Voorstelrondje van beschaamde belg (Wonna-be's)

[Wonna-be's]

Hoi,

Wij zijn Sonja en Peter, ouders van vier kids 13-11-2.5 & 5 maanden.

Mijn man zijn hart ligt al van in zijn kinderjaren in de USA, we zijn daar getrouwd in 1995 (american marriagelicence hebben we dus) en er al vele malen geweest in diverse staten ...

Tja, en dan begin je met kindjes en ga je twijfelen ... dan was het ik die twijfelde, toen we begonnen met huisje-boompje-beestje was het mijn man die schrik kreeg, je hebt tenslotte enorm geïnvesteerd en werkt je te pletter om die stapel stenen te betalen ...
En dan krijg je te maken als "burgerke" met het dubieus rechtssysteem hier die een roddel voldoende vind een gezin uit te schudden en zware bad-boys liever een dichtgeknepen oogje toekeert ; moet je je onschuld bewijzen terwijl de mensen die dit zouden moeten doen vertikken hun werk te doen - dit verhaal op zich is er eentje van vele pagina's lang maar doet niets ter zake hier - enige wat wél terzake doet is dat dit de aanleiding is geweest om allen op één lijn te komen - oh - en dat we na enorm pushen onze onschuld hebben kunnen bewijzen ...

Met alles wat recent gebeurd is zitten we nu samen aan de zelfde kant van de tafel met twee dolenthousiaste bijna-pubers - iets met beseffen dat zekerheden eigenlijk valse zekerheden zijn en er niets zoiets is in het leven als zekerheid maar wel zoiets als dromen ... en die kan je dan blijven dromen of proberen waar te maken ...
We hebben het helemaal gehad in dit bekrompen overbevolkte gat van de wereld ... It's time to fly!!!

En dus zijn we op zoek naar ons vleugels ...

Vooral gezien de leeftijden van de kids - de oudste twee zijn nu nog vrije-vogels maar als de liefde in het spel komt zal het voor hun niet zo simpel meer zijn om hier de boeken dicht te gooien en de twee kleintjes ... tja, die zouden zowat van niets anders geweten hebben gewoon! Ik ben zo'n moederhen die 'r kuikens liever niet achter zou laten ...

Wij laten op zich hier bitter weinig achter van familie en vrienden - zeker niets die de balans zou doen twijfelen in welke richting ze zou gaan.

So wanted ... WINGS!!!!

Alvast een poging om ze te winnen via de lotterie, dit is de tweede beurt, eerste beurt is een "valse start" geweest enkele jaren terug, betalend via advokatenkantoor van Ene Dan Acroyd of zoiets .... naja ... 50$ armer en achteraf totaal niets meer van terug te vinden ... M.a.w. een slimmerd die op de rug van dromers even een bijverdienstje heeft gescoord.

[ned in MO]

Ik zou met die vleugels het nest maar goed bewaken want uitvliegen naar de states is niet makkelijk, canada is iets makkelijker en daarbij is het gras aan de andere kant van het hek niet altijd groener hoor.
Als die stapel stenen van jullie genoeg overwaarde heeft zou je kunnen denken aan het verkrijgen van een e2 visum. Dat geeft je denk ik nog de meeste kans. Zoek maar eens rond op dit forum. Je vindt dan een schat aan info

[Wonna-be's]

Oh maar dat lezen ben ik al daaaaaaaaaagen mee bezig hoor en die dromen dateren niet van gisteren, ze zijn er al jaren Ik heb al best veel info o.a. hier gelezen al is de meeste info hier van NL's naar USA toe en zit ik als Belgje met een aantal Belg-specifieke vragen. Ten zijner tijd kom ik daar ook nog wel achter. We zijn geen opgevers ... Ik besef heel goed dat velen dromen en weinig uitverkoren zijn maar ook dat doorzetting vaak meer kan teweegbrengen dan wat de modale mens zich toe in staat acht ... Natuurlijk mag je niet enkel blijven dromen maar ook bereid zijn te doen!!!!!

Overigens is Canada tweede-keuze maar zeker ook geen no-no uitgangspositie! Deze zijn we net zo goed aan het uitspitten al gaat de voorkeur naar US ...

Canada-invalshoek heb ik nog bijlange zoveel info niet over kunnen vinden - wel wat puntensysteem betreft e.d. maar voor de rest waar hoe en wat is er veel minder concrete info te vinden (of zoek ik op de foute plek - kan ook).

Mijn man is matrijzenbouwer bv. maar hoe je dit vertaald; ook in punten en welke provincie/regio hiermee "gewild" zou zijn????

Nu-ja - we zijn hier om bij te leren en vooruit te komen ...

Investeerders-Visum is overigens niets voor ons, we hebben wel een aardig zakcentje mee als we ons hoop stenen hier aan de man brengen maar gezien we rekening houden met "opnieuw beginnen" en je ze ook daar maar één keer kan uitgeven schieten er geen dubbele porties centen over ... Sommetje zeg maar om mooie aanbetaling op woning te doen maar "investeren" moet je imo geld voor over hebben.

Oh - en dat groen gras is hier verzopen gras op het moment ... we kunnen zowat vissen op ons land gooien hier
Overal-wat ben ik me heel bewust van - nergens is alles perfect maar beter dan hier is zeker mogelijk al ware het maar ons beter (thuis) voelen!!!

[Bennogr]

Waarom de VS? In Engeland en Ierland spreken ze ook Engels en als Europeaan kom je daar heel wat makkelijker (je hebt zelfs recht op financiele bijstand en andere hulp om een baan te zoeken).

En dan zijn er nog altijd Frankrijk, Italie, Griekenland en tegenwoordig zelfs Roemenie en zo.

Daar moet toch wat te vinden zijn! Amerika is echt niet zo eenvoudig als het van verre wel uitziet. Of zo vriendelijk als het wel lijkt als je er op vakantie bent.

[Wonna-be's]

Omdat we gewoon die landen niet ambiëren - ons doel ligt op ander continent en wat een zin heeft het om daar zoveel dribbels voor te doen als je net zo goed meteen richting je doel kan schoppen??? Frankrijk??? AUB niet zeg!!! Wij wonen nu met onze achtertuin in Frankrijk ... Wij hebben gewoon niets met europa op z'n geheel. Zoals ik in mijn openingpost al schreef ligt ons hart in de US en is Canada goeie runner-up ...
Onze US-ervaring is ook niet van een éénmalige 10-daagse trip maar van diverse malen meerdere weken lang. Het zegt mogelijks al meer als ik zeg dat we samen o.a. Florida, N en S Carolina, Georgia, Nevada, Arizona, New Mexico, Oklahoma, LA, Texas en mijn man ook nog NY hebben doorkruist (geen zo'n voorgekauwd busreisjes van 10 dagen), veel meer dan de modale Amerikaan al gezien heeft van z'n eigen "landje"?

Ik begin me hier overigens zwaar af te vragen waarom je als nieuwkomer hier zo ontradend benaderd blijft worden???

Als je bij het grootwarenhuis om biefstuk gaat moeten ze toch ook geen appels meegeven onder het mom "t'is ook om te eten"!?!

[sachasenne]

Ik denk niet dat je het gevoel moet hebben 'ontradend aangepakt' te worden. Er zijn al verschillende mensen geemigreerd en bij niet iedereen valt dit mee.

Wat mij opvalt is dat er een stuk van jouw verhaal bestaat uit onvrede met hoe Belgie functioneert. (ik ben ook Belg )
Nu, dat vind ik zeker geen goede motivatie om te vertrekken. Ook in Amerika is het rechtssysteem niet altijd even 'rechtvaardig' zoals je denkt te zijn. Ook in Belgie is dit zo, evenals in vele landen denk ik. Dus dat vind ik een verkeerde motivatie. Er zijn ook andere motieven die meespelen (zoals je hart daar liggen hebben). Ligt er aan welke het meest meespelen, maar op dit moment vind ik veel onvrede terug in je verhaal.
Vandaar misschien de reacties die niet zo enthousiast overkomen als jij op dit moment bent

Maar : als je zeker bent van jullie doel : ga ervoor zou ik zeggen.
Bedenk alleen dat emigreren geen oplossing is voor onvrede.

Groetjes,

Carine

[kastelke]

Als je écht wilt gaan schrijven waarom je wilt gaan verhuizen, dan heb ik ondervonden dat je dit best in een epistel van een paar A4-tjes doet. Want telkens als ik probeerde om het kort en bondig weer te geven, kreeg ik reactie van mensen die het duidelijk niet snapten aan de hand van wat ik schreef.
Wilden ze mij daarom ontraden om te gaan? Neen hoor. Tenminste, zo interpreteerde ik het nooit. Zij doen immers exact hetzelfde als wat ik ondertussen doe bij nieuwkomers: je weet ondertussen hoe moeilijk het is om ginder te geraken, je weet ondertussen ook hoe moeilijk het voor sommigen is om ginder het hoofd boven water te houden, dus je wilt 'die nieuwe' gewoon even wat waarschuwen. Je bent bezorgd omdat je op basis van zo'n paar zinnen niet voldoende kan uitmaken of die iemand voldoende realiteitszin aan de dag legt aangaande een mogelijke verhuis naar een ander continent.
Daarom: begrijp het niet verkeerd, die anciens hier, die bedoelen het goed hoor, ze zijn alleen maar bezorgd. En af en toe spelen we ook wel een beetje advocaat-van-de-duivel, maar da's een goede oefening voor jezelf, om eens na te denken en dingen op een rijtje te zetten.

Waarom Amerika? Tja, da's een vraag die mij ook al dikwijls gesteld is. En dan krijg je er meestal zo'n blik bij. Wij hebben meer dan kansen genoeg om binnen Europa te verhuizen. En Canada zou met onze opleiding/ervaring en talenkennis haast de rode loper uitleggen . Maar toch willen wij ook naar Amerika. Da's een gevoel. Ik weet meer dan genoeg negatieve punten over Amerika, en stel mezelf zeer vaak de vraag of ik écht wel zeker ben dat we -ondanks al die dingen- toch écht wel naar daar willen. En het antwoord blijft "ja". Volmondig.

Waat de job van je man betreft: geen idee hoe zich dat moet vertalen. Daar ken ik niks van. Ik weet alleen dat ik een paar maand geleden eens een Nederlandse dame tegenkwam die ging verhuizen naar Maleisië. Haar man was ook een matrijzenbouwer, en ginder blijkt daar hopen werk in te zijn.

Enfin, heel dit betoog dus om te zeggen: welkom op dit forum!
En ook: ze bedoelen het hier niet slecht hoor!

Verder: stel je 'Belgische' vragen maar in het emigratie-deel van het forum, we zullen zien hoe ver we deze kunnen beantwoorden.

[lelie]

Waarom de VS? In Engeland en Ierland spreken ze ook Engels

Ik zie hier nergens staan dat ze alleen naar de VS willen omdat ze daar engels praten....

:dunno:


:welcome: op het forum Sonja en Peter.

Groetjes van Marloes

[Wonna-be's]

Waarom de VS? In Engeland en Ierland spreken ze ook Engels

Ik zie hier nergens staan dat ze alleen naar de VS willen omdat ze daar engels praten....

:dunno:


:welcome: op het forum Sonja en Peter.

Groetjes van Marloes

Dank je Aan allen Tja, t'is met een combi van lettertjes nu éénmaal moeilijk uit te leggen wat iemand drijft, t'is al in geen woorden uit te drukken uberhaupt. Het gevoel is er gewoon en de spreekwoordelijke duw in de rug is er uit onverwachtse hoek gekomen die ons heeft doen beseffen dat we hier eigenlijk al tijden thuis zijn weg van huis. Het is dus zeker niet de aanleiding geweest, enkel de laatste twijfel die erdoor is weggeslagen, wezenlijk verschil.

Idd. is het engels niet dé reden om deze kant van de wereld op te willen, want onze tweede taal als Belg zijnde met ons "gat" in Frankrijk is nog altijd (op papier althans) Frans en mondje Spaans zit er ook in samen met nog wat losse flodders van andere talen. Nu zijn wij beiden in "ons hoofd" gewoon Engels, t'gaat zo ver dat we geregeld ons woorden in het NL's niet vinden en die maar in het engels moeten zeggen omdat die van nature in ons hoofd komen springen. Ik persoonlijk heb ook handelsengels gevolgd op school om maar te zeggen dat Engels ook zeker geen probleem vormt maar tegelijk ook niet de hoofdreden is om die kant op te willen.

Zoals ik al eerder aanhaalde is mijn man als klein manneke (en geloof me, t'is nu een GROOT manneke ) daar zijn hartje verloren, elke keer opnieuw dat ie daar kwam was het een stuk "thuiskomen". Toen we samen ginds gingen had ik in eerste instantie moeite met de oppervlakkigheid en het toeristische (eerste ervaring Florida) tot we de toeristische kant achter ons lieten ... Een wereld ging voor me open toen, een wereld waar ik me gewoon in thuis voelde en "natuurlijk" voelt. Telkens weer is het alleen maar gegroeid en wat we dachten dat ons hier hield is met wat gebeurd is gewoon in perspectief gezet geweest en wat we dachten dat veel waarde had is nu ineens "maar" stenen meer, noem het maar een wake-up-call, het besef is gekomen dat dit niet is wat we van het leven willen en niet is wat we onze kinderen willen meegeven ...

Nu kan ik niet het hele verhaal doen wat er achter schuil gaat, maar moest ik dit doen zou dit meteen het waarom van die doorslag duidelijk maken. Het is niet iets die nu plots gekomen is, t'is iets die al jaren lang sluimerde en wat op onze weg is gekomen die de doorslag heeft gegeven om niet meer te blijven dromen maar de droom proberen waar te maken. One live - limited time .... Uitstel van dromen waar maken zou wel's tot nooit-meer kunnen leiden ... Om het zo te zeggen ... Sommigen zijn eeuwige dromers, maar ik wil geen eeuwige dromer zijn!

[Dento]

op het forum, Sonja en Peter!

Leuk dat jullie je droom willen waarmaken. Het gevoel van 'thuiskomen' in Amerika ken ik maar al te goed. Wat dat betreft zegt de quote in mijn signature het voor mij het best.

Ik denk dat je hier op het forum heel veel informatie zult vinden, maar je zult hier ook - zoals je al gemerkt hebt - veel vragen terug krijgen. Die vragen zijn niet bedoeld om het je tegen te maken, maar om je juist goed te laten nadenken over dingen waar je wellicht niet bij na had gedacht.

Niemand bedoelt het hier kwaad, integendeel: iedereen probeert je juist met beide benen weer op de grond te krijgen - soms is dat wel eens nodig hier op het forum!

Succes met jullie beslissing en met wat jullie gaan ondernemen!

Dennis

[Wonna-be's]

Bijzonder mooi onderschrift, en niet op z'n minst de naam van de dame van de vleugelde zeer ware uitspraak ... Zo heet mijn jongste dochtertje ook!