Goh prettig zo'n site om even de verhalen van een ander te lezen. Ik kwam het vandaag tegen toen ik 'loos' aan het googlen was naar nieuwe aanknopingspunten voor mijn toekomst. (aka visum heisa)
Hoe dan ook, ik ben Merel. Ik woon momenteel in Amersfoort. 2 jaar geleden ben ik verliefd geworden op New York, ware liefde, ik kwam er meteen achter dat de komende tijd geen man die trouwheid van me zal ontvangen
. Om het maar even uit te drukken.Ik ben anderhalf jaar geleden (zomer 2005) begonnen met 6 weken, spanning alom natuurlijk ik was al een jaar klaar met mijn HAVO en had daarna een jaar vooropleiding aan de theaterschool gedaan. Uiteraard slopende audities bij toneelscholen gedaan en bij de laatste 25 toch nog uit de selectie gekickt. Toen was ik het beu. Ik had geen flauw idee meer. Toch vond ik New York. Ik vond via het internet een prachtige Acteertraining in Manhattan (de Ward Acting Studio) gespecialiseerd in de Meisnertechniek (een acteertechniek) toen ik de website las (meer referenties had ik niet op dat moment) voelde dat gelijk heel erg oké.
Je kent dat wel, zo'n vertrouwd gevoel waar je niet precies van weet óf je het wel kan vertrouwen en er dan vervolgens toch voor gaat. In het kader van 'what do I have to lose!'. Het blijft je passie uiteindelijk.
Zodoende dus.
Beslissing razendsnel gemaakt, alles geregeld. Ik had een leuke spaarrekening opgebouwd die openging op mijn 18e (rond die tijd dus) en daar heb ik mijn cursusgeld, ticket, appartement van betaald. Toen voor de resterende 6 weken voor mijn vertrek, gesolliciteerd bij het dierenpark op de banqueting afdeling. Vervolgens heb ik met 6 keer in de rondte gewerkt voor mijn leefgeld daar. Gelukt! en gegaan!
Het was een 6 weekse summer intensive, zoals daar er honderden van zijn. Prachtige ervaring, ontzettend veel van geleerd, zowel in het vak als over mezelf natuurlijk. Ik verbaas me nog steeds over het feit dat ik juist díe school heb gekozen uit de duizenden aangezien hij op mijn lijf geschreven staat en ik ervan overtuigd ben dat mijn docente de meesteres der meisner is
Toen weer terug in Nederland, knoop doorgehakt en gezegd "ik wil verder met deze training!"
Het klikte helemaal, mijn ding, ik kreeg ineens van alles uit mezelf (op toneel) dat ik nog niet eerder gezien had in Nederland met zijn Method Acting! goeie zet dus. Mijn baas van het dierenpark was erg tevreden over mijn werkprestaties en wilde me weer terug hebben na die 6 weken. Deal met haar gesloten dat ik full time aan het werk wil omdat ik in Mei (2006) dat jaar erop voor 3 maanden terug wilde om deel 2 van de training af te maken. Akkoord. Ook weer geweest 3 maanden. Je gaat dan echt een beetje leven in zo'n stad. Zalig!
Na die 3 maanden kon ik gewoon weer terug komen bij mijn werk in Nederland. Ze weet van mijn plan dus zet me nog steeds fulltime in met een fijn salaris hoewel ik gewoon een flexmedewerker ben. Wat nodig is anders kan ik er niet steeds tussenuit.
Geluksvogel met dat baantje dus!
Dus aankomende mei (2007) gaan we er weer voor. Het liefst nu langer dan 3 maanden zodat ik weer wat meer kan netwerken buiten mijn studie om. Dat zou dan het laatste deel zijn. Het gaat ontzettend goed en ik sta van mezelf te kijken over de resultaten!
Er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan denk. Ik tel zowat elke minuut af om weer terug te gaan. Uiteindelijk doe ik hier natuurlijk totaal niet wat ik wil doen! Acteren. Er bestaat geen Meisner in Nederland gek genoeg. Hoe dan ook dat maakt me nog wel eens verdrietig.
Nogmaals prachtig forum met waardevolle informatie. Kan ik weer even op vooruit en zal gauw mijn visum pogingen eens aankaarten want uiteindelijk is dat natuurlijk waar ik op vast loop.
Eerst nog even goed doorspitten!Groetjes,
Merel.
