Feliciteren Amerikanen elkaar niet als ze jarig zijn??

[phillybilly]

Waar ik zelf moeite mee heb is, dat als je bijvoorbeeld op een verjaardag bij de buren bent omdat één van hen jarig is, de nieuw binnenkomers mij ook gaan feliciteren met de verjaardag van bijvoorbeeld mijn buurman.
Daar ga ik zelf toch niet in mee.

Hier ben ik het helemaal mee eens.....die andere gasten zijn toch ook gewoon gasten. Waarom zouden de gasten elkaar moeten feliciteren met de jarige?
Ik feliciteer de jarige en evt de naaste familieleden en de rest krijgt gewoon een hand, of (ligt aan de druke) ik roep "hallo allemaal" :dance: en geef alleen de mensen die ik niet ken een hand.

Zo zie je maar weer dat gewoontes overal verschillen. Wel interessant om verschillende gewoontes te leren kennen. Wat mij opviel in Texas was dat ze de jarige niet kussen (terwijl dat voor ons weer heel "normaal" is) Ze zeiden alleen: "happy birthday" en gaven het kado. Dit zal ook wel per staat/regio of familie verschillen.......

[Coyote]

Waar ik zelf moeite mee heb is, dat als je bijvoorbeeld op een verjaardag bij de buren bent omdat één van hen jarig is, de nieuw binnenkomers mij ook gaan feliciteren met de verjaardag van bijvoorbeeld mijn buurman.
Daar ga ik zelf toch niet in mee.
Als ik bij een verjaardagsfeest binnenkom, geef ik wel iedereen een hand en de familieleden feliciteer ik met de jarige. Maar als daar kennissen van de buren of andere buren bij zitten, zal ik hen niet feliciteren, omdat bijvoorbeeld mijn buurman jarig is.

Precies! Dat is ook een beetje de strekking van mijn verhaal. De kennissen feliciteer ik niet (verwacht ik ook niet van hen). Ik ken ze dan immers ook nog niet.

Naaste familieleden (ouders, broers en zussen) is een ander verhaal.

Roland

[hekkie]

Waar ik zelf moeite mee heb is, dat als je bijvoorbeeld op een verjaardag bij de buren bent omdat één van hen jarig is, de nieuw binnenkomers mij ook gaan feliciteren met de verjaardag van bijvoorbeeld mijn buurman.
Daar ga ik zelf toch niet in mee.
Als ik bij een verjaardagsfeest binnenkom, geef ik wel iedereen een hand en de familieleden feliciteer ik met de jarige. Maar als daar kennissen van de buren of andere buren bij zitten, zal ik hen niet feliciteren, omdat bijvoorbeeld mijn buurman jarig is.

Hier kan ik mij helemaal in vinden Marco. Dat hoeft van mij ook niet zo.

Precies! Dat is ook een beetje de strekking van mijn verhaal. De kennissen feliciteer ik niet (verwacht ik ook niet van hen). Ik ken ze dan immers ook nog niet.
Naaste familieleden (ouders, broers en zussen) is een ander verhaal.

Ik denk dat we het weer helemaal eens zijn.....

Groetjes Marjan

[dutch_in_seattle]

Als we het toch over verjaardagen hebben, waar ik nog steeds niet aan kan wennen (en wat ik ook helemaal niet begrijp) is het feit dat het heel gebruikelijk is hier elkaar verjaardagskaarten te geven. Zo van "proficiat met je verjaardag en hier is een kaart". (Dat is in ieder geval mijn ervaring.)
In Nederland stuur je iemand alleen een kaart wanneer je die persoon niet met zijn/haar verjaardag ziet. Je gaat niet ook nog eens een kaart *geven* wanneer je bij die persoon op zijn/haar verjaardag langsgaat.

Een gigantische papierverspilling, die ongetwijfeld zwaar wordt aangemoedigd door Hallmark...

Ron (in Seattle, WA)
http://www.dutchavenue.com

[phillybilly]

Je gaat niet ook nog eens een kaart *geven* wanneer je bij die persoon op zijn/haar verjaardag langsgaat.

Niet? Ik geef de jarige altijd een leuke kaart bij het envelopje geld of het kado dat ik geef.
Als ik niet naar de verjaardag ga, dan stuur ik een kaart op. Alleen een losse kaart "geven" zonder kado of geld doe ik niet.

[Clint]

Bij mij gaat er ook 9/10 keer standaard een kaart bij het kado

[Bennogr]

Wacht maar, Ron, tot je een paar jaar getrouwd bent (ik ben net precies 24 jaar getrouwd). Als je echt niet meer weet wat je je vrouw moet geven (ze heeft alles al, of koopt gewoon wat ze erg graag wil -- ze verdient in mijn geval gelukkig flink wat meer dan ik) is een kaart (voor mijn vrouw hoe 'sappier' hoe beter) een uitkomst.

Plus bloemen, natuurlijk.

[Michigan]

Ik doe ook heel vaak een kaartje erbij, en als dat niet lukt dat in iedergeval een envelope. Dat vind ik zelf ook prettiger, dan gewoon een briefje van 10 in mijn handen gedrukt te krijgen .

In Amerika had ik ook eens een verjaardag waarop ik die persoon feliciteerde als in congratulations. Sinsdien weet ik dus dat ze dat niet echt snappen. Congratulations with what?
Happy Birthday werkt wel en daarom gebruik ik dat maar .

[ejb]

Mijn vrouw kan er nog steeds niet aan wennen dan Nederlandse familie haar feliciteerd met mijn verjaardag.

En al dat gezoen met soms wel drie keer op elke wang!

[Georgie]

En al dat gezoen met soms wel drie keer op elke wang!

hugs zijn wel makkelijker idd, en frisser!

[kastelke]

Mijn vrouw kan er nog steeds niet aan wennen dan

Ik deed daarstraks mijn zoon naar een verjaardagsfeestje van een Nederlandse vriend, en de ouders vroegen of ik ook nog even wou blijven. De oma was er ook, want die logeerde er al een paar dagen.
Zitten we daar te babbelen, komt heel de Nederlandse familie binnenvallen, zo'n man of 20, en die feliciteren én de jarige (nog heel normaal voor een Belg), én de ouders (daar kunnnen we ook nog inkomen) én de oma! (en diegenen die nog later komen hebben dus ook nog de ooms en tantes gefeliciteerd).
Gelukkig zit ik hier op het forum, en wist ik ondertussen dat dat niet zo abnormaal blijkt te zijn, voor (bepaalde) Nederlanders.

[Magnolia87]

Ik heb er een hékel aan om de HELE familie te feliciteren! Ik zit altijd enórm op tegen al die familiefeestjes en verjaardag. Een hand wil ik nog wel geven, maar ik ben het zó zat ook ook alle oom en tantes te feliciteren (met ook nog es 3 zoenen) met één of ander neefje! Kijk de ouders van het neefje of nichtje, oke, logisch, maar de rest van de ooms en tantes: kiss my ass!!!
En dan heb ik ook allemaal van die ooms die van die échte zoenen gaan geven zodat je hele wang onder de kwijl zit, BAH!!!

Vorige week waren een oom en tante 25 jaar getrouwd en vierden ze een feestje. Ik heb mijn oom en tante fefeliciteerd, hun kinderen en mijn oma. Ik ben toen aan een sta-tafel gaan staan met m'n broertje en wat m'n nichtjes, en ik ben dus niet mijn ooms en tantes gaan feliciteren, haha je had ze moeten zien kijken joh!! Nou ze bekijken het maar lekker, het slaat werkelijk nergens op om IEDEREEN te gaan feliciteren! De Amerikanen hebben het een stuk beter voor elkaar.

[Sandy]

Ik vond dit stukje op het internet .. geschreven door een Amerikaanse expat in Nederland ..
Wat betreft de 'circle of hell' .. wij zitten hier ook altijd in een kringetje tijdens verjaardagen. Als ze het zo schrijft, klinkt het inderdaad een beetje raar, maar ben benieuwd hoe zij het dan doen. Ze heeft wel meer leuke stukjes en ervaringen geschreven, ik vond deze wel een leuke toevoeging in deze draad .. Ze zegt overigens niet over elkaar feliciteren met de jarige ..

The Dutch are mostly very family oriented and Dutch birthday parties are a real experience. We expats call them the Circle of Hell. Typically, the Dutch birthday party can be an all day or an evening event. I have only attended those in the evening. But an all day party is definitely a rude awakening, especially for Americans. The all day event usually starts in early afternoon and, as I have been told, do not go expecting dinner to be served. A tray of cookies, which no Dutch household would be found without, is passed around once and coffee is served in small, demitasse size cups. The cookie tray might get passed around one other time or if you are lucky. The guests sit in chairs in a circle, so thus the Circle of Hell. Conversation is, of course, in Dutch, so if you are not a native Dutch speaker, you are totally lost. The older Dutch do not believe in speaking much English, even if they can. Gifts are opened as soon as you arrive with them, so you do not see any gifts except for the one you have brought. Later in the evening, wine might be served along with some cheese and crackers. Everyone has stayed seated in the circle and no one would dare to move out of that circle or that would be considered rude.

The most surprising tradition of the Dutch birthdays is that the birthday person buys their own birthday cake and prepares all the food and drink for their birthday party. No Dutch would ever think of buying or bringing a birthday cake for the honoree.

[ejb]

Typische verjaardag in mijn omgeving:

Pakweg een kwart van de aanwezigen zijn in de keuken. Maakt niet uit of het een kleine of grote groep, kleine of grote keuken is. Zelf heb ik redelijk kleine keuken en zie er soms tien man (m/v) in staan te keuvelen alsof het de beste plek in huis is. Uiteraard staat iedereen in de weg maar het maakt niemand iets uit.

Een ander kwart van de aanwezigen staan rond een tafel met hapjes. De rest zit/staat/hangt rond de woonkamer, de tuin of waar het er ook maar comfortabel uitziet. Een half uurtje later is iedereen ergens anders.

Meestal biedt de gastvrouw/heer je iets te drinken aan als je binnenkomt. Daarna zoek je het zelf maar uit, men wijst je erop waar waar de koeler staat, waar de koelkast is, en waar de keuken is natuurlijk. De gasten verwachten niet geserveerd te worden.

Maar nooit een kringetje.

[Petra/VS]

Hier ook, de keuken is de spil, waar het om draait. Als wij een feestje hebben neemt iedereen wijn of bier mee en meestal ook iets lekkers, ook als wij zelf al van alles te bieden hebben. De verjaardagstaart wordt inderdaad nooit door de jarige zelf verzorgd (hoewel in ons huis wel uitgezocht), die hoort min of meer bij de cadeaus.

Goede vriend(inn)en nemen je op je verjaardag mee uit lunchen hier en de jarige hoeft geen poot uit te steken voor het verjaardagsmaal, dat of thuis of buitenshuis genuttigd wordt (buitenshuis nog vaak met het zingen van "Happy Birthday" en een klein cakeje van het restaurant).
Ik weet nog, dat ik niet wist wat me overkwam, de eerste keer, dat ik hier jarig was en mijn klasgenoten me en masse mee uit namen naar TGIFriday's en daar ballonnen voor mij hingen en ik getracteerd werd op een lunch.

Mijn moeder genoot hier vooral van deze gewoontes, want in Nederland stond zij met iedere verjaardag, inclusief haar eigen, de hele dag te zorgen, dat iedereen van de familie zijn of haar natje en droogje had.

Wat die "Circle of Hell" (woordspeling met circle of life uit de Lion King neem ik aan) betreft, ik denk, dat dat meer te maken heeft met het rappe Nederlands, dat gesproken wordt en dat de expats niet verstaan. Ik weet, dat, ondanks het feit, dat hij goed Nederlands spreekt, Rick daar ook moeite mee had in Nederland. Er werd door velen maar heel weinig tot geen moeite gedaan hem bij het gesprek te trekken, door of langzamer te praten of, heaven forbid, Engels te spreken (en dit was altijd in kleine groepen). En dan is zo'n bezoek voor zo iemand al gauw niet leuk meer.

[6foot6]

trakteren amerikaanse kinderen op school als ze jarig zijn?

[vana]

Wat die "Circle of Hell" (woordspeling met circle of life uit de Lion King neem ik aan) betreft, ik denk, dat dat meer te maken heeft met het rappe Nederlands, dat gesproken wordt en dat de expats niet verstaan. Ik weet, dat, ondanks het feit, dat hij goed Nederlands spreekt, Rick daar ook moeite mee had in Nederland. Er werd door velen maar heel weinig tot geen moeite gedaan hem bij het gesprek te trekken, door of langzamer te praten of, heaven forbid, Engels te spreken (en dit was altijd in kleine groepen). En dan is zo'n bezoek voor zo iemand al gauw niet leuk meer.

Ik ben blij dat je dat zegt Petra. Dat heb ik me nooit zo gerealiseerd. Ik zal de volgende verjaardag wat meer aandacht besteden aan mijn Thaise schoonzus. Ze spreekt en verstaat al een aardig woordje Nederlands maar ik heb er nooit bij stilgestaan dat een kamer vol met mensen die Nederlands spreken zo moeilijk voor haar is.

Marjon

[Petra/VS]

trakteren amerikaanse kinderen op school als ze jarig zijn?

Ja, op de lagere school althans. Meestal cupcakes of donuts.

[Fuzzy]

18 days to go---> word ik 23, ach ja..nog steeds een jong vogeltje lol