat ze het proberen.

Ik vind de opmerking van Mark dan ook behoorlijk denigrerend. Hij zal best goed Engels spreken na al zolang in Amerika te wonen, maar de meeste Nederlanders komen er alleen op vakantie.

De opmerking is niet denigrerend Monique. Ik denk eerder dat je hem niet goed gelezen hebt.
Het gaat niet om het feit dat Nederlanders zich in Amerika niet verstaanbaar kunnen maken. Dat kunnen de meesten wel. Dat dat niet vloeiend gaat is ook niet erg (ook al staan velen daar niet bij stil)

Mijn ervaring is dat vele Nederlanders die niet elke dag engels spreken vaak de kern niet begrijpen. Bijvoorbeeld men kijkt naar een programma waarin veel wordt gepraat en na afloop wordt gevraagd of men begrepen heeft waar het om gaat, wat de essentie van het verhaal was. Veel Nederlanders (naar mijn ervaring) geven aan het goed begrepen te hebben (want ze kunnen goed engels). Als je dan vraagt wat de essentie is blijkt dat ze toch vaak de boot hebben gemist. Helemaal niet erg maar het ging erom dat men dacht dat men het begreep.
Goed engels leren duurt lang. Test jezelf maar eens op het wheel of fortune. Voor de buitenlander een goede test.
Speel scrabble met iemand in america (in het engels) en kijk hoe je het doet.
Je zult dan ontedekken dat je engels toch heel wat minder is dan je denkt dat het is.

En ja amerikanen zijn heel erg beleefd en behulpzaam, misschien de spanjaarden ook wel . Echter zoals je begrijpt gaat het daar dus helemaal niet om

[JulesR]

Wauw mensen!! ik had niet verwacht dat er zo snel zo veel op gereageerd zou worden!! echt TOP! ik heb hier heel veel aan.. bedankt voor het steengoeie verhaal hier boven trouwens!

wel wil ik jullie vragen om een beetje "to the point te sticken ;P" het thema schelden is natuurlijk een erg belangrijk en een goed voorbeeld van de invloeden van amerika maar 1,5 bldz is wel erg veel ;P (ookal kan het natuurlijk nooit genoeg zijn..)

ligt het eraan dat er zoals ook al eerder gezegd geen echte EIGEN cultuur heerst in Nederland en dat daarom Nederland vatbaarder is voor Amerikaanse invloeden? of is juist die Amerikaanse invloed zo sterk dat alleen die erg opvalt en dat de Duitse invloeden (bijv auto's) daar bij wegvalt?

groetjes en bij voorbaat dank!!!
Jules

[kastelke]

Als je stelt dat Nederland geen eigen cultuur heeft, dan denk ik dat je ook kan stellen dat belgie geen eigen cultuur heeft. Toch is het mijn idee dat Nederland veel meer open staat voor de Amerikaanse cultuurinvloeden dan Belgie. Dus 'geen eigen cultuur' lijkt me niet de oorzaak.

[Ziva]

Zijn er niet heel veel landen waarop Amerika een grote invloed heeft? Dus niet alleen Nederland?

En weet je wat ik nou zo apart vind, juist de andere landen hebben een enorme invloed gehad op de vormgeving van het hedendaagse Amerika dus waarom Amerika nu weer invloed heeft op die andere landen is een interessante kwestie die best lastig te beantwoorden is denk ik. Persoonlijk denk ik dat het motto van Amerika of de welbekende "American Dream" nog steeds tot de verbeelding spreekt en dat dit ook een grote rol speelt bij het beeld wat men van Amerika heeft. En omdat mensen altijd streven naar het beter hebben of krijgen zal dit wellicht van invloed zijn. Of het terecht is, is natuurlijk weer een ander verhaal

[yarrah]

Ik heb hier lang over nagedacht.... Maar ik denk niet dat we veramerikaniseren, als ik weer in noord-amerika kom denk ik steeds "wat loopt men hier toch achter".
Wat ik wel bijzonder ergelijk vind is dat we veel beroepen interessanter maken door engels termen te gebruiken. Daar moeten we echt mee ophouden.