Dakloze schreef: ↑19 feb 2016, 02:02
Als een long-time lurker, nu maar eens een bijdrage.
Regelmatig komt de vraag terug: "ik ben in 1903 veroordeeld voor delict x, moet ik nu een visum aanvragen?"
Met vervolgens de tweede vraag "kunnen de Amerikaanse autoriteiten mijn strafblad inzien?".
De antwoorden:
1: Dat hangt van het delict af.
2: Nee.
Op dit moment (Februari 2016) is er geen verdrag tussen de V.S. en Nederland dat de uitwisseling strafrechtelijke en strafvorderlijke gegevens (gezamelijk het "strafblad") regelt. Wel is er een provisie in het Besluit Justitiele en Strafvorderlijke Gegevens dat regelt dat deze gegevens worden beoordeeld door het Ministerie van Justitie, welke vervolgens een advies verleent over tijdelijke of permanente visa (art. 12 lid 1 onder a en b).
In de praktijk betekent dit dat dezelfde gegevens als die ten grondslag liggen aan de verklaring omtrent het gedrag, gebruikt worden voor een advies aan de Amerikaanse autoriteiten in het geval van een visum aanvraag. Het ministerie geeft dan een positief of negatief advies, maar verstrekt de onderliggende gegevens niet.
Betekent dit dat de delinquente reiziger dan maar moet liegen? "Immers, de Amerikanen komen er toch niet achter"... Dit is zeer zeker niet aan te raden, en wel om de volgende redenen.
Ten eerste ligt er op dit moment geen verdrag, maar dat kan altijd nog komen in de toekomst. Komen de autoriteiten er achter dat er gelogen is (fraude gepleegd) bij een eerdere aanvraag, dan gaan ze (op z'n Hollands gezegd) niet vrolijk zijn. Een green-card of visum kan worden ingetrokken in dit soort gevallen.
Ten tweede zal niet elk delict tot een weigering leiden. Een veroordeling zonder "moral turpitude" is bijvoorbeeld niet relevant. Een voorbeeld van zo'n delict zou kunnen zijn belediging van de Koning, of godslastering. Deze "delicten" uit het Nederlandse strafrecht vallen in de V.S. onder de freedom of speech. Een ander voorbeeld is betreden van verboden gebied (trespassing), en dit wordt expliciet genoemd op o.a. Wikipedia. Eerlijk zijn hoeft dus niet altijd tot een afwijzing te leiden.
En dan is er nog het volgende:
De Memorie Van Toelichting (de uitleg bij de wet zoals die wordt voorgesteld aan de Kamer), bespreekt expliciet dat buitenlandse autoriteiten geen directe inzage in strafgegevens krijgen om te voorkomen dat deze worden gewaardeerd op een wijze die geen recht doet aan het onderliggende feit. Met andere woorden, de wetgever heeft ervoor gekozen om zelf te bepalen of gegevens wel of niet relevant zijn voor buitenlandse autoriteiten. Daardoor is het mogelijk om ondanks een strafblad alsnog een positief visum-advies van het Ministerie van Justitie te krijgen. Dit houdt vervolgens in dat de Nederlandse wetgever expliciet de mogelijkheid openhoudt voor de betrokkene om een eventueel licht strafblad te verzwijgen. De vraag of dit verstandig is, is aan de betrokkene zelf. Persoonlijk zou ik erg voorzichtig zijn met fraude richting de Amerikaanse autoriteiten en aanvragers erg sterk aanraden om gewoon de officiele weg te volgen. In verreweg de meeste gevallen zal het geen problem zijn om zelfs met enige veroordelingen alsnog een visum te krijgen.
De Amerikaanse wetgeving voorziet in de mogelijkheid om zogenaamde "Waivers" aan te vragen voor gevallen waarin normaal gesproken geen visum zal worden verleend. Het valt ten zeerste aan te raden om van deze mogelijkheid gebruik te maken, in plaats van het plegen van fraude.
Dus, om een lang verhaal kort te maken: de Amerikaanse autoriteiten hebben geen direct inzage in een Nederlands strafblad, maar dat betekent niet dat men zomaar kan liegen op een visumaanvraag of ESTA formulier. Eerlijk duurt het langst, neem geen risico.