Kiisfm
Geplaatst: 03 aug 2009, 13:27
Ah, nog niet eens aan 'toegekomen' 
Ik lees diverse spannende eerste ontmoetingen met de USA, liefdes, werk of droom. Bij mij was dat niet echt het geval. Bij mij ging het als volgt: In mijn laatste jaar MBO wist ik (net zoals alle voorgaande jaren...) niet wat ik het jaar daarna wilde gaan studeren. Binnen een opleidingscentrum is dat niet zo'n probleem, hoppen is simpel. Maar binnen een HBO ligt dat iets anders. Tijdens één van de vele tussenuren die mijn opleiding rijk was, liep ik tegen een rekje aan met folders van EF: Studeren in het buitenland.
Hoe kansloos het mij ook leek, heb ik de folder meegenomen een doorgelezen, misschien ook wel onder hem mom van "heb ik de komende 15 minuten iets te doen". De folder bleek bijzonder interessant. Destijds was Engeland min of meer hét land voor mij, wellicht door mijn interesse voor voetbal. Toen ik echter de prijzen voor de USA en Engeland zag, wist ik genoeg: USA. Engeland kun je in een weekend ook wel bezoeken, zeg maar.
Ik moet ontzettend enthousiast zijn geweest, want mijn ouders (het moet toch ook betaald worden..) boden mij in ieder geval de ruimte om wat meer te bekijken. Bijzonder, want ik was nogal een hopper. De ene dag vond ik A interessant en de andere dag B. Waarschijnlijk heb ik minimaal de helft van de aangeboden sporten hier een week geprobeerd. Aangezien ik regen en de winter niks vond, ging mijn aandacht alleen uit naar de warmere gebieden aan de Westkust. San Diego, LA (Northridge) of Santa Barbara. Het is een jaar of 11 geleden, maar volgens mij was de kogel binnen 2 weken door de kerk: Northridge it is. Daar heb ik van september '99 tot en met mei '00 gezeten. Tussendoor wat uitstapjes gemaakt naar onder andere San Diego, Las Vegas, Santa Barbara en Maui.
Teruggaan kriebelt flink, na jaren van vage plannenmakerij, vliegen we in oktober 2009 naar LA.
Ik hoop dat ik via dit forum wat wijzer kan worden over de oneindige mogelijkheden aldaar. Destijds werd alles veelal geregeld, nu doen we alles zelf. Zoals het nu lijkt, beperken we ons tot de al geboekte vlucht en een nog te huren auto.
Ik lees diverse spannende eerste ontmoetingen met de USA, liefdes, werk of droom. Bij mij was dat niet echt het geval. Bij mij ging het als volgt: In mijn laatste jaar MBO wist ik (net zoals alle voorgaande jaren...) niet wat ik het jaar daarna wilde gaan studeren. Binnen een opleidingscentrum is dat niet zo'n probleem, hoppen is simpel. Maar binnen een HBO ligt dat iets anders. Tijdens één van de vele tussenuren die mijn opleiding rijk was, liep ik tegen een rekje aan met folders van EF: Studeren in het buitenland.
Hoe kansloos het mij ook leek, heb ik de folder meegenomen een doorgelezen, misschien ook wel onder hem mom van "heb ik de komende 15 minuten iets te doen". De folder bleek bijzonder interessant. Destijds was Engeland min of meer hét land voor mij, wellicht door mijn interesse voor voetbal. Toen ik echter de prijzen voor de USA en Engeland zag, wist ik genoeg: USA. Engeland kun je in een weekend ook wel bezoeken, zeg maar.
Ik moet ontzettend enthousiast zijn geweest, want mijn ouders (het moet toch ook betaald worden..) boden mij in ieder geval de ruimte om wat meer te bekijken. Bijzonder, want ik was nogal een hopper. De ene dag vond ik A interessant en de andere dag B. Waarschijnlijk heb ik minimaal de helft van de aangeboden sporten hier een week geprobeerd. Aangezien ik regen en de winter niks vond, ging mijn aandacht alleen uit naar de warmere gebieden aan de Westkust. San Diego, LA (Northridge) of Santa Barbara. Het is een jaar of 11 geleden, maar volgens mij was de kogel binnen 2 weken door de kerk: Northridge it is. Daar heb ik van september '99 tot en met mei '00 gezeten. Tussendoor wat uitstapjes gemaakt naar onder andere San Diego, Las Vegas, Santa Barbara en Maui.
Teruggaan kriebelt flink, na jaren van vage plannenmakerij, vliegen we in oktober 2009 naar LA.
Ik hoop dat ik via dit forum wat wijzer kan worden over de oneindige mogelijkheden aldaar. Destijds werd alles veelal geregeld, nu doen we alles zelf. Zoals het nu lijkt, beperken we ons tot de al geboekte vlucht en een nog te huren auto.
