Kombat schreef:a4plus: waar ben je nou mee bezig...
Waarom reageer je in dit topic steeds op mensen als je toch er van overtuigd bent dat je gelijk hebt.
Mensen geven hún mening en ervaring en hoe reageer jij?... nee dat is niet waar jullie kletsen maar wat ik ben zo ervaren want ik heb met 'jongeren' gewerkt bladibladiblabla.
Volgens mij heb ik nu mijn punt wel gemaakt als 'jongere'. haha
Denk dat je mijn commentaren goed moet lezen voordat je een commentaar geeft. Waarschijnlijk zit je tijdens het schrijven een computerspelletje te spelen en te SMSsen met je vriendjes
vana schreef:
Dus.. ??? Zijn deze kinderen anders dan andere kinderen?
Marjon
Tsja a4plus, ik kom zelf ook uit een ''gebroken gezin'' en ben toch aardig terecht gekomen, dacht ik, maar generaliseren is natuurlijk ook een vak...
Daar had mijn vriendin ook vaak verdriet van. Dan stond ze bij het schoolplein en dan hoorde ze ouders over een vervelend jongetje zeggen: "Ja, kind van gescheiden ouders hè".
Terwijl zij haar kinderen helemaal alleen opvoedde met weinig geld en vreselijk haar best deed.
Haar kinderen zijn dan ook goed terechtgekomen.
Maar zulke opmerkingen doen haar nog steeds pijn ( en mij ook trouwens) omdat het een oordeel over kinderen geeft dat mijns inziens niet terecht is.
Marjon
Laatst gewijzigd door vana op 16 aug 2007, 10:11, 2 keer totaal gewijzigd.
vana schreef:
Dus.. ??? Zijn deze kinderen anders dan andere kinderen?
Marjon
Tsja a4plus, ik kom zelf ook uit een ''gebroken gezin'' en ben toch aardig terecht gekomen, dacht ik, maar generaliseren is natuurlijk ook een vak...
Beetje onzin omdit generaliseren te noemen, ik zeg ook niet dat dit de oorzaak is dat deze jeugd slecht is. Door deze ontwikkelingen krijgen jongeren het moeilijker om de juiste weg te vinden, vaak worden ze heen en weer geslingerd door ruzienden ouders. Sommige komen er sterker uit anderen helaas niet. Het is een deel van deze tijd wat het niet makkelijker maakt.
Zo waren openlijk ruzieende ouders, die niet konden scheiden een paar tientallen jaren geleden, wat "het niet makkelijker maakte". Ik heb twee ouders met enorme bagage van hun kindertijd, niet van deze generatie. Te persoonlijk om openbaar op in te gaan, maar wel genoeg om bovenstaande opmerking een nietszeggende generalisatie te noemen. Het zegt hoegenaamd niets over de aankomende generatie an sich. En vingertje wijzen naar de ouders is heel makkelijk, net als het "alle moeders verdedigen hun kinderen van die leeftijd nu".
Ik heb hele nachten tegen kankerbestrijding in actie gezien, mede door de enorme inzet van lokale tieners. Duizenden huishoudens werden gebeld tijdens de "strijd" om Virginia weer een Democratische goeverneur te geven en wie deden het merendeel van dat bellen? Tieners.
Ach, als je gewoon negatief tegenover iets wil staan is er ook weinig tegenin te brengen. Ik, als moeder van tieners en iemand, die heel veel tieners kent, ook uit gebroken gezinnen en minder bedeelde gezinnen, blijk heel veel goeds in deze generatie zien.
Goed voorbeeld doet goed volgen, ik heb het in dit draadje eerder gezien. Het blijft een waarheid als een koe.
Wat een onzin dat kinderen uit gebroken gezinnen slecht terecht zouden komen.
Mijn zus is alleenstaande moeder, heeft het financieel niet breed, maar voedt twee prachtige tienerdochters op.
De oudste van 18 heeft VMBO-T gedaan, doet nu Havo en gaat daarna na een overbruggingsopleiding, geschiedenis of journalistiek studeren. Heel ambitieus dus. Een serieuze, maatschappelijk betrokken meid, die op koopavonden en zaterdag met flair de gebakafdeling van de Hema runt.
De jongste is 16, doet Atheneum, wil verloskundige worden en is druk aan het solliciteren voor een zaterdagbaantje.
Het zijn beiden beleefde, lieve, maar ook zeer modieuze meiden.
Aan de andere kant zie ik voorbeelden om me heen van leeftijdsgenootjes die geen steek uitvoeren, nooit ergens moeite voor (hoeven) doen, maar met een welgestelde vader en moeder die bij elkaar zijn.
Ik ben het absoluut met Petra eens. Goed voorbeeld, goed volgen. En ik heb zo'n gebroken gezin gehad, niet omdat ik gescheiden was, maar omdat mijn man gestorven is. Mijn dochter, die nu pas een jaar geleden die diagnose PDD-Nos heeft, is altijd bijzonder geweest. En ja, niet makkelijk bijzonder.
Toen mijn man ruim een jaar dood was is ze door school naar Jeugdzorg verwezen vanwege haar gedragsproblemen. Na ik weet niet hoeveel sessies was de conclusie: 'kind uit éénoudergezin, dus probleem'. Met dank dus, ik ben er zo ontzettend verdrietig over geweest, vooral omdat ik wist dat dat kind net zo moeilijk was met haar vader nog in leven.
Goed voorbeeld doet goed volgen. Zij is vorig jaar in therapie geweest om te leren omgaan met haar PDD-Nos, maar ik ook, net zo goed. In een gezin waar gewerkt wordt aan normen, waarden, maar zeker ook sociale vaardigheden krijgt iedereen een kans om uit te groeien tot een goed en gewaardeerd mens. Maar wij krijgen het in elk geval niet voor niets.
TedjevanEs schreef:
Tsja a4plus, ik kom zelf ook uit een ''gebroken gezin'' en ben toch aardig terecht gekomen, dacht ik, maar generaliseren is natuurlijk ook een vak...
Daar had mijn vriendin ook vaak verdriet van. Dan stond ze bij het schoolplein en dan hoorde ze ouders over een vervelend jongetje zeggen: "Ja, kind van gescheiden ouders hè".
Terwijl zij haar kinderen helemaal alleen opvoedde met weinig geld en vreselijk haar best deed.
Haar kinderen zijn dan ook goed terechtgekomen.
Maar zulke opmerkingen doen haar nog steeds pijn ( en mij ook trouwens) omdat het een oordeel over kinderen geeft dat mijns inziens niet terecht is.
Marjon
Ook ik ben een gescheiden moeder van nu twee pubers (18 en 19) Ook wij hebben bij alles wat een "probleem" opleverde te horen gekregen: "ja, zie je wel een kind van gescheiden ouders". En inderdaad deze opmerking doet zeer. Omdat je inderdaad je stinkende best doet om ze zo goed mogelijk op te voeden. Toen ik net gescheiden was moesten we het redden met 1800 gulden in de maand, daar werkte ik 40 uur voor.
Ze hebben beiden hun VMBO diploma gehaald, en het zijn beide geen kinderen die graag leren, maar liever werken. Nu werken ze allebei 4 dagen in de week en 1 dag naar school. De jongste in de wegenbouw, en moet hiervoor iedere dag om 5.00 uur op staan. Hij doet dit zelfstandig, smeert zijn brood en is de deur uit voordat ik wakker ben. De oudste werkt als leerling hovenier, en maakt lange dagen. En beide doen dit nu met plezier. Ik geloof dat ze allebei best goed terecht gekomen zijn. En de probleempjes die ze natuurlijk ook wel gehad hebben: het is ohhh zo makkelijk om dat af te schuiven op het feit dat ze uit een één ouder gezin komen.
a4plus schreef:Denk dat je mijn commentaren goed moet lezen voordat je een commentaar geeft. Waarschijnlijk zit je tijdens het schrijven een computerspelletje te spelen en te SMSsen met je vriendjes
Ik heb wel degelijk je commentaren goed gelezen. en nee ik zat geen 'computerspelletje te spelen en te sms'en met vriendjes'....
Aan denigrerende insenuatie's geen behoefte dank u.
Je bent zo ervaren met jongeren en toch heb je geen hoop voor de zoon die je zelf hebt opgevoed. Als jongerenwerker zou je toch moeten weten hoe je iemand op de juiste manier opvoedt en prikkelt om als fatsoenlijke burger verder te kunnen gaan in zijn leven.
Ik vind het belachelijk dat deze generatie nu geen vertrouwen krijgt, in de tijd dat de pop/rock and roll in de mode kwam dacht men ook dat de hel was losgebroken en iedereen lamlendig zou worden, is dat echt gebeurd?
Laatst gewijzigd door Kombat op 16 aug 2007, 18:13, 3 keer totaal gewijzigd.
Volgens de hierboven gemelde criteria ben ik ook zo'n jeugd waar later niets van terecht zou komen. Mijn vader overleed toen ik 7 was, mijn moeder heeft mij dus alleen opgevoed. Zij was weinig thuis omdat ze door veel werken de touwtjes aan elkaar probeerde te knopen. Wij hebben ons wel gered, ondanks alle ups en downs. Ik zag in mijn omgeving kinderen die beide ouders hadden die meer in moeilijkheden kwamen dan ik. Er zijn dus veel meer variabelen in het spel, dan een gebroken gezin.
Ik vindt dus persoonlijk dat mijn moeder het niet zo slecht heeft gedaan. De enige "schade" die ik de gemeenschap nu als volwassene toebreng, is het onveilig maken van een internet forum hier en daar
Ik wil hierbij mij excuus aanbieden aan iedereen die zich beledigd heeft gevoeld door een van mijn opmerkingen, dit is dus niet mijn bedoeling geweest. Ik heb zelf een zoon met mijn ex in Nederland en weet dat dit zeker geen probleem later hoeft te zijn. Misschien heb ik mijn opmerkingen verkeerd geformuleerd en nogmaals het spijt me als iemand zich hierdoor aangesproken of beledigd heeft gevoeld.
En toch he, zo jammer dat je zo negatief tegen de jeugd aan kijkt. Ik heb hier zón leuke 17-jarige kerel rond lopen, die zich ook nog eens rot werkt ...
Bedankt, Hans!
Ik vind het erg dat je zo'n nare ervingen hebt gehad door je werk met jongeren, en ik hoop dan ook dat je, mede door de getuigenissen van de mama's hier op het forum, echt wel je geloof in de 'jeugd-van-tegenwoordig' kan behouden!
Elke
*PR in Canada sinds 2010* - *Canadian Citizen sinds Februari 2016* - *DV-2017 winnaar met Case number EU11xxx* Ons leven in Oakville, ON
Ach, net nog een leuke documentaire op tv gezien over de opkomst van de rock-and-roll in Nederland (1956) hel en verdoemenis, de jeug groeide op voor galg en rad.
Volgens mij is het allemaal redelijk goed gekomen, en dat zal voor de huidige jeugd ook wel opgaan.
Fijn te horen dat je toch niet alles zo negatief bedoelt Hans.
Net op het journaal weer een bericht over drankmisbruik op jongerencampings, nou moet ik zeggen dat daar een groot deel van waar is.
Het is soms extreem op de 'bekende' campings, maar als ik dan beelden uit de USA zie van studenten die 'spring break' vieren dan lijken we opeens heel burgerlijk.
Inderdaad is het moeilijk om twee verschillende culturen met elkaar te vergelijken. Ik denk dat de Amerikaanse jongeren meer getraind worden (zoals kombat dit ook naar voren brengt) in zelfstandig gedrag en prestatie gerichtheid. Maar naar mijn mening heeft deze zelfstandigheid meer weg van conditionering en op het moment dat deze Amerikaanse jongere in een andere cultuur terecht komt, waar het aangeleerde gedrag niet de uitwerking heeft als dat waar de persoon aan gewend is, is pas echt te zien wie er zelfstandig is.
Wel denk ik dat de disipline in Nederland (en dan met name op scholen) wat meer terug gevoerd mag worden. De ontwikkeling van een jongere kent een fase van zwart/wit denken en afzetten tegen. Op het moment dat de omgeving de jongere laat zwemmen en ruimte geeft tot het onder gestelde regels uit kunnen komen, zie ik vaak dat de jongere slechter gaat presteren. En vaak op volwassen leeftijd nog een inhaalslag moet maken door studeren in avonduren.
Grenzen zijn erg belangrijk voor een mens die in zijn laatste opgroeifase zit, want pas dan kun je gaan onderzoeken waar je het wel of niet mee eens bent. Want natuurlijk, regels moeten goed onderbouwd zijn. De jongere moet weten waar die aan toe is en waarom. En natuurlijk mag er een discussie uit voert vloeien om de gestelde regels aan de kaak te stellen, graag zelfs! Daarvan leer je verder kijken dan je neus lang is, naar elkaar luisteren en feedback geven en hoe je dan ook nog uiteindelijk tot elkaar kunt komen.
Dus een mix van de positieve aspecten van beide culturen, zou een optimale zelfstandigheid tot gevolg kunnen hebben? Dat zou dan inhouden dat mijn dochter een zelfstandige bofkont kan worden?
Of komt er dan weer een andere stelling om de hoek kijken? Dat wanneer een kind in minmaal twee verschillende culturen opgroeit dit de zelfstandigheid vergroot?
GinoW schreef:Hmm... Aan de andere kant gaan veel nederlandse jongeren op hun 18e op kamers. Daar worden veel jongeren ook erg snel volwassen van.
Wat dacht je van Amerikaanse jongeren? Die gaan op hun 18e naar college en dus ook op kamers! Ik denk dat er meer Amerikaanse dan Nederlandse jongeren op hun 18e uit huis gaan!
The views and comments posted in these fora are personal and do not necessarily represent the those of the Management of AllesAmerika.com Forum.
The Management of AllesAmerika.com Forum does not, under any circumstances whatsoever, accept any responsibility for any advice, or recommentations, made by, or implied by, any member or guest vistor of AllesAmerika.com Forum that results in any loss whatsoever in any manner to a member of AllesAmerika.com Forum, or to any other person.
Furthermore, the Management of AllesAmerika.com Forum is not, and cannot be, responsible for the content of any other Internet site(s) that have been linked to from AllesAmerika.com Forum.
