Ik ben een jonge Belgische vrouw die samen met haar man sinds 2001 minstens 1 keer per jaar naar de VS reist.
Hier in België heb ik met kunnen opwerken in een groot bedrijf en heb ik een job met heel wat verantwoordelijkheid en de bijhorende privileges. In bijberoep ben ik chocolatier.
Toch zou ik alles willen opgeven om naar de VS te kunnen verhuizen...
Toen we in 2001 in het huwelijksbootje stapten, kwamen we er niet uit over een huwelijksreis. Ik hou niet van strandvakanties, mijn man is niet echt te vinden voor bv. Athene, Rome etc.
Zo zijn we bij Las Vegas terecht gekomen. Een mooi compromis.
Geloof het of niet, onze vlucht die gepland was voor 10 september 2001 had zoveel vertraging opgelopen dat wij geland zijn op 11 september 2001, een drietal uur voor de bewuste feiten.
We waren toen wel aan de andere kant van het land, maar toch waren wij stevig onder de indruk van hoe mensen hierop reageren, duizenden kilometers van NY vandaan.
Het was nog niet in 2001 dat we ons hartje echt verloren waren in de States, toch hebben we wel al meegedaan voor de GCL.
Door het voorval op 9/11 is de dollarkoers zodanig snel beginnen zakken, dat het voor ons mogelijk was om een jaar later gewoon opnieuw te gaan. Vanaf toen is het eigenlijk "fout" beginnen lopen. Om onverklaarbare redenen voelden we ons thuis en in ons element daar in de States en waren we ongelukkig in België.
Sindsdien is deelnemen aan de GCL een must geworden, alsook sparen om minstens één keer per jaar terug te kunnen gaan.
Tot en met 2004 hebben we op ons vertrouwde Las Vegas gehouden. Dat was relatief economisch om op reis te gaan (vele mensen geloven dit niet, maar als je weet wat waar te boeken, valt dit heel goed mee hoor).
Vanaf 2005 zijn we ook andere steden gaan verkennen: NYC, San Diego, San Francisco, Reno altijd aansluitend met minstens één weekje Vegas
In 2008 hebben we onze ultieme trip gemaakt, die we zeker ooit nog eens overdoen: Route 66
Ik had me nog nooit zo slecht gevoeld om terug te keren naar België.
In 2009 hebben we een andere roadtrip gedaan, namelijk highway 1 in California. Zeker de moeite, maar minder indrukwekkend dan Route 66.
Ondertussen hebben we ook al een paar jaar de gewoonte gekweekt om met Kerst en nieuwjaar ook naar Las Vegas te gaan, voornamelijk om te gaan shoppen
Nu die talloze pogingen in de GCL hadden nog niet veel opgebracht en zijn we dus op zoek gegaan naar een andere manier om het land in te komen.
We moesten een andere manier zien te vinden om het land in te geraken: een eigen zaak.
Onze grootste bron van ergernis hier in België, zijn de belastingen. OK, we hebben een goed sociaal vangnet, maar ik heb vaak het gevoel dat ik 55% van mijn loon moet afdragen voor mensen die niet willen werken, die zo maar een uitkering krijgen waar ze ruim mee rond komen. Er lopen zo een paar voorbeelden rond in mijn omgeving. In Amerika zorgt ieder voor zich, je moet er natuurlijk wel zelf je verstand bij gebruiken. Dat is een regeling waarmee ik kan leven, vooral in ruil voor een drastische belastingverlaging.
Natuurlijk zijn de belastingen niet de enige reden om ons in de states te willen vestigen... Het is vooral de ruimte. Je hebt er veel plaats.
We zijn nu dus al een tijdje bezig om ons zo goed mogelijk voor te bereiden op een E2 aanvraag, maar blijven ondertussen zeer hoopvol meedoen aan de GCL...
